De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
Granny71 schreef op 02-08-2021 om 21:36:
[..]
Als het zorgt dat to stopt met er ze kk en bij halen die totaal niet relevant zijn wel ja.
In de (misschien ijdele) hoop dat het binnenkomt en ze zich alleen nog maar richt op wat belangrijk is.
Namelijk het regelmatige, fysieke contact tussen de vader en zijn kinderen.
De rest is bijzaak en niet belangrijk
Nou dat bereik je naar mijn mening niet door zo te schelden. Ook totaal niet relevant ze scheldt toch ook niet tegen jou? Maargoed als dat voor jou de manier is...
Miek_ schreef op 02-08-2021 om 21:34:
[..]
Tja en toen waren ze uit elkaar en stonden de zaken er anders voor. Toen waren zijn kinderen en ex geworteld in dat andere " vreselijke" land. Dat is een risico van emigreren. Waarom zou je bij een scheiding meteen je kinderen uit hun vertrouwde omgeving rukken?
Ja en toen gingen ze uit elkaar en lagen de kaarten opeens anders. Vertrouwde omgeving, dat viel toen in elk geval wel mee. Ze waren toen nog jonger. Het is niet alsof je pubers met een uitgebreid sociaal leven, jarenlange school, druk verenigingsleven uit hun omgeving haalt.
Rachel. schreef op 02-08-2021 om 21:40:
[..]
Nou dat bereik je naar mijn mening niet door zo te schelden. Ook totaal niet relevant ze scheldt toch ook niet tegen jou? Maargoed als dat voor jou de manier is...
Iets met zachte heelmeesters
A12345 schreef op 02-08-2021 om 16:51:
[..]
Financieel en ze heeft zo een zeker comfort voor wat betreft de kinderen. Als hij in de buurt is van de kinderen, dan bestaat de kans dat de kinderen, als ze daar de leeftijd voor hebben, ervoor kiezen om vooral bij hem te zijn.
Ze leeft daar ook van het geld dat ze bij de scheiding mee heeft gekregen en de alimentatie die hij betaalt. Die is vrij fors. Als hij die zou laten verlagen (wat kan), dan liggen de kaarten denk ik al heel anders. Wat ze doet, doet ze omdat het kan en het kan (groten)deels omdat hij daarvoor zorgt.
Maar goed, dat heb ik verder niet met hem besproken. Nu niet het moment.
Dat zijn afspraken die zij samen hebben gemaakt. Vind jij dat je je daarmee zou moeten bemoeien?
Je hebt het feit dat zij geld bij de scheiding mee heeft gekregen, al een paar keer benoemt lees ik. Waarom vind je dat zo belangrijk?
Waarom zou naar NL komen het beste zijn voor de kinderen? Zij hebben toch nu hun hele leven daar?
Leene schreef op 02-08-2021 om 21:36:
[..]
Ja maar hij woonde al hier omdat hij het niet leuk vindt. Zacht uitgedrukt. Mijn man heeft regelmatig les gegeven op conferenties daar. van Wit Rusland ( was maar 1 x komt ie nu niet meer in) Roemenië Albanië Moldavië Litouwen Hongarije Slowakije Slovenië Kroatië Montenegro. En op een paar landen na zou hij daar nooit willen leven. Sommige gebieden zijn compleet ontvolkt onderwijs en gezondheidszorg zijn super slecht. Contact opbouwen en diepe vriendschappen opbouwen is lastig hoor. Heb jij wel eens geprobeerd iets van Hongaars te maken bijvoorbeeld. Lekker makkelijk om te zeggen hij kan makkelijk sociale contacten daar opbouwen. Ik heb drie jaar in Groot Brittannië gewoond en ook daar was het niet heel makkelijk om er tussen te komen. Bij echte Britten dan... maar goed.
Vriend is geëmigreerd voor Joost mag weten wat voor reden en het viel tegen. Dan wil zijn vrouw van hem scheiden ( niet zijn keus) en wil niet meer terug. Tja zij leeft daar waarschijnlijk luxe. Zij gaat niet terug. Goed hebben we niets mee te maken maar TO wordt met deze zaken wel geconfronteerd. Ik heb al eerder gezegd. Zij moet met haar trauma's leren omgaan en accepteren dat voor hem de kinderen op de eerste plaats staan. Als ze dat niet wil of kan moet ze wegwezen. Maar dat neemt niet weg dat de situatie met vriend en kinderen op zijn zachtst gezegd buitengewoon ingewikkeld is.
Hij woonde deels daar, deels in Nederland. Hij was daar de helft van de tijd voor zijn kinderen. Ik heb in het buitenland gewoond (meerdere landen waarvan een land heel arm was) en ik heb gewoon een sociaal leven kunnen opbouwen en de taal leren spreken. Ja het kost wat moeite maar het is echt niet onmogelijk. Hij zit nu eenmaal in de situatie dat zijn kinderen daar wonen en opgroeien, dan kun je er beter maar wat van maken als je daar (deels) bent. Het land was eerst tenslotte ook goed genoeg om een bedrijf te starten en te emigreren.
Granny71 schreef op 02-08-2021 om 21:36:
[..]
Als het zorgt dat to stopt met er zaken bij halen die totaal niet relevant zijn wel ja.
In de (misschien ijdele) hoop dat het binnenkomt en ze zich alleen nog maar richt op wat belangrijk is.
Namelijk het regelmatige, fysieke contact tussen de vader en zijn kinderen.
De rest is bijzaak en niet belangrijk
Maar dan kun je dat best nog wel anders uitdrukken dan de bewoordingen die je net hebt gebruikt.
Poezie schreef op 02-08-2021 om 21:40:
[..]
Misschien zou je het er met je kinderen eens over moeten hebben. Jouw angst is totaal irreëel als ik jouw omschrijving van je vriend lees. Waarschijnlijk snappen ze echt niet waar jij je nog druk om maakt.
Of speelt er toch nog wat anders mee?
Dat is eigenlijk nog wel een goed idee. De keren dat het er over ging, kwam het over alsof ze het als iets positiefs zijn als zijn kinderen zouden komen. Maar dat was meer tussen neus en lippen. Goed om zoiets eens te bespreken.
A12345 schreef op 02-08-2021 om 21:41:
[..]
Ja en toen gingen ze uit elkaar en lagen de kaarten opeens anders. Vertrouwde omgeving, dat viel toen in elk geval wel mee. Ze waren toen nog jonger. Het is niet alsof je pubers met een uitgebreid sociaal leven, jarenlange school, druk verenigingsleven uit hun omgeving haalt.
Nogmaals, totaal niet relevant voor de huidige situatie.
Je had er toen niets mee te maken en u nog steeds niet. Het is tussen hem en zijn ex.
A12345 schreef op 02-08-2021 om 21:41:
[..]
Ja en toen gingen ze uit elkaar en lagen de kaarten opeens anders. Vertrouwde omgeving, dat viel toen in elk geval wel mee. Ze waren toen nog jonger. Het is niet alsof je pubers met een uitgebreid sociaal leven, jarenlange school, druk verenigingsleven uit hun omgeving haalt.
Dat vind jij, de moeder denkt daar schijnbaar anders over. Ook jongere kinderen zijn trouwens gehecht aan hun omgeving, niet alleen pubers.
Desire schreef op 02-08-2021 om 21:43:
[..]
Maar dan kun je dat best nog wel anders uitdrukken dan de bewoordingen die je net hebt gebruikt.
Dat doe ik (en met mij anderen al het hele topic maar niets komt binnen bij to.
Dan probeer je eens iets anders in de hoop dat het dan wel binnenkomt.
A12345 schreef op 02-08-2021 om 21:43:
[..]
Dat is eigenlijk nog wel een goed idee. De keren dat het er over ging, kwam het over alsof ze het als iets positiefs zijn als zijn kinderen zouden komen. Maar dat was meer tussen neus en lippen. Goed om zoiets eens te bespreken.
Het zou ook heel goed kunnen zijn dat jouw kinderen het heel leuk zouden vinden om zijn kinderen te ontmoeten.
Maar dat bedoelde ik niet te zeggen. Wat ik bedoelde is, dat het misschien goed is om met jouw pubers het te hebben over de tijd met je vorige vriend. Hoe hebben ze dat ervaren, en hoe denken ze er nu over. Misschien kan het jou helpen om beter met deze angst om te gaan.
A12345 schreef op 02-08-2021 om 21:41:
[..]
Ja en toen gingen ze uit elkaar en lagen de kaarten opeens anders. Vertrouwde omgeving, dat viel toen in elk geval wel mee. Ze waren toen nog jonger. Het is niet alsof je pubers met een uitgebreid sociaal leven, jarenlange school, druk verenigingsleven uit hun omgeving haalt.
Behalve dat je er niks over te zeggen hebt, ken je de kinderen op dit moment helemaal niet. Je vriend ziet ze al nauwelijks, dus jij kan dat al helemaal niet inschatten. Je bent voor je eigen pubers al vreselijk benauwd dat er ook maar iets zou veranderen, maar voor veel jongere kinderen die je nauwelijks kent weet je het wel even te bedenken.
Maar goed, ik verval vreselijk in herhaling en het is wel duidelijk dat helemaal niemand hier iets mee opschiet, dus ik houd het verder voor gezien.
Granny71 schreef op 02-08-2021 om 21:44:
[..]
Nogmaals, totaal niet relevant voor de huidige situatie.
Je had er toen niets mee te maken en u nog steeds niet. Het is tussen hem en zijn ex.
nou dat snap ik nu weer niet. Natuurlijk moet TO er aan meewerken dat hij zijn kinderen kan zien. Maar het is toch raar om te zeggen dat de situatie totaal niet relevant is voor de huidige situatie. Maakt nogal een verschilletje of ex zijn kinderen een straat verder wonen of een paar 1000 kilometer verder. Kom op zeg dat kun je toch niet splitsen. Mag ze best lastig vinden. Toch? En natuurlijk heb je ideeën daarover. Ik zou ook mijn gedachtes hebben bij die ex. Maar goed ik stap maar eens uit de discussie. Volgens mij moet TO bedenken of ze dit gaat trekken. Ze moet in ieder geval bedenken hoe ze haar vriend kan bijstaan in het zo goed mogelijk een band opbouwen met zijn kinderen. Niet die band opbouwen tegen houden want dan verliest ze hem sowieso. Lijkt mij nog een lastige klus eerlijk gezegd. Maar goed gedane zaken nemen geen keer...
Tickel schreef op 02-08-2021 om 21:34:
[..]
En dan kijkt de andere ouder (vader) wel naar het belang van de kinderen en is dat ook weer niet goed want 2 weken weg in de maand vind jij teveel.
Ik denk dat TO doodsbang is dat haar vriend terug gaat naar zijn ex of daar een andere vrouw ontmoet.
