Ben ik wel een leuke moeder?

Ach

vroeger deden ze niet anders, joh, en ik denk dat ze in grote delen van de wereld het nog steeds niet anders doen. Het is helemaal niet nodig om grote delen van de dag je kind bezig te houden. Er zijn ook al weer verhalen te lezen dat je niet de hele tijd bovenop je kinderen moet zitten (figuurlijk dan, dat het letterlijk geen goed idee is, daar is men het wel over eens), want dan worden ze te zeer beperkt in hun ontwikkeling.

Lees Jip en Janneke eens. Die moeders halen af en toe knutselspul te voorschijn (en doen dan niet zelf mee), maar meestal zijn ze ergens op de achtergrond aanwezig en delen bij crisissituaties een standje of een stroopwafel uit. Dat is het dan wel.

Wat je ook doet of laat, er zal altijd wel iemand kritiek hebben. Als je kinderen zich verder ok voelen lijkt me dat je het prima doet.

Groeten,

Temet

Nieuwe dingen uitproberen

Hoi Linde,

als je er zelf wel (eens) mee zit, kun je de kinderen, vooral de oudste, dan niet betrekken bij je huishoudelijke klussen?
Misschien wil hij je helpen koken, of afwassen. Misschien vind hij het ook stoer als je hem een opdrachtje geeft (fiets poetsen) en hij na afloop een complimentje krijgt terwijl je samen even iets te drinken neemt.
Verder denk ik dat niet ieder kind op dezelfde manier en evenveel aandacht nodig heeft. Maar je schrijft dat je jongste aandacht vraagt (karakter en leeftijd waarschijnlijk), ik lees dat niet van je oudste. Toch kun je er dan niet vanuit gaan dat hij dat dan ook minder nodig heeft.
Goed blijven kijken naar je kinderen denk ik.
Succes met ze, en geniet vooral van ze .

Momenteel niet denk ik

Ik denk zomaar dat ik op het moment niet echt een leuke moeder ben. Weinig energie, kan bijna niks, en ik kan ook niet zo veel van ze hebben als anders. Maar ik weet ook dat het over een paar weken weer over is en ik geloof niet dat ze er veel last van hebben nu. De oudste 2 hebben nu vakantie, maar ze vervelen zich niet. Ze spelen samen boven, buiten met hun vriendjes, kijken eens tv en af en toe doe ik een spelletje met ze. De jongste keutelt wel achter me aan, of komt bij me op de bank zitten, of aan tafel om te tekenen.

Straks als ik bevallen en hersteld ben dan gaan we weer leuke dingen doen, lekker naar buiten, kinderboerderij, spelen enzovoorts. En ja, dan geloof ik wel dat ze me een leuke moeder vinden. Hoop ik...

Geen knutsel- en speelmoeder

zelf ben ik ook niet steeds actief bezig met onze zoon (10 jaar) maar er zijn zoveel manieren van aandacht geven.

Je kunt samen ergens heen gaan, boodschappen doen, koken of iets lekkers bakken, klusjes in huis doen, een extra knuffel geven tussendoor enz enz. Kinderen geven het zelf vaak wel aan of ze wat (extra) aandacht nodig hebben.

Mama computert

en papa leest altijd de krant. Dat is wat dochter hier laatst zei. Ook heeft ze gezegd 'van jou mag ik alleen slapen en eten'.

Ik vind de dingen die ik van mijn dochter met haar moet doen niet altijd leuk, dan erger ik mij al snel kapot of wordt zij boos omdat ik het niet doe zoals zij wil (ergernissen dus over en weer). OP dit moment wil ze een voorstelling doen en met de mooie deken naast de tv een tent bouwen, dat mag dus niet en als ze een tent wil bouwen moet ze dat op zolder doen. Kind boos, ik streng want ze doet ontzettend brutaal,

Dit is al een tijd gaande, (kind boos, ik streng) het lijkt wel alsof we niets samen kunnen doen terwijl zij daar juist behoefte aan heeft. Gehang op mij kan ik sowieso nooit hebben en nu ik zwanger ben al helemaal niet.

Maar zoals vandaag zijn we gezellig weer samen in de stad geweest, broodje gegeten kleren voor haar gekocht, boodschappen gedaan en dat vind ik wel heel gezellig samen en gaat het samen doen heel goed.

Ik heb mijn dochter vanochtend leren punikken en dat ging waarempel goed, het ding werd niet uit mijn handen gerukt en ze luisterde daadwerkelijk naar mijn aanwijzingen. Er is dus weer hoop en hopelijk gaat ze nu gewoon op straat met die kinderen spelen ipv rondhangen en aandacht eisen, ze heeft genoeg aandacht van mij gehkregen vandaag vind ik...

argh ik ben een stomme moeder...

En ik voel me soms idd helemaal geen leuke moeder als ik weer als een idiote debiel tegen dat kind heb staan schreeuwen dat ze gewoon eens moet luisteren.....

Voor jezelf

Ik denk niet dat je kids het een probleem vinden, maar als je jezelf er niet altijd lekker bij voelt, moet je er iets aan doen. Plan het desnoods. Eén keer in de week of één keer per dag iets samen met je kind doen. En er dan ook echt zijn met je hoofd. En bewust genieten van de reactie van je kind. Het kan van alles zijn en hoeft niet lang te duren.
Een paar ideeën:
- samen een boekje lezen
- of de folders uit de brievenbus
- even voetballen
- gek dansen op een muziekje
- samen de douche soppen en lekker veel met water kledderen
- onkruid wieden in de tuin
- verkleden
- samen eten koken of iets bakken
- samen computeren, letters schrijven of woordjes maken, een verhaal verzinnen en een boekje maken.
- geef een keer yoghurt of vla als toetje en laat ze versieren met snoepjes (deden wij vroeger als kind af en toe en daar leef ik nog steeds op )
- samen winkelen en dan ook uitgebreid neuzen in de speelgoedwinkel. Je kunt echt plezier hebben aan een kind dat enthousiast alles aan het bekijken is. Wie weet doe je nog verjaardagsideeën op.
Op zulke dingen leeft een kind een hele dag en als het erg leuk was, hoor je het een week later nog
Maak het jezelf niet te moeilijk en denk niet te streng over jezelf.
Groetjes Ilona

Vroeger

Mij kinderen zijn nog heel jong, dus daar ben ik nog druk mee. Maar vroeger toen ik 8 was? Ik ging gewoon m'n eigen gang hoor. M'n moeder was om af en toe bij te kletsen/uit te huilen. Misschien deed ze wel eens mee met een spelletje maar dat zal niet vaak zijn. Helemaal niet erg.
Als je het gevoel hebt dat je te weinig "doet" met de oudste, ga dan eens met z'n tweetjes naar de film/theater, waar de jongste te klein voor is. Of samen de stad in, kleren kopen. Ik ken mensen die met hun kinderen toen ze 12 werden samen (moeder met dochter, vader met zoon) een paar dagen op vakantie gingen. Vind ik ook een leuk idee.

Je bent pas een leuke moeder..

..als je ook iets voor jezelf kan doen (opladen), je kinderen daardoor ook leert dat ze rekening met jou moeten houden (niet de hele dag aandacht opeisen) en jezelf niet gaat forceren om "leuke dingen" met de kinderen te doen, terwijl je niet van die dingen houdt of geen zin in hebt.
Ik ben zelf geen knutsel en spelletjesmoeder en de kinderen hebben daar vrede mee. Als ze dat wilden doen vonden ze wel een keer iemand die dat met ze wilden doen. Zwembaden zijn niet echt aan mij besteed. Toen ze kleiner waren ging ik noodgedwongen met ze mee (gebeurde ook niet elk weekend), maar nu gaan ze zelf daar naar toe. Ook hou ik niet van fietsen en toch hebben ze dit onder mijn hoede geleerd. Mijn dochter gaat regelmatig met haar fiets weg.
Daar tegenover staat er wel dat er ook andere leuke dingen te doen zijn (in mijn geval uitstapjes maken, bijvoorbeeld park, speeltuin, bibliotheekbezoek, soms theaer).
Inmiddels zijn ze 12 en 14 en heb tot nu toe niet gemerkt dat ze mij een slechte moeder vinden (behalve als we een keertje mot hebben, wat in elk gezin voorkomt).

Herkenbaar

Ik ben ook geen spelletjesmoeder. Ik werk de ochtenden en ben dan vaak in de middag bezig met het huishouden. We hebben onze momenten, ik lees iedere avond voor en we gaan ieder weekend iets leuks met zijn allen doen.
Soms maken we samen een taart, maar eigenlijk is het dan best te merken dat ik niemand om me heen moet hebben als ik kook (kan ik namelijk niet zo goed .
Over het algemeen ben ik wel altijd aanwezig, haal ik speelgoed op aanvraag naar beneden, bouw ik af en toe een tent en ben ik altijd aanspreekbaar. Speelafspraakjes mogen ook altijd, kunnen ze elkaar lekker bezig houden.
Maar zoals je verschillende moeders hebt, heb je ook verschillende kinderen. Mijn dochter is erg zelfstandig en vindt het prima als ik alleen maar op de achtergrond aanwezig ben om af en toe mee te kletsen. Zoon vraagt veel aandacht. Hij mag ook leren zelf te spelen.
Mijn schoonmoeder krijgt me trouwens helemaal op de kast. Zij is wel zo'n speeloma en geeft serieus kritiek op het feit dat we volgens haar niet genoeg met de kinderen spelen en vindt het maar raar dat ik vaak moe ben. Was zij nooohooit. Zij werkte ook niet toen haar kinderen klein waren. Ook niet in haar eigen huis als ik de verhalen mag geloven.
Kom ik bij mijn punt: mijn moeder was ook niet echt een speelmoeder, mijn schoonmoeder dus wel. Toch kan ik met zekerheid zeggen dat ik een leukere jeugd heb gehad dan meneer Clo.

Och

Ik zei het al eerder: ik ben weliswaar zo'n koekjesbak- en knutselmoeder omdat ik dat zelf ook leuk vind om te doen, maar wij komen weer vrijwel nooit op een kinderboerderij. Van fietsen houden we ook niet zo en dat doen we dan ook weinig. Zo komt ieder kind wel wat tekort

Inderdaad genista

Ik ben weer niet zo'n koekjesbak knutselmoeder (bij vlagen met Pasen oid). Ik krijg er de kriebels van, van dat onhandige geklooi
Maar daarentegen gaan we wel weer vaak naar buiten, inderdaad kinderboerderijen enz enz. Fietsen doen we ook vaak.
Gelukkig vinden mijn kinderen vaak ook leuker wat ik leuk vind. Ze weten misschien niet beter hahaha.
Hoewel ik me wel steeds voorneem vaker te knutselen...

Sharon

Weet je wat? Mik je kinders af en toe hier neer om mee te knutselen, dan laat ik de mijne gewoon af en toe met jullie mee fietsen en naar kinderboerderijen gaan Hebben ze allemaal een per-fec-te jeugd...

Ha sharon (ot)

Fijn je hier weer te zien! Sterkte voor je man met zijn operatie trouwens, en voor jullie allemaal met het gedoe er om heen.

Genista en asa

Genista goed idee! Zo komen ze echt niks, maar dan ook nisk te kort!!!!!

Asa, dank je wel!! Ik wou dat ik nu even kon fastforwarden naar mei.

Altijd weer dat schuldgevoel

Wanneer houden wij vrouwen daar nou eens mee op. Ik zelf net zo hoor.

Ja, kaatje

Amen.
Groetjes
Massi