Buurman hoort dreumes huilen...
Wat ons vandaag overkwam.......
De buurman kwam binnen. Die wilde praten over het maanden lange nachtelijke huilen van onze 15 jarige dreumes! HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE, onze dreumes huilt dus echt ZELDEN 's nachts. Ik wist niet wat ik hoorde. Ik zat werkelijk waar met mijn oren te klapperen. Deze week is ie verkouden en is een paar keer heeeel kort wakker geweest. Ook was ie deze week een keer om 5.40 wakker. Maar verder wordt ie altijd om 6.30 wakker.
Ik wist gewoon niet wat me overkwam. Alsof ik in een verkeerde film belandt ben. HEeeel raar. Vooral hun kinderen worden er wakker van. Zeggen ze. Nu was onze enigeste conclusie dat hun kinderen om 6.30 wakker worden van hem en dan denken dat het nog midden in de nacht is en vervolgens tegen hun ouders zeggen dat buurjongen 's nachts heeft liggen huilen. De buurman zelf hoorde hem nooit, de buurvrouw schijnt hem wel eens te horen, maar dus vooral hun kindern horen hem.
Wat moet ik hier nu toch mee, kan het moeilijk loslaten. Voel me aangevallen ofzo. Maar echt...hij huilt zelden. Hoe raar is dit...????
Pilar
Elders
Natuurlijk voel je je bezwaard, Pilar, zeker nu je weet dat de buurman ten onrechte klaagt. Kan het zijn dat hij een ander kindje hoort misschien, bij andere buren?
Nou ja, en al huilde je kindje wél, dan kun je daar lang niet altijd wat aan doen, dan moet de buurman er maar aan wennen - het gaat wel weer voorbij. Ik heb vroeger onze buurman (gehorig huis) wel eens een flesje wijn of een bloemetje gebracht in een periode waarin een van onze kinderen 's nachts onrustig was. Hij sliep in de periode slecht (de buurman dus) om andere redenen, dus hoorde elke kleinigheid en da's vervelend.
Probeer het los te laten hoor! Je doet wat je kunt, en een verkoudheid geeft soms wat overlast. Niks aan te doen. Op naar de lente!
Tjee...
beetje vervelend van de buurman....ik hoor ook weleens wat bij de buren, en soms zeg ik dat ook wel, maar ik ben nog nooit officieel aan deur geweest om "eens te praten" brrrr.....Huizen zijn soms gehorig ja, als je daar niet tegenkan, moet je een vrijstaand huis kopen...
Grappig
Je dreumes is 15 jaar ???haha
Ik zou er stevig van balen als mijn buurman hier over komt klagen en al helemaal als het niet bij jou is, hij kan beter op een hutje op de hei gaan wonen, heeft hij van niemand last.
gr krulleke
Snap het niet zo
Ik snap het probleem niet zo? Stel dat er hier een hele andere posting stond namelijk: mijn twee kinderen worden iederen nacht wakker van ons dreumes-buurjongetje.Maar ik voel me zo bezwaard om hier iets over te zeggen. Wat zal ik doen?
Dan weet ik zeker dat het merendeel van de reacties zal zijn dat ze toch vooral eens met de buren moet gaan praten …toch? Waarschijnlijk heeft buurman deze taak op zich genomen ook al heeft hij zelf geen last. Hoe hadden jouw buren dit dan anders tegen je moeten vertellen?
En die reactie van Krulleke vind ik ook raar: hij kan beter op een hutje op de hei gaan wonen, heeft hij van niemand last.
Hij heeft ook helemaal geen last begrijp ik van Pilar. Zijn kinderen hebben last!
En dan?
wat heb je eraan om te klagen over het gehuil van een kindje? Als je als ouders gehuil zou kunnen stoppen, dan zou je dat wel doen toch?
Ik vind het niet zo'n handige actie van de buurman hoor.
Uitleg
JA, hahaha, sorry, niet helemaal duidelijk. Mijn dreumes is 15 maanden, geen 15 jaar. AHhahaha. En mijn buurman kwam namens zijn gezin. DE openingszin was: ik kom praten over het al maanden lange gehuil van M, want dat begint ons een beetje op te breken..... Het liijken vooral de kinderen te zijn die hem horen, zijn vrouw hoort hem af en toe en hij zelf hoort hem nooit. Maar hij kwam dus idd zijn gezin vertegenwoordigen.
Mijn eerste reactie was echt stomme verbazing. HEeeeeeeeeeeeeee: mijn dreumes huilt ZELDEN, alleen afgelopen week.We hebben overigens altijd goed contact met de buren. MAar dit KLOPT gewoon NIET.
Er kan geen sprake zijn van een andere baby die ze horen. Die zijn er nl niet.
Het bizare is dat wij maanden lang hun jongste 's nachst hebben horen krijssen en hun oudtse heeft veeeeeeeeeeeeel driftbuien die we ook vaak horen en daar hebben we allemaal nog NOOIT wat van gezegd. Ik ben nu dus echt in shock. Wat moet je met zo'n verhaal wat niet klopt. Het voelt gewoon zoooo naar.
En dan...stel....dat je kindje wel vaak huilt 's nachts.....en de buren hebben daar last van...wat kan je daar aan doen dan..
Maar dat is weer een vraag verder. Ik ben vooral verbaasd over het feit dat ze onze knul horen die ZELDEN huilt.
Huilen om 6:30 is ook 's nachts voor veel mensen, toch?
Als ik elke ochtend om 6:30 een baby zou horen zou dat voor mijn gevoel ook midden in de nacht zijn.
Misschien bedoelt buurman dat?
(Slechts meedenkend,)
Margje
Raar
Net als huilende kinderen in een vliegtuig; dat is voor de ouders veeeel erger dan voor de medepassagiers.
Ik vind het begrijpelijk dat je je kunt storen aan huilende kinderen in de nacht, ik heb ook liever dat ze doorslapen. Maar ja, soms huilen ze. Ik zou er niet over gaan klagen. Wat kan je eraan doen? Neerknuppelen mag niet.
Pilar, als je zeker weet dat je kindje niet vaak 's nachts huilt, dan moet je dit tegen je buurman zeggen. En dat je het vervelend vindt dat hij (of zijn kinderen) het gehuil hebben gehoord. Maar dat je je niet herkent in het "maandenlange" huilen. En ik zou ook zeggen dat je je nogal ongemakkelijk voelt bij deze situatie, om aangesproken te worden op iets waarop je geen invloed hebt. Je kunt maar beter eerlijk zijn en als je inderdaad een goede band met elkaar hebt, moet dit ook opgelost kunnen worden.
Linda
Open houden
Pilar,
Ik zou het eerst in ontvangst nemen. Zoals een kado met een grote strik erom. Dingen kunnen voor je buurman anders zijn dan voor jouzelf. Je hoeft ook helemaal niet inhoudelijk te reageren, of te beoordelen of de klacht terecht is.
Er is een andere optie. Je neemt gewoon dat kado met die grote strik eromheen aan, je vraagt nog een beetje door over het hoe en wat, wat ze precies bedoelen, en dan zeg je dat je er op terugkomt.
Laat je niet meeslepen - je bent overdonderd en je hoeft er niets van te vinden. Eerst maar eens laten komen.
Dan kun je rustig op de bank met je man bedenken wat je er nou eigenlijk van vindt.
Kijk, buren merken vaak iets van elkaar. Dat is niet te vermijden en dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn... bovendien kan het wederzijds zijn.
Dus laat het even staan, die doos met die strik!
Begrip
Als je over en weer wel eens last hebt van de kinderen (driftbuien, gehuil, gekrijs) dan is het een goed idee om er eens over te praten, en dan niet klagen, maar over en weer begrip proberen te krijgen. Voor jou is het ook niet makkelijk als je dreumes huilt en voor je buren ook niet. Leg uit dat er nu niet veel aan te doen is en dat je hem steeds zo snel mogelijk probeert te troosten. Verder groeit hij er vast overheen. Dat is geen structurele oplossing, maar je buren weten dan wel dat jij beseft dat ook ZIJ je zoon kunnen horen. En andersom met die driftbuien e.d. geldt hetzelfde.
En meer structureel: kan je niet wisselen van slaapkamer, zodat je dreumes niet aan de kant van je klagende buren slaapt?
Hier ook gehad 
Toen onze zoon een jaar of 4 was klaagde een logeetje (7 jaar) die in een andere kamer sliep over het gehuil van onze zoon. Omdat wij zelf geen gehuil hadden gehoord waren we ook even verrast (wij wonen nl. in een vrijstaand huis). Bleek dat logeetje het mekkeren van de schapen in het veld naast ons huis had aangezien voor babygehuil.
Omdat nagenoeg alleen de kinderen het horen, zou het dan niet wat anders kunnen zijn?
Werkend aan een oplossing: Laat de kinderen hun ouders dan eens wakker maken als ze het huilen horen. Als er dan werkelijk gehuil is kunnen ze het tijdstip aan jullie melden en kunnen jullie nagaan wat er aan de hand is.
Sterkte.
Ja! wat anders.
Ik vind het gejank van katten 's nachts altijd op babygehuil lijken. Ben weleens in het kamertje van de baby geweest om te kijken... (tja, ik ben 's nachts niet helemaal op mijn scherpst)
Kattengejank
denk ik ook!
Twee mogelijkheden, denk ik
Ofwel het is de tijd in de ochtend. Half zeven is zo'n tijd dat je eigenlijk nog slaapt, maar dat je ook makkelijker wakker wordt van omgevingsgeluid. Dus het kan goed zijn dat de buurkinderen om half zeven gewekt worden door jouw zoon, en dat ervaren als midden in de nacht. Dat is de eerste mogelijkheid. Op zich kan ik me voorstellen dat dat voor hen niet zo prettig is, omdat je dan structureel elke ochtend bv. een uur te vroeg wakker wordt. Aan de andere kant, niks aan te doen, het zal ook weer over gaan. Je zou kunnen proberen of je zoontje 's ochtends minder huilt als hij bv. leert in bed te spelen of zo... Vooral voor jezelf, ik vond het altijd sneu als mijn kinderen in hun bedje lagen te huilen, dus ik leerde ze al snel fijn een boekje lezen, of uit hun bedje klimmen en naar ons lopen.
Ten tweede, het zou mij ook niets verbazen als ze wat anders horen. Denk idd aan katten. En kan het echt niet zo zijn dat bv. buren aan de overkant een baby of dreumes hebben?
En dan je eigen verbijstering. Laat het even zakken, zodat je niet meer primair reageert, en dan zou ik gaan praten. Vooral omdat je een goede band hebt/had, zou dat toch mogelijk moeten zijn.
Leg je verbijstering uit. Enfin, doe je verhaal zoals je het hier doet, en probeer er samen vervolgens achter te komen wat er precies aan de hand is. En dan nog, als het idd. het ochtendhuilen van je dreumes is, het gaat vanzelf weer over.
Het kan ook nog zijn dat jullie een erg gehorig huis hebben. Wij hadden in ons vorige huis bv. erg slecht geïsoleerde daken. Alles hoorde je via de ruimte onder de pannen. Wij hebben ons huis onder het dak goed geïsoleerd, en we hoorden echt heel erg veel minder. Ik vond het zelf ook prettig dat er minder overlast van ons was. Want huilen is gewoon een erg doordringend geluid, vooral 's nachts.
Maar ik kan me je verbijstering goed voorstellen.
Wakker worden met huilen
Word je zoon wakker met huilen ? Oftewel, is het iedere morgen om half 7 huilen, totdat jullie hem uit bed halen ?
Als dat zo is, kan ik me eerlijk gezegd, vanuit onze thuissituatie gezien, wel voorstellen dat je buurman komt vertellen dat ze er "last van hebben". Bij ons loopt pas om 7 uur de wekker af, maar als ik, of mijn kinderen iedere morgen wakker zou worden van het gehuil van de buurjongen, zou ik er ook flink van balen.
Verder zou ik inderdaad met de buren een bak koffie en een borrel gaan drinken, hen vertellen dat je het echt vreselijk vindt dat ze last hebben van jouw kind, maar dat je meer moet weten qua tijden etc. om een oplossing te gaan vinden.
Dus niet zeggen dat je zoon niet huilt.
Overigens ook niet zeggen dat je altijd last gehad hebt van hun kinderen, maar daar nooit wat van gezegd hebben. Dat is een kulargument en je vond het toen niet belangrijk om te zeggen, dan ook niet nu.
Jakiro
Logboek
Eerst maar eens vragen of ze een weekje een logboek bij willen houden. En als jullie dat dan ook doen kan je achterhalen of de buren inderdaad de dreumes horen of dat het iets anders is.
Carmen.
Verbijsterd
Dank voor de reacties.
Het geluid is echt geen kattengejank, of een hond of een andere baby. Ik ben erbijna van overtuigd dat hun kinderen M om 6.30 horen en dat ervaren als midden in de nacht. Dat kan ik me, zeker in de winter, goed voorstellen. Dat ze vervolenes tegen hun ouders zeggen dat ze "S NACHTS Misha STEEDS horen. Maar het moeilijke en waar ik bijna echt boos over ben is dat de buurman binnen kwam met de openingszin: ik wil eens praten over het MAANDEN LANGE GEHUIL rond 5.00 uur!!! Nou, heel simpel, maar die van ons doet dat niet. ECHT niet. DIe huilt zelden 'snachts en ja dus wel elke ochtend om 6.30-7.00 uur. Want.....vaak genoeg komt ie gewoon keurig om 7.00 uur. Ik voelde me gewoon zooooo oneerlijk aangesproken!!!!! Het deed me echt zeer. Wat onrechtvaardig. HEt KLOPT gewoon NIET. Ik heb het idee dat hun kinderen het erg overdrijven en dat ze daar lekker in mee gaan. M huilt 's ochtends tussen 6.30-7.00 uur precies 2 minuten. Dan zijn we al boven en hebben we hem stil. Wat moet ik dan. HEm de mond snoeren???
EN daarbij komt, dat ze niet willen weten welke overlast we van hun hebben gehad. Ik zeg daar idd niks over, had ik dat maar eerder moeten doen, maar ze weten zelf beter dan wij wat het is om 's nachts met een huilend kind te zitten.
Ik ben gewoon verbijsterd. DAT IS HET.
Beemer
Tja, ik weet het nog niet goed. Het gesrpek liep verder wel oke hoor. WIj hebben gewoon aangegeven dat M ECHT NIET huilt op de door hun genoemde tijdstippen en de eindconclusie was dat hun kids het dus wrs als midden in de nacht ervaren. We zouden deze week nog even contact hebben of ze hem gehoord hebben en wanneer. Dus idd even een soort logboek bijhouden.
Ik denk dat we het maar zo doen. Ik geloof niet dat ik ga zeggen hoe onrechtvaardig ik het vindt. Het is mijn sterke gevoel denk ik. Ik moet het meer langs me heen laten gaan denk ik.
Dus zoiets zal het worden....
Snap de verbijstering
Ik begrijp je verbijstering helemaal. Het is heel wat anders maar het gevoel hetzelfde denk ik. Wij kregen van buren van twee huizen verder (waar we ook een heel goed contact mee hebben) het verwijt dat onze hond zoveel blafte. Ik was verbijsterd, ten eerste werkt de buuf 4 dagen per week, dus hoe weet ze dan nou. Ten tweede waren wij juist verbaasd over hoe weinig onze hond blafte. Hebben het uitgetest door eerder in de straat uit de auto te stappen zodat hij ons niet eerder hoorde aankomen. En ook door aan te bellen en weg te gaan bijvoorbeeld. En ook daar kwam datzelfde gevoel boven dat jij hebt. Wij hebben namelijk erg veel overlast van hun katten gehad. Met name in de zomer, dan kunnen wij gewoon niet de deur open doen, want dan zit er gelijk een kat binnen. Bovendien was het enige moment dat onze hond echt ging blaffen als hij een van hun katten in de tuin zag zitten. Die gaat namelijk voor het raam onze hond zitten uitdagen. Daarom deed ik ook altijd het gordijn dicht als we weg gingen. Je voelt je dan zo onterecht behandeld, jij doet alles om te voorkomen dat mensen overlast van jouw gezin hebben en je klaagt niet over een ander en die komt dan even bij jouw klagen. Mijn man was erg boos, maar we hebben het toch laten bezinken. We gingen veel te goed met ze om om ruzie te maken. Ik heb achteraf de buuf nooit meer gehoord en ik heb de hond niet kunnen betrappen op blaffen (behalve inderdaad als hun poes in de tuin zit, dan wordt hij wild), dus we laten het maar zo. Ga nog steeds goed met de buuf om en over huisdieren hebben we het nooit.
Blaffende honden als je niet thuis bent
Hillary:
"Ten tweede waren wij juist verbaasd over hoe weinig onze hond blafte. Hebben het uitgetest door eerder in de straat uit de auto te stappen zodat hij ons niet eerder hoorde aankomen. En ook door aan te bellen en weg te gaan bijvoorbeeld."
De hond van mijn broer blaft nooit als een bekende aanbelt of langskomt.. de test had je door een vreemde uit moeten laten voeren. Misschien blaft jouw hond wel als je zelf niet thuis bent.. en dat kan je dus niet nagaan.
En dan...?
En toch vraag ik me af...wat als onze dreumes echt elke dag om 6.00 uur huilend wakker zou worden. Wat kan je daar aan doen???
Weinig...
Daar is niet veel aan te doen.
Wij namen zo'n persoontje meestal bij ons in bed met een beker melk en een ligakoek of zo. Nog een beetje dommelen.
Het alternatief is dat een van beide ouders opstaat en een begin maakt aan de dag...
We hebben er ook wel eens eentje gehad die we om half zes een bordje pap voerden en dan terug legden in bed - hij ging dan weer slapen. Pfoe, nostalgie! Hij is nu zelf bijna vader 
Pleister erop en aftapen...
En ook al zou je kind wel huilen snachts, wat kan JIJ daaraan doen?
wij hadden ook zo'n buurman, hoorde onze zoon ook huilen als hij bij oma logeerde...
Kadonaj
Hahahha Kadonaj: leuk he zo'n buurman.
En inderdaad: DAT vraag ik me ook af. ALs M WEL zou huilen, wat zou ie willen dat we deden???
HEm bij het grof vuil zetten...
Het erge is dus dat hun dochtertje 1.5 jaar lang gekrijst heeft 's machts. Niet elke nacht hoorde we haar, maar erg vaak.
Nooit wat van gezegd: want ja, wat kan je ermee.....
Huilen, krijsen
Mijn dochter heeft gehuild, 's morgens, 's middags en ook 's nachts. Het was echt erg. Ik hoorde haar zelfs huilen als ze niet huilde. Een buurvrouw, van 2 huizen verder, vertelde me ook eens dat ze haar hoorde huilen. Ik kon het niet meer dan beamen. We probeerden alles.Ze heeft heel veel tijd bij ons in bed doorgebracht. De enige manier om een beetje nachtrust te krijgen.
We hadden heel graag een baby,dreumes,peuter gehad die 's nachts sliep, maar ja.....
Essa
Ja precies Essa....tuurlijk had je dat gewild!!!! Je kan er zoooo weinig mee. DAt is juist het probleem!!!
Heeft jullie kindje dan zo gehuild tot in de peutertijd??? Lijkt me erg lastig.
Gehuild
Ze heeft lang gehuild. Ze kon al praten, toen huilde ze nog veel als ze naar bed moet. Het huilen is natuurlijk wel overgegaan, maar het heeft heel lang geduurd. Toen ze uit bed kon klimmen (met slaapzak en al aan) klom ze 's nachts bij ons in bed om verder te slapen. Sliep ze en bracht ik ze weer terug, dan was het weer huilen geblazen.
We liepen toen alle 2 op ons tandvlees. Want een paar uurtjes slaap was voor haar genoeg.Als e terug denken aan haar babytijd dan is het huilen iets wat het eerste naar voren komt. Jammer genoeg wel.
Pilar
heb je de buren al weer gesproken?
