de naam van je kleinkind
Voor de ouderen onder ons (en voor ouders die een naam kiezen). Als je zoon/dochter een kind krijgt, ga je als (groot)ouder onwillekeurig terug naar de tijd waarin je zelf (voor het eerst) ouders werd. Een unieke tijd waarin van alles ontdekt werd waarvan je niet besefte dat het er kon zijn. In jezelf, op praktisch gebied, in je sociale omgeving, je tijdsbesef, van alles.
Groot verschil is dat je bij de komst van je eigen kind ruime tijd nadacht over de naam. Er zijn hier en op OO geregeld topics over geschreven. Bij een kleinkind is de naam (meestal) iets volkomen nieuws. Ook al hebben de aanstaande ouders je uitgedaagd je suggesties te noemen. Of een poll opgezet in de familieapp. Die naam van een kleinkind wordt je zomaar in de schoot geworpen - zo heet-ie!
Mooi, leuk, speciaal! Ja, dat past helemaal bij dit koppie. Tjonge, vernoemd! He, is dat een vernoeming, vertel 
Hier moet ik even aan wennen. Dit vind ik práchtig! Oei, hoe spreek ik dat uit? Enzovoorts.
Valeria schreef op 25-07-2023 om 11:54:
[..]
Ik kan de openingspost al niet volgen...
Hahaha, ja zo kan het gaan met een OP.
Het viel me op dat voor mij (oma) ouders&kind samen meteen vertrouwd aanvoelen, als ik hen als drietal zie. Terwijl ik aan de naam soms moet wennen.
Ouders kennen de naam al lang, hebben die met zorg gekozen, noemen hun kindje vast ook al zo tijdens de zwangerschap; zeker nu meestal bekend is 'wat het wordt'.
Ben gewoon benieuwd hoe anderen dat ervaren.
(Ik kreeg vroeger een neefje met een wat lastig uit te spreken Engelse naam. Mijn vader (1913) met alleen lagere school struikelde daar steeds over en voelde zich ongemakkelijk. We zagen dat neefje weinig, dat scheelde)
Reactie van mijn schoonmoeder, toen ze de ochtend na de geboorte bij ons op bezoek kwam: "Schoonzus zegt dat het een mooie naam is, dus dan is het goed, hè."
Ik heb altijd gedacht dat het wel iets zegt over haar 1e gedachte over de naam (op zich een "oude, klassieke" naam, maar lange tijd, zeker in haar kringen, niet of weinig gebruikt.
Poezie schreef op 25-07-2023 om 11:39:
Mijn eerste kleinkind moet natuurlijk wel naar mij worden vernoemd, anders laat ik mijn kind heus wel weten dat ik het er niet mee eens ben.
Valeria schreef op 25-07-2023 om 11:54:
[..]
Ik kan de openingspost al niet volgen...
Ik snap het ook niet.
Mijn kinderen kiezen de naam van mijn kleinkinderen. Punt.
Herfstappeltaart schreef op 25-07-2023 om 15:14:
[..]
Ik snap het ook niet.
Mijn kinderen kiezen de naam van mijn kleinkinderen. Punt.
Dit. Mochten mijn kinderen ooit kinderen krijgen, hoor ik vanzelf wel wat de naam is, daar heb ik toch niks over te vinden.
Het kan wel zijn dat je er niks over te vinden hebt, maar ik zou er beslist wat van vinden als een kind van mij zijn of haar kind met een in mijn oren onmogelijke naam opzadelt.
Uiteindelijk ga je die naam dan natuurlijk toch ergens wel waarderen omdat die aan je kleinkind vastzit, maar dan nog kan ik vinden dat het beter had gekund. Niet dat je zoiets dan tegen de trotse ouders zegt, maar toch...
Temet schreef op 25-07-2023 om 16:05:
Het kan wel zijn dat je er niks over te vinden hebt, maar ik zou er beslist wat van vinden als een kind van mij zijn of haar kind met een in mijn oren onmogelijke naam opzadelt.
Uiteindelijk ga je die naam dan natuurlijk toch ergens wel waarderen omdat die aan je kleinkind vastzit, maar dan nog kan ik vinden dat het beter had gekund. Niet dat je zoiets dan tegen de trotse ouders zegt, maar toch...
Natuurlijk kan dat. Maar ik heb er niks van te vinden. Ik moet aan zoveel namen wennen. Er zijn er genoeg die ik verschrikkelijk vind maar dat is nu eenmaal aan de ouders.
Best wat negatieve reacties op de naar mijn mening leuke discussie die Wilgenkatje is gestart. Ik vind dat je er gracieus op reageert Wilgenkatje!
Naar mijn idee weten de meeste mensen dat hun kind (+schoonkind) de naam kiest, maar hebben de nieuwe grootouders wel gedachten over de naam. Bijvoorbeeld (ik citeer TS): "Ja, dat past helemaal bij dit koppie.". Of: "Tjonge, vernoemd!".
Of dat je er stiekem wel even aan moet wennen. Als je zeker dat laatste maar niet zegt, alleen positieve dingen inderdaad.
Dat snap ik! Mijn kinderen zijn rond de 20 en ik vermoed dat het nog even duurt voor ik oma word (ik hoop dat ik het word, maar ik hoop ook dat het nog even duurt 
), maar ik zou zeker iets denken over de naam die gegeven is. Bijvoorbeeld: mooi/verrassend/prima maar niet heel speciaal/ai dit zou ik nooit doen - snel deze gedachten wegdrukken - ik wen er vast wel aan, komt goed / oh die naam ken ik niet maar is leuk!.
Enzovoort enzovoort. Een mens mag toch gedachtes hebben? Zeker over het kleinkind, waarover je niets te zeggen hebt maar dat toch dichtbije familie is.
Egel. schreef op 25-07-2023 om 16:13:
… ik zou zeker iets denken over de naam die gegeven is. Bijvoorbeeld: mooi/verrassend/prima maar niet heel speciaal/ai dit zou ik nooit doen - snel deze gedachten wegdrukken - ik wen er vast wel aan, komt goed / oh die naam ken ik niet maar is leuk!.
Enzovoort enzovoort. Een mens mag toch gedachtes hebben? Zeker over het kleinkind, waarover je niets te zeggen hebt maar dat toch dichtbije familie is.
Ik zou graag van mensen horen die geen gedachtes hebben over de dingen die ze zien, hoe ze dat doen. Daar ben ik behoorlijk jaloers op!
Mijn vader reageerde overigens niet leuk op de naam die we hadden bedacht voor als het een jongen zou worden. Vond 'ie geen leuke naam. Dom dan dat ik het genoemd heb van tevoren, want we wilden die naam echt graag en hebben het ook gedaan, maar ik vergeet dat dan nooit meer.
Mijn moeder heeft het leuk gevonden dat de tweede naam van dochter haar naam droeg. Mijn moeder houdt weliswaar niet van haar naam, maar ik weet zeker dat ze het erg waardeert. Zij heeft zelf alle vier de namen één-op-één van háár oma gekregen (zo ver gingen wij niet en dat zou ook onlogisch zijn geweest bij ons)
Mija schreef op 25-07-2023 om 16:17:
[..]
Ik zou graag van mensen horen die geen gedachtes hebben over de dingen die ze zien, hoe ze dat doen. Daar ben ik behoorlijk jaloers op!
Ik heb eigenlijk best vaak geen gedachte over dingen, het is hoe het is. Geen idee hoe dat werkt hoor, het lijkt mij enorm vermoeiend om altijd overal een gedachte of mening over te moeten hebben.
Mija schreef op 25-07-2023 om 16:17:
[..]
Ik zou graag van mensen horen die geen gedachtes hebben over de dingen die ze zien, hoe ze dat doen. Daar ben ik behoorlijk jaloers op!
nou... geen gedachtes zou ik denk ik wat saai vinden. Weinig oordeel is wel mooi. Zelf ben ik vaak vertraagd accepterend. Ik heb soms net even te snel mijn oordeel geveld (meestal slechts in gedachten gelukkig), maar ik kan er later wel veel genuanceerder over gaan denken of zelfs mijn mening helemaal bijstellen. En/of de situatie accepteren.
Ik zou denk ik ook prima kunnen leven met een naam van een kleinkind dat mij in eerste instantie (stiekem) zou tegenstaan. Je went er inderdaad wel aan en gaat het als het goed is ook associëren met je (vast lieve/leuke) kleinkind.
Egel. schreef op 25-07-2023 om 16:13:
Best wat negatieve reacties op de naar mijn mening leuke discussie die Wilgenkatje is gestart. Ik vind dat je er gracieus op reageert Wilgenkatje!
Naar mijn idee weten de meeste mensen dat hun kind (+schoonkind) de naam kiest, maar hebben de nieuwe grootouders wel gedachten over de naam. Bijvoorbeeld (ik citeer TS): "Ja, dat past helemaal bij dit koppie.". Of: "Tjonge, vernoemd!".
Of dat je er stiekem wel even aan moet wennen. Als je zeker dat laatste maar niet zegt, alleen positieve dingen inderdaad.
Dat snap ik! Mijn kinderen zijn rond de 20 en ik vermoed dat het nog even duurt voor ik oma word (ik hoop dat ik het word, maar ik hoop ook dat het nog even duurt
Enzovoort enzovoort. Een mens mag toch gedachtes hebben? Zeker over het kleinkind, waarover je niets te zeggen hebt maar dat toch dichtbije familie is.
Maar dit spreekt toch allemaal vanzelf? Ik begrijp de bedoeling van het topic gewoon niet goed.
" Ik heb eigenlijk best vaak geen gedachte over dingen, het is hoe het is. Geen idee hoe dat werkt hoor, het lijkt mij enorm vermoeiend om altijd overal een gedachte of mening over te moeten hebben."
O, ik hoef ook niet overal een mening over te hebben, en heel vaak heb ik ook geen mening over iets wat anderen wel bezighoudt (bijv. de opstelling van het Nederlands elftal), maar namen is nou toevallig iets waar ik dan wel een mening over heb 🙂
Egel. schreef op 25-07-2023 om 16:13:
Best wat negatieve reacties op de naar mijn mening leuke discussie die Wilgenkatje is gestart. Ik vind dat je er gracieus op reageert Wilgenkatje!
Naar mijn idee weten de meeste mensen dat hun kind (+schoonkind) de naam kiest, maar hebben de nieuwe grootouders wel gedachten over de naam. Bijvoorbeeld (ik citeer TS): "Ja, dat past helemaal bij dit koppie.". Of: "Tjonge, vernoemd!".
Of dat je er stiekem wel even aan moet wennen. Als je zeker dat laatste maar niet zegt, alleen positieve dingen inderdaad.
Dat snap ik! Mijn kinderen zijn rond de 20 en ik vermoed dat het nog even duurt voor ik oma word (ik hoop dat ik het word, maar ik hoop ook dat het nog even duurt
Enzovoort enzovoort. Een mens mag toch gedachtes hebben? Zeker over het kleinkind, waarover je niets te zeggen hebt maar dat toch dichtbije familie is.
Zeker, eens. Ik denk tzt vast ook wel iets, positief dan wel negatief.
Hier een nichtje met een voor ons (de rest van de familie) onbekende naam. Dus dat was even wennen. Wel een leuke naam, maar dus even wennen omdat we hem nog niet kenden. Hij blijkt toch vaker voor te komen. Weinig, maar de naam is dus niet helemaal uniek. En ja hoor, 11 jaar later zijn we er helemaal aan gewend 😜.
