Dingen die kinderen leuk zouden moeten vinden, maar waar ze een hekel aan hebben
In een door mij gestart draadje in Basisschooltijd laat Vlinder en passant vallen dat haar zoon een hekel heeft aan mascottes, van die mensen in een groot dierenpak oid. Feest der herkenning: zowel mijn zoon als mijn dochter waren als de dood voor die dingen. Zoon is er nu wel overheen, met ruim 8,5 jaar, maar dochter van 5 heeft er nog altijd een pest aan. Maar goed dat we niet naar Euro Disney zijn geweest, 'op de foto met Mickey' was vast een krijspartij geworden 
Clowns, ook zoiets. Vorig jaar dook dochter (toen dus 4) nog onder een tafel toen ze bij de een of andere feestelijke opening een clown zag rondlopen. Ik vermoed dat ze nu niet meer wegduikt, maar enthousiasme - nou nee. En zoon was als peuter ook bang voor clowns. Angst voor clowns is overigens een erkende fobie met een sjieke Griekse naam, dus het fenomeen is redelijk wijdverbreid kennelijk, maar dat terzijde.
Verder weet iedereen dat kinderen dol zijn op dieren, maar weigert mijn kroost hardnekkig om mee te doen. Vooruit, als er een kooi tussen zit, of als de dieren in kwestie van pluche zijn, dan is alles best. Echte levende dieren die je zouden kunnen aanraken zijn Eng. Nou ja, ze hebben beiden wel op pony's gezeten, maar verder houdt het niet over.
En tenslotte: allebei mijn kinderen waren niet dol op vingerverven. Verven, prima, maar dan wel met een kwast zodat je handen niet onder de smurrie zitten.
Hebben jullie kinderen ook dingen in de categorie "dat is zo leuk voor de kinderen" waar ze juist bang voor zijn of een hekel aan hebben?
Groeten,
Temet
Natuurlijk!
Weet je Temet, kinderen zijn soms net mensen. Ik neem aan dat jij ook niet alle dingen die als 'leuk' voor volwassenen zijn ontwikkeld kunt waarderen?
Och ja
Mijn oudste verzucht regelmatig: 'Wie heeft verzonnen dat kinderen dat leuk moeten vinden.'. Ze kan ook heerlijk schetsen hoe zo'n situatie is. Een schoolfeest bijvoorbeeld, met veel teveel mensen in een drukke lawaaierige warme ruimte, met een heerlijk plastic bekertje lauwe cola.
En ook die verklede mensen. Ze weet feilloos het plezier te bederven van andere kinderen door schamper op te merken dat er gewoon een mens in dat pak zit. Ik vermoed dat ze zichzelf daarmee geruststelt.
Nou ja, en wie heeft verzonnen dat clowns leuk zijn... Volgens mij vindt niemand dat.
Animatie
Ik zal de titel en wou al gelijk reageren met de mascottes maar de angst van mijn zoon voor mascottes is al genoemd. Drama's hebben wij gehad. Uitstapjes naar dierentuinen zijn geheel verpest door het "leuk" te voorschijn springen van zo'n pop. Met argusogen liep hij door een park om te kijken of er echt niet ergens zo'n pop stond.
Animatie is ook zo iets. Mijn oudste drie kinderen vinden daar niets aan. Ik heb ze nooit even naar een animatieprogramma kunnen brengen. Vreselijk vinden ze dat. Mijn jongste daarentegen wil op de wintersport wel in Bollo's kinderclub wonen. Gelukkig maar want anders hadden wij nooit kunnen skieën. Hij gaat 's middags een paar uurtjes naar Bollo en dat is echt zijn hoogtepunt van de dag.
Kinderbuffetten zijn bij een kind ook geen succes. Hij wordt dan naar zo'n buffet gestuurd met kipnuggets en zo maar hij wil geen kipnuggets. Hij wil ook garnalen, oesters, beenham en dergelijke. HIj is dol op vis en eet van vis echt alles.
klopt
Niet iedereen (volwassene of kind) vind alles hetzelfde leuk, ook al vinden de meesten een bepaald iets juist leuk.
Wat jouw kinderen betreft denk ik dat het in eerste instantie vooral te maken heeft met er bang voor zijn (mascottes, dieren, clown), het niet leuk vinden is daar dan in eerste instantie inherent aan of een gevolg van.
Wbt dat vingerverven: het niet prettig vinden om vies te zijn. Heeft mijn dochter ook.
Bibi
oja
Oja: op school harde muziek en playbacken met dansjes. Vindt mijn negenjarige vreselijk. Taart, houdt hij niet van, heel zelden (eigenlijk alleen citroencake), chocola (alleen witte).
Geeft niet hoor, ik lust het wel!
Zijn broertje (weliswaar gehandicapt) is nog steeds bang voor geiten en schapen, ook al is hij elke week op de kinderboerderij.
ik was niet duidelijk
Sorry mensen, de laatste zin van mijn openingsposting was niet duidelijk. Het had niet moeten zijn 'hebben jullie kinderen ook...' maar: aan wat voor dingen hebben jullie kinderen een hekel terwijl 'iedereen' denkt dat kinderen dat juist leuk vinden.
Wie weet er nog meer leuke voorbeelden?
Groeten,
Temet
Kindvriendelijke mensen
Mijn zoon wordt helemaal kriegel van van die kindvriendelijke mensen. Die net iets teveel hun best doen om zich in de belevingswereld van een kind te verplaatsen, hun stem iets verhogen, die zeggen "cool man!".
skik
die van mij vinden zo'n beetje alles leuk
wat speciaal voor kinderen is: grote dierenpakken, kindermenu's, kindermuziek, kinderactiviteiten. Helaas, zou ik soms zeggen, want ik heb zelf een gruwelijke hekel aan kindermuziek (met zo'n beat eronder) en van dat animatiegedoe.....
Alleen mensen die infantiel praten, daar knapt onze oudste wel enorm op af. Oja, en knutselen dat is het ook niet zo hier.
Hier
Mijn zoon houdt niet van pretparken en hij lust geen pizza en pasta's. Van die laatste twee heb ik wel eens gelezen dat die horen bij de vijf p's die ieder kind lekker vindt: pizza, patat, pannenkoeken, poffertjes en pasta. Nou, hij dus niet. Ikzelf lustte vroeger geen pannenkoeken en poffertjes.
Oh, en mijn kinderen en ik vinden clowns ook niks. Een cliniclown aan het bed van zoon toen hij 13 was viel ook niet in goede aarde. Hij was er ook al wat te oud voor...
pannenkoeken
Pannenkoeken inderdaad. Die lust mijn kind ook echt niet. En krentenbollen, appelmoes en vrijwel al het snoep. Altijd leuk op partijtjes.
Doe maar een bord spruitjes. Dat gaat schoon leeg (als kleuter was ze boos dat ze op haar partijtje geen spruitjes mocht eten).
qua activiteiten niet veel bijzonderheden.
ikzelf vroeger
ik hield niet van speeltuinen, vond mede daarom schoolreisjes niet leuk. Pannenkoeken hield ik ook niet van, eet ze nu wel. Van mijn kinderen kan ik zo gauw niet echt iets bedenken behalve geen fan zijn van vingerverven.
O zoveel!
Volwassenen die met een lievig imbeciel stemmetje gaan praten. Sportdagen, slaapfeestjes, foto's enz. enz. En ik heb een gruwelijke hekel aan volwassenen die weten hoe kinderen zijn: altijd spontaan, blij, nieuwsgierig, dol op horden vriendjes.
hier
Balsporten. Kind kan goed dansen maar heeft een pesthekel aan alles wat met een bal te maken heeft. Sportdagen zijn dus ook niet favoriet, ze gaat liever gewoon naar school.
Kleren vies laten worden, ook zoiets. Van mij mag het best, toen ze klein was zei ik altijd dat kleren er waren om vies te worden. Maar ze trok ze nog liever uit voor ze in de zandbak ging (vond de kleuterjuf niet leuk). Nu vind ik het overigens wel handig, die rare tic, scheelt weer in de was (ze doet rustig twee dagen met een spierwit jurkje). Danskleding moet overigens wel na één keer dansen in de was...
Kindermenu's. Ze bestelde liever een garnalencocktail. Nu is ze 16 dus kan ze volwassen eten bestellen zonder dat mensen het raar vinden.
clowns
Ik vind clowns zelf ook echt niet leuk. Mijn jongste houdt er ook helemaal niet van. Maar hij houdt ook niet van pannenkoeken, vingerverven, kroket/frikandel, verkleden, snoep en knutselen.
Mijn oudste hield niet van pannenkoeken, maar ze heeft ze leren eten. Omdat het nou eenmaal is wat je krijgt op kinderfeestjes en dan is het lastig als je nooit mee kunt eten. Frikandel is ze nu aan het oefenen
Oja..
Op een feestje van één van mijn kinderen was er een meisje dat geen friet lustte. Prima, ze heeft toen met smaak een paar boterhammen met kaas gegeten!
"Dat is toch leuk"
Zoon vindt zo veel niet leuk dat hij op die onvermijdelijke vraag steevast antwoordt: 'Dat ís niet leuk, dat vínd jij leuk."
Afgekeurd, nu of in het verleden: Schminken, verkleden, dansjes met z'n allen, optreden in het algemeen, knutselen, kinderpartijtjes waar iets 'moet', mensen in pakken, theater waarbij je mag meedoen, campinganimatie.
Dat was het wel, geloof ik. Helaas zijn grote mensen met de 'datistochleuk'-reflex vaak werkzaam in de kindersector.
inderdaad
Verkleden en sminken of in pyjama naar school of zoiets. Daar worden mijn kinderen helemaal niet blij van. Ze zijn liever de uitzondering dan dat ze voor hun gevoel te kijk staan met smink oid.
Ook snoep aannemen van vreemden vindt dochter helemaal niet fijn. Die aaaandacht....en de aandacht die ze dan krijgt (waaaaaat wil je geen snoep? ?? Na jaaaaaa zeg)..
Of wat dacht je van: exteem laat opblijven. Worden mijn kids ook helemaal niet blij van. Die zijn ziek van ellende. Zoon was eens mee nachtje weg met vriendje. Ze ging vrij laat uiteten en hebben toetje maar thuis genomen omdat zoon om 21 u helemaal ellendig werd van vermoeidheid (toen 7 jaar).
Ik weet er vast nog meer.
Sinterklaasintocht
Ik heb ooit een blèrende 4 jarige mee naar huis moeten nemen tijdens een sinterklaasintocht. Allemaal blije gezichtjes, met wuivende vlaggetjes, mooie geknutselde pietenmutsen op en mijn zoon vond het doodeng. Ik weet nog steeds niet waarom want hij hield heus wel van Sinterklaas.
En al eerder genoemd, appelmoes en eigenlijk alle kindermenu's. Ze aten liever een stuk van mijn biefstuk op. Uiteindelijk bestelden we dan maar 1 volwassenen gerecht voor 2 kinderen. Dat ging stukken beter!
koekjes bakken
Ik heb het jaren geprobeerd met Kerstmis, maar nee, geen enkele belangstelling voor kerstkoekjes bakken of peperkoekhuisje versieren. Daar ging mijn Libelle moment. ......
Verder vinden ze het circus ook helemaal niets (net als ik). En Happy Meals ook niet (net als ik)
Hera
Hier ook clownshaters
Vooral mijn dochter heeft de pest aan clowns, maar ook voor mijn zoon is het doe maar gewoon, doe je al gek genoeg.
(Van al die clownshaters, hoe gezond zijn cliniclowns eigenlijk?)
En van schoolfeestjes met keiharde muziek moeten ze ook niets hebben.
Cliniclowns
Zijn volgens mij wel echt professionals. Ik heb er een paar aan het werk gezien en die waren wel heel erg leuk en respectvol. De clowns van Cirque du Soleil vonden mijn kinderen ook wel bijzonder.
Verder veel herkenning: hier hebben ze een hekel aan dierentuinen, animatieprogramma's, vingerverven, mensen die "centjes" zeggen, snoepjes aanbieden, knutselen en tekenen, Geronimo Stilton, appelmoes en mayonaise, taart, voetbal, harde muziek, bepaalde kinderprogramma's, school (of worden kinderen niet geacht dat leuk te vinden?).
Ze houden dan weer wel van pretparken.
Herkenning
Appelmoes, campinganimatie, inmiddels lusten ze ijs maar lange tijd was dat te koud. Slagroomtaart, kroketten.
Ik heb ook nog een nieuwe: Bezoek van of op bezoek bij oma. Deze oma probeert de kinderen te verwennen met taart, snoep, chocolade, chips en frisdrank. Weigeren mag niet van oma en misselijk worden vinden de kinderen inmiddels niet meer leuk.
hier
Verkleden, kleuren, appelmoes, vingerverven, opa en oma, (kinder)muziek, ballonnen, Sesamstraat, tekenfilms,...
bennikki
Klopt, je wordt echt niet zomaar cliniclown hoor, je moet door een stevige auditie heen komen en daarna krijg je nog een opleiding: http://www.cliniclowns.nl/CliniClowns/Academie/
Pannenkoeken
Na lang denken en vragen kom ik bij ons alleen op pannenkoeken. Jongste is er niet dol op en nooit geweest. Als je de schoolsportdag ook onder typische kinderdingen rekent, dan kan ik dat ook noemen voor mijzelf. Ik vond sport en doe-spelletjes niet leuk, omdat ik er niet handig in was en ben.
Sminken
Zoon hier heeft een hekel aan sminken. Zelfs met de WK wedstrijden van Nederland doe je hem geen plezier met een vlaggetje op zijn wang. Dochter was er juist dol op, stond zo een half uur in een rij om gesminkt te worden, terwijl ze verder echt weinig geduld had.
Zoon houdt verder niet van pretparken, na een uur is hij er uitgekeken. De meeste attracties durft hij niet in. Zus durft dan weer wel alles, ook al toen ze heel klein was.
Dochter hier deed je ook nooit een plezier met een kinderbuffet. Ze houdt niet van frikandellen, kroketten etc. Hooguit van friet. Wel van garnalen, bami, pasta's etc. Zoon heeft dan weer ene hekel aan pasta's. Dat eet hij alleen als hij op kamp is en er niets anders geserveerd wordt.
Ik vraag me weleens af hoe ik aan twee zulke verschillende kinderen ben gekomen. Soms is het weleens lastig met dagjes uit. Dochter doe (en deed) je geen plezier met een wandeling in het bos, zoon is er weer dol op. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Oh ja, animatie
Hier ook nooit een succes. Inmiddels is dochter er met haar 13 jaar ook te oud voor (en dat vond ze zelf overigens met 10 jaar al). Zoon heeft er nooit wat aan gevonden, verplicht spelletjes doen etc. Niets aan.
Dit jaar heb ik een camping gevonden waar voetbaltrainingen worden gegeven. Ik gok erop dat hij dat wel leuk gaat vinden.
Verder lust zoon hier ook niet graag waterijsjes, alleen een perenijsje gaat er nog wel in. Maar ik ben zelf ook niet zo'n fan van waterijs, dus dat heeft hij niet van een vreemde.
oja
Mijn oudste houdt niet van speculaaskruiden, tenminste zo noem ik het maar. Het duurde heel lang voor we begrepen dat hij pepernoten helemaal niet lekker vond en ook speculaas en ontbijtkoek eet hij niet. Wordt ook altijd erg vreemd gevonden. Daarnaast kan ik niets bedenken wat hij verder niet lust overigens 
Mijn kinderen en ik
Mijn kinderen (inmiddels 17 en 19): houden niet van:
pannenkoeken; clowns (niet echt om te lachen, maar vinden ze oerstom) en honden (zijn er inmiddels overheen). Katten vinden ze niet echt leuk, net zoals hun moeder. Ik weet nog dat ze als kleuter met de school naar de geitenboerderij gingen en waren bang voor de geitjes dat ze op de hoorntjes werden genomen. Mijn zoon zei toen dat hij toen moest rennen voor zijn leven!
Men vond mij een heel raar kind vroeger. Een buitenbeentje ben ik altijd al geweest.
Dit omdat ik niet hield van ballonnen, klappertjespistolen ((angst voor de knal), gym, zowel turnen (bang om te vallen) en balsporten, (huis)dieren (houd er nog steeds niet van) en mij moest je vooral niet vragen om te (rol)schaatsen, want dat vond ik eng, stel je voor als je valt.
In de winter zat ik heerlijk bij de warme kachel en mijn moeder snapte niet dat ik niet ging buitenspelen als de andere buurtkinderen. Ik vond mijn boek belangrijker.
Ook ravotten was niet aan mij besteed. Van snoep en taart hield ik als kind helemaal niet, bij een verjaardag mocht men de taart houden. Bah!
Ik vond het heerlijk om "alleen met mijzelf" te zijn. Kon fijn alleen in mijn kamer zitten. Mijn ervaring was dat juist mijn omgeving dit erg vond..
En dan nog niet te vergeten kliederen bij handenarbeid (met gips wat maken) of figuurzagen (bah) en ook handwerken (breien, haken, etc.) is niet aan mij besteed.
Ja, men vond mij een heel vreemd kind, vroeger... maar ben verder zonder problemen volwassen geworden en leef mijn leven heerlijk op mijn eigen manier (ben blij dat ik uniek ben in mijn soort)!
Geen kindertaal praten
"Volwassenen die met een lievig imbeciel stemmetje gaan praten."
Daar was ik als kind allergisch voor. "Praat gewoon Grotemensentaal!", riep ik dan. Ik wilde altijd serieus genomen worden en dat gebeurt dus niet op deze manier.
