Een geheimpje.

Delen

Ik hou niet van geheimzinnigheid in ons gezin dus alles wordt gedeeld. Wel met wederzijdse toestemming zeg maar. En dat vinden de kinderen prima. Tenzij het een geheimpje voor vaderdag ofzo is.

Wordt bijna altijd gedeeld

Uitzonderingen zijn bij oudste (14 jaar, meisje) zijn gesprekken over sexualiteit, menstruatie, borstgroei, puistjes, e.d.
Verder ook vragen van haar over botsingen met haar vader. We praten dan over wat er gebeurd is, wat deed zij, wat deed hij. Doel is dat zij meer inzicht krijgt in het proces. Deze gesprekken vertel ik niet rechtstreeks door, wel soms een conclusie of een aanleiding.
Bij jongste van 9 zijn er geen uitzonderingen.

Lukt toch niet

Ik probeer het weleens, dat ik ze snoep geef ofzo en dan zeg dat ze het niet tegen hun vader mogen zeggen. Nou, die is de drempel nog niet over en het wordt al verteld

En ik kan m'n mond ook niet houden, dus geen grote geheimen in ons gezin.

Neuh

Ben ook niet zo van de geheimen, vertel eigenlijk alles aan mijn man. Wel met het verzoek niets tegen betreffend kind te zeggen. Behalve als het over een kado ofzo gaat.

Hmmm

Het hangt er een beetje vanaf. Wij zijn gescheiden dus ik voel me niet meer 'verplicht' om dingen met mijn ex te delen. Als een kind iets in vertrouwen vertelt en ik vind dat mijn ex het moet weten, vertel ik wel tegen het kind dat ik het met haar vader ga bespreken. 'Stiekem' doorvertellen vind ik dan weer niet kunnen. Ex zal ongetwijfeld zijn mond kunnen houden, maar dat vind ik dan naar mijn kind niet kunnen.

Nou

Oudste is mijn stief en (gelukkig) deelt hij veel met me. Ik heb er twee mogenlijke reacties op: ofwel ik zeg: dit gaan we vanavond ook even met papa bespreken want ik vind het belangrijk dat hij het ook weet. Als het iets is wat hij niet met zijn vader hoeft te bespreken (m.i.) vertel ik het mijn man als oudste naar bed is. Behalve cadeaus of verrassingen natuurlijk.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Neuh

Spruitje zit nog in de "pappa, ik heb een verrassing voor je maar je mag nog niet weten dat het een beker is"-fase. Dus dat wordt niks Hij vraagt weleens of iets een geheimpje is, bijvoorbeeld als hij een snoepje krijgt, maar dan zeg ik "nee hoor, dat mag pappa best weten." Hij heeft weleens een oppas gehad die hem nogal volstopte met ongezonde rommel, en toen riep hij zodra ik thuiskwam "ik heb snoepjes gegeten en ik mocht het niet aan jou vertellen" haha! De oppas blooste

Ik kan me wel voorstellen dat ik, als hij groter is, weleens iets voor houd dat me in vertrouwen is verteld, maar niet met wereldschokkende dingen.

groet, Valkyre

Afhankelijk

Toen de kinderen klein waren en wel eens wat me deelden vertelde ik dat eigenlijk altijd wel aan man. Dat ging dat om kleine schattige geheimpjes. Surprises en zo verklapte ik natuurlijk niet. Ook toen ze wat ouder werden en over problemen op school vertelden gaf ik dat meestal wel door aan man. Dat vertelde ik de kinderen wel hoor.
Nu ze nog weer wat ouder zijn delen ze inderdaad wel eens dingen met mij die ik niet of pas later aan man vertel. Zeker de meisjes hebben natuurlijk wel eens vrouwenzaken te bespreken. Dat zou man niet eens willen weten.
Serieuze zaken worden uiteindelijk natuurlijk wel gedeeld maar soms op een later tijdstip. Het komt echter wel eens voor dat we besluiten dit toch buiten man te houden. Niet heel vaak hoor.
Of dat andersom ook gebeurd weet ik niet. Nou ja misschien wel. Als mijn oudste zoon een van zijn urenlange gesprekken heeft met man dan vertelt man ook niet wat er allemaal besproken is. Daar vraag ik ook niet naar verder.
De kinderen vertellen over het algemeen moeilijke dingen in eerste instantie liever aan mij omdat ik vaak wat meer secondair reageer.

Ja,

zo gaat het hier eigenlijk ook altijd.vooral toen de kinderen klener waren werd een geheimpje altijd door hunzelf verklapt,zo schattig.En verder deel ik alles over de kinderen met m'n man en inderdaad de verhalen over borstjes,sex en andere intieme dingen bespreek ik met mijn dochter en dat hoeft mijn man niet te weten.Dat heeft hijzelf aangegeven.Laats had hij een eerste jingensgesprek met onze zoon en dat was nog hee lschattig ,dus dat heeft mijn man wel doorverteld aan mij.
Maar nu heb ik dus een echt geheimpje met onze zoon.Hij wil echt niet dat ik het vertel.Hij fluistert er ook over als ik bij hem op zijn kamer kom.Normaal zou ik het gewoon toch delen met mijn man,maar iets houd me nu tegen en dat zit me eigenlijk niet lekker.
Onze zoon vind iets leuk wat niet bij zijn leeftijd pas,dat weet hij zelf ook.Hij neemt mij daarover in vertrouwen,maar weet ook dat zijn vader anders reageert.Dat is ook de reden dat ik het niet door vertel.Daar zit ik een beetje mee.Ik wil inderdaad ook geen geheimpjes en ik vind het jammer dat onze zoon niet helemaal open en zichzelf kan zijn tegenover zijn vader.Het is ook helemaal niet iets groots of belangrijk,maar voor onze zoon natuurlijk wel.

Dochter

Als mijn dochter mij iets in vertrouwen vertelt dan doet ze dat bij voorbaat al onder het voorbehoud dat ik het niet tegen papa mag zeggen.

Ik spreek me daar dan niet zo over uit en stimuleer haar dan altijd om het toch aan haar vader te vertellen. En sein dan op voohand mijn man al in dat hij neutraal moet reageren.

Weet niet wat ik zou doen als ik het echt niet zou mogen vertellen. Aan de ene hand wil ik haar vertrouwen niet beschadigen en aan de andere hand wil ik ook niet in de positie zitten dat ik dingen voor mijn man verborgen moet houden.

Tot nu toe betreft het slechts geheimpjes als ik heb een grote mond tegen de juf gehad enz. En mijn oudste heeft daar allemaal geen last van. Die houdt het of voor zich of windt er geen doekjes om. En de jongste weet nog niet wat een geheimpje is.

Hahaha

Met twee kinderen die niet kunnen liegen doen we hier ook niet aan geheimpjes.
Oh ja, het vaderdagkado; werd er vorig jaar nog gezegd "papa ik heb een kadootje voor je gemaakt... en het verstopt onder het bed!" nu zijn ze zover dat de verstopplaats "geheim" blijft. ) ik vergeet ook nooit dat dochter een kado gaf aan haar neefje; prachtig ingepakt, met de woorden "hier! en er zit een auto in."
groetjes, Tess.
P.S. altijd eerlijk zijn IS trouwens niet altijd handig! soms moet je gewoon even zwijgen... dat probeer ik ze wel te leren )

Ligt eraan

is het iets waar hij te oud voor is, of denkt te zijn en verwacht hij dat zijn vader er erg negatief op gaat reageren? ( beer in bed, speen?) of is het iets waar hij te jong voor is ( twijfelachtige websites, oorlogsgames)?
Verder vind ik dat het soms best mag: Zoon heeft bijvoorbeeld de naam van het meisje waar hij stiekem een oogje op heeft wel aan mij verteld, maar niet aan zijn vader, omdat die hem er waarschijnlijk mee zou plagen.

Karin

Het is iets waar hij te oud voor is en hij weet dat zijn vader er negatief op gaat reageren.Hij heeft nog een knuffel,die knuffel breekt soms een arm en heeft dan een verbandje nodig.Hij heeft ook een truitje,nu het koud wordt een sjaal en muts.Maar zijn pa mag dit absoluut niet weten van hem.Ik snap mijn man wel,maar aan de andere kant wil ik ook dat mijn zoon zichzelf kan zijn thuis.

Ach

dat is dus iets dat ikzelf voor me zou houden. (tenzij je zoon 18 is ofzo...)Laat hem, hij doet er niemand kwaad mee.
En zijn vader, als hij het niet weet ,hoeft hij er ook niet (negatief)op te reageren
Hoe oud is je zoon?

Hmm

Waarom vindt je man dat dat niet kan? Er zijn genoeg tienermeisjes die nog knuffels op hun kamer hebben; waarom zou dat voor jongens niet kunnen.

Ik zou zelf in zo'n geval met mijn man praten, en vragen waarom zoon niet zichzelf mag zijn van hem. Ik vind het eerlijk gezegd een vreemde houding tov zijn zoon. Wat is de consequentie van deze houding? Dat zoon leert dat hij niet zichzelf mag zijn - zelfs thuis niet?

groet, Valkyre

Geheim houden

Ik geloof dat ik in dit geval de wens van mijn zoon zou respecteren. Hij vindt het niet prettig als zijn vader hiervan weet en dat kan ik me goed voorstellen. Bij zijn vader wil hij zich toch wat stoerder voordoen, bij jou mag hij kwetsbaar en "klein" zijn. Aangezien het niet om diefstal of moord gaat, zou ik het lekker als geheimpje samen delen!
n@nny

Nee

Ik geloof niet dat ik dat doe, dingen geheim houden voor hun vader. Ze vragen daar ook niet expliciet om. Ze zullen sommige dingen wel eerder aan mij vertellen. Soms zeg ik dan ook (bij belangrijke zaken) dat ik het wel met hun vader overleg. De kinderen weten dat op sommige punten de eerste reactie van mij afwijkt van die van mijn man. Aan de hand daarvan zullen ze soms uitkiezen aan wie ze iets het eerst vertellen. Meestal ben ik dat trouwens, omdat ik beter weet wat er speelt (op school, vrienden etc.) en de kinderen vaker zie, dus een antenne heb voor porblemen. Leuke geheimpjes kan ik trouwens wel bewaren, maar alleen als ze een houdbaarheidsdatum hebben.

Nou P, ik denk dat dat wel mee zal vallen. Je hoeft toch niet even goed met je vader als met je moeder op te kunnen schieten? (Of andersom) Ik vertelde vroeger ook alleen aan mijn moeder geheimpjes, terwijl mijn vader altijd mijn grote held is geweest. (En nu nog)

Gr. Poezie.

Knuffels in bed

Ik slaap ook nog steeds met een knuffel in bed: mijn kat! Op een dag zal ze er niet meer zijn, en zal ik het waarschijnlijk met een surrogaat moeten doen. Past natuurlijk helemáál niet bij mijn leeftijd, maar dat kan me niets schelen.

Gr. Poezie.