dreigen met AMK

mag

Het helpt niet erg maar ik zou het toch maar serieus nemen. Wees geduldig en bouw rustig aan een zelfstandige toekomst samen met je vriend. Zorg vooral dat je zaken op orde zijn.
Heb je een inkomen? Hoe komt je daaraan? Moet je nog naar school, heb je werk? Heeft je vriend een inkomen? Is er een goed huis?
Heb je een zorgverzekering voor jezelf en voor je kind?
Heb je familie die je kan helpen met die zaken en met je kindje?
Zorg dat die zaken in orde komen en houd je niet bezig met gedoe rondom AMK. Houd je liever bezig met je zaken in orde krijgen en van je baby genieten.
Het gedreig met het AMK is heel verontrustend maar je kunt er niets aan doen. Doe wat je wel kunt doen, zorgen dat je eigen zaken in orde komen. Komt er gedonder van met het AMK dan kun je dat in elk geval laten zien.
En lees ook de website van de stichting KOG
http://www.stichtingkog.info/pages/wie-zijn-wij.php

Helaas, ze kunnen je wel wat maken.

Dat bedoelt AnneJ met 'ik zou het toch maar serieus nemen'. Ik denk nu dat je in een huis bent voor jonge moeders en dat je daar samen met je kindje bent. Ik denk/hoop dat je vriend de vader van je kindje is.

Als het AMK erbij gehaald wordt komt er een onderzoek naar de veiligheidssituatie van je kindje. Je hebt dan al een paar problemen: je bent jong, je vriend wellicht ook, is het huis geschikt voor een gezin met een kind etc. Maar het is dan ook een probleem dat je aangeeft dat je heel vaak boos bent op de leiding in het huis. Je kunt goede redenen hebben om boos te zijn, maar blijkbaar ben je nog niet in staat om die goede redenen op een rustige manier aan de orde te stellen.

Als het AMK de situatie zorgwekkend vindt kan de raad voor de kinderbescherming worden ingeschakeld, komt er weer een onderzoek en als ee uitslag daarvan negatief is krijg je een gezinsvoogd (OTS), als je dan iets doet wat 'men' niet goed vindt (bijvoorbeeld uit het huis weg gaan en naar je vriendje gaan met het kind) dan kan het zijn dat je kindje uit huis wordt geplaatst.

Mijn advies zou zijn: verander eerst je houding tegenover de leiding. Bespreek op een rustige manier, dat je graag wil leren om goed met je kindje om te gaan, maar dat je dat niet leert door dreigementen. Geef vervolgens aan wat je graag wil leren. Geef ook aan dat je graag je kindje samen met je vriend wil opvoeden en vraag of e je daarbij willen helpen. Maak zelf een stappenplan, bijvoorbeeld dat je langzaam opbouwt dat je vriend jou en je kindje vaker ziet of dat je vaker daar naartoe gaat. Probeer afspraken te maken over je eigen stappenplan, maar neem de reacties serieus mee. Dus als ze zeggen: ja, maar heb je wel gedacht aan.... denk daar dan even over na. Alleen als je echt goede argumenten hebt (die je onder woorden kunt brengen) kun je ergens tegen zijn of een ander voorstel doen. Bouw zo je eigen toekomst op. En die van je kindje. Zorg dat de hulpverleners om je heen vertrouwen krijgen in je.

Mocht het huis waar je nu bent echt slecht zijn, kijk dan of er andere huizen zijn en vraag overplaatsing aan. Vaak is er ook een klachtenreglement wat je op kunt vragen. Bewandel die weg dan eens met je klachten. Niet alleen voor jezelf, maar voor alle meisjes die daar zijn. Als je hulp nodig hebt daarbij zou je kunnen kijken of er in jouw provincie een zorgbelangorganisatie is. Of je kunt de inspectie inschakelen (ik weet niet goed waar jouw huis onder valt), maar de inspectie doet vaak pas iets als er veel klachten zijn over een huis, dus dan zou het fijn zijn als andere meisjes ook gaan klagen.

Zomaar weglopen is in jouw situatie niet verstandig.

Tsjor

Dat is dus juist het probleem

Als je eenmaal in zoiets zit waar jij zit, dan kan dit heel gemakkelijk. Ik weet niet waar jij zit? Zit jij in een huis voor tienermoeders, zit jij in een huis waar moeders met een beperking leren voor hun kindje te zorgen? Uit je stukje op te maken wel zoiets he?

Je moet dit dreigement heel serieus nemen. Nee, het klopt niet. Ze moeten je in dit soort huizen juist helpen op eigen benen te gaan staan, maar praktijk is heel vaak dat er gedreigd wordt als je niet precies doet wat ze willen. En dan kan het ook nog zijn dat er waarachtig iets aan de hand is waardoor zij het niet zo'n goed idee vinden dat je weg gaat, maar wat misschien niet duidelijk aan je wordt uitgelegd.

In ieder geval is het domste wat je nu kunt doen gewoon weggaan, want dat kost je je kind. Want dan zal het huis waar je verblijft melding doen en dit soort huizen wordt toch gezien als erg deskundig en die melding weegt dan heel zwaar. Tsjor heeft de mogelijkheden van wat er kan gebeuren en wat je kan doen al geschetst.

Ik heb er weinig aan toe te voegen, behalve dan dat je inderdaad in een benarde positie zit en dat je niet te makkelijk maling moet hebben, want dan gaat het mis. Het huis is machtiger dan jij helaas. Helaas moet je als een klein kind vragen of je weg mag. Op straffe van je kind inleveren als je je eigen weg kiest terwijl zij het er neit mee eens zijn.

Hoe het AMK dit interpreteert

Bij het AMK wordt er gekeken of je kind hulp nodig heeft. Vinden zij dat je als ouder niet genoeg mee werkt dan volgt er een ondertoezichtstelling (= gedwongen hulp). Vinden zij dat je dan nog niet genoeg mee werkt dan wordt je kind zonder pardon weggehaald.

Uit jouw korte verhaal zijn genoeg risicofactoren te halen om in te grijpen.

meisje/moeder van 20 jaar => Op te jonge leeftijd moeder geworden
wil graag weg hier => Moeder vermijdt hulp
de aanpak en de hulp niet goed zijn => Moeder ziet de problematiek niet in
we worden heel erg om laag gehaald hier => Moeder heeft een negatief zelfbeeld
ik bedoel ook de andere moeders => Moeder verwaarloost de jeugdige emotioneel want ze heeft meer aandacht voor andere moeders dan de jeugdige
ik kan bij me vriend wonen => Moeder heeft een instabiel en ongeregeld leven
maar ik mag dat niet => Moeder heeft een gedragsstoornis (ODD)
dat ze geld willen vangen => Moeder zit financieel in de problemen
we goed voor onze kinderen zijn => Moeder ontkent aangetoonde kindermishandeling
opvoeden ik wil dat samen met me vriend doen => Moeder geeft geen zicht op de thuissituatie
in een rustige omgeving => Moeder wil het kind naar het buitenland ontvoeren
ik ben heel vaak boos hier => Moeder is agressief

Dit is hoe de AMK/Jeugdzorg/Kinderbescherming-bende redeneert. Ken je kindervijand en overwin.

nog een paar

Zelf verwaarloosd en jeugdzorgverleden: risico
Ruzie met de ouders: conflictrijk en geen netwerk om op terug te vallen als er iets is

Je hebt heel wat risicofactoren. Dat wil niet zeggen dat je niet goed voor je kind kunt zorgen maar dat je weinig kans maakt in een AMK onderzoek en het risico groot is dat je je kind kunt kwijtraken.
Maar dat kan ook alleen maar als er een rechtzaak voor komt bij de kinderrechter. Dan zoek je een advocaat.

Tsjor heeft gelijk. Laat je vriend het huis in orde maken.
Maak samen met de leiding van het huis een stappenplan hoe jij en je kind samen met je vriend een gezin gaan vormen. Wat is daar voor nodig.
Luister goed wat ze zeggen en werk mee.
Probeer kalm te blijven en aan de toekomst te denken en werk daar naartoe.

AMK

Jij kan wel vinden dat je aan alles voldoet maar je bent niet in een positie om daar de doorslag in te geven.

Als het AMK vind dat je niet voldoet, alleen al op grond van de risicofactoren, krijg je een gezinsvoogd toegewezen en als ze het als te kwetsbaar beoordelen, jij dreigt weg te gaan, kunnen ze kind je tegen jouzelf willen beschermen door het in een pleeggezin te plaatsen.

Hoe doe je het zelf

Wat ik mis in alle informatie is hoe je het zelf doet. Heb je een baan? Verdien je daarmee genoeg om zelfstandig te kunnen leven? Kan je aantonen dat je zelf voor je eigen kind kan zorgen?

Ik kan mij voorstellen dat de opvang waar je nu zit zich zorgen maakt als je vertrekt naar je vriend. Je bent dan geheel afhankelijk van hem als je niet zelf voor jezelf kan zorgen. Zij hebben daar vast negatieve ervaringen mee bij andere meisjes.

Dus zorg er eerst voor dat je een opleiding hebt en een baan waar je voldoende inkomen mee verdient. Eerst voor jezelf en je kindje zorgen. Misschien kan je daarna beter eerst zelfstandig gaan wonen met je kindje voordat je bij je vriend intrekt.

Hmmm

Daar ben ik het niet mee eens Vlinder. Als de vriend ook de vader van het kindje is, is het toch juist positief dat ze bij hem gaat wonen en dat de zorgtaken/financiele zorg verdeeld worden? Dan denk ik dat het wel een hele grote omweg is hoor, om eerst nog alleen te gaan wonen.

En Youandi, ik begrijp dat je al heel lang op eigen benen staat, maar feit is wel dat je toen je zwanger was geen onderdak had. Dus blijkbaar ging er toen toch iets niet goed. Je bent dan opgevangen in het tehuis en gelukkig was dat er, maar ja, die hulp is niet vrijblijvend. Of dat goed of slecht is daar gaat het niet om, het is niet vrijblijvend en dat merk je nu je weg wilt. Dan wordt er gedreigd en reken maar dat dat dreigement waarheid wordt als je inderdaad zo weggaat. Dat is trouwens zo met heel veel vormen van jeugdhulp en jeugdzorg.

Het moet frustrerend voor je zijn dat toen jij kind was niemand naar je omkeek en nu je zelf een kind hebt, je via je kind in de greep gehouden wordt. Ik heb die tijd ook gehad, ik kon overal vanaf zijn, als ik bereid was om mijn kinderen op te geven. Dat was natuurlijk geen optie. Ik heb het ook gered met enerzijds toch 'doen wat ze zeggen' en anderzijds keihard terug te vechten met klachten, rechtszaken etc.

Ik denk echt dat voor jou het meest nuttig is om na te gaan wat ze daar in het huis nodig hebben om erop te durven vertrouwen dat jij het gaat redden met je kindje als je bij je vriend woont. Wat zijn hun voors en tegens en hoe kunnen de tegens weggenomen worden.

Ik zou er overigens neit versteld van staan dat de melding niet direct met jou te maken heeft, maar 'standaard' gedaan wordt zodra een meisje met haar kind weg wil. Zodat het tehuis nooit blaam kan treffen als het daarna mis gaat. Het klinkt misschien stom, maar er zijn situaties die standaard gemeld worden aan amk. 'Voor de zekerheid.' Klinkt heel nobel, maar het veroorzaakt natuurlijk ook heel veel leed.

Eenvoudiger gezegd

...moet je dus gewoon zien te voorkomen dat ze melding doen.

Dus de vraag is eigenlijk: hoe kan ik op mezelf gaan wonen zonder dat jullie het nodig vinden om melding te doen.

Probeer het eens duidelijk te krijgen, we helpen je hier dan graag verder.

Eenvoudiger gezegd

...moet je dus gewoon zien te voorkomen dat ze melding doen.

Dus de vraag is eigenlijk: hoe kan ik op mezelf gaan wonen zonder dat jullie het nodig vinden om melding te doen.

Probeer het eens duidelijk te krijgen, we helpen je hier dan graag verder.

Je eigen overtuiging is niet genoeg

Youandi1993, ik begrijp dat je er zelf van overtuigd bent dat je het beste met je kindje voor hebt, dat je het goed doet en dat het allemaal nog beter zal gaan bij je vriend. Maar het probleem is dat je de mensen om je heen moet zien te overtuigen.

Fijn dat je vriend binnenkort een huis heeft. Laat hem daar gaan wonen en zorgen dat hij alles klaar maakt, zodat jullie er eventueel bij kunnen komen. Betrek de leiding in je vreugde daarover, in de vorderingen.

Praat ondertussen met de leiding en geef aan, dat je er graag naartoe wil werken dat jullie samen bij je vriend kunnen wonen. Vraag hen wat daarvoor volgens hen nodig is en zeg dat je een plan wil maken om daaraan te werken. Probeer ook een termijn af te spreken: ik wil graag met kerstmis bij mijn vriend wonen, samen met mijn kindje. Wat kunnenw e ondertussen doen om dat mogelijk te maken. Als ze kerstmis te vroeg vinden, dan vraag je: hoelang denken jullie dat ik nodig heb? Laat het dan henzelf formuleren: dan heb je een einddatum en dan weet je wat je moet doen.

Leiding in huizen houden heel erg van 'ik-werk-aan-mijn-toekomst'meisjes, zoals een vriendinnetje van mijn pleegdochter dat noemde. Neem die houding aan: je bent er nog niet, maar je gat er wel komen. En ondertussen mag iedereen je helpen met het opbouwen van je eigen toekomst.

Je bent er bijna, neem nu geen ondoordachte stappen, waardoor je verder in de problemen komt.

Tsjor