BJZ - Raad, onbegrijpbaar stuk tekst.

er staat

Dit is wat er volgens mij staat:

"De ouders begrijpen dat Bureau Jeugdzorg verantwoordelijk blijft voor effectieve hulpverlening (als ouders en kind tenminste meewerken) zolang het onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming loopt; dat wil zeggen, tot aan de uitspraak van de rechter over een kinderbeschermingsmaatregel, of totdat er doorverwezen wordt naar de vrijwillige hulpverlening. Dit is geregeld in protocol over samenwerking tussen het Bureau Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming"

Of nog korter: zolang het raadsonderzoek loopt is bureau jeugdzorg verantwoordelijk voor de hulpverlening.

Is het zo duidelijker?

Groeten,

Temet

overigens

Staat dit in een stuk tekst dat je moet tekenen? Dan zou ik er in de kantlijn bijzetten dat je dit volkomen onbegrijpelijk vindt en hulp voor de vertaling hebt moeten vragen.

Misschien doen ze er wat mee voor volgende documenten

Groeten,

Temet

verantwoordelijk voor de hulpverlening

Ouders zijn primair verantwoordelijk voor de hulpverlening aan hun kinderen. In de WGBO staat dan ook dat ouders tot het 12e jaar van een kind toestemming moeten geven voor de hulpverlening. Van 12-18 moeten ook de kinderen toestemming geven.
De hulpverleningsinstelling is alleen verantwoordelijk voor het geven van kwalitatief goede en passende hulpverlening. Voor henzelf dus een kwaliteitseis.
Dus als je de aangeboden hulp van BJZ niet wenst zou ik dat nu aangeven. Laat de kinderrechter dan maar zeggen wat die daarvan vind.
Als ik alles had geaccepteerd wat ons aan hulpverlening werd aangeboden dan zaten we nog steeds in de put.
Bespreek met je huisarts wat je kind nodig heeft en met deskundige ouders van een organisatie als Balans of de NVA of hier.\
Of met hulpverleners die je wel deskundig acht en vertrouwt.

AnneJ

Ik lees het net andersom: BJZ kan niet zeggen: we doen niets, want we wachten op de uitspraak van de rechter. Als er ondertussen hulpverlening nodig is moet BJZ daarvoor zorgen, totdat die uitspraak er is (en gedwongen hulpverlening volgt) of totdat ze doorverwijzen naar een andere instelling voor vrijwillige hulp.
Als ouder zou ik ondertussen heel nauwkeurig bijhouden wat die hulpverlening inhoudt (wanneer kontakt, wat is volgens hen het probleem en wat doenz e daaraan en wanneer is er contact geweest, hebben ze zich aan de afspraken gehouden, etc. Mooi bijhouden in een logboek. En als het kan aansturen en doorvragen over die instelling voor vrijwillige hulpverlening: waar zou dat kunnen zijn, aanmelding nog voordat de uitspraak er is (ze mogen dat niet tegenhouden volgens dit stukje tekst) en als het wenselijk is op die manier gedwongen hulpverlening voorkomen.

Tsjor

onvrijwillig

Dat leg je wel erg optimistisch uit Tsjor. BJZ zorgt dat de hulpverlening doorgaat zolang er nog geen uitspraak is, in elk geval wordt een kind geholpen. Maar zo is het niet natuurlijk.
Als ouders toch al vrijwillig meewerken hoeft er geen OTS aangevraagd te worden en als ouders toch al vrijwillig meewerken hoef je ze niet zo'n draak van een tekst voor te schotelen alsof de ouders de verantwoordelijkheid voor de hulpverlening overdragen aan BJZ.
Die verantwoordelijkheid draag je nooit over. Zelfs met OTS moet een ouder, en waar het betreft ook een kind, toestemming geven.
Zeker zou ik zelf zorgen voor passende vrijwillige hulpverlening. Het klinkt alsof er hier onenigheid is over de hulpverlening, vandaar de aanvraag voor een OTS, maar dat kan een aanname zijn die niet helemaal klopt.

AnneJ

Lees de samenvatting van Temet nog eens door en probeer alle muizenissen in je hoofd over BJZ te vermijden. Met andere woorden: lees wat er staat en niet wat je denkt dat ze bedoelen.
DAt 'als ouders meewerken met vrijwillige hulpverlening dan komt er geen gedwongen hulpverlening, dat dat niet klopt weet jij ook heel erg goed. Maar soms kan het helpen om bij de rechter aan te tonen, met een simpel overzicht van afspraken en wel of niet uitgevoerde plannen, dat jij wel die vrijwillige hulpverlening wil, maar dat het op andere gronden vast loopt. Dat helpt heel erg soms om gedwongen hulpverlening te voorkomen. Idem, zelfs al heb je een gezinsvoogd (veel meer levert die gedwongen hulpverlening ook niet op), dan is het nog verstandig om zelf de gewenste hulpverlening te organiseren als dat lukt. Op een gegeven moment kun je dan bij de rechter wel degelijk laten zien dat je zelf met hulp van maatschappelijk werk, stichting mee etc. je hulp kunt organiseren en dat een gezinsvoogd een overbodig aanhangsel is geworden. Het kan zijnd at je op die manier van de OTS af komt, maar succes is nooit gegarandeerd.

Tsjor

Tegenwoordig

Adviseer ik ouders dat als er weer eens 'OTS' geroepen wordt direct een briefje te sturen waarom een OTS niet aan de orde is. Soms kun je dat dan nog voorkomen. Ze lijken wel gek. De hulpverlening laat te wensen over, een kind wordt niet goed geholpen, maar de instanties, scholen, leerplichtambtenaar en hulpverlening, roepen 'OTS' als een kind, of een ouder, niet door een hoepeltje springt uit onvermogen, wachtlijsten, niet passende hulpverlening, niet bestaande hulpverlening. Achteloos, alsof gedwongen hulpverlening echts iets kan betekenen, behalve meer onnodig drama.
Rechtzaken, onmin in de familie, leugendossiers, gebrek aan vertrouwen in de hulpverlening, machtsvertoon, kleinzieligheid, gebrek aan ambtelijke integriteit. Afijn.

Natuurlijk Tsjor

Als Bureau Jeugdzorg verantwoordelijk is voor de hulpverlening kun je ze ook te grazen nemen door alle aantoonbare fouten en ondeskundigheid voor de rechter aan het licht te brengen. Kan een eitje zijn, het is een hevig overgeprotocolleerde dysfunctionele organisatie die een veel te grote broek aantrekt. Het is geen reclame voor sociale hulpverlening om zo te werk te gaan dat degenen die je geacht wordt te helpen op slag je vijanden worden. Want zo gaat dat.

Argeloos

Dezelfde ambtenaar die argeloos 'OTS' suggereerde, alle professionals kijken elkaar in het ZATgesprek dan veelbetekenend aan, blijkt ook goed in staat om met het betreffende kind te spreken en te begrijpen waar het over gaat. Dat leg ik dan maar weer uit. Mensen zijn niet per se onwillig of kwaadwillig, ze voelen zelf de gevolgen niet en het wordt ze ook maar voorgeschreven en ze bevestigen elkaar in het volgen van het protocol. ZE moeten het voor zichzelf goedpraten en dat doen ze dan ook en dat kan jou schaden, ook al is het niet zo bedoeld. Neemt niet weg dat ze ook soms kunnen helpen en daar ga je dan maar zo goed mogelijk mee om. Je weegt voortdurend wat iemand kan betekenen voor een kind in positieve zin en waar ze jou en je kind schandelijk kunnen schaden. Daar laveer je zo goed mogelijk tussendoor. Het is wat als je kinderen hebt die hulp nodig hebben. Ben je mooi klaar mee.
Een misselijkmakende praktijk.

terugsturen

terugsturen en vragen of ze die belachelijke taal willen omzetten in jip-en-Janneke taal. Als je af en toe contracten en juridische teksten leest, belachelijk hoe die taal is! Vaak met hbo niveau niet te begrijpen.

Ja, doe dat...dan....

...krijg je vervolgens het verwijt dat je laag van begrip bent, read my lips.

Ik merk dat jullie allemaal zo boos worden. Ik zou er niet zo zwaar aan tillen, aan die ambtenarentaal. Als je daarop gaat zitten, dan krijg je verwijten dat je 'niet-inhoudelijk geert', namelijk. Dus dat je tegen dingen ingaat die niets met de inhoud van het (vermeende) probleem te maken heeft. Wat dan weer omgezet kan worden als dat je je niet met het (vermeende) probleem bezighoudt/niet inziet etc. en je energie steekt in onbelangrijke zaken.

er staat zoveel als dat bjz de hulp moet blijven uitvoeren, als jullie daarmee akkoord gaan.

Ik ben het ermee eens dat dat hbo gedoe vaak niet te begrijpen is. HBO is het voor een aantal vakken gewoon net niet, wat mij betreft dient alles wat in kinderbeschermingsland omgaat universitair geschoold te zijn. Simpelweg omdat de gevolgen van wat daar gebeurt, of niet gebeurt, zo groot zijn.

Maar topicstarter, hoe is het inmiddels met jullie, hebben jullie het rapport al gekregen, is de uitslag goed voor jullie, of niet?

beroepsdeformatie

Ik wil het toch even opnemen voor die raadsmedewerker die dit rapport heeft geschreven. Die lui doen niet expres moeilijk, daar ben ik van overtuigd. Ik werk zelf als jurist ook in een beroepsgroep die berucht is om de moeilijke lange zinnen, en ik heb er zelf totaal geen moeite mee. Door je opleiding en ervaring ga je op een gegeven moment denken dat het normaal is om zo te schrijven. Zo'n kreet als 'lopende het raadsonderzoek' (wij zeggen ook vaak 'hangende de procedure' etc) is gewoon normaal taalgebruik voor die lieden, en ze denken er niet bij na dat dat niet voor iedereen geldt. Die "moeilijke" taal is voor de gebruikers ervan vaak ook gewoon sneller en efficiënter. Dat is hier ook zo: mijn 'vertaling' is langer dan het oorspronkelijke stuk.

Toch is dit niet netjes, want je moet oog houden voor je lezer. Dat wordt vaak vergeten maar zo hoort het niet. Ik denk dan ook dat het geen kwaad kan om de instantie erop te wijzen dat dit taalgebruik nodeloos ingewikkeld is (je kan het wel degelijk in voor iedereen begrijpelijk Nederlands opschrijven) in de hoop dat ze ervan leren voor de toekomst. Maar dit soort praktijken zijn taai, helaas.

Groeten,

Temet

Temet ea

Ik ga het ook even opnemen voor BJZ: als het teveel in Jip en Janneke taal wordt geschreven is het vaak niet volledig, niet juridisch juist, etc.

Wat een onzin!

Tuurlijk kun je het in gewone taal volledig en juridisch juist opschrijven!

Emine

Soms kan dat echt niet. Misschien wel in kinderbeschermingsland, dat zou kunnen, en zeker dit stuk tekst had duidelijker geschreven kunnen worden zonder de betekenis aan te tasten.

Maar echt: soms kan het niet. Er zijn bepaalde juridische begrippen die een heel specifieke betekenis hebben en waarvoor je niet zomaar een makkelijker woord kan gebruiken, want dat betekent wel ongeveer zoiets, maar niet precies hetzelfde. En soms moet je precies zijn.

Dan moet je, wil je een ingewikkeld woord vermijden, gaan omschrijven, maar daar wordt de zaak niet per se leesbaarder van.

Groeten,

Temet