Ervaringen met (netwerk)pleegzorg

Geen ervaring

Maar wil je toch veel succes, sterkte, moed en vertrouwen toewensen. Ik gun elk kind zo'n meelevend gezin, klas etc. als jullie zijn toe....
Zet 'm op!
groeten albana

Pleegzus

Ik heb vroeger zelf op die manier een pleegzus gehad. dat was ook een vriendinnetje van mij en mij zus, ze zat bij mijn zus in de klas.
Toen haar moeder een vriend kreeg is ze daar min of meer het huis uitgeschopt en heeft 1-2 jaar bij ons gewoond.

Ik wens je heel veel succes, fijn dat jullie het meisje een veilig en warm thuis willen bieden!

Mijn ouders

Mijn ouders bieden al ruim 25 jaar pleegzorg. Soms is het kind in kwestie al bekend (idd ook wel eens een klasgenootje van een van ons), meestal niet. Elk kind is anders en heeft andere behoeftes, maar mijn tip zou zijn om vooral zo normaal mogelijk te doen. Laat het kind gewoon meedraaien in het ritme van jullie gezin en geef het kind vooral de ruimte. Ga er niet bovenop zitten met praatsessies of adviezen, ook niet als het kind er duidelijk niet lekker bij loopt. Laat het gebeuren, zeg maar. Ze komen vanzelf met dingen als ze je vertrouwen. En kinderen hebben onderling ook heel veel aan elkaar!
En nog even: wat geweldig van jullie. Er zijn veel te weinig gezinnen die tieners opvangen. En die hebben net zoveel behoefte aan de warmte en structuur van een gezin als een jonger kind.
O, en nog iets: houd de lijntjes kort met pleegzorg (ik hoop dat jullie een leuke voogd treffen die echt meedenkt). Qua tante en neef: houd die boot af. Foute mensen.

Geen netwerk

Mama Inge, de term netwerkpleegzorg geldt ook voor familie, maar dat even ter zijde.
Ik heb wel ervaring met pleegzorg. Een paar punten:
belangrijk is dat het pleegkind niet ouder is dan je eigen oudste kind, (ik heb zelf tegen die regel gezondigd, maar daar ook bijzonderen dingen van gezien). Dit heeft te maken met concurrentieverhoudingen binnen het gezin etc.

Je praat nu over een half jaar, elk half jaar is mooi meegenomen, maar het zou fijn zijn als het eventueel ook langer kan.

Overleg ook met je eigen kinderen, voor hen is de impact vaak nog groter dan voor jou.

Bedenk praktische zaken als: hoe komt ze aan een fiets, wat te doen met nieuwe kleren etc. Voorkom dat je het pleegkind uit medelijden anders behandeld dan je eigen kinderen. Je krijgt wel een behoorlijke pleegzorgvergoeding als je echt pleeggezin bent. Bedenk wat je daarmee gaat doen. Eventueel kun je voor het pleegkind ook een spaarrekening openen, als het kind nu al geen familie-vangnet heeft heeft ze dat straks als ze 18 is ook niet en dan komen er wel extra kosten die ze zelf moet dragen.

Streef niet naar het hoogste (een gelukkig en dankbaar pleegkind dat het goed doet) maar naar wat haalbaar is binnen de gegeven situatie en voor zolang het duurt.

Wat betreft de oom en tante, ik zou wel kontakt opnemen en aangeven dat het kind bij jou is en dat het waarschijnlijk bij jou blijft. Elk verhaal heeft altijd twee kanten. Wellicht hebben oom en tante een andere kijk op het verhaal, daarvan kun je leren. bovendien merk je dan meteen of oom en tante achter de plaatsing staan.Als dat zo is is het gemakkelijker voor pleegdochter om eventueel kontakt op te nemen (al is het maar voor praktische zaken, zoals ziektekostenverzekering), voorkom je dat er veel onvrede via slopende rechtszaken wordt uitgevochten en voorkom je vervelende situaties als je oom en tante toch tegenkomt, op school bijvoorbeeld. Je mag dan wel pleegouder zijn, er kan dan wel een OTS zijn, maar de mensen met de ouderlijke macht (als oom en tante dat zijn) hebben toch bepaalde rechten, zij moeten bijvoorbeeld toestemming geven voor medische behandelingen (ook psychologische onderzoeken etc.), zij hebben het recht geïnformeerd te worden over hoe het met het kind op school gaat etc. Kortom: als oom en tante de ouderlijke macht hebben houden ze die, ook na een OTS en een UHP.

Ik heb ook (tiener)pleegkinderen gehad, waarbij het verhaal toch net iets anders was dan het leek, bijvoorbeeld: kind wilde wel terug naar moeder, als ze een brommer kreeg. Of: kind dacht dat ze door weg te lopen op begeleid-kamer-wonen mocht, toen bleek dat dat niet doorging omdat ze te jong was was er geen land meer met haar te bezeilen. Jullie kennen het meisje nu al zes jaar, dus ik denk dat je beter zicht op haar hebt dan bij vreemde kinderen. Maar houd er rekening mee dat het verhaal ook anders kan liggen zonder dat je iets of iemand veroordeelt, je hoeft geen oordeel uit te spreken.

En dan de toekomst, voor een meisje van 12 komt dat snel dichtbij en die toekomst zal er toch anders uitzien dan voor je eigen kinderen, met ouders die niet in beeld zijn en moeilijke oom en tante. Ze zal eerder en meer op zichzelf aangewezen zijn en dat is moeilijk. Wellicht kun je daarover nadenken hoe je haar daarop voorbereid. ik noemde al de spaarrekening, maar ook foto's zijn belangrijk (ze geven je een verleden, wat je eigenlijk alleen met familie kunt delen), praktische vaardigheden als koken, wassen etc. zijn belangrijk. En zelf beslissingen nemen. Dat hoeft niet allemaal in het eerste halve jaar, maar op de iets langere termijn zijn het aandachtspunten.

Verder sluit ik me aan bij Mea: kinderen onder elkaar zijn belangrijk; en verder zo normaal mogelijk doen.

Tsjor

Ervaring

Mijn oudste zoon is ook een pleegkind. Hij kwam bij ons wonen toen hij 8 jaar was. Hij was ouder dan onze eigen kinderen. Hij kwam ook uit een vrij moeilijke situatie. Wat het beste werkte (althans bij hem en op die leeftijd) was om de situatie zo vlug mogelijk te normaliseren in de zin van een routine te handhaven en hem juist niet te veel speciale aandacht te geven. Daar was ik juist erg toegeneigd maar ik merkte dat hij daar eigenlijk niet mee om kon gaan. Hij vond het veel fijner als hij gewoon mee kon hobbelen zeg maar zonder dat alles om hem draait. Dat zit trouwens ook wel in zijn karakter.

Dat maakt het sowieso wel moeilijker om algemene tips te geven want het verschilt zo per kind.

In ons geval was het al vlug duidelijk dat pleegzoon bij ons zou blijven en we hebben na een aantal jaar ook de voogdij over hem gekregen. Toen was hij overigens al zo'n 15. Verder is hij gewoon altijd een van de kinderen geweest en dat is hij nog steeds.

Sinds twee jaar woont een van onze nichtjes bij ons omdat haar ouders problemen hebben. Haar zusje komt nu waarschijnlijk ook bij ons wonen. Het is allemaal zogenaamd semi tijdelijk maar ik weet het niet zo... Dat is natuurlijk weer een hele andere situatie want die meisjes kennen we allebei al door en door. Ik ken ze vanaf dat ze geboren zijn en ze zijn altijd veel bij ons geweest want de problemen van hun ouders zijn er ook altijd geweest.

Dat is heel anders dan onze zoon die ik van te voren helemaal niet kende. Mijn man kende zijn ouders wel. Dat is veel meer aftasten en de juiste weg vinden.

Wat fijn

Dat dit meisje bij jullie terecht kan. Dan blijft in elk geval een deel van haar leven hetzelfde zoals school. Mijn ouders hebben ook pleegkinderen gehad en altijd ook contacten onderhouden met de families. Ik zou je inderdaad dan ook willen adviseren om het contact met tante en neef warm te houden. Dat klinkt allemaal wel erg dramatisch dat mishandelen en het is vast allemaal niet goed gegaan maar het kan toch weer anders zijn dan jij denkt. En misschien ook wel beter gaan als ze daar niet meer in huis woont, dan kan het stof zakken. En je wilt zo'n kind dat al geen ouders heeft ook niet beroven van de rest van haar familie. Naast tante en neef heeft ze vast nog meer familieleden die ze dan ook niet meer ziet als je de band met tante en neef doorsnijdt. Daar krijg je van die Spoorloos verhalen van. En fijn dat je hier al hele goede adviezen hebt gekregen.
En als het stof gezakt is kunnen ze haar misschien eens halen voor een verjaardag of zo in de familie. Inderdaad probeer het zoveel mogelijk normaal te houden in bijzondere omstandigheden.

Tsjor,

het gezin staat al een tijdje bekend bij Jeugdzorg.....dat zal vast niets voor niets zijn.

Ik zou niet bellen naar de tante en neef....ik zou het aan de instanties overlaten. Maar goed, eerst het meisje maar eens tot rust laten komen

Mama_Inge, heel veel sterkte, wijsheid en kracht toegewenst. Wat fijn dat jullie dit meisje een veilige haven willen bieden

Ervaring

Zelf heb ik geen ervaring als pleegouder, hoewel we wel sinds een aantal maanden een weekendpleegkind hebben, maar dit gaat niet via pleegzorg.
Ik werk echter wel in de pleegzorg en weet er daardoor wel veel van.
Allereerst vind ik het geweldig dat jullie dit willen doen voor dit meisje. Als er sprake is van OTS of voogdij kun je naast de pleegzorgvergoeding ook vergoedingen krijgen voor o.a. het aanschaffen van een fiets, schoolboeken etc. Ook schoolgeld kan voor haar betaald worden door Jeugdzorg.
Wat verder denk ik belangrijk is, is dat het meisje en jullie dochter dicht op elkaar zitten qua leeftijd. Dat kan heel leuk zijn maar soms ook lastig. Belangrijk is dat ze hun eigen leven leiden, eigen vriendinnen hebben etc.
Het belangrijkste voor haar is inderdaad nu dat ze in een lief en warm gezin komt waar ze kan zijn wie ze is.
Het contact met familie zou ik aan de gezinsvoogd over laten om daarover te oordelen.

Helemaal eens met tsjor

Het is nu eenmaal zo dat het meisje in de klas zit bij jouw oudste, dus het leeftijdsverschil kun je niet meer beinvloeden. Verder ben ik het helemaal eens met Tsjor.

Ik zou wel contact opnemen met oom en tante. Ik neem aan dat zij weten dat dit meisje vaak bij jullie was. Probeer het contact zo goed en zo neutraal mogelijk te houden. Maar ik zou het niet beperken tot wat pleegzorg onderneemt. Dat scheelt in de toekomst veel gedoe en lijkt me ook prettiger voor dit meisje.
Bedenk altijd dat jij oom/tante niet hoeft te beoordelen, de situatie niet hoeft te onderzoeken en je hoeft ze ook niet aardig te vinden. Maar ook contact met minder leuke familie, is familie.

Lastig al die adviezen lijkt mij

Maar ik wil allereerst zeggen dat ik mooi vind dat jullie dit voor haar doen.
Ik lees hier verschillende adviezen, contact met familie via voogd laten lopen of zelf contact opnemen met familie. De pleegzorg werker kan je hier in zijn algemeen goed in ondersteunen. Hij of zei is de wat meer onafhankelijke partij tussen oom en tante en bjz. Niet helemaal natuurlijk want BJZ vraagt deze pleegzorg aan. Om een vergoeding te krijgen is begeleiding wel verplicht overigens. Ik zou in ieder geval goed afstemmen met bjz, pleegzorgbegeleiding hoe de contacten lopen met familie en dat daar duidelijke afspraken over worden gemaakt. Dit voorkomt veel narigheid qua verwachtingen en het voorkomt teleurstellingen.

1e gesprek gehad... tjonge jonge

Op 3 mei hebben we het eerste gesprek gehad met jeugdzorg. De insteek was hierbij dat Lucy tijdelijk bij ons zou zijn tot ze eventueel weer naar huis zou kunnen of naar andere familieleden (stabilisatie periode). Maar het hele verhaal heeft een behoorlijk onverwachte draai gekregen.

Tante kwam binnen en wilde al niet eens spreken met de gezinsvoogd van jeugdzorg. Ze zette 4 grote koffers neer, meldde dat ze het kind niet meer in huis wil hebben en ook niet in haar leven, tekende een afstandsverklaring en liep domweg de deur uit zonder afscheid te nemen van Lucy. Ze is nu dus als een stuk vuil aan de kant van de weg gezet Het blijkt nu ook dat Lucy geen andere familie meer heeft, aangezien haar ouders al langer geleden afstand van haar hadden gedaan en ver weg wonen. Een groot drama dus.

Wij hebben daarna nog een gesprek gehad met de gezinsvoogd en al aangegeven dat wij bij ons standpunt blijven. Zolang het nodig is, heeft ze bij ons een thuis.

In de afgelopen dagen hebben we de boel een beetje laten bezinken. Deze week gaan we de eerste zaken regelen. De gezinsvoogd komt deze week met het nodige papierwerk en we gaan de nodige dingen regelen met betrekking tot bed, kleding etc. en de eerste afspraken met haar afwerken die al stonden (waaronder ziekenhuis en aanmelding middelbare school) Daarna bekijken we stap voor stap hoe we verder gaan. Rust en stabiliteit, ook voor onze eigen kinderen, is het eerste plan.

Wij moeten ook nog door een screening heen, die ongeveer 2 weken in beslag neemt. Ik neem aan dat daar geen hindernissen uit komen.

Bedankt voor jullie medeleven en goede tips alle beetjes helpen. Ik zal jullie binnenkort weer berichten hoe het hier gaat.

Groetjes
Mama_inge

Echte naam gebruikt?

In je stukje staat de naam van het meisje. Ik hoop dat je niet haar echte naam gebruikt. Anders zou ik die weg laten halen door de redactie. Dat kan via een mail naar de forumbeheerder, zie bovenaan deze rubriek.

Jullie zijn in een wervelstorm terecht gekomen. Probeer ook rust in te bouwen bij al het regelen. Het belangrijkste is geregeld, ze heeft een plekje.
Er zal nog veel op jullie afkomen. Veel sterkte gewenst!

Wat fijn

dat jullie er zijn voor haar...
Dat arme kind, daar kan ik echt niet bij...