Dat eeuwige commentaar altijd
Sorry, moet even spuien, zit hier echt met een rotgevoel...
Dochter ligt uitgeteld in bed na een heerlijk verjaardagsweekend. Vrijdag werd ze zeven en had ze koningsspelen op school, zaterdag heeft ze afgezwommen voor B nadat het vorige maand vanwege een oogontsteking niet kon, zaterdagmiddag haar kinderfeestje en vanmiddag was de familie hier op bezoek voor dochter. Dochter heeft ontzettend genoten, maar ik merk dat ik me enorm stoor aan het commentaar van mijn familie op hoe wij leven en opvoeden.
Om te beginnen gaat het met onze dochter prima. Ze is gelukkig, vrolijk, heeft vriendinnetjes, zit op clubjes, doet het goed op school.
Maar toch maakt mijn familie zich zorgen over mijn dochter. Ze is vrij klein voor haar leeftijd, en dat ligt volgens mijn ouders, zus en zwager aan het feit dat we thuis geen vlees eten. Volgens hun heeft ze dat nodig en doen we haar hiermee tekort. Ook vinden ze het sociaal gezien zielig, terwijl we ons elders gewoon aanpassen en onze dochter geenszins verbieden om vlees te eten.
Dochter is overigens veel te vroeg geboren vanwege zwangerschapsvergiftiging en heeft die groeiachterstand nooit helemaal ingehaald. Het is overigens niet ernstig; ze groeit en volgt haar eigen lijn. En de kinderen van mijn zus zijn juist erg lang, waardoor het verschil extra opvalt.
Ook vinden ze dat we te weinig spullen kopen voor onze dochter en dat we meer mee moeten gaan met wat maatschappelijk gezien gangbaar is, want anders valt dochter buiten de boot en dat is een recept om gepest te worden, aldus hun.
Dochter heeft naar mijn idee echt genoeg speelgoed, kleding en schoenen, klaagt nooit dat ze te weinig heeft of niks leuks en speelt ook graag buiten, en geeft weinig om schermen, maar bijvoorbeeld het niet in huis hebben van een tablet is zielig, aldus zus en zwager.
Ook vinden ze dat mijn dochter een telefoon moet krijgen als 'iedereen' die heeft. Op de school van mijn neefje en nichtje is het blijkbaar heel gebruikelijk dat kinderen in groep drie al allemaal een telefoon hebben. Hier gelukkig niet, maar ik zou er ook niet in mee gaan. Dochter gaat nergens zelfstandig naar toe buiten het eigen dorp. Dus alles wat ze zelfstandig doet is binnen tien minuten lopen of vijf minuten fietsen van huis. Maar als 'iedereen' die heeft, moeten we dat ook doen, want anders doen we haar tekort en is het zielig en valt ze buiten de groep etc.
En ze vinden het niet meer van deze tijd om ons kind religieus op te voeden. Dat ze daar zelf weinig mee hebben, helemaal prima. Maar blijkbaar plaatsen we haar 'buiten de groep' door haar mee te nemen naar de kerk en kennis te laten maken met liederen en teksten over het geloof. Want 'dat doet niemand meer' en 'dat is niet cool, straks wordt ze gepest met heilig boontje of zo'. Dochter draagt het liefst rokjes en jurkjes, dat is niet iets wat van ons moet of zo, maar zus en zwager leggen wel de link met religie. We zouden haar nooit dwingen of iets dergelijks, maar tot nu toe heeft ze er zelf interesse in en vindt ze het allemaal wel prima om mee te gaan naar de kerk.
De reden dat ze denken mij/ons te moeten helpen met de opvoeding is dat ik weinig gevoel heb voor sociale normen en dat ik de wereld en de tijdsgeest niet zo goed begrijp.
Daar hebben ze wel een beetje gelijk in, maar omdat ik echt ontzettend hard mijn best doe om de wereld te begrijpen en mijn dochter te bieden wat ze nodig heeft om op te groeien tot een stabiele volwassene, maakt het me echt verdrietig dat het lijkt alsof ik alles fout doe en dat mijn kind daar de dupe van is. Mijn man trekt zich daar minder van aan en kan al dat commentaar makkelijker naast zich neerleggen. Maar ja, het is ook niet zijn familie die dat zegt.
Pinokkio schreef op 01-06-2022 om 22:57:
[..]
MamaE, niet iedereen is even handig of fijngevoelig. Sommige mensen schieten in de lach op onhandige momenten, een gepastere reactie komt dan pas later.
Verder is natuurlijk ook niet iedereen even fijngevoelig op taalgebied, sommigen hebben nu eenmaal een wat ‘ruigere’ smaak en is het lastig precies te bepalen wat dan wel en niet kan. En als dan blijkt dat een wat serieuzer/ gevoeliger iemand er negatief op reageert kan het alsnog ‘afgekeurd’ worden.
Taal is soms gewoon wat ‘fluïde’ en ook afhankelijk van context en reacties van omgeving. Zo kan een wat grover taalgebruik ook best liefdevol bedoeld zijn.
Gebeurtenis kan ook een rol spelen; op feestelijke dagen zoals met kerst of verjaardag wilt men in het algemeen de lieve vrede hoog in vaandel houden. Helemaal in aanwezigheid van opa en oma. Als opa en oma er niet bij waren, had het kunnen gebeuren dat je zus of haar man hun zoon wel hadden aangesproken.
Maar dat is nu achter de rug want je neef weet nu dat hij niet alleen in jullie huis, maar ook in eigen huis op zijn gedrag gewezen wordt. ( Ookal was je dochter verantwoordelijk voor dit inzicht😉).
Ik begrijp echt wel dat niet iedereen even gevoelig is en andere woordvoorkeur heeft, maar als ouder gaan lachen als je kind een ander kind uitscheldt vind ik toch echt niet oké. Je geeft (onbewust) de boodschap het grappig te vinden, dat pikt een kind echt wel op. Als je er daarna wel wat van zegt, is de boodschap dubbel. Een kind leert dan twee dingen; het mag niet, maar het is wel grappig.
Wie daar allemaal bij is en welke gelegenheid is mij eigenlijk om het even. De lieve vrede is mooi, maar niet ten koste van anderen.
Misschien reageerde mijn dochter ook wel wat gevoelig hoor. Maar ze had het ook even niet makkelijk gehad en het zou zomaar kunnen dat ze op een ander moment er relaxter mee om zou kunnen gaan.
Helemaal eens, MamaE!
MamaE schreef op 02-06-2022 om 10:52:
Ik begrijp echt wel dat niet iedereen even gevoelig is en andere woordvoorkeur heeft, ..
Misschien reageerde mijn dochter ook wel wat gevoelig hoor. Maar ze had het ook even niet makkelijk gehad en het zou zomaar kunnen dat ze op een ander moment er relaxter mee om zou kunnen gaan.
Het lag niet aan je dochter. Ze had alle reden om er wat van te zeggen.
Met of zonder beugel, dat is om het even.
MamaE schreef op 02-06-2022 om 10:52:
Ik begrijp echt wel dat niet iedereen even gevoelig is en andere woordvoorkeur heeft, maar als ouder gaan lachen als je kind een ander kind uitscheldt vind ik toch echt niet oké. Je geeft (onbewust) de boodschap het grappig te vinden, dat pikt een kind echt wel op. Als je er daarna wel wat van zegt, is de boodschap dubbel. Een kind leert dan twee dingen; het mag niet, maar het is wel grappig.
Wie daar allemaal bij is en welke gelegenheid is mij eigenlijk om het even. De lieve vrede is mooi, maar niet ten koste van anderen.
Misschien reageerde mijn dochter ook wel wat gevoelig hoor. Maar ze had het ook even niet makkelijk gehad en het zou zomaar kunnen dat ze op een ander moment er relaxter mee om zou kunnen gaan.
Het is NOOIT oké om schele otter tegen iemand te zeggen. En een kind moet dat leren. Niet iedereen is even fijngevoelig werd hier eerder gezegd...ja toedelidokie zo lust ik er nog wel een paar.
Als je twee pubers hebt die over en weer wat lopen te jennen en te grappen is het wat anders maar anders is het nooit oké.
En het is nog fouter dan fout dat ouders daar eerst om gaan lachen en pas als ze zien dat het niet goed aankomt ingrijpen.
Je moet dit gewoon niet willen nooit niet never.
Ik ben best makkelijk en niet zo snel onderste boven van wat er tegen mij zelf wordt gezegd, maar als dit tegen één van mijn kinderen zou worden gezegd, waarvan de jongste ook supergevoelig is zou ik uit mijn vel springen. Zeker naar mijn broers of zussen toe zou ik dit wel heel duidelijk maken. Lach niet om flauwe grapjes van je kind als hij er anderen mee pijn doet. Als je dat niet duidelijk kunt maken bij een verder normaal ontwikkeld kind, schort er echt wat aan je opvoeding.
Zeker heeft mijn dochter super goed gereageerd en alle reden om er wat van te zeggen. Want ik vind het ook zeker niet oké. Nooit. Behalve als je met elkaar overeengekomen bent dat je dat soort dingen zegt. En een normaal kind van zeven zou dat moeten weten.
Ik heb er ook alle begrip voor dat dochter misschien even wat minder kon hebben en gevoeliger reageerde. Ze had het op dat moment gewoon even niet makkelijk.
Grapjes over dit soort dingen laten wij volledig bij dochter. Soms kan ze er zelf om lachen, soms ook helemaal niet.
Wat misschien ook nog meespeelde is dat het luie oog van dochter de laatste maanden daadwerkelijk weer scheler is gaan staan t.o.v. na de operatie van twee jaar geleden. Niet heel ernstig of zorgwekkend, maar wel zichtbaar en dochter is zich daar ook echt wel van bewust.
Met kerst ging het erover dat dochter niet kon afzwemmen voor haar A-diploma vanwege een brandwond aan haar been. Alsof ze dat zelf nog niet vervelend en pijnlijk genoeg had gevonden, kwam neefje toen met 'haha heb je nu nog steeds geen zwemdiploma, zwemles is echt voor kleuters'. Toen dochter hem een klap wilde verkopen maar ernaast mepte riep hij 'wow, je bent zo scheel dat je niet eens kunt slaan'. En dan is de reactie van mijn zus en zwager, pas op het moment dat dochter ging huilen 'hee, dat hoef je niet te zeggen'. Terwijl 'hoeft niet' ook 'mag wel' impliceert.
MamaE schreef op 02-06-2022 om 14:18:
Zeker heeft mijn dochter super goed gereageerd en alle reden om er wat van te zeggen. Want ik vind het ook zeker niet oké. Nooit. Behalve als je met elkaar overeengekomen bent dat je dat soort dingen zegt. En een normaal kind van zeven zou dat moeten weten.
Ik heb er ook alle begrip voor dat dochter misschien even wat minder kon hebben en gevoeliger reageerde. Ze had het op dat moment gewoon even niet makkelijk.
Grapjes over dit soort dingen laten wij volledig bij dochter. Soms kan ze er zelf om lachen, soms ook helemaal niet.
Wat misschien ook nog meespeelde is dat het luie oog van dochter de laatste maanden daadwerkelijk weer scheler is gaan staan t.o.v. na de operatie van twee jaar geleden. Niet heel ernstig of zorgwekkend, maar wel zichtbaar en dochter is zich daar ook echt wel van bewust.
Met kerst ging het erover dat dochter niet kon afzwemmen voor haar A-diploma vanwege een brandwond aan haar been. Alsof ze dat zelf nog niet vervelend en pijnlijk genoeg had gevonden, kwam neefje toen met 'haha heb je nu nog steeds geen zwemdiploma, zwemles is echt voor kleuters'. Toen dochter hem een klap wilde verkopen maar ernaast mepte riep hij 'wow, je bent zo scheel dat je niet eens kunt slaan'. En dan is de reactie van mijn zus en zwager, pas op het moment dat dochter ging huilen 'hee, dat hoef je niet te zeggen'. Terwijl 'hoeft niet' ook 'mag wel' impliceert.
Dat joch moet eens het deksel op zijn neus krijgen.
Ik zou vragen hoe hij het zelf zou vinden om zo aangesproken te worden.
De uitdrukking 'dat hoef je niet zo te zeggen'' is inderdaad wel heel slap. Maar het ligt er ook aan hoe de non verbale communicatie is en of hij bijvoorbeeld gelijk tijdelijk uit de kamer wordt verwijderd
Ik denk dat ik zelf toch eens het gesprek zou aangaan. Zeker als dit vaker gebeurd. Zeg dat je het buitengewoon vervelend vindt en jij het slecht gedrag vindt waar jouw kind veel last van heeft. Dat je niet snapt waarom daar zo lauw op gereageerd wordt. Het is gewoon echt niet oké om op uiterlijkheden te reageren. Verder niet al te veel woorden aan vuil maken. Maar ja ik ken je familie niet goed genoeg om te weten hoe ze dan gaan reageren. Als het een hele toestand gaat worden...je zou ook nog zelf je neefje kunnen 'aanpakken" gewoon lik op stuk geven.
Leene schreef op 02-06-2022 om 16:58:
[..]
Dat joch moet eens het deksel op zijn neus krijgen.
Ik zou vragen hoe hij het zelf zou vinden om zo aangesproken te worden.De uitdrukking 'dat hoef je niet zo te zeggen'' is inderdaad wel heel slap. Maar het ligt er ook aan hoe de non verbale communicatie is en of hij bijvoorbeeld gelijk tijdelijk uit de kamer wordt verwijderd
Ik denk dat ik zelf toch eens het gesprek zou aangaan. Zeker als dit vaker gebeurd. Zeg dat je het buitengewoon vervelend vindt en jij het slecht gedrag vindt waar jouw kind veel last van heeft. Dat je niet snapt waarom daar zo lauw op gereageerd wordt. Het is gewoon echt niet oké om op uiterlijkheden te reageren. Verder niet al te veel woorden aan vuil maken. Maar ja ik ken je familie niet goed genoeg om te weten hoe ze dan gaan reageren. Als het een hele toestand gaat worden...je zou ook nog zelf je neefje kunnen 'aanpakken" gewoon lik op stuk geven.
Mijn zus noemde mij als puber dagelijks dik, lelijk en vriendloos. De reactie van mijn ouders daarop was meestal, als ze het al hoorden, 'doe niet zo flauw'. Het heeft nooit enige consequentie gehad. Dat is wel een ergernis van mij uit mijn jeugd.
Hij werd niet weggestuurd. Bij ons thuis durft hij dat niet meer. Neefje en nichtje kwamen hier eens logeren, ik denk een dikke anderhalf jaar geleden. We zouden een ijsje gaan eten. Ging neefje moeilijk doen over of we dochters oog niet op een ander moment konden afplakken. We vonden het al een rare vraag met nogal een hoog 'waar bemoei je je mee ' gehalte, maar hij wilde blijkbaar niet zo met dochter gezien worden. Toen hebben we hem keihard thuis gelaten. Met mijn man. Die heeft hem van een flinke preek voorzien en gezegd dat hij zich niet te bemoeien heeft met anderen en dat het ontzettend laag en kwetsend is om zo met andere mensen om te gaan en dat hij linea recta een enkele naar huis kon krijgen als hij zich nog een keer zo onbeschoft gedraagt.
Is later die dag ook nog gebeurt, omdat hij mij dikke trol noemde. En toen was het natuurlijk huilen en sorry, ik meende het niet bla bla. Jammer dan, berouw komt na de zonde, geen compassie. Sindsdien weet hij dat het hier menens is en gedraagt hij zich poeslief. De keer er op ook duidelijk gezegd dat hij zich te gedragen heeft en dat hij bij de eerste de beste vorm van respectloosheid naar huis gaat.
Ik heb het daar toen wel met mijn zus over gehad en ze vond dat niet oké, maar wat ze er thuis nog over heeft gezegd weet ik niet. Het komt in ieder geval over alsof het voor hun van de reactie van het slachtoffer afhangt of iets wel of niet gezegd mag worden.
Ze lijkt het wel met me eens te zijn, maar handelt er niet altijd naar.
MamaE schreef op 02-06-2022 om 18:25:
[..]
Mijn zus noemde mij als puber dagelijks dik, lelijk en vriendloos. De reactie van mijn ouders daarop was meestal, als ze het al hoorden, 'doe niet zo flauw'. Het heeft nooit enige consequentie gehad. Dat is wel een ergernis van mij uit mijn jeugd.
Hij werd niet weggestuurd. Bij ons thuis durft hij dat niet meer. Neefje en nichtje kwamen hier eens logeren, ik denk een dikke anderhalf jaar geleden. We zouden een ijsje gaan eten. Ging neefje moeilijk doen over of we dochters oog niet op een ander moment konden afplakken. We vonden het al een rare vraag met nogal een hoog 'waar bemoei je je mee ' gehalte, maar hij wilde blijkbaar niet zo met dochter gezien worden. Toen hebben we hem keihard thuis gelaten. Met mijn man. Die heeft hem van een flinke preek voorzien en gezegd dat hij zich niet te bemoeien heeft met anderen en dat het ontzettend laag en kwetsend is om zo met andere mensen om te gaan en dat hij linea recta een enkele naar huis kon krijgen als hij zich nog een keer zo onbeschoft gedraagt.
Is later die dag ook nog gebeurt, omdat hij mij dikke trol noemde. En toen was het natuurlijk huilen en sorry, ik meende het niet bla bla. Jammer dan, berouw komt na de zonde, geen compassie. Sindsdien weet hij dat het hier menens is en gedraagt hij zich poeslief. De keer er op ook duidelijk gezegd dat hij zich te gedragen heeft en dat hij bij de eerste de beste vorm van respectloosheid naar huis gaat.Ik heb het daar toen wel met mijn zus over gehad en ze vond dat niet oké, maar wat ze er thuis nog over heeft gezegd weet ik niet. Het komt in ieder geval over alsof het voor hun van de reactie van het slachtoffer afhangt of iets wel of niet gezegd mag worden.
Ze lijkt het wel met me eens te zijn, maar handelt er niet altijd naar.
ONGELOOFLIJK
Tjsa MamaE ik weet ook even niet wat je daarmee moet. Ik denk dat jullie het buitengewoon goed hebben aangepakt. Maar een kind van 7 wat zijn tante een dikke trol noemt, sorry maar dat is niet normaal. Een kinderen kopiëren vaak onbewust gedrag van ouders. Al hebben sommige kinderen meer sociale vaardigheden dan anderen. Maar ik ben bang dat hij zijn neus nog heel lelijk gaat stoten. Als je zus dat niet wil zien ..tja Alsof het leuk is dat je kind door iedereen onsympathiek wordt gevonden.
Probeer je het niet aan te trekken....ik zou die familie een beetje op afstand houden in ieder geval...of alleen nichtje uitnodigen als het weer gebeurd.
Luie trol en schele otter is echt niet ok, daar hoef je echt niet over na te denken ook al ben je niet primair in je reacties. Dat vind ik echt wat anders dan inderdaad twee pubers of volwassenen die aan elkaar gewaagd zijn. Dus ja, iedereen reageert anders, en ja, ieders grens kan ergens anders liggen, maar er is ook zoiets als een basis fatsoensnorm.
Het ligt erg aan de context etc, maar waarom is het anders bij pubers die aan elkaar gewaagd zijn? Het zijn nu kinderen die (?) aan elkaar gewaagd zijn, toch? Wat is het verschil?
ik bespeur ook een verschil in smaak, mogelijk. Het kan zijn dat neef erg vd (grove) grapjes is (snap ik want ik hou daar ook van) maar nog niet goed weet waar grenzen liggen?
Kan natuurlijk ook dat het gewoon een etterbak is maar dat kan ik van deze postings niet aflezen.
Als dat eerste meer speelt dan snap ik wel dat ouders reactie van de ander mee laten wegen. Als zijn ‘humor’ (als dat het is!) gesnapt en misschien zelfs gewaardeerd wordt door de ander is er immers geen probleem.
Pinokkio schreef op 02-06-2022 om 22:54:
Het ligt erg aan de context etc, maar waarom is het anders bij pubers die aan elkaar gewaagd zijn? Het zijn nu kinderen die (?) aan elkaar gewaagd zijn, toch? Wat is het verschil?
ik bespeur ook een verschil in smaak, mogelijk. Het kan zijn dat neef erg vd (grove) grapjes is (snap ik want ik hou daar ook van) maar nog niet goed weet waar grenzen liggen?
Kan natuurlijk ook dat het gewoon een etterbak is maar dat kan ik van deze postings niet aflezen.
Als dat eerste meer speelt dan snap ik wel dat ouders reactie van de ander mee laten wegen. Als zijn ‘humor’ (als dat het is!) gesnapt en misschien zelfs gewaardeerd wordt door de ander is er immers geen probleem.
HUH...
Sorry Pinokkio maar vind je het echt normaal dat een ouder neefje een nichtje schele otter noemt?? dat hij zijn tante een dikke trol noemt. Bovendien was dat neefje toen geloof ik 7!
Vind je dat überhaupt grappig? Ik ken meer mensen die van grove grappen houden maar dat is dan meestal onderling. Pubers zijn vaker wat negatiever en grover dus daar verwacht je dat eerder van dat is het verschil.
De dochter van MamaE vindt het erg en zegt dat ook heel dapper en toch doet hij het opnieuw.
Dit heeft helemaal niets met grappig te maken of je nu van grove humor houdt of niet, dit is ten koste van iemand anders leuk zijn. Iemand out of the blue "dikke trol" noemen en dat moet je dan waarderen, dat is dan zijn humor 
Ik houd er maar over op snap van deze reactie van jou niet zo veel als ik eerlijk ben
Leene je leest mijn postings maar half en reageert daar dan stellig en verontwaardigd op. Mij resr dan een soort van verdedigen maar daar heb ik even geen zin in.
Ten tijde van het naar huis stuur incident was neefje zes. Hij is nu bijna acht. Maar ongeacht de leeftijd vind ik het respectloos. Op school doe je dat ook niet en dan wordt dat ook niet afgedaan als iets 'dat kinderen nu eenmaal doen'.
Ik snap echt dat er een verschil is in humor en voorkeuren, maar je hebt ook rekening te houden met voorkeuren en gevoelens van anderen plus een bepaald basisrespect en fatsoen. Ik ben niet zijn gelijke en ook geen vriendin. Mijn dochter kan heel leuk met neefje en nichtje overweg meestal maar dit soort taalgebruik is geen wederzijdse overeenkomst. Want het raakt haar en het doet haar pijn. Misschien is dat op termijn minder, maar ze had het op dat moment sowieso al even niet zo makkelijk.
Hij heeft sowieso het talent om gevoeligheden op te pikken en er op in te spelen op een negatieve manier.
Hij heeft wel veel vriendjes trouwens, is populair op school en overal goed in. Blijkbaar vinden veel mensen hem leuk, waardoor hij misschien ook vaak te makkelijk met dingen wegkomt. In die zin herken ik dat enorm van mijn zus.
Vanavond hadden we hier thuis nog een voorval van zelfspot. Dochter keek tv en ik pakte snel een paar dropjes in de keuken. Roept dochter: oh heb jij dropjes, ik wil ook dropjes. Ik zeg: hoe zie jij dat, ik dacht dat jij tv aan het kijken was. Zegt zij: ja maar ik kan twee kanten tegelijk opkijken. Daar kunnen we dan samen ook wel om lachen.
Maar dat komt dan wel vanuit dochter zelf.
je dochter heeft meer gevoel voor humor in haar pink dan neef in zijn hele lijf. Haar opmerking is echt een tikje zelfspot zonder zichzelf belachelijk te maken. Mooi van haar!
Overigens vermoed ik dat neefje wordt ingefluisterd. Op zesjarige leeftijd je druk maken dat je voor schut loopt omdat iemand een pleister heeft? Dat verzin je niet zelf, maar hoor je van je ouders of mensen uit je omgeving. Goed dat je korte metten hebt gemaakt met dat gedrag.
Voor de volgende keer zou ik dat ook doen. Eigenlijk mag je voor je dochter doen wat je ook jezelf kunt gunnen; heel helder melden dat dit geen leuke, vriendelijke of grappige opmerking is en na x van dat soort teksten gewoon opstappen. Of het nu gaat over jouw keuzes, je mans geloof of je kinds ogen en beugel; niet accepteren en jezelf uit de situatie halen als het door blijft gaan.
(Overigens snap ik prima dat kinderen/pubers soms tegen elkaar op ‘gaan schelden’ en dat als humor zien. Dus dat je als een soort van wie weet het vetste scheldwoord elkaar namen noemt. Maar dan is er én sprake van vriendschap én gelijkwaardigheid. Dat was hier allebei niet)
