Compleet leeg

Hoe oud zijn je kinderen?

Enne: 'Ik had dit nooit voor mij 4e er daadwerkelijk was' dat klopt niet gezien een eerder bericht van jou hier op het forum. 

Je klinkt compleet overspannen. Hoeveel werkte je eerst en hoeveel dagen nu? Hoeveel dagen werkt je partner? Is hij ook wel eens alleen met de kinderen?
Hoe is de verdeling van zorg- en opvoedingstaken met de andere ouder van je oudste twee kinderen?
Spelen er diagnoses? Ik lees in een eerder draadje dat 1 van je kinderen ADD heeft. Kan het zijn dat jij daar zelf ook last van hebt? (en dan is een gezin van vier heel lastig draaiende te houden, je mist dan waarschijnlijk het overzicht).

En los van dat alles: hoog tijd om huishoudelijke hulp in te huren.

Ten eerste: zeg alsjeblieft niet tegen je kinderen dat ze er niet aan moeten beginnen want dat je leven dan gedaan is. Jij kan wel van ze houden, maar wat zij horen is “We hadden er beter niet kunnen zijn dan was mama gelukkig”
Ten tweede: je klinkt overbelast en gedeprimeerd. Een afspraak met de huisarts lijkt me geen slecht idee.
Ten derde: praat met je partner en maak nieuwe afspraken. Waarom moet het hele huishouden op jou neerkomen alleen omdat jij minder betaald werk doet? 
Mijn laatste advies: ga werken met een “dienstrooster” waarin één persoon dienst heeft voor de kinderen en de ander niks hoeft. Dus als het zijn avond is: hij brengt de kinderen naar bed, hij gaat naar boven als er iemand huilt, hij stopt de kinderen weer in bed als er iets is. Als hij dienst heeft hoef jij niks en andersom. Misschien kun je dan een avond ontspannen. 

Zoek hulp. Voor jezelf en voor je huishouden. 
Ga de zorg weer over jou en je partner opnieuw verdelen want deze verdeling past niet bij je. Bv allebei 4 dagen. Op een dag dat je er niet bent laat je de hulp komen en op de dagen dat jullie er beiden zijn de boodschappen bezorgen. 
Kun je daarna met je huisarts overleggen of je niet al over je eigen grens heen bent en hoe je geholpen wordt weer een beetje mens te worden. 

Ik hoop toch niet dat je letterlijk tegen je kinderen zegt” “ begin niet aan kinderen want dan is je eigen leven compleet weg”. Mij moeder zei dit ook tegen ons vroeger en is echt niet leuk om te horen. Natuurlijk zegt een moeder er dan bij “ik zie je doodgraag, ik houd van je etc”, maar het gedeelte “je eigen leven is dan compleet weg, is is hetgeen is blijven hangen”.

absor schreef op 15-06-2022 om 17:25:

dus je vertelt aan je eigen kinderen dat je het verschrikkelijk vind dat ze er zijn

dat haal ik niet uit de openingspost. Staat dat in een ander topic?

4 kinderen en fulltime werken. Ik doe het je niet na.

Wat zou je kunnen uitbesteden en waar zouden je kinderen zelfstandiger in kunnen worden?

Als de kinderen op bed liggen, pak dan tijd voor jezelf. Ga niet het huishouden doen! Doe alleen wat striktnoodzakelijk is.

MRI schreef op 15-06-2022 om 18:17:

[..]

dat haal ik niet uit de openingspost. Staat dat in een ander topic?

De post is inmiddels aangepast naar “ik mag hier niet klagen ik heb zelf vier kinderen gekregen.”
Miekemieke hoe kom je daarbij? Dat heeft werkelijk niemand gezegd! Ik lees alleen maar bezorgdheid en advies. Natuurlijk mag je het zwaar vinden. Het enige wat wel herhaaldelijk wordt gezegd is “Zeg dit alsjeblieft niet tegen je kinderen.” Het is enorm pijnlijk om te horen dat je moeder spijt heeft dat ze je heeft gekregen. 

Waar halen jullie al die aannames vandaan? Niet uit dit topic. En het is op dit forum niet de bedoeling dat je info gebruikt uit andere draadjes. Dus ik snap uberhaubt niet dat jullie op dit vreemde bericht reageren. 'Ik wil aandacht, oh nee toch maar niet'

Pippeltje schreef op 15-06-2022 om 20:43:

Waar halen jullie al die aannames vandaan? Niet uit dit topic. En het is op dit forum niet de bedoeling dat je info gebruikt uit andere draadjes. Dus ik snap uberhaubt niet dat jullie op dit vreemde bericht reageren. 'Ik wil aandacht, oh nee toch maar niet'

De openingspost is aangepast. Die aannames zijn geen aannames maar stonden in de openingspost.

als je thuis ook zo passief agressief communiceert gaat het zeker niet lukken. 
Er is niemand hier die zegt dat je niet mag klagen. Alleen dat je moet opletten wat je tegen je kinderen zegt. Is dat misschien een eigen gedachte, dat je niet mag mopperen over dat het te zwaar is?
Het is niet voor niets dat iedereen hier je adviseert om hulp te zoeken. Ga praten met je man over dat de gekozen verdeling niet werkt, en hoe jullie het anders kunnen doen. Of wat je kunt inkopen, wat vast meer is dan wat je nu doet. Alles om jezelf meer lucht te geven, zodat je kunt bijkomen.