documentaire 'Goede moeders'
Wat een bijzonder goede documentaire is dit. Ik had gisteren eindelijk tijd om ernaar te kijken. Het legt zo goed de problemen bloot van ouders die ooit gevangen raken in het web van jeugdzorg.
De documentaire volgt een vroedvrouw, die ouders begeleidt, waarvan eerder kinderen uit huis zijn geplaatst. Ze gaat met name in op de angst die bij ouders speelt nu er een nieuwe zwangerschap is. Die angst brengt stress met zich mee en stress is niet goed voor de ontwikkeling van het kind. Dat is haar (terechte) aanknopingspunt om zich wat meer te gaan verdiepen in de situaties.
Sommige ouders erkennen dat er eerder in hun leven zodanige problemen waren dat de zorg voor kinderen problematisch was. Maar schrijnend blijft dat de kinderen uit huis geplaatst blijven, ook als ze inmiddels hun eigen situatie hebben verbeterd en hun leven op de rit hebben.
Terecht worden kritische kanttekeningen gemaakt bij het argument dat 'het kind gehecht is in het pleeggezin' en daarom niet meer terug kan naar huis. Die 'hechting' is geen argument bij de uithuisplaatsing. Bovendien zijn er nog veel variaties te bedenken voor een intensievere relatie tussen ouders en uithuisgeplaatste kinderen. Intensiever dan 1 keer per week mogen bellen, bezoek onder begeleiding. In plaats daarvan kan het ouderschap zelfs worden ontnomen.
Wat iedereen die er ooit mee te maken heeft gehad zal herkennen is, dat je in een Kafkiaanse val zit: dossiers worden opgemaakt op basis van niet-onderbouwde subjectieve meningen, die stees maar weer herhaald worden, ook al kun je ze duizend keer weerleggen, je komt er niet doorheen. Wat mij extra raakte was dat de William Schrikker Stichting blijkbaar zo fanatiek aan copy-paste doet, dat ze vergeten om de namen van andere ouders weg te halen. Maar voor de procedure maakt het allemaal niets uit.
Heel inzichtelijk laat de documentaire zien wat de 'plicht tot melden' doet met mensen (in dit geval de vroedvrouw, maar ook huisartsen en leerkrachten kunnen dat zijn) die inmiddels in de gaten hebben waartoe zo'n 'zorgmelding' kan leiden, zelfs als het een uitdrukkelijke 'geen-zorg-melding' is. Er volgt een onderzoek door Veilig Thuis en de Raad voor Kinderbescherming, en er volgt een rapport en een rapport dat gebaseerd is op het eerste rapport en er is geen enkel verweer mogelijk tegen dat traject.
Het melden moet. De vroedvrouw, die inmiddels meer besef heeft van wat de gevolgen kunnen zijn, gaat het gesprek aan met medewerkers van Veilig Thuis (denk ik). Ze haalt aan, dat de copy-paste-rapporten veelal gebaseerd zijn op subjectieve observaties die niet onderbouwd worden. De opmerking 'verstandelijk beperkt' (eigen terrein van de WSG-groep) wordt niet onderbouwd met een IQ-onderzoek, bijvoorbeeld. Als iemand zelf zo'n onderzoek laat doen worden de resultaten daarvan (die afwijken van wat de inzet was) niet meegenomen in het verdere verloop. Als de vroedvrouw opmerkt dat de uithuisplaatsingen gebeuren op basis van anonieme meldingen, subjectieve meningen van jonge, onervaren medewerkers en dat de rapporten fouten bevatten schudden de twee medewerkers van Veilig Thuis zeer nadrukkelijk hun hoofd: nou, nou, dat gaat wel erg ver. Daarna wordt de aanval op de vroedvrouw ingezet: je vat je taak wel heel erg ruim op. Waarbij even vergeten wordt dat het moeten melden inmiddels tot de taak van de vroedvrouw wordt gerekend.
Wat ook haarfijn naar voren komt is dat uiteindelijk niemand verantwoordelijkheid neemt voor de hele procedure. Veilig Thuis doet alleen een melding aan de Raad en waant zich daarmee niet meer verrantwoordelijk voor wat er in de door hen aangeleverde rapporten staat; de raad zet het door naar de rechter en uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid bij de rechter, maar dat is nu juist de instantie die absoluut niet in staat is om zelf onderzoek te doen. Met andere woorden: de instanties die gegevens aanleveren achten zichzelf niet verantwoordelijk voor de uitkomst van de beslissing van de rechter, terwijl zij wel verantwoordelijkheid dragen voor het aanleveren van de ingrediënten. Iedereen begrijpt dat een rechter niet anders kan of durft dan het advies opvolgen: OTS en UHP,. Zeker bij de meest populaire versie: de spoeduithuisplaatsing, is de ruimte voor een rechter om anders te beslissen eigenlijk niet aanwezig. Daarna zorgen dat de uithuisplaatsing minstens drie maanden duurt, bijvoorbeeld doordat de instelling zelf de rapporten nog niet op orde heeft, en voordat je het weet is het kind 'gehecht in het pleeggezin' en komt het niet meer terug.
Het drama van de wijze waarop uithuisplaatsing zelf gebeurt is levensgroot aanwezig.
Aan het einde van de docementaire blijf je achter met de vraag of deze afloop ook zo had kunnen zijn als er geen documentaire was gemaakt, als er geen camera bij was geweest.
En je oren zijn voorgoed dichtgestopt voor de klacht over de zware werkdruk in de jeugdzorg.
Mijn dank aan de makers en iedereen die mee heeft willen werken aan deze documentaire is groot.
Tsjor
even terug naar de documentaire
Ik heb niet alles even goed gelezen maar ik heb er wel wat over te zeggen.
Mij stonden de tranen in mijn ogen. Ik kan zelf redelijk voor mijzelf opkomen maar ik heb regelmatig in mijn eigen situatie gedacht wat als je hier geen toeten of blazen in weet? Dan sta je vet achter in deze wereld. Ik heb diep respect voor de verloskundige die de juiste vragen stelt. Waar de haren in mijn nekvel recht overeind van staan zijn de scènes waaruit blijkt dat een melding doen echter altijd een zorgmelding blijkt. Er kan niet gebeld worden dat ze haar plicht dus deed met de mededeling er zijn geen zorgen momenteel. Dat is 1. Tweede scènes zijn waarin de vt medewerkers zich gaan afvragen of mevrouw verloskundige niet buiten haar terrein werkt. Daar sta ik echt paf want dat legt de verloskundige kraakhelder uit. De moeder wordt weet moeder en daar is een comfortabele situatie nodig terwijl deze moeders allemaal dezelfde vreselijke angst hebben. En inderdaad ik zat ook in spanning af hoe deze docu afliep en dat de kinderen allemaal bij de moeder zijn. Bijzonder.
Ik hen geen ervaring met uhp maar wel met ots en mijn emotie zat vrij hoog maar verstandelijk gezien krankjorum.
Laatste maanden toevallig veel uitgezocht en de nodige kamervragen in jeugdzorgland zijn al jarenlang gesteld en er veranderd niets. Ook wil ik wel wat zeggen over de medewerkers in het verplichte kader en tevens de jeugzirgambtenaren vanuit vrijwillig kader. Het is allemaal jammer. De capaciteit is er niet, ben er van overtuigd dat er wel enkelen zijn die met hart voor de zaken staan. Echter die vertrekken uit de sector op den duur omdat ze het ook opgeven. Toch hebben die dan dus ook niet voor het kind kunnen beteken waar ze voor zijn. Punt. Wat blijft er over? De harde kern die het systeem naleven een hoop onzin uitkramen gelijk willen krijgen en totaal niet weten wat er daadwerkelijk moet gebeuren. Smart doelen maken hebben ze nooit geleerd. Jij moet als ouder aan hun zelf bedachte tegeltjes houden maar hun leven nog geen wet na en komen met liegen en knippen en plakken best ver. Maar nogmaals gelukkig zijner mensen tegen op gewassen. Wat je in de documentaire ziet zijn mensen(ouders) die alle etiketten volgens de staat al hebben en alle kansen zijn verkeken. En een rechter baseert zich op wat de jeugdzorg denkt maar is dat allemaal waar? Die discussie is hier al gaande. Ik heb praktijkvoorbeelden over zo n iq maar daar help je moeder en kind niet mee hoor. Vast houden aan die onzin is kindermishandeling. En laten we het eens hebben over de nazorg voor ouders.
daar is niet op bezuinigd maar die is er gewoon niet. Met een lege maxicosi pak je maar de bus en zak je in de stront. Kind krijgt wel nieuwe ouders.
goed onderzoek doen is niet aan de kern ambtenaren weggelegd mede vanwege de werkdruk maar de kennis is er gewoon niet en ze weten echt niets. Dat er zorgen zijn en dat men het niet vertrouwt dat kan en dan is loslaten moeilijk. Dat is m i een gevolg van de meisje nulde en Savannah zaken waar de jeugdzorg zelf in beeld was en toch narigheid heeft gevolgd. En het meisje in Hoogeveen, ook dan is veilig thuis gemeente en onze jeugdzorg niet in staat uitleg te geven. We hebben ze in beeld. Ja dus? Als je een goed beeld hebt dan laat je dus liggen waar je schreeuwende ouders laat schreeuwen en smeken en waar je gewoon in gesprek moet zijn pak je de kinderen weg. En uhp waar de kinderen zeggen terug te willen, kijk de docu alicia maar eens. Wat is de jeugdzorg toch geweldig. Ik zou haar en de moeder gunnen het gewoon te proberen met alle hulp zodat ouder kind band die het allerbelangrijkste is te behouden. Maargoed het vertrouwen zit bij de jeugdzorg vooral in zichzelf en het beste voor het kind te weten op basis van eigen zicht en bevindingen. De mensen die zeggen kijk maar de moeder hebben gewoon niks meegemaakt in hun leven.
ik heb mijn pijnlijke ogen de docu gezien en ik wil de podcast ook gaan horen maar pas als ik volledig ben bijgekomen want als je zelf ziet en begrijpt wat hier gebeurt dan piep je wel anders.
Leene schreef op 28-07-2021 om 11:24:
@lavell. Ik kan moeilijk het hele dossier van haar op het internet kwakken nietwaar.
Er is niemand die daarom vraagt.
Jij komt met een verhaal en draagt daarin argumenten aan die het voor ons begrijpelijk moeten maken dat de kinderen uit huis geplaatst zijn.
Je noemt daarbij zaken die er feitelijk NIET toe zouden moeten doen, of die een andere oplossing kennen dan uit huis plaatsing.
Moeder gaf haar baby gewone melk uit een pak lang houdbare melk. Had minimale kraamzorg. Weigerde meer dan 2 uur hulp per dag. Kinderen liepen op zomerschoenen in de winter. Haar oudste kind was niet meer te handhaven. Brak de boel af. Zowel thuis als op school. Moeder was niet in staat kinderen te begrenzen. Er waren grote zorgen over de voeding van alle kinderen. Vaders van de kinderen waren afwezig. Ben er van overtuigd dat als er meer begeleiding op had gezeten en als zij niet elk jaar zwanger was geweest ze het wellicht wel had gered met veel begeleiding.
Ik ben daar ook van overtuigd.
Sterker nog: Ik denk dat dat jaarlijks zwanger worden niet is gestopt met het uit huis halen van haar 5 kinderen. Ook dat is iets wat uit de documentaire blijkt.
Ik vind het wel jammer dat je haar dat zwanger worden als het ware aanwrijft. Wie weet verkocht ze haar lichaam wel in ruil voor winterschoenen. Of erger nog, wie weet kon ze zich er gewoon helemaal niet tegen verzetten.
Of, en dat was in de documentaire zo, wie weet heeft ze dat uit huis plaatsen als een zo groot onrecht ervaren dat ze niet zal stoppen haar recht op het ouderschap uit te voeren.
Mijn boosheid komt ook voort uit het feit dat jij mij ( en met mij mijn collega's) eventjes wegzet als fatalistische monsters die mensen met problemen opgeven er een sticker opplakken als waardeloos zwakbegaafd en hopeloos.
Welnee, dat doe ik helemaal niet.
De vraag blijft hoe het toch komt dat in Nederland zo vaak voor OTS en UHP gekozen wordt, terwijl andere landen andere oplossingen kiezen.
Het antwoord daarop ligt volgens mij in het feit dat de mensen die in de sector werken, van Jeugdarts tot rechter, de diepe overtuiging zijn aangedaan dat het uit huis beter is dan thuis (in ieder geval niet meer in dÍe omgeving)
Rechter van Leeuwen (eerder genoemd) is daar een voorbeeld van. Jij laat hetzelfde zien.
Ik ken het ook van nog dichter bij. Dichter bij mij.
Ik verbaas me er juist over hoe de beroepsgroep steeds maar lijkt te vergeten dat UHP, de onvrijwillige scheiding van je ouders, op zichzelf een traumatische ervaring is.
Dit nog helemaal los van wat de kinderen allemaal tegen komen
Ik verbaas me bovendien over de steeds terugkerende financiële argumenten (ja maar je kunt in sommige gezinnen wel blijven pompen), terwijl UHP de duurste oplossing is die je maar kunt verzinnen.
Ik verbaas me bovendien over het feit dat het recht op gezinsleven, dat er gewoon is - ook voor zwakbegaafden - volkomen genegeerd wordt.
Het systematisch uit huis plaatsen van kinderen, voor de geboorte soms zelfs al, zonder ook maar een poging te doen om iets te betekenen wat dat gezinsleven een behapbare vorm kan geven.
En het helpt niet als je mondig bent.
Ook een jurist (rechter) is machteloos als jeugdzorg fouten in een dossier zet.
https://nos.nl/artikel/2380173-rechter-liep-zelf-vast-in-procedures-familierecht-geen-incident
nou leene ik krijg jeuk ook. Jij bent het levende bewijs van degene die wel wilt maar uiteindelijk ook op hebt gegeveb. Je kunt die problemen niet in je eentje aan. Daarvoor moet je buiten hokjes denken en samenwerken en over de grenzen denken en kijken. Wat deze verloskundige dier maar ook niet in haar uppie lukt. Het neerzetten en aan de kaak stellen is wel gelukt. De uitkomst is somber voor allen die betrokken zijn en die niet in de documentaire voorkomen.
Ik ken zelf een zogenaamde zwakbegaafde maar ik weet ongetwijfeld meer dan jij in je functiebeschrijving zou kunnen begrijpen maar domweg niet weet. Waarom? Omdat deze vrouwen je niet meer vertrouwen. In de derde wereld vinden we prima onze afdankertjes af te geven zelfs heen te brengen maar koemelk geven als melk omdat het kind tenminste wat krijgt is dan al een moord plegen. In het geval dat ik ken is het echt de wsg die debieltje is. En ik heb gelukkig deze zelf niet meegemaakt maar leger des onheils en een andere jeugdbescherming hier in de regio en die maakte mij de pis al lauw. Pisnijdig wordt je als je zo behandeld wordt en mensen erbij weglopen.
mals je niet kan lezen en schrijven ben je niet gelijk achterlijk. Die zelf een een update en ga het onderzoeken, test uit uit wat ouders zelf lukt. Rijke ouders maken er ook een potje van in gevallen en waar je wiegje staat hebben mensen die zelf ouder worden zelf ook niet gekozen tien ze geboren werden.
mij getuigt het hoe persoonlijk je het opvat terwijl je zelf en aangeeft waar het ophield en de samenwerking en ieder op zijn eigen landje blijft het probleem is van die kinderen EN HUN OUDERS
De jeugdbescherming moet ‘alle van belang zijnde feiten volledig en naar
waarheid aanvoeren’, staat in de Jeugdwet. Maar met dit feitenonderzoek
gaat het structureel mis. Aan rectificeren doet de jeugdbescherming
niet, zelfs niet na uitspraken van klachtencommissies, tuchtrechters en
ombudsman.
Volgens Follow The Money (de link is 24 uur geldig)
RxV4BbVKpoLhirOlprgIefpDhUEJvPzlcaAmV%2BRg%3D%3D%26utm_medium=social&utm_campaign=sharebuttonleden&utm_source=linkbutton" target="_blank" rel="nofollow">https://www.ftm.nl/artikelen/rammelende-rapporten-jeugdbescherming?share=puZxzogBlRXxtujiNqw1
RxV4BbVKpoLhirOlprgIefpDhUEJvPzlcaAmV%2BRg%3D%3D%26utm_medium=social&utm_campaign=sharebuttonleden&utm_source=linkbutton
ik bedoel maar haarklover
Ik vond die vt medewerker de het voorbeeld van wij werken volgens protocol maar vast geprotocolleerd en dan tegen een intercollegiaal vraagstuk zeggen tegen de andere discipline en wat kom jij hier doen? Nou omdat jullie rare en vage dingen schrijven daarom
@MLavell @Kleine jongen.
Nadat ik jullie reacties heb gelezen besef ik dat het niet handig van mij is om een -deel- van een casus te noemen, ik kan natuurlijk niet duidelijk met naam en toenaam een casus beschrijven. Ik schrijf hier nog een post over en daarna houd ik daarmee op, want dit werkt niet. Ik wil wel kwijt dat ik absoluut flabbergasted ben hoe jullie je naar mij verwoorden. Zonder mij te kennen, zonder te weten hoe ik mijn werk heb ingevuld, krijg ik al jullie frustraties naar mijn hoofd. En goed lezen is blijkbaar ook lastig.
Als ik ergens heb leren samenwerken en buiten de hokjes denken is het in die vele jaren die ik daar heb gewerkt. Ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik altijd het belang van de moeder en het kind op het oog heb proberen te houden. Heb zelfs wel eens via via de politiek benaderd of ze wel wisten wat er gebeurde en hoe weinig hulp er was en hoeveel vrouwen en kinderen de dupe werden van gebrek aan hulp. En nee ik ben geen heilige en ja ik heb fouten gemaakt.
Nog een paar opmerkingen;
- ik ben begonnen met een post over het feit dat we wel boos kunnen zijn op de jeugdzorg en de vele UHP's maar dat er te weinig intensieve begeleiding is in bepaalde probleem casussen. ( wat is daar in vredesnaam mis mee wie is er nu tegen begeleiding om te voorkomen dat kinderen uit huis worden geplaatst)
- Ik heb juist gezegd dat ik ook niet voor een UHP ben, tenzij het echt niet anders kan.
waarom blijven jullie dan maar doortetteren tegen mij daarover terwijl ik het met jullie eens ben dat dit veel te veel gebeurd. MLavell jij zegt dat rechter van Leeuwen vindt dat uit huis beter is dan thuis en dat ik hetzelfde laat zien. Dat laatste is een leugen! Dan lees je niet goed en wil je je frustratie op iemand af reageren. ik zeg het nog eens: ik. ben. niet . voor . UHP's. ik. vind. dat. dit. teveel. en. te. snel. gebeurd! is het je nu duidelijk?
- Ik heb gereageerd op MLavell door te zeggen dat het te simpel is om maar een woning en een zak geld aan te bieden en dat daarmee de problemen opgelost zouden zijn. ( lees je post eens na daar zeg je dat letterlijk) En dat is gewoon niet waar. Ik blijf zeggen dat je zónder begeleiding in sommige gezinnen geld kan blijven pompen zonder dat het iets oplevert. Daarmee zeg ik niet dat je geen geld moet geven of voor goede huisvesting moet zorgen maar wél met begeleiding. MLavell verknoopt dat weer met het argument dat UHP's duurder zijn. Ja dat weet ik! maar ik zeg toch niet dat je kinderen maar uit huis moet plaatsen omdat je geld in sommige gezinnen kunt blijven pompen, ik zeg juist dat alleen geld en huisvesting voor sommigen niet genoeg is maar er begeleiding nodig is die er lang niet altijd is.
- ik zeg nergens dat ik mensen het recht op kinderen ontzeg, mij maakt het niet uit of mensen hoog of laag opgeleid zijn. Maar ik besef dat dit ook mijn eigen schuld is door een complexe casus in een paar zinnen te willen beschrijven.
- Goede moeder zijn hangt niet af van je opleiding!
- Jullie 'slaan aan' op het noemen van een casus met een vrouw met een laag IQ, dat had ik niet zo moeten zeggen want ik kan niet in twee of drie zinnen ( en ook geen 10) zeggen wat daar allemaal speelde en ik heb ook nog twee casussen gemixt omdat ik geen totale openheid kan geven. Ik heb er nu spijt van dat ik dit heb gezegd want jullie krijgen gewoon een rode waas voor jullie ogen. Maar in haar geval speelde dat helaas mee naast heel veel andere zaken en alhoewel ik UHP over het algemeen vreselijk vind snapte ik in deze casus wel waarom dit uiteindelijk gebeurde ( veel onveiligheid voor de kinderen) en dat vonden we heel erg omdat mijn collega's en ikzelf er van overtuigd waren dat ze het had gered met niet elk jaar zwanger zijn en veel meer begeleiding. Meer wil ik er niet meer over zeggen.
- En ja Mlavell natuurlijk zijn de zwangerschappen niet opgehouden maar toen werkte in niet meer daar... ik durf er niet aan te denken wat er daarna gebeurd is 
- kleine jongen ik ken je niet en weet niet wat je hebt meegemaakt maar hele nare dingen lijkt mij... het spijt mij als je je aangevallen hebt gevoeld maar nergens zeg ik dat je zwakbegaafd bent als je niet kunt lezen en schrijven, en ook heb ik niet gezegd dat je met een laag IQ geen goede moeder kan zijn ( alleen dat dit in deze casus meespeelde omdat het haar ook niet lukte om zelf hulp te organiseren) en alle hulpverleners naast elkaar bleven werken, waar ik ook woest van werd.
- Dat ik het niet volhield had overigens meer te maken met de gigantische onregelmatigheid van het werk waar mijn lijf niet goed op reageerde en het feit dat ik liever meer in de begeleiding werkte.
-Mlavell ik denk zomaar dat wij het wel meer met elkaar eens zijn dan dat jij wellicht denkt.
Het is wel duidelijk dat deze materie veel losmaakt. pfff. en ik ben er weer achter dat deze forums zich niet goed lenen voor deze discussies.. en ook dat de energie die ik hier nu aanbesteed heb beter ergens anders aan kan besteden. Deze discussies hier helpen de zaak ook niet vooruit. I rest my case
Nou ik denk dat je zelf niet goed leest ik voel me daarin niet aangesproken. Ik zeg dat je het levende voorbeeld bent van een die het goed voor heeft maar uiteindelijk kiest om dat je het niet in jouw positie alleen redt om dit te veranderen. Je neemt het zelf veel te persoonlijk op en dan wordt het ook zo. En ja daar sla ik op aan omdat als jouw lijf dit niet aankan je heus kunt voorstellen hoe het in die lijven van van die ouders werkt als je de kinderen weghaalt (daar gaat de docu over) dat is in de basis niet natuurlijk en ongezond. Dus ik snap jou wel degelijk heel goed.
En ik vergeet die casus maar ik reageerde op juist dat voorbeeld(en meerdere) erin hoe snel je deze omver trapt.
ik wil wel wat vertellen over die kennis van mij want ik kan dat gezien ik daar ook wat afstand van heb en ik je kan uitleggen wat ik bedoel met vrouwen die het vertrouwen kwijt zijn en ook in de docu voorkomt. En ik zelf ook herken met een ots die nu godzijdank is beëindigd.
Een vrouw die is opgegroeid met een moeder en stiefvader die haar en haar zus hebben behandeld met vormen van incest en thuis taken geven. Ze zijn beide bevallen van een kind. Zij weet niet of haar kind levend is gebleven. In elk geval van de stiefvader en halfbroer. Haar zus heeft het kind enigszins omdat moeder heeft gedaan alsof het haar kind was. Meisje is gehandicapt natuurlijk (familie hè) en nog weet de staat dit niet. Voor het misbruik is moeder een jaartje veroordeelt. En deze kennis is gered door een veel oudere man die haar daar heeft opgepikt en gezorgd dat ze trouwden want anders was ze zwakbegaafd in een inrichting of onder curatele gezet. Dat heeft de man dus voorkomen maarja wat denk je dat haar nu is overkomen? Ze is absoluut niet dom want ze was veel meer doordacht toen ze met kinderen bij hem vertrok onder allerlei gelul van de William schrikker groep nadat de gemeente dit in gang had gezet. Ik heb het allemaal meegekregen. Eerst werd de oudste in een instelling of gezinsvervangend tehuis gezet en weken erna werd de jongste alsnog afgenomen en die woont nu in gezinshuis. Heel jammer dit. De oudste wil graag terug maar ik denk dat de factor uit vertrouwde omgeving weer ingezet is want die jaren zijn wel om. Het is een vrouw die met ondersteuning al het leed van haar leven had kunnen verzachten als ze zou durven uitleggen maarja ik snap het wel als je dit uitlegt ben jij gek natuurlijk. Ze is waarschijnlijk lager in iq maar ik weet zeker dat oudste kind en zij tenminste het best af zouden zijn. Door mijn eigen gezeik in deze wereld heb ik vaak moeten zeggen ik heb geen tijd voor je en bovendien waar moet ik heen. Ik help haar misschirn alleen maar verder in de sjit.
ok dat is dan maar een verhaal maar trek het je niet persoonlijk aan
Waar iets moet gebeuren is dat niet alleen jij maar iedereen en dus ook de disciplines samen moeten werken en er geld zou geen rol moeten spelen. En de ouder moet steun krijgen bij een proces vab kind wegrukken van een onafhankelijk orgaan die niet voor de jeugdzorg werkt.
ik hoop dat je nu zelf goed leest 😉
Leene schreef op 29-07-2021 om 21:50:
@MLavell @Kleine jongen.
Nadat ik jullie reacties heb gelezen besef ik dat het niet handig van mij is om een -deel- van een casus te noemen, ik kan natuurlijk niet duidelijk met naam en toenaam een casus beschrijven.
Dat hoeft helemaal niet. Het feit dat je steeds weer doet alsof je alles tot in de puntjes over deze casus zou moeten vertellen om het helder te krijgen, toont eens te meer aan dat het geen zuivere koffie is. Te geconstrueerd.
Ondertussen: er zijn ook ouders die hun kinderen (van alle leeftijden) geen liefde geven, helemaal niet voeden, permanent straffen, opsluiten in een kast of prostitueren om hun verslaving mee te financieren
Dát zijn concrete voorbeelden van situaties waar thuis geen thuis is maar een oorlogssituatie. Die kinderen moeten liever vandaag dan morgen het huis uit, onderduiken bijna, eerst dat dan zien we later wel hoe het verder moet.
De situatie die jij beschrijft heeft een procedurele gang van 1,5 jaar gehad. Dat, plus het feit dat de oudste al 6 was, geeft aan dat het hier veel meer om een procedurele val gaat, dan om een noodsituatie.
Een val die wordt ingegeven door waarde oordelend over schoenen, wonen, schulden en zwangerschappen. Hop, kinderen het huis uit.
Helpt het? Nee. De kinderen worden er niet gelukkiger van en die vrouw die stopt, zo zonder kinderen en zonder begeleiding, natuurlijk helemaal niet met zwanger worden.
Die gaat de komende jaren elk jaar een baby leveren aan de instanties.
Ik vind een forum als dit een uitstekende plaats om dit soort kwesties te bespreken. Tenminste, zolang de deelname aan het gesprek maar pluriform is.
Mij is nooit wat overkomen uit die hoek. Ik sta er buiten. Er zijn ook mensen van binnen die veel emotioneler reageren. Jij als (ex) professional en anderen die zich juist gedupeerd voelen.
Dat knettert.
Maar er zijn ook meelezende partijen die helemaal niet reageren. Wie weet valt er een kwartje.
Het gaat erom dat we ons afvragen waarom er steeds maar weer gekozen wordt voor een dure methode die niet werkt, terwijl er ook alternatieven zijn. Kijk om ons heen en binnen Europa voor de voorbeelden.
Nog even dit
“MLavell jij zegt dat rechter van Leeuwen vindt dat uit huis beter is dan thuis en dat ik hetzelfde laat zien. Dat laatste is een leugen! Dan lees je niet goed en wil je je frustratie op iemand af reageren”
nee. Zie het interview en beluister min 6:44. Dan kun je horen wat hij zegt. Parafraserend: met een onvolledig dossier en toch uit huis geplaatste kinderen worden de kinderen in ieder geval niet meer bedreigd.
Kortom: hij geeft het voordeel van de twijfel aan UHP.
Liever per ongeluk en onterecht UHP, daar ondervinden kinderen geen dreiging van (zie ook zijn theorie over hechting) dan onterecht thuis laten.
Hier zit naar mijn idee de essentie van het meningsverschil over UHP. In de meeste Europese landen en zelfs bij het Europese Hof wordt UHP zelf als dreiging en kindermishandeling gezien. Iets dat je beter niet kunt toepassen.
ik kan me wel vinden hoe lavell het uitlegt
De reden van wij pompen het houdt ergens op en bij twijfel toch maar ingrijpen maakt meer kapot dan kind moeder lief is en kind liefst met beetje drama bij ouder kan zijn met hulp dan afglijden binnen een instelling/pleeggezin. Hoe vaak drammen ze niet met kind moet beide ouders kennen maar bij uhp is de gv voor ouder onbereikbaar. Behalve als zij iets willen dan ben je geraden of je krijgt nog meer shit over je heen.
De antwoorden strijken wellicht extra tegen je uitleg in maar weet je
Werd letterlijk tegen mij gezegd door de jeugdbeschermer die al dertig jaar zijn slagje slaat. Ik maak die opmerking en strijk nog even tegen de haren in even kijken hoe je reageert. En we gaan niet naar moeders wensen luisteren terwijl de hulpverlening uitlegt dat daar helemaal niets mee te maken heeft maar wat beste was voor mijn kind
Razzzz a mag t niet zeggen maar grr
