Broeder/zustergenegenheid

Hier

Mijn meiden (9 en 3) zijn dol op elkaar. Als ze elkaar een dagje niet hebben gezien vliegen ze elkaar om de hals en roept oudste 'oh mijn kleine hoepsefloepsie, wat heb ik je gemist'. Een kwartier later slaan ze elkaar dan weer de hersens in omdat E door het tv-programma van F loopt te kwekken, of omdat F het speelgoed van E afpakt.

Geniet

geniet geniet geniet ervan. Leg het ook vooral vást. Op film ofzo. Mijn dochter heeft uuuuuuuuuren boven het snoetje van haar babybroertje gehangen, ik werd er gek van. Tegenwoordig wordt zij gek van hém en is hij onderwerp van kritiek ipv liefde

Tirza

Mijn zus

was mijn moeder, althans zij heeft voor mij gezorgd toen we in een kindertehuis zaten. Ik zag er door haar inspanning (zij was 4 jaar) ook gezonder uit dan zij zelf. En die band is onze hele jeugd heel sterk geweest, ik beschermde haar ook en ik heb veel liefde van haar gehad.
Ondanks onze matige relatie van afgelopen jaren is er naast mijn dochter en vriend niemand waar ik zoveel om geef.

Knuffels

Hier 3,5 jaar verschil. Ze zijn ontzettend knuffelig en lief tegenelkaar (nu net 7 en ruim 3). Mijn man en ik kijken er van op. Wij komen allebei uit gezinnen met 3 kinderen met hooguit 2 jaar ertussen en dat kleffe gedoe is nieuw voor ons. Denk wel dat ze pa en ma nadoen want wij zijn heel close en hebben weinig ruzie, echt een verschil met onze eigen ouders.

Het leuke van deze afstand vind ik dat oudste zijn eigen dingen heeft maar niet te oud is om wat te doen met jongste. Het was geen keus hoor, gewoon zo gelopen en ik ben blij zoals het is. Toen jongste werd geboren leek de afstand me wat groot omdat ik het oude hollandse ideaal van maximaal 2 jaar ertussen altijd had aangehangen. Bleek niets van waar.

En bij ons

3 kinderen, van 6, 4 en 20 maanden. De oudste 2 hebben een soort haat/liefde verhouding. Het ene moment knuffelen ze elkaar bijkans plat, spelen onwijs lief samen, oudste komt voor zijn zusje op en noem het maar op. Vervolgens slaan ze elkaar 10 minuten later de hersens in om, in mijn ogen, niks en lopen ze op elkaar te katten... Normaal broer/zus gedrag, heb ik me laten vertellen. Ben zelf als enig kind opgegroeid.
De jongste wordt hier door beiden geadoreerd, hij is lief, schattig, kan zelden iets fout doen. Doet hij dat wel wordt hij met de grootst mogelijke voorkomendheid gecorrigeerd. Hij zou eens het idee krijgen dat ze m even niet lief vinden
In maart komt er nog een frummeltje bij, kan me niet voorstellen dat dat een probleem wordt. Hooguit wat jaloezie bij de jongste. Hij is dan net wel/ net geen 2 en ik denk niet dat hij alles echt zal begrijpen. De oudste was ook 2 toen zijn zusje geboren werd maar die was op de een of andere manier "ouder" qua gedrag.

Anders als ze ouder zijn

Ik heb toch echt het idee dat het geruzie op wat oudere leeftijd begint. Toen mijn oudste twee 5 en 3 waren, waren ze best wel lief tegen elkaar. Helemaal hebben die twee elkaar nooit echt gelegen, maar nu (13 en 11) is het echt een ramp! Als dat ooit nog goed moet komen??? Toen jongste (nummer drie dus) nog jonger dan een jaar of 4, 5 was, hadden ze ook niet of nauwelijks ruzie met haar. Dat begint ook pas nu ze bijna 7 is. Ze gaat steeds meer van zich afbijten. Wel heeft zij minder ruzie met de oudste twee, maar het leeftijdsverschil met hen is 6,5 en 4,5 jaar. Dat scheelt volgens mij inderdaad ook. Op de een of andere manier is er veel competitie tussen de oudste twee. Die competitie is er niet met de jongste. We gaan nu dus echt de puberteit in met de oudste twee en ik hoop dat ze elkaar later toch een beetje meer gaan vinden.

Emmalynn

Gaat goed

Hier een zoon van bijna 16, een dochter van bijna 13 en een dochter van 11. De meiden schelen ruim anderhalf jaar en hebben jaren bij elkaar op de kamer geslapen. Ze kunnen erg goed met elkaar opschieten en zijn heel verschillend. Nu hebben ze hun eigen kamers, maar logeren nog vaak bij elkaar. Oudste dochter (serieuzer) helpt jongste (doet expres hulpeloos) ook vaak met van alles en jongste neemt sociaal gezien vaak weer het voortouw. Zoon is echt een grote broer en kan flink plagen, maar ook heel lief zijn voor zijn zusjes. Vooral hij en jongste zijn gek op elkaar, maar dagen elkaar ook wel uit (stoeien e.d.). Het escaleert eigenlijk nooit. Zoon koopt voor verjaardagen vaak verrassende cadeautjes voor zijn zusjes, erg lief. Dochters hebben besloten dat hij een mooi cadeau krijgt van hen voor zijn 16e verjaardag.
Groet,
Jujube

Per leeftijdsfase verschillend

We hebben vier kinderen die onderling van ruim een jaar tot drie-en-een-half jaar met elkaar schelen. Inmiddels zijn ze op de jongste na 18-plus, volwassen dus. Terugkijkend kan ik vaststellen dat de onderlinge contacten, het ruzie maken, competitie zoeken, steun zoeken, het gezellig met elkaar hebben nogal verschilde qua levensfase.

De tijd tussen pakweg 11 en 1/18 is niet makkelijk,ze zijn dan volop bezig met zichzelf, zichzelf en zichzelf (ook al bedoelen ze dat niet zo) en dan valt invoelingsvermogen met een broer/zus niet altijd mee.

Maar als het erop aan kwam, kwamen ze voor elkaar op.

tonny

Heel veel liefde

Mijn zoons zijn echt dol op elkaar, kroelen en knuffelen heel wat af, alle 3. Maar dat is dan vooral smorgens en savonds, overdag maken ze ook wel behoorlijk ruzie, en schreeuwen ze tegen elkaar. Dan roep ik altijd "oh ik voel die liefde stromen, en dadelijk het bloed'.

Ze houden veel van elkaar, maar ik wijs ze er op dat het juist fijn is dat ze met zijn 3 zijn, ze hebben altijd de keus. Vandaag is oudste de lievelings broer en morgen jongste weer.

heerlijke kinderen zijn het!

Mijn twee oudsten

jongen en meisje, 7 jaar
hebben sinds de zomer een eigen kamer
slapen in een week bij elkaar in bed, in een stapelbed, op het onderste bed.
Watn ze vinden elkaar zo lief!

Mijn twee jongsten, drie jaar, ook tweeling , lopen de hele dag want zij is mijn sus, of viendin

Samen slapen

Hier slapen de 2 oudste ook regelmatig samen, ik leg dan het matras klaar op de kamer, maar nee dat is niet nodig ze liggen gewoon bij elkaar in bed. veel gezelliger. Jongste wil ook wel, maar die is pas 2 dat vind ik nog iets te bewerkelijk.. als die wakker word gaat hij echt niet meer slapen.

greot, polly

Mijn kids

zijn erg gek met elkaar de oudste (14) kocht van zijn eerste verdiende geld een dure pet voor zijn broertje van 12 zo lief !!!!! Ze zeggen ook altijd ik heb veel vrienden maar mijn broer(tje) is mijn beste vriend.

Heel wisselend

Mijn twee kinderen (jongen van 9, meisje 5) kunnen hele weken heerlijk samen spelen, alles samen doen en heel lief zijn tegen elkaar. Maar ze kunnen elkaar ook de hersens inslaan, heel gemeen doen en elkaar alleen maar in de weg lopen. Hoort er bij.
groet
Suus

Liefde!

Ja de jongens hier (2 en 5,5) houden van elkaar. Ze hebben echt de grootste lol samen, maar er wordt zeker ook ruzie gemaakt. Wat de één doet, wil de ander ook en dat gaat niet altijd samen. Maar vaak wel, dan zijn ze samen een trein, of ze zitten samen in de grote stoel televisie te kijken, of uit één bakje druiven te eten. Heel lief!!
Wat mij vaak verwondert is het feit dat Stoffer nooit jaloers is op de Blik, de aandacht die hij extra kreeg als baby, of het feit dat de Blik altijd nog later naar bed gaat, of eerder van tafel mag. Daar heb ik hem nog nooit over horen klagen. Het enige wat Stoffer niet wil is dat Blikkie op zijn kamer speelt. Want daar ligt zijn treinbaan en Blik haalt de treintjes uit elkaar.
Ze zouden graag samen slapen, maar daan wacht ik nog even mee. Eerst moet Blik maar eens leren dooooorslapen (zucht...)
Groeten, Maw.

Jolanda, vraagje

Jij bent toch moeder van 5? (En dan ken ik jou van het bv-forum) Ik vraag mij af hoe jouw middelste zich houdt tussen al deze tweelingenliefde.
Of ben jij een andere Jolanda?
Groeten, Maw.

Dikke vrienden

onze jongens zijn acht en zes en zijn bijna altijd samen.Ze spelen samen buiten (met andere kinderen) en ook als 1 van de twee een vriendje heeft te spelen speelt de ander mee. Het heeft mij weleens verontrust hoor maar ja,ze zijn nou eenmaal 'dikke vriendjes' zoals ze het zelf noemen.Op school hebben ze er ook weleens wat van gezegd toen ze allebei nog in de onderbouw zaten maar ja,wat moet je eraan doen als ze graag samen willen spelen??
Overigens kunnen de dikke vriendjes ook errug goed ruziemaken hoor) het is echt niet zo dat het altijd koek en ei is.

Samen slapen

ook bij ons hebben de kinderen heel veel samen geslapen, ofwel bij elkaar op de kamer, of in hetzelfde bed.

'Heb je in bed geplast?'
'Jaa, maar niet in mijn eigen bed! - is een anekdote die plots in mij opkomt.

Maar veel, veel later heb ik vernomen dat al die zelf georganiseerde gezamenlijkheid niet altijd tot ieders tevredenheid was... Het leek (en was vaak ook!) heel gezellig en ze losten samen het probleem van 'eng alleen' of 'ik durf niet in mijn eentje naar de wc in het donker' op, maar claimden soms daarvoor wel de ander. Op het moment dat het gebeurde, wist ik dat echter niet. Maar ja, of zoiets echt erg is...

tonny

Mooie verhalen

Mooie verhalen. Ik had het draadje eerst BRoeder/zusterliefde genoemd maar ik vond dat weer in een verkeerde richting wijzen
Ik hoop in elk geval dat mijn 2 snuiters een blijvende liefde voor elkaar koesteren, dat is veel waard zeker op latere leeftijd.
Merken jullie dat de oudste zelfstandiger is dan de jongste? Die moet tenslotte als eerste alles uitvinden. De jongste profiteert daar van lijkt mij?

Ook zoiets

de oudste wil niet later naar bed omdat hij dat zielig vindt voor de jongste haha.Dus ze gaan samen om kwart voor acht naar bed

Guinevere, onze jongste is hier veel zelfstandiger

Niet met

en niet zonder elkaar Regelmatig wordt getrokken/geduwd/geklierd/gescholden tussen zus 6 en broer 8 jaar. De jongste van 3 roept net zo hard mee. Maar ze kunnen ook zo lief met elkaar in een stoel gepropt tv kijken en af en toe hoor ik zus moederen over de jongste. Zooo lief. En 's avonds tegen elkaar hangend genieten van het voorlezen.

Hier heel dubbel

Er is een hoop liefde maar ook een hoop strijd. Er is bijvoorbeeld een boel competitie om op schoot bij mama te mogen, of wie het meeste toetje mag (althans dit kan kleine zus van 1.5 nog niet met zoveel woorden zeggen maar dat duurt vast niet meer zo lang).
Ook wordt kleine zus vaak erg hardhandig geholpen of opgevoed, waartegen ze dan weer protesteert. En ik merk dat driftbuien van de een ook vaak de ander als willekeurig afreageerdoel hebben. (dit alles mag overigens niet maar het gebeurt toch).
Ik denk dat grote broer (4) wel echt een beetje jaloers is, en er last van heeft dat kleine zus een hoop aandacht vraagt als ze een slechte dag heeft. Dan merk je wel dat hij haar graag eens een tijdje zou uitbesteden.
Maar gelukkig... bouwt grote broer ook een duplokasteel speciaal voor zus, kruipt zusje op de bank lekker bij broer op schoot, en roept broer dolenthousiast tegen totaal niet geinteresseerde medekleuters: 'Kijk! Dit is MIJN zusje!' En dan word ik even heerlijk warm van binnen .

Hardhandige liefde

Mijn oudste van bijna vier is zo gek op zijn kleine broertje van 10 weken dat hij hem echt half doodknuffeld. Hij is verzot op handjes va
sthouden, trekt daarbij bijna baby's arm uit de kom en pakt hem zo stevig beet dat baby geen lucht meer krijgt. Heel moeilijk, hij bedoelt het zo goed, maar ik vind het doodeng en laat ze geen seconde samen in 1 kamer...

Gnome

Ja, die uitbundige vorm van liefde komt mij ook bekend voor! Ook trouwens bij vriendjes/vriendinnetjes van oudste zoon. Ze pakken de kleine op alsof het een pop is, liefst met zijn 3-en tegelijk. Gelukkig vindt dreumes het meestal prima, en zijn de liefdesbetuigers nu 6 jaar oud, dus iets voorzichtiger dan toen ze 4 waren. Dus hou vol, dan leert je zoon het ook wel.

Hier niet

Ik word helemaal naar van dit draadje. Waar gaat het fout bij ons? 4 kinderen; 9,7,4 en 2 jaar. De jongste is een ieders oogappel. Maar de andere 3 hebben zoveel ruzie. Kunnen elkaars nabijheid soms gewoonweg niet verdragen. Er is er altijd wel 1 die de ander uitdaagt. Oudste zit bij minste geringste op de kast. Tweede is een zachtaardig meisje maar stiekem heeft zij ook haar aandeel. Derde is een doerak die er lol aan beleeft de rest eens goed op de kast te krijgen. Met succes!
Veel verbaal uitdagen maar ook relmatig wordt er een schop of klap uitgedeeld. Natuurlijk accepteer ik het niet dus volgen er weer sancties wat de sfeer allemaal niet ten goede komt. We proberen ze zoveel mogelijk individueel aandacht te geven. Schema wie er op mag blijven. Ik ben overdag heel bewust met m'n tijd bezig. Maar bijzonder weinig resultaat. Als ik dan al deze succesverhalen lees word ik onzeker. Wel veel succesverhalen van gezinnen met groot leeftijdsverschil zie ik.

Overigens is het wel zo dat ze naar buiten toe een blok vormen. Dat ze volledig van slag zijn als er 1 pijn heeft of in het ziekenhuis ligt. Zijn ook blij (van heel korte duur) als ze elkaar dagen niet gezien hebben en we zijn allemaal weer thuis. Ze kunnen ook wel met elkaar spelen en soms ook vrij lang maar meestal niet.Dat ze van elkaar houden weet ik wel maar de dagelijkse praktijk is zo heel anders. Zo jammer.

Eerlijk gezegd trooste het mij dat er in veel gezinnen strijd is maar uit dit draadje lees ik dat het ook heel anders kan.

Liedewij

Liedewij

ik denk dat er niets mis is bij jullie hoor en ik denk zoals ik je dingen lees jullie ook zo direct niets fout doen hoor.
waar ik aan zit te denken is bijvoorbeeld een gesprek met de kinderen aangaan dat het jou pijn doet als ze elkaar pijn doen en ruzie maken.
of het positieve gedrag te bemoedigen. ik vind dat je al veel goede dingen doet, zoals indivuduele aandacht, verschillende tijden naar bed. enz

Herkenbaar liedewij

Ik was geloof ik de enige die aangaf dat het bij ons dus geen rozengeur en maneschijn is. Verbaasde mij wel een beetje. Maar ik hou mezelf maar voor dat het zo'n positief draadje werd dat alleen nog de ouders met een succesverhaal reageerden (altijd proberen om iets in je eigen straatje te praten hihi).
Roos

Liedewij

Dat klinkt als mijn jeugd - altijd heibel, gesar, gesnauw, slaande deuren, verscheurde boekomslagen, scharen in nachtponnen (of is dat alleen in mijn fantasie gebeurd?), wisselende allianties, jaloezie en beschuldigingen van voortrekkerij - noem het maar op. Maar zo nodig wel een front tegen de ouders, of tegen de buitenwereld. En sinds we allemaal volwassen zijn, of wat daarvoor door moet gaan, staan we bekend als ontzettend hecht. Dus wie weet, misschien komt die harmonie bij jou later pas. En dat is volgens mijn ouders ook heel fijn om te zien.

Liedewij

Hier maken ze elkaar ook met liefde af en toe een kopje kleiner hoor. De oudste 2 zijn net als bij jou 9 en 7 jaar.
En ik laat ze soms ook vechten, gewoon het uitvechten ( zonder bloedvergieten hoor)
Mijn man heeft een broer en die schelen maar 1 jaar, hij heeft nauwelijks een band met hem, doen niks samen, weten niet wat ze aan elkaar hebben.
Hun moeder hield niet van ruzie, die knullen hebben niet de kans gehad om te stoeien/vechten toen ze klein waren. Altijd werden ze uit elkaar gehaald, en ontzettend gelijk behandelt. Ze hadden van al het speelgoed er 2, zo hoefde de heren niet te delen en konden ze ook geen ruzie krijgen.
Ik denk dat dat een oorzaak kan zijn van hun relatie nu. Maar dat is gissen natuurlijk.

Mijn kinderen houden veel van elkaar, al is het soms "keiharde liefde".

groet, polly