Dilemma [hoe ga ik om met de kleinkinderen en de stiefkleinkinderen]

Wat willen de ouders?

Als ik dit verhaal lees moet me eerst van het hart dat ik het heel mooi vindt hoe zorgvuldig je wil omgaan met de situatie die nu ontstaan is!
Ik denk dat ik er, in die situatie, voor zou kiezen om eens aan zoon en vriendin te vragen hoe zij hier tegenaan kijken, zeker ook omdat er nog meer oma's in het spel zijn en er daarom best afspraken te maken zijn over welke rol eenieder speelt voor de kleinkinderen. Wellicht is er iets af te spreken dat de oma's allemaal voor de eigen kleinkinderen wat leuks voor op de nieuwe kamers geven? Zo is het toch bijzonder dat iedereen samen gaat wonen maar toch ook iets eigens heeft?
Groet Terpi

Opoe

Mijn moeder heeft hetzelfde dilemma. Niet met mijn gezin overigens Zij geeft alle kleinkinderen bij gelegenheden iets, maar de eigen kleinkinderen (iets) meer. En dat snappen alle partijen, hoor. Ze vinden het al geweldig dat de aangewaaide kleinkids uberhaupt iets krijgen, want die hebben ook nog hun eigen families.
Onyx

Eens met terpi

Het belangrijkste is, dat je je realiseert dat dit wat gevoelig ligt. Praat dus met je kinderen, en wees helder in je beperkingen: De meeste mensen zullen begrijpen dat je niet kunt toveren.

Stiefoma

Kijk, ik ben al heel bij dat jij hierover naadenkt en om advies vraagt.

Ik heb een schoonmoeder, die mij in dochterlief's bijzijn doodleuk ging vragen, waneer zij eindelijk een kleinkind krijgt.
Manlief is niet de biologische vader van dochterlief (9), maar hij is sindsdien zij 3 is in elk ander opzicht wel haar vader. Haar biologische vader bemoeit zich verder niet behalve af en toe een smsje sturen.

Mijn schoonmoeder ziet haar echter niet als haar kleinkind, dat was naar deze vraag duidelijk voor mij.
Sindsdien zij doorheeft, dat ik haar nooit een "echte" kleinkind zou baren, is onzere verhouding ook best afgekoelt.

Maar eerlijk gezeggt, haar opmerkingen waren ook een van mijn redenen, niet meer kids te krijgen - ik zal door mijn lint gaan, als zij mijn kinderen verschillend zou behandelen, en ik weet vrij zeker, dat zoiets zou gebeuren als ik met manlief ook een kind zou krijgen.

Natuurlijk weet ik, dat vroeger of later mijn schoonzussen kinderen zullen krijgen en deze dan voorgetrokken worden, maar dat is nog altijd anders - het gaat dan niet om 2 kinderen van mij, die verschillend behandelt worden.

Ik zou misschien niet voor beide meisjes een hele kamer kopen, maar stukje bij beetje - eerst krijgen ze allebei beddengoed, dan later gordijnen enzovoort. Mijn ervaring is ook, dat ze heel gauw uitgroeien uit Dora (mijn dochtertje was er ook gek op, voor ca 6 maanden, en dan was het over).

Martine

...hele goede idee!!!

Of leuke quilts maken, daar hebben ze veel langer iets aan dan aan Dora!

Balletmama76

Herkenbaar wat je schrijft. Ik heb 2 kinderen uit een huwelijk en 1 kind met mijn vriend. Ik zou het vreselijk vinden als zijn familie heel erg onderscheid gaat maken tussen hun biologische kleinkind en de stiefkleinkinderen. En ach, dat ze af en toe wat kopen voor de jongste (een broekje, jasje of kleinigheidje), dat begrijp ik wel. Voor die ukken is het wat makkelijker om iets te vinden en de commercie speelt er ook goed op in. Voor mij zijn alle kinderen me even lief, maar ja, ik ben ook van alle 3 de moeder.

Dorry, het is echt een fulltime-baan, he?

Dat balletmama zijn bedoel ik dan.

Ik ben dan zelfst niet handig met naaien, maar dochterlief heeft een gekochte quilt en vindt hem echt heel leuk. Ik heb deze toen de tijd uit de VS laten komen, met ballerinas erop. Hele lekkere zachte stof.

Hiervoor heeft zij een Dora-quilt gehad, maar deze was niet erg lekker kwa kwaliteit, een hele stroeve stof. Ik vindt de kwaliteit van de meeste Dora/Spongebob/etc beddengoed ook echt niet bijzonder, je betaalt alleen maar voor de figuur hierop, niet voor kwaliteit.

Voorzichtig zijn

Beste opoe,
hier ook een samengesteld gezin. Ik heb 1 stiefkind en twee biologische kinderen. Mijn schoonmoeder heeft het niet handig aangepakt. In het begin toen alles nieuw was, ging alles leuk en aardig, maar later kwam het niet goed. Mijn schoonmoeder ging vragen wanneer zoonlief eens alleen met haar kleinkind kwam, die anderen konden toch wel thuisblijven. Ze verwijtte mijn man dat hij zelf voor deze situatie had gekozen en zij daar niet onder hoefde te lijden(???). Dit terwijl haar kleinkind meermaals alleen bij haar kwam logeren. Het is zo hoog opgelopen, dat mijn man ervoor heeft gekozen om met zijn moeder te breken.
Ik vertel deze ervaring om te laten zien dat dit soort dingen nogal gevoelig liggen, je kind heeft gekozen voor een partner met kinderen, en verwacht waarschijnlijk van jou dat je hierin meegaat. Zie het als een bonus, je hebt er nu zomaar een aantal kleinkinderen bij, je moet ze alleen nog goed leren kennen. Ik zou ze allemaal een kleinigheid geven voor hun kamer, je stoot op die manier niemand voor hun hoofd en laat de bonuskleinkinderen merken dat ze er ook bijhoren. Als je kleindochter eens alleen bij jou is (met een logeerpartij ofzo) is dat de ideale gelegenheid om haar iets extra's/speciaals geven.
Succes en geniet van het oma zijn.

Voor balletmama ot

Hai balletmama,

Het quilten is mijn fulltime baan (je kunt me google-en )
En balletmama zijn ook hahaha. Inderdaad er is heel veel verschil in kwaliteit in stoffen. Ik maak alle quilts zelf en geef er les in. En daarom vond ik het leuk wat je zei. Ik krijg heel veel oma's hier op les die quilts voor hun kleinkinderen willen maken en gelukkig ook steeds meer moeders die het voor hun kinderen maken!

Dorry

brr...daar krijg ik de kriebels van, je schoonmoeder heeft het niet handig aangepakt ?? waarom niet, jouw man heeft het niet handig aangepakt, anders was hij nog wel bij zijn ex gebleven !!! daarmee bedoel ik dat hij zijn relatie samen met zijn ex heeft beindigd en niet zijn moeder, dus ja, zijn moeder heeft geen keuze gehad, en dat is logisch dat die haar kleinkind alleen wil zien, ze heeft niks met jouw kinderen, klinkt heel lullig, maar zo is het toch ??? en al leert ze die kennen, dan nog is het geen eigen vlees en bloed...

Die moeders MOETEN maar overal genoegen mee nemen, en hebben alles maar te pikken. Bah...je had je schoonmoeder ook aan het idee kunnen laten wennen, en ook aan je kinderen, ipv ze aan haar op te dringen. En misschien vind jij dat ze na 1 jaar wel gewend moet zijn, maar dat is voor je schoonmoeder natuurlijk anders. Ik snap niet dat er niet meer begrip voor moeder is hoor. Eerst een scheiding van haar eigen kind en dan krijgt ze bonuskleinkinderen, en daar moet ze blij mee zijn ??????....ja je kan het leuk vertellen maar zo werkt het niet.

Kinderen en grootouders hebben geen keus

Ook mijn schoonmoeder kreeg 2 bonuskleindochters evenals de andere oma van mijn neefje en nichtje die een bonuskleindochters kreeg. Ouders zijn er dan weer van overtuigd dat het deze keer wel de ware is en gaan voor een big happy family waarin iedereen gelijk is. Maar ja als relatie nummer 2 ook weer eindigt dan zien opa en oma die bonuskleinkinderen nooit meer. Inmiddels hebben zowel mijn schoonzus als haar ex een relatie met iemand zonder kinderen. Maar goed ook want ik denk niet dat mijn schoonmoeder en de andere oma hun bonuskleinkinderen weer met open armen hadden ontvangen. Andersom kregen mijn neefje en nichtje van beide kanten weer bonusgrootouders die ze nu ook niet meer zien. Ja bij de volgende bonusgrootouders zijn ze inmiddels ook wat terughoudender.

"echte" kleinkinderen

Bij ons is het zo, dat manlief zelfst uit een patchworkgezin komt - z'n moeder heeft nog 2 dochters met haar huidige man.
Ik weet niet hoe prettig zij het gevonden zal hebben, dat haar schoonmoeder "echte" kleinkinderen ging opeisen, voordat manlief's halfzusjes ter wereld kwamen.

Dus van haar had ik zo'n opmerking ook niet verwacht en stond er eerst ff met een bek vol tanden.

En voor manlief maakt het gelukkig niks uit, dat dochterlief niet biologisch zijn kind is en terwijl hij geen bezwaar tegen nog een kind zal hebben, heeft hij er ook geen echte behoefde aan.

Balletmama76

je weet niet hoe je schoonmoeder had gereageerd op 1 kind van jullie samen, want die kans heeft ze niet gekregen...
Ik vind dat sommige hier wel heel makkelijk over denkt hoor. Het is geen eigen bloedband dus zoiets kan je niet 1,2,3 even aansmeren omdat je dit wilt, dit moet groeien, en ja dan gaan de gevoelens voor eigen kinderen/kleinkinderen voor, da's toch logisch ???

Nee hoor...

...die kans heeft zij nooit gekregen en zal ze ook nooit krijgen, omdat bij ons om diverse redenen geen kinderen meer komen.

Ons gezin werkt goed zoals het is - als zij dat niet kan acceptieren, of mij alleen maar onder de voorwaarde, dat ik een kleinkind voor haar ga baren, dan maar niet!

Onzer goed werkend gezin uit de balans brengen om haar blij te maken, zie ik niet zitten.

En, ik heb haar nooit opgedrongen, dat dochterlief haar "instant grandchild" is, ik weet heel goed dat zoiets moet groeien.

Maar sindsdien zij weet, dat wij geen kinderen meer krijgen, is onzere verhouding wel aardig afgekoelt.

Veel steken onder water etc.. Maar gelukkig zie ik haar niet zo vaak, dus ik lig er niet echt wakker van.

Betsie

Nog net even voordat ik vertrek op vakantie: je neemt duidelijk geen blad voor de mond.
Nee, we hebben de bonuskinderen niet direct door oma's strot geduwd: de bonuskleinkinderen kwamen, toen wij nog niet samenwoonden, alleen mee naar bonusoma "op aanvraag" van oma zelf. Het ging mis toen we gingen samenwonen (na twee jaar).
Daarbij, denk eens vannuit het kind: Wat voor gevoel geeft het bonuskleinkind, als oma X haar biologische kleinkind een mooi gebaar geeft, voor bijvoorbeeld haar nieuwe kamer en haar niet? Mijn kinderen snapten dat niet zo goed en vonden het ook niet zo leuk.
Oma Y, de andere oma zeg maar, deed haar uiterste best om te zorgen dat bonuskleinkind zich niet achtergesteld voelde en zich welkom voelde. Dat heeft geleid tot een hele goede band tussen die twee. Zo kan het ook.

Schoonmoeder - oma

Je schoonmoeder gaat via haar zoon geen oma worden. Tja, dat kan gebeuren.

Heeft schoonmoeder meer kinderen, misschien schreef je het al?

Zo niet, dan kan ik me wel iets voorstellen bij haar teleurstelling. Jij zit als 33-jarige nog heel lang niet in de oma-fase, maar op die leeftijd zal je vast wel merken dat het even 'au' doet als vriendinnen wel oma worden; iets wat bij veel grootouders veel vervulling geeft, zelfs als ze tevoren denken daarvoor te nuchter te zijn.

Steken onder water, da's natuurlijk flauw.
Ik zou er eens een serieus gesprek omder vier ogen over hebben met haar, gewoon als volwassen vrouwen zonder anderen erbij, en vertrouwen dat het dan ophoudt.

Je hebt je redenen, vertel je. En zelfs als je schoonmoeder dat onzin vindt, schoonmoeder zal zich erbij neer moeten leggen.
Maar dat het voor haar pijnlijk is kan ik me wel voorstellen.

Tonny