De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:41:
[..]
Nee, dat is niet hetzelfde. Maar ik denk dat mijn kinderen het niet vervelend gaan vinden.
Wat eerder al is gezegd, voor iedereen betekent een oplossing wat. Ook voor mijn kinderen.
De vorige relatie was het voor mijn kinderen vervelend, omdat er erg veel verschil werd gemaakt. Aantal voorbeelden daarvan heb ik eerder gegeven in deze discussie. Als dat niet of een stuk minder het geval is, dan twijfel ik er niet aan dat mijn kinderen het leuk zouden vinden.
Denk zelfs dat ze het dan leuk zouden vinden als zijn kinderen hier vaker zijn.
Als het voor jouw kinderen maar leuk is, dat is het belangrijkste 
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:45:
[..]
Over die vakanties zullen afspraken gemaakt moeten worden ja. En ja, dan is het risico dat dat niet lukt. Volgens mij is hij daar bang voor. Maar de situatie is nu ook al dat hij zijn kinderen amper niet ziet. Dan lijkt mij dat het risico van het proberen wel waard.
Omdat jij geen latrelatie wil ziet hij die kinderen amper.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:43:
[..]
Dat is bijna altijd zo bij een situatie met stiefvaders en stiefmoeders.
Dus is het niet erg dat hij eerst zijn eigen kinderen in de steek laat en mogelijk later jouw kinderen ook?
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:45:
[..]
Over die vakanties zullen afspraken gemaakt moeten worden ja. En ja, dan is het risico dat dat niet lukt. Volgens mij is hij daar bang voor. Maar de situatie is nu ook al dat hij zijn kinderen amper niet ziet. Dan lijkt mij dat het risico van het proberen wel waard.
als er geen afspraken gemaakt worden, dan lukt er zeker niks.
BlueHeart schreef op 01-08-2021 om 20:44:
[..]
Vandaar dat hij er niet heen mag van jou dus. Niet alleen in elk geval.
Dat heeft er niks mee te maken.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:45:
[..]
Over die vakanties zullen afspraken gemaakt moeten worden ja. En ja, dan is het risico dat dat niet lukt. Volgens mij is hij daar bang voor. Maar de situatie is nu ook al dat hij zijn kinderen amper niet ziet. Dan lijkt mij dat het risico van het proberen wel waard.
Weet je wat ik erg vind, jij ziet zijn angsten en wordt alleen maar geïrriteerd/boos door zijn angsten en verdriet, terwijl jij ook angsten hebt die hij weg neemt door zo leuk met JOUW kinderen om te gaan (terwijl hij zijn eigen kinderen mist en amper ziet). Sorry maar zie je niet hoe eigenlijk egoïstisch je redeneert en reageert? Zo komt het iig wel over op mij.. Laat die man eens per zoveel tijd naar zijn kinderen gaan, kinderen blij en zien hun vader meer en jij een gelukkigere partner.
Wat heb je te verliezen???
alle tips en adviezen hier, zijn verspilde moeite. Deze TO heeft precies in haar hoofd wat ZIJ wil en wat goed voor HAAR Is.
dan schreef op 01-08-2021 om 20:50:
[..]
als er geen afspraken gemaakt worden, dan lukt er zeker niks.
Maar dat moeten dan afspraken zijn tussen hem en ex. Niet tussen hem ex en TO. Zij zou hier helemaal buiten moeten blijven.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:51:
[..]
Dat heeft er niks mee te maken.
Natuurlijk niet.
Mens, wees nou eens eerlijk. Vooral tegen jezelf
dan schreef op 01-08-2021 om 20:50:
[..]
als er geen afspraken gemaakt worden, dan lukt er zeker niks.
Dat klopt en dan gebeurt er ook helemaal niks. En ik kan daar, behalve op hem inpraten, weinig in doen.
wellicht hebben zijn kinderen nu ook vakantie? Dan kan je vriend er toch heen gaan voor een paar weken?
Granny71 schreef op 01-08-2021 om 20:53:
[..]
Natuurlijk niet.
Mens, wees nou eens eerlijk. Vooral tegen jezelf
Als je hint op een verzoening tussen die twee? Nee, daar ben ik absoluut niet bang voor.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:54:
[..]
Dat klopt en dan gebeurt er ook helemaal niks. En ik kan daar, behalve op hem inpraten, weinig in doen.
Natuurlijk wel, geef hem de vrije hand om het zo goed mogelijk te regelen voor zijn kindjes zonder daarbij jouw eigen belangen voorop te zetten.
BlueHeart schreef op 01-08-2021 om 20:52:
[..]
Maar dat moeten dan afspraken zijn tussen hem en ex. Niet tussen hem ex en TO. Zij zou hier helemaal buiten moeten blijven.
Ja, dat dus. Helemaal buiten niet, want kan er wel met hem over praten en benadrukken dat dit toch wel cruciaal is. Maar dat is dan ook alles. Uiteindelijk moet hij hier met zijn ex uit komen.
Als je echt van je man houdt dan ga je vanavond met hem in gesprek en doe je een voorstel in zijn belang.
Iets in de trant van:
"Schat, ik zie hoe je worstelt en hoe je je kinderen mist. Ik vind het zo pijnlijk om te zien, ik kan het niet langer aanzien hoe ongelukkig je hier in Nederland bent. Ik denk dat het goed is dat we samen een oplossing gaan bedenken. Je hebt daar een huis en kinderen, waarom ga je niet twee weken per maand daar wonen, zodat je de vader kunt zijn die je zo graag wil zijn? Je kinderen hebben je zo hard nodig, ze zijn nog zo klein. Wij redden ons hier wel en we kunnen veel meer van je aanwezigheid genieten als jij zelf ook gelukkig bent."
