Ff checke, ben ik nu zo'n overbezorgde muts?[kinderen alleen thuis laten]
Ik wil graag mijn mening toetsen aan die van jullie. Vandaag was onze grote auto weg voor een beurt. Kon vanaf 13:00 uur worden opgehaald. Garage is een kleine 10 kilometer verderop in de stad. Tussen de middag slaapt jongste van net 2. Oudste kinderen zijn ruim 10 en 8.
Echtgenoot bedacht het plan om samen de auto te gaan halen (ik moest hem brengen met mijn auto) en dan weer terug te komen. De oudste kinderen konden thuis blijven bij jongste. Plan was dat hij daarna met de gezinsauto grote boodschappen zou gaan doen. Ik wilde dat wel, maar alleen als de buren thuis waren en een oogje in het zeil konden houden. Want, ook al is de kans statistisch niet zo groot, ons kan samen iets overkomen als we met ons tweeën in de auto zitten. Hoeft niet eens ernstig te zijn, maar dan ben je niet met 45 minuten terug. Buren bleken niet thuis, dus ik wilde liever niet en stelde voor dat hij eerst de grote boodschappen zou halen met mijn auto.
Mijn man respecteerde dat meteen, maar ik kon wel merken dat hij het allemaal overdreven vindt. Ik vind het uiteraard fijn dat hij meteen meeging in mijn aarzelingen, maar twijfel nu aan mezelf. Ben ik nu overbezorgd in jullie ogen, of zit er toch iets in mijn redenering?
Groetjes,
Carolien
Ook niet
doen.
Ik zou die van 8 en van 10 waarschijnlijk wel alleen durven laten. (tenminste, als het gemiddelde 8 en 10 jarigen zijn)maar zeker niet met de verantwoording voor een 2 jarige!
Overbezorgde muts.....
Hoi Carolien,
Ik vind je zeker geen overbezorgde muts. Ik ben net zo.... zie ook altijd apen en beren, maar ik denk dat je ten alle tijden je eigen gevoel moet volgen. Kinderen van 8 en 10 kunnen best even alleen zijn, maar ze de verantwoording geven over een 2-jarige vind ik niet kunnen. Er zal maar iets gebeuren, je oudere kinderen zullen het zichzelf altijd kwalijk blijven nemen.
Groetjes Hendrika
Je hebt gelijk
Carolien dat je zo denkt .
Ik sta helemaal achter je en nee je bent geen overbezorgde muts maar een moeder die nadenkt over gevolgen die kunnen gebeuren en wat er dan met de kinderen moet.
Voor jou een dikke pluim dat je het zo gedaan hebt!!!
gr ingmyr
Mijn man zou ook vinden dat zoiets best kan...
.. terwijl ik zou tegensputteren van nee, nee, want als, als... E
n waarschijnlijk zou ik mijn zin doordrijven en hij naderhand lachend zeggen: zie je wel dat we het best zo hadden kunnen doen als ik zei?
Tja, wat zullen we ervan zeggen.
Het hangt af van je kinderen, van hun verantwoordelijkheidsgevoel.
En of ze iemand kunnen bellen als er echt iets is.
Ik herinner me dat ik ons viertal ooit heb thuisgelaten (oudste was 9) toen ik hun vader even ging ophalen na 'de ingreep' in het ziekenhuis.
Erg he!
Verder was ik nooit zo onverantwoordelijk...
Autootje
Zou het zo gedaan hebben
Ik zou de jongste meegenomen hebben, slaapt ie een keertje wat minder maakt toch niet uit? Veel kleintjes slapen trouwens gewoon in hun autostoeltje.
Nou
dat zou op een ander moment ook wel een optie hebben gevonden, jongste wat later naar bed. Maar dat hadden we de laatste dagen ook al gedaan door de vakantie-activiteiten. Kind was nu echt aan een ruk slaap toe. Maar goed, de auto's staan weer bij huis, de boodschappen zijn binnen en iedereen is weer blij.
Dank voor jullie reacties. Ik zal de reacties niet aan mij man laten lezen, want ik hoef mijn gelijk niet te halen, maar ik voel me in ieder geval iets minder mutserig nu.
Groetjes,
Carolien
