De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
dan schreef op 10-09-2021 om 13:06:
[..]
Dat wil niet zeggen dat de beslissingen die hij nu neemt, ook slecht uitpakken. Hij heeft nu gezien wat er wel of juist niet werkt, daar zal hij vast ook van geleerd hebben.
Dat weet ik niet. Stel hij besluit om terug te gaan naar daar. Dan zit je weer in een situatie dat dat in het begin hartstikke leuk is, omdat hij dan zijn kinderen weer regelmatig ziet.
Maar na 'n tijdje kom je dan ook weer tot de conclusie dat het daar niks is. Natuurlijk kun je proberen daar een sociaal leven op te bouwen, maar dat lukt niet 1-2-3.
Voorheen had hij dan nog zijn zaak waar hij zich op kon focussen als de kinderen sliepen of er niet waren, maar die is nu grotendeels verkocht.
De helft van de tijd in je eentje ergens zitten waar je het helemaal niks vindt, dat lijkt me ook geen pretje.
Idem dito met dat constant op en neer rijden. In het begin zal dat vast goed gaan. Hij ziet zijn kinderen, hij ziet mij. Alles rozengeur en manenschijn. Maar na 'n tijdje wordt dat enorm vermoeiend. Het is 'n rit die hij - als er geen oponthoud is, hij fit is - in 16 uur met duizelingwekkende snelheden kan rijden. Maar dat is met boven de 200 per uur over de autobahnen vliegen, alleen stoppen om te tanken en snel achter het stuur even een broodje wegwerken.
Als je gewoon normaal rijdt en er zit een keer wat tegen, is het al een paar uur meer. En als je bij de grenzen moet wachten, er file is, het sneeuwt, hard regent of weet ik wat, dan gaat het richting 'n hele dag en nacht.
Met de kinderen in de auto, rijdt hij erg rustig. En je zult dan ook moeten overnacht of slapen ergens. Dus dan is het gewoon 2 dagen.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 13:11:
[..]
Dat weet ik niet. Stel hij besluit om terug te gaan naar daar. Dan zit je weer in een situatie dat dat in het begin hartstikke leuk is, omdat hij dan zijn kinderen weer regelmatig ziet.
Maar na 'n tijdje kom je dan ook weer tot de conclusie dat het daar niks is. Natuurlijk kun je proberen daar een sociaal leven op te bouwen, maar dat lukt niet 1-2-3.
Voorheen had hij dan nog zijn zaak waar hij zich op kon focussen als de kinderen sliepen of er niet waren, maar die is nu grotendeels verkocht.
De helft van de tijd in je eentje ergens zitten waar je het helemaal niks vindt, dat lijkt me ook geen pretje.
Maar dat is dan zijn eventuele probleem. Daar sta jij dan volledig buiten.
Poezel_en_Wip schreef op 10-09-2021 om 13:21:
[..]
Maar dat is dan zijn eventuele probleem. Daar sta jij dan volledig buiten.
zij staat er nooit buiten tenzij de relatie verbroken wordt. dus dat is rare opmerking.
gr Angela
Angela1967 schreef op 10-09-2021 om 13:25:
[..]
zij staat er nooit buiten tenzij de relatie verbroken wordt. dus dat is rare opmerking.
gr Angela
Volgens mij schetst TO daar de situatie dat hij teruggaat naar daar om op opnieuw zijn leven op te bouwen. Daar is zij dan toch niet bij?
Angela1967 schreef op 10-09-2021 om 13:25:
[..]
zij staat er nooit buiten tenzij de relatie verbroken wordt. dus dat is rare opmerking.
gr Angela
Ja. Zolang er een relatie is heb ik er mee te maken. En als die wordt verbroken en hij krijgt daar later (deels) spijt van, dan ook weer.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 13:29:
[..]
Ja. Zolang er een relatie is heb ik er mee te maken. En als die wordt verbroken en hij krijgt daar later (deels) spijt van, dan ook weer.
ik denk niet dat je moet nadenken over heel veel verder dan nu. als hij ooit terugkomt naar nederland in deze situatie ben jij wellicht al heel ergens anders mee bezig en wil hij ook niet met jou verder.
gr Angela
Deze man heeft inderdaad zelf een probleem gecreeërd, en ook één die niet makkelijk is op te lossen. Overal zitten haken en ogen aan, terug naar daar is niet ideaal, in Nederland blijven is niet ideaal zacht uitgedrukt.
TO ik denk ( en hoop) dat iedereen dat wel ziet. Het is gewoon een drama als je uit elkaar bent en je als ouders mijlenver uit elkaar woont, ( héél véél mijlen) Als ex terug zou komen zou het makkelijker zijn maar ja daar heeft hij ( en jij al helemaal niet) niets meer over te zeggen want alhoewel zij wilde scheiden heeft je vriend er mee ingestemd én ingestemd met een - niet koopkracht gecorrigeerde- alimentatie waardoor zij al helemaal geen reden heeft om terug te komen. Zij leeft daar nu in luxe.
Dat zijn kinderen helemaal hoteldebotel zijn is ook niet vreemd. Papa zorgde veel voor ze en door corona zien ze hem vervolgens maanden niet. Dan komen ze hierheen en bedenkt hij ook niet dat hij beter even met zijn kinderen in een vakantiehuisje kan gaan zitten ipv zijn kinderen gelijk te confronteren met een nieuwe relatie van papa. Heel veel geven TO hier de schuld van maar blijkbaar bedenkt meneer het ook niet, kom nou het is toch geen willoze sukkel. Hij heeft financieel goed geboerd en ik denk dat ie echt wel wat hersens in zijn hoofd heeft.
Het lijkt mij sowieso dat hij nauwelijks ruimte in zijn hoofd zal hebben om een serieuze relatie aan te gaan of hij dat nu met TO heeft of een ander. Hij moet eerst bedenken wat hij wil met de chaos die hij zelf heeft gecreëerd in zijn leven.
Zoals ik al wel drie keer eerder heb gezegd heeft TO zeker problemen ( waarschijnlijk veroorzaakt door het verleden) maar ik begrijp ook uit de postings die ik hier en daar nog lees dat zij nu hulp heeft gezocht.
Zij moet bedenken of zij een relatie wil met iemand die zich in zo'n onhandige positie heeft gemanoeuvreerd. Je kan nog zo gek zijn op elkaar maar ik denk dat heel veel vrouwen dit niet zouden trekken. Ook heel veel niet van degene die hier soms zo fel op TO reageren. En tsja TO komt inderdaad nogal star over dus dat maakt het al helemaal niet makkelijk.
Het is verdrietig voor beiden maar als dit mijn vriend zou zijn zou ik hem toch eerst de opdracht geven om uit te zoeken wat hij wil en waar hij wil wonen en hem toch maar adviseren om uit te zoeken wat het beste voor zijn kinderen is, want die hebben om die hele ellendige situatie niet gevraagd. Als hij dat op een rijtje heeft en er is nog liefde over zou ik verder kijken.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 13:11:
[..]
Dat weet ik niet. Stel hij besluit om terug te gaan naar daar. Dan zit je weer in een situatie dat dat in het begin hartstikke leuk is, omdat hij dan zijn kinderen weer regelmatig ziet.
Maar na 'n tijdje kom je dan ook weer tot de conclusie dat het daar niks is. Natuurlijk kun je proberen daar een sociaal leven op te bouwen, maar dat lukt niet 1-2-3.
Voorheen had hij dan nog zijn zaak waar hij zich op kon focussen als de kinderen sliepen of er niet waren, maar die is nu grotendeels verkocht.
De helft van de tijd in je eentje ergens zitten waar je het helemaal niks vindt, dat lijkt me ook geen pretje.
Idem dito met dat constant op en neer rijden. In het begin zal dat vast goed gaan. Hij ziet zijn kinderen, hij ziet mij. Alles rozengeur en manenschijn. Maar na 'n tijdje wordt dat enorm vermoeiend. Het is 'n rit die hij - als er geen oponthoud is, hij fit is - in 16 uur met duizelingwekkende snelheden kan rijden. Maar dat is met boven de 200 per uur over de autobahnen vliegen, alleen stoppen om te tanken en snel achter het stuur even een broodje wegwerken.
Als je gewoon normaal rijdt en er zit een keer wat tegen, is het al een paar uur meer. En als je bij de grenzen moet wachten, er file is, het sneeuwt, hard regent of weet ik wat, dan gaat het richting 'n hele dag en nacht.
Met de kinderen in de auto, rijdt hij erg rustig. En je zult dan ook moeten overnacht of slapen ergens. Dus dan is het gewoon 2 dagen.
Voor heel veel "problemen" kan een oplossing gezocht worden op het moment dat het probleem zich aandient. Ik word wel wat moe van mensen die overal beren op de weg zien voordat de auto nog maar gestart is.
Leene schreef op 10-09-2021 om 13:36:
Deze man heeft inderdaad zelf een probleem gecreeërd, en ook één die niet makkelijk is op te lossen. Overal zitten haken en ogen aan, terug naar daar is niet ideaal, in Nederland blijven is niet ideaal zacht uitgedrukt.
TO ik denk ( en hoop) dat iedereen dat wel ziet. Het is gewoon een drama als je uit elkaar bent en je als ouders mijlenver uit elkaar woont, ( héél véél mijlen) Als ex terug zou komen zou het makkelijker zijn maar ja daar heeft hij ( en jij al helemaal niet) niets meer over te zeggen want alhoewel zij wilde scheiden heeft je vriend er mee ingestemd én ingestemd met een - niet koopkracht gecorrigeerde- alimentatie waardoor zij al helemaal geen reden heeft om terug te komen. Zij leeft daar nu in luxe.
Dat zijn kinderen helemaal hoteldebotel zijn is ook niet vreemd. Papa zorgde veel voor ze en door corona zien ze hem vervolgens maanden niet. Dan komen ze hierheen en bedenkt hij ook niet dat hij beter even met zijn kinderen in een vakantiehuisje kan gaan zitten ipv zijn kinderen gelijk te confronteren met een nieuwe relatie van papa. Heel veel geven TO hier de schuld van maar blijkbaar bedenkt meneer het ook niet, kom nou het is toch geen willoze sukkel. Hij heeft financieel goed geboerd en ik denk dat ie echt wel wat hersens in zijn hoofd heeft.
Het lijkt mij sowieso dat hij nauwelijks ruimte in zijn hoofd zal hebben om een serieuze relatie aan te gaan of hij dat nu met TO heeft of een ander. Hij moet eerst bedenken wat hij wil met de chaos die hij zelf heeft gecreëerd in zijn leven.
Zoals ik al wel drie keer eerder heb gezegd heeft TO zeker problemen ( waarschijnlijk veroorzaakt door het verleden) maar ik begrijp ook uit de postings die ik hier en daar nog lees dat zij nu hulp heeft gezocht.
Zij moet bedenken of zij een relatie wil met iemand die zich in zo'n onhandige positie heeft gemanoeuvreerd. Je kan nog zo gek zijn op elkaar maar ik denk dat heel veel vrouwen dit niet zouden trekken. Ook heel veel niet van degene die hier soms zo fel op TO reageren. En tsja TO komt inderdaad nogal star over dus dat maakt het al helemaal niet makkelijk.
Het is verdrietig voor beiden maar als dit mijn vriend zou zijn zou ik hem toch eerst de opdracht geven om uit te zoeken wat hij wil en waar hij wil wonen en hem toch maar adviseren om uit te zoeken wat het beste voor zijn kinderen is, want die hebben om die hele ellendige situatie niet gevraagd. Als hij dat op een rijtje heeft en er is nog liefde over zou ik verder kijken.
Hij heeft een en ander inderdaad niet bepaald handig aangepakt, daarin heeft Leene zeker gelijk. Ik hoop dan ook van harte dat het hem en zijn ex lukt om een goede regeling te treffen met de kinderen, al houdt het misschien in dat hij toch ook wat vaker in het buitenland zal zijn. Dat het daar voor hem misschien niet fijn vertoeven is, dat moet hij wellicht wat vaker op de koop toe nemen.
Leene schreef op 10-09-2021 om 13:36:
Deze man heeft inderdaad zelf een probleem gecreeërd, en ook één die niet makkelijk is op te lossen. Overal zitten haken en ogen aan, terug naar daar is niet ideaal, in Nederland blijven is niet ideaal zacht uitgedrukt.
TO ik denk ( en hoop) dat iedereen dat wel ziet. Het is gewoon een drama als je uit elkaar bent en je als ouders mijlenver uit elkaar woont, ( héél véél mijlen) Als ex terug zou komen zou het makkelijker zijn maar ja daar heeft hij ( en jij al helemaal niet) niets meer over te zeggen want alhoewel zij wilde scheiden heeft je vriend er mee ingestemd én ingestemd met een - niet koopkracht gecorrigeerde- alimentatie waardoor zij al helemaal geen reden heeft om terug te komen. Zij leeft daar nu in luxe.
Dat zijn kinderen helemaal hoteldebotel zijn is ook niet vreemd. Papa zorgde veel voor ze en door corona zien ze hem vervolgens maanden niet. Dan komen ze hierheen en bedenkt hij ook niet dat hij beter even met zijn kinderen in een vakantiehuisje kan gaan zitten ipv zijn kinderen gelijk te confronteren met een nieuwe relatie van papa. Heel veel geven TO hier de schuld van maar blijkbaar bedenkt meneer het ook niet, kom nou het is toch geen willoze sukkel. Hij heeft financieel goed geboerd en ik denk dat ie echt wel wat hersens in zijn hoofd heeft.
Het lijkt mij sowieso dat hij nauwelijks ruimte in zijn hoofd zal hebben om een serieuze relatie aan te gaan of hij dat nu met TO heeft of een ander. Hij moet eerst bedenken wat hij wil met de chaos die hij zelf heeft gecreëerd in zijn leven.
Zoals ik al wel drie keer eerder heb gezegd heeft TO zeker problemen ( waarschijnlijk veroorzaakt door het verleden) maar ik begrijp ook uit de postings die ik hier en daar nog lees dat zij nu hulp heeft gezocht.
Zij moet bedenken of zij een relatie wil met iemand die zich in zo'n onhandige positie heeft gemanoeuvreerd. Je kan nog zo gek zijn op elkaar maar ik denk dat heel veel vrouwen dit niet zouden trekken. Ook heel veel niet van degene die hier soms zo fel op TO reageren. En tsja TO komt inderdaad nogal star over dus dat maakt het al helemaal niet makkelijk.
Het is verdrietig voor beiden maar als dit mijn vriend zou zijn zou ik hem toch eerst de opdracht geven om uit te zoeken wat hij wil en waar hij wil wonen en hem toch maar adviseren om uit te zoeken wat het beste voor zijn kinderen is, want die hebben om die hele ellendige situatie niet gevraagd. Als hij dat op een rijtje heeft en er is nog liefde over zou ik verder kijken.
Ja, hij zit nu in een situatie dat eigenlijk geen enkele oplossing een oplossing is. Het zal allemaal even goed gaan, maar daarna begint het vast toch weer te knagen.
Ook dat is geen handige beslissing geweest als je hoopt dat zij - en dus ook de kinderen - terugkomen. Ze heeft geen enkele reden om terug te komen op dit moment. Ook weer een beslissing van hem die niet aansluit op wat hij hoopt. Dingen overkomen hem niet zomaar, maar zijn een gevolg van wat hij wel of niet doet.
Ik denk ook dat veel vrouwen hier niet mee om zouden kunnen gaan. Hier niet met iemand die de helft van de tijd weg is of als hij niks besluit / niks afspreekt, de hele tijd depressief is en dan op het laatste moment iets regelt, wat dan toch daarna weer 10 keer anders wordt. En daar niet met iemand die als de kinderen er zijn alleen maar met de kinderen bezig is en als ze er niet zijn, vooral daar niet wil zijn.
Het (luxe) probleem is ook dat hij geen verplichting heeft m.b.t. een vaste werkplek of financiële beperkingen. Wil hij daar een week niet zijn? Dan kan hij meteen weg. Zo bouw je natuurlijk nooit wat op. Deze (luxe) problemen zouden al niet spelen voor iemand die gewoon ergens op een vaste plek in loondienst werkt. Dan kun je niet elke week weg, kun je niet een hele zomer 24/7 met de kinderen doorbrengen en kun je het ook niet veroorloven om overal huizen aan te houden, om de week voor honderden euro's aan brandstof er doorheen te jassen, etc.
Hij wil op en neer rijden, denk ik. Om de week. Met corona is dat al amper te doen, zeker niet als Nederland voortdurend rood op de kaart is. En ook op de lange termijn zie ik daar niet veel in. Uiteindelijk gaat zoiets toch opbreken. In de winter, als het sneeuwt, zit je dan gewoon dik een dag in de auto. Elke week.
dan schreef op 10-09-2021 om 13:49:
[..]
Voor heel veel "problemen" kan een oplossing gezocht worden op het moment dat het probleem zich aandient. Ik word wel wat moe van mensen die overal beren op de weg zien voordat de auto nog maar gestart is.
Ik denk dat je realistisch moet zijn als je een idee hebt. Overal maar lukraak aan beginnen zonder over de consequenties na te denken op de wat langere termijn, dat is 'm niet.
dan schreef op 10-09-2021 om 14:10:
[..]
Hij heeft een en ander inderdaad niet bepaald handig aangepakt, daarin heeft Leene zeker gelijk. Ik hoop dan ook van harte dat het hem en zijn ex lukt om een goede regeling te treffen met de kinderen, al houdt het misschien in dat hij toch ook wat vaker in het buitenland zal zijn. Dat het daar voor hem misschien niet fijn vertoeven is, dat moet hij wellicht wat vaker op de koop toe nemen.
Met de kinderen zal het nog wel gaan. Heb de indruk dat als zijn kinderen tevreden zijn, hij dat per definitie ook is.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 14:11:
[..]
Ja, hij zit nu in een situatie dat eigenlijk geen enkele oplossing een oplossing is. Het zal allemaal even goed gaan, maar daarna begint het vast toch weer te knagen.
Ook dat is geen handige beslissing geweest als je hoopt dat zij - en dus ook de kinderen - terugkomen. Ze heeft geen enkele reden om terug te komen op dit moment. Ook weer een beslissing van hem die niet aansluit op wat hij hoopt. Dingen overkomen hem niet zomaar, maar zijn een gevolg van wat hij wel of niet doet.
Ik denk ook dat veel vrouwen hier niet mee om zouden kunnen gaan. Hier niet met iemand die de helft van de tijd weg is of als hij niks besluit / niks afspreekt, de hele tijd depressief is en dan op het laatste moment iets regelt, wat dan toch daarna weer 10 keer anders wordt. En daar niet met iemand die als de kinderen er zijn alleen maar met de kinderen bezig is en als ze er niet zijn, vooral daar niet wil zijn.
Het (luxe) probleem is ook dat hij geen verplichting heeft m.b.t. een vaste werkplek of financiële beperkingen. Wil hij daar een week niet zijn? Dan kan hij meteen weg. Zo bouw je natuurlijk nooit wat op. Deze (luxe) problemen zouden al niet spelen voor iemand die gewoon ergens op een vaste plek in loondienst werkt. Dan kun je niet elke week weg, kun je niet een hele zomer 24/7 met de kinderen doorbrengen en kun je het ook niet veroorloven om overal huizen aan te houden, om de week voor honderden euro's aan brandstof er doorheen te jassen, etc.
Hij wil op en neer rijden, denk ik. Om de week. Met corona is dat al amper te doen, zeker niet als Nederland voortdurend rood op de kaart is. En ook op de lange termijn zie ik daar niet veel in. Uiteindelijk gaat zoiets toch opbreken. In de winter, als het sneeuwt, zit je dan gewoon dik een dag in de auto. Elke week.
verdrietig voor jou, voor hem en vooral voor de kinderen. Probeer eerst maar aan je spoken uit het verleden te werken beste TO. En je vriend aan de zijne... hopelijk vind hij een oplossing en jij een goede partner ( of dat nu uiteindelijk deze vriend is of een ander) een waarmee je een gelijkwaardige stabiele relatie kan aangaan zonder gelijk aan pijnlijke zaken uit het verleden te denken.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 14:11:
[..]
Ja, hij zit nu in een situatie dat eigenlijk geen enkele oplossing een oplossing is. Het zal allemaal even goed gaan, maar daarna begint het vast toch weer te knagen.
Ook dat is geen handige beslissing geweest als je hoopt dat zij - en dus ook de kinderen - terugkomen. Ze heeft geen enkele reden om terug te komen op dit moment. Ook weer een beslissing van hem die niet aansluit op wat hij hoopt. Dingen overkomen hem niet zomaar, maar zijn een gevolg van wat hij wel of niet doet.
Ik denk ook dat veel vrouwen hier niet mee om zouden kunnen gaan. Hier niet met iemand die de helft van de tijd weg is of als hij niks besluit / niks afspreekt, de hele tijd depressief is en dan op het laatste moment iets regelt, wat dan toch daarna weer 10 keer anders wordt. En daar niet met iemand die als de kinderen er zijn alleen maar met de kinderen bezig is en als ze er niet zijn, vooral daar niet wil zijn.
Het (luxe) probleem is ook dat hij geen verplichting heeft m.b.t. een vaste werkplek of financiële beperkingen. Wil hij daar een week niet zijn? Dan kan hij meteen weg. Zo bouw je natuurlijk nooit wat op. Deze (luxe) problemen zouden al niet spelen voor iemand die gewoon ergens op een vaste plek in loondienst werkt. Dan kun je niet elke week weg, kun je niet een hele zomer 24/7 met de kinderen doorbrengen en kun je het ook niet veroorloven om overal huizen aan te houden, om de week voor honderden euro's aan brandstof er doorheen te jassen, etc.
Hij wil op en neer rijden, denk ik. Om de week. Met corona is dat al amper te doen, zeker niet als Nederland voortdurend rood op de kaart is. En ook op de lange termijn zie ik daar niet veel in. Uiteindelijk gaat zoiets toch opbreken. In de winter, als het sneeuwt, zit je dan gewoon dik een dag in de auto. Elke week.
Hij zal moeten ondervinden wat voor hem het beste werkt wat betreft op en neer rijden, denk ik. Hij heeft dan nog het geluk dat hij de luxe heeft die je beschrijft, van het niet gebonden zijn qua vaste werkplek en zowel hier als in het buitenland een dak boven zijn hoofd heeft. Voor heel veel vaders zou het nóg moeilijker zijn omdat die niet zomaar vrij kunnen nemen.
Ik zou wel kunnen leven met een man die ik niet steeds rond me heb, wel zou ik het zeer op prijs stellen op tijd te weten waar ik aan toe zou zijn (hier of buitenland). Ik begrijp dat die onzekerheid voor jou erg lastig is.
A12345 schreef op 10-09-2021 om 14:11:
[..]
knip
Hij wil op en neer rijden, denk ik. Om de week. Met corona is dat al amper te doen, zeker niet als Nederland voortdurend rood op de kaart is. En ook op de lange termijn zie ik daar niet veel in. Uiteindelijk gaat zoiets toch opbreken. In de winter, als het sneeuwt, zit je dan gewoon dik een dag in de auto. Elke week.
Hij kan toch ook 2 weken daar zijn, terug rijden, en 2 weken in NL. Ik zie het probleem niet zo. En met slecht weer pakt ie het vliegtuig. Duurt misschien net zo lang, maar hij hoeft het eerste deel iig niet zelf te rijden.
