Combineren onregelmatig werken met kinderen
Ik ben benieuwd hoe anderen met onregelmatig werk icm kinderen omgaan, wij lopen als gezin het laatste jaar een beetje vast hiermee en de balans is weg.
Man werkt onregelmatig, vroeg laat en nacht ook weekenden, ik werk 32 uur.
De oudste gaat naar de basisschool en wanneer nodig naar de bso, de jongste naar de opvang wanneer we beide werken
Qua opvangkosten en opbrengsten (ORT) is het in ons voordeel, maar qua energie balans trekt het me leeg
Er moet steeds meer in steeds minder tijd en vooral het feit dat er weinig tijd is om op te laden in het weekend, breekt vooral mij op.
Hoe doen anderen dit? Hoe zorgen jullie dat alle ballen in de lucht blijven en je ook nog af en toe wat tijd voor jezelf, elkaar en je gezin hebt?
Wat is voor jou het grootste probleem? Relatief weinig tijd om met het gezin samen iets te ondernemen of de druk welke je ervaart?
Ik zie dat als twee losse problemen. Voor het eerste kan je kijken hoe je dit beter kan plannen. Na school samen even naar de speeltuin, beiden een dag vrij plannen als ze een studiedag hebben en zorgen dat wanneer hij in het weekend vrij is jullie ook echt iets samen kunnen doen. Op de dagen dat hij wel werkt zal hij geen 24uur van huis weg zijn. Maak dan een moment van het eten (picknick in de kamer, samen wat bakken etc).
Als je zelf teveel druk ervaart ligt dat vaak aan de lat die te hoog ligt. Doe je de dingen die echt moeten? En moeten de dingen echt die je doet?
ik vond het niet te doen en was altijd moe. Welke interventies ik ook heb geprobeerd, het hielp niet. Vooral niet als je sociaal netwerk wel een regelmatig leven heeft. Zodra ik een baan kreeg met kantoortijden ben ik opgeknapt.
Eerlijk gezegd word ik al moe als ik je berichten lees. Een fulltime (?) onregelmatige baan en 32 uur werken met lange reisafstand en twee jonge kinderen vind ik best heftig.
Zoals ik het lees is er maar één optie om meer rust te krijgen en dat is toch iets doen aan het aantal te werken uren. En ja, dat heeft financiële consequenties. Maar soms moet je kiezen. Je schrijft dat dat door de hoge kosten en inflatie nu niet zo'n goede zet lijkt. Maar kijk eens realistisch naar de kosten die jullie hebben. Soms is het pure financiële noodzaak om zoveel te werken, om de primaire levensbehoeften te kunnen betalen. Maar is dat ook zo bij jullie? Of kunnen jullie best een stapje terug doen, maar wil je niet een bepaalde luxe opgeven? Een stapje terug doen op financieel gebied is best lastig, want je uitgavenpatroon past zich vaak aan aan wat er binnenkomt. Maar kijk daar eens realistisch naar, is dat echt belangrijker dan wat meer rust in je eigen leven creëren?
Ik vind je verhaal heel herkenbaar Fidodido. Onze kinderen kwamen in de periode dat we allebei carrière aan het maken waren en elkaar daarin wilden steunen. We hadden niet door welke last we op onze schouders legden door dit allemaal tegelijk te willen. Wij hanteerden ook strakke agenda’s, werkten hard en in onze vrije tijd richten we ons volledig op onze kinderen. Kortom, het Perfecte Plaatje vanaf de buitenkant. Wat niemand zag is dat we supermoe waren en dat de druk en stress zich opstapelden totdat ik uiteindelijk met een burn-out uitviel. Wij hebben allebei veel van die periode geleerd en maken nu andere keuzes. Maar ik realiseer me ook dat ik zonder die burn-out waarschijnlijk nog zo had doorgedenderd omdat ik ervan overtuigd was dat we “het goed deden, want zo hoort het en zo doet iedereen het toch?” Ik weet dus niet of het delen van mijn ervaring je helpt, maar ik wil je meegeven dat je in je eerste alinea duidelijk zegt “de balans is weg” en dat dit een belangrijke boodschap is van jezelf aan jou. En ten tweede dat je (net als ikzelf voorheen) in mijn ogen niet de juiste vraag stelt. Je vraagt nu hoe het mogelijk is voor jou om “Alles” te blijven doen en daarbij weer balans te voelen, terwijl de vraag zou moeten zijn: wat heb jij nodig om weer balans te voelen?
Ik voelde ook dat ik geen balans had, maar ik durfde geen keuzes te maken, geen “nee” te zeggen tegen iets waarvan ik meende dat “het zo hoorde”. Na mijn burn-out durfde ik dat wel en de balans kwam terug. Ik wens je veel steun bij het onderzoeken van wat jij belangrijk vindt, waar je energie van krijgt en wat je energie kost én veel lef bij het kiezen voor jezelf daarin. 
Maar hoe komt het dan dat er weinig tijd is om op te laden? Plan je teveel in een weekend? Kost het je (te)veel energie om alleen met de kinderen te zijn?
Op zich is man natuurlijk op andere dagen vrij als hij in het weekend werkt en kan hij dan zaken oppakken, toch? Man werkt hier minder dan ik en wij maken samen een klussenlijstje dat hij dan grotendeels afwerkt, scheelt mij enorm!
-Nienke- schreef op 31-12-2022 om 09:11:
Maar hoe komt het dan dat er weinig tijd is om op te laden? Plan je teveel in een weekend? Kost het je (te)veel energie om alleen met de kinderen te zijn?
Op zich is man natuurlijk op andere dagen vrij als hij in het weekend werkt en kan hij dan zaken oppakken, toch? Man werkt hier minder dan ik en wij maken samen een klussenlijstje dat hij dan grotendeels afwerkt, scheelt mij enorm!
Voor onregelmatig werken krijg je toeslag. Omdat het meer van je vergt. Het is niet te vergelijken met een regelmatige baan.
De eerste jaren van de kinderen nemen wij genoegen met minder geld en dus ook een soberder leven. Tijd en energie aan de kinderen spenderen is ons (en wij denken hen ook) meer waard dan het geld, groot huis, mooie auto etc.
Maar goed dat zijn keuzes die ieder voor zich moet maken.
Wat Nienke hierboven vraagt vraag ik mij ook af: waar zit het in dat je weinig tijd hebt om op te laden? En hoeveel weekenden werkt je partner? Het klinkt nu alsof er bijna elk weekend gewerkt moet worden.
Zelf zou ik toch gaan kijken naar de mogelijkheden voor een andere baan voor 1 van jullie. Weinig reistijd met jonge kinderen vind ik zelf heel prettig, dat is een stuk minder haasten in de de ochtenden en middagen. En ik maak het mezelf ook met regelmaat makkelijk, dan kijken de kinderen maar een keer wat langer tv of ga ik met hen naar een plek waar ik koffie kan drinken en de kinderen zelf kunnen spelen. Dan kan ik zelf ook even zitten met een tijdschrift oid.
Ik zou toch nog een keer kijken naar beperken van je reistijd. Dat kan echt veel schelen. Ook minder gehaast en druk om op tijd bij school/kdv te zijn. Dat kun misschien ook bij je huidige werkgever: werken vanuit een andere vestiging of thuis bijvoorbeeld.
In de coronatijd bleken we geen bso meer nodig te hebben als ik thuis werk. Ik kan dochter tussendoor ophalen uit school en dan doorwerken. Dochter is wel ouder dan jouw kinderen en kan zichzelf vermaken en mijn vriend is vaak vroeg thuis. Erg blij met mijn flexibele werkgever.
Wanneer nodig gaat de oudste naar de bso. En wanneer jij werkt gaat de jongste naar de opvang. Ik zou beide uitbreiden. Dus de jongste een dag meer opvang en op die dag ook oudste standaard naar de bso. Maak dat jouw oplaad dag. Op die dag dat je sporten bijvoorbeeld, maar ook lekker ontspannen voor de tv. Eventueel doe je nog wat klusjes die mét kind een uur duren en zonder kind zo gedaan zijn. Zo maak je de dagen dat kind thuis is rustiger en daarmee ook meer ontspannen voor jou.
Bananenbrood schreef op 31-12-2022 om 09:20:
Wat Nienke hierboven vraagt vraag ik mij ook af: waar zit het in dat je weinig tijd hebt om op te laden? En hoeveel weekenden werkt je partner? Het klinkt nu alsof er bijna elk weekend gewerkt moet worden.
Partner is nu gemiddeld 1 weekend helemaal vrij in de maand, soms werkt hij 1 dag in het weekend soms 2. De weekenden dat hij aan het werk is voelen voor mij als een marathon , omdat ik dan gewoon constant aan sta.
de druk op jou op de weekenden lijkt me inderdaad veel als je daarna weer een werkweek voor de boeg hebt!
Paar vragen:
Ben jij door de week nog een dag vrij dat de kinderen naar de opvang/school zijn?
zijn er in de weekenden taken die je nog doet naast de kinderen?
werkt je man overdag of avond? Kun je bv in het weekend wat uitslapen als hij de ochtend vrij is?
hoe flexibel is jou werktijd (dat was mijn redding toen onze kinderen klein waren).
zijn er nog huishoudelijke taken die je kunt uitbesteden?
zijn er opa’s/oma’s/oid in de buurt die een vast weekend per maand ofzo een nachtje willen oppassen?
Ik snap je gevoel van het weekend wel. Jij zit de hele dag, soms twee, met twee jonge kinderen die je moet entertainen en hij ‘mag’ lekker in alle rust werken. Soms is de dag doorkomen met kleine kinderen echt loodzwaar. Om de één of andere reden vermaken die van mij zich nooit alleen als ik er bij ben. Constant komen ze dingen vragen of laten zien of moet ik meedoen, terwijl ik dan net een uur met mijn volledige aandacht met ze gespeeld heb. Gek genoeg vertonen ze dit gedrag minder als er iemand op bezoek is, of beter nog, als ik ergens anders op bezoek ben. Dan komen ze makkelijker tot spel en kan ik even rustig zitten. Ook helpt het vaak om naar buiten te gaan (niet zo fijn met dit weer) en een duidelijk programma te hebben. Een deel van dat programma is vaak boodschappen doen. Dat is ook niet direct een aanrader met twee kinderen die het liefst constant wegrennen en het duurt ook drie keer zo lang dan wanneer ik het zelf doe, maar het is wel een duidelijke activiteit die de dag flink vult.
Ik denk ook dat het je helpt om op je doordeweekse vrije dag opvang voor de kinderen te hebben. Al is het maar een ochtend voor de jongste, dat ze beide niet thuis zijn. Hoe lang duurt het voordat de jongste naar school gaat?
oh lees verkeerd. Dacht dat To ook onregelmatig werkte.
Als je nu al regelmatig buiten je vaste uren werkt, kan je beter niet minder gaan werken, want waarschijnlijk neemt je hoeveelheid salaris dan harder af dan de hoeveelheid werk. Meer werken is misschien wel beter, zodat je je werk afkrijgt binnen de tijd die je betaald wordt. En dan ook meer opvang afnemen.
Mij lijken de volgende maatregelen verder zinvol: kijken of er meer uren opvang kunnen worden afgesproken dan "strikt noodzakelijk" zodat je thuis wat meer armslag hebt. En kijken hoeveel huishoudelijk werk (inc boodschappen en planning) je man nog meer door de week kan doen als hij niet werkt. Alles wat door de week gebeurt, hoeft niet in het weekend.
Verder: boodschappen laten bezorgen zodat je niet met 2 kleintjes de winkel in hoeft?
En tenslotte: kunnen je bloedjes niet structureel een weekendmiddag in de maand of 2 weken naar oma zodat jij ook eens op je eigen bank een krantje kan lezen bij daglicht? Er wordt altijd geopperd om een hobby buiten de deur te zoeken, maar een mens wil ook wel eens thuis tot rust komen...
