Beelden van 11/9, welke leeftijd?
Ik had een discussie met mijn 10-jarige zoon. Hij wilde persé de beelden zien van 11 september. Onder het motto "ik moet toch weten wat daar gebeurd is". Daar ben ik het op zich mee eens, maar omdat ik er zelf indertijd dagen lang beroerd van ben geweest, vraag ik me serieus af hoe geschikt deze beelden zijn voor een 10-jarige. Nu heeft hij na veel discussie alleen gezien hoe één vliegtuig zich in het WTC boort. Dat op zich vond ik al heftig genoeg voor hem, hoewel hij niet doorhad hoeveel doden die klap al had veroorzaakt.
Dus ik vraag me af: wanneer mogen/mochten jouw kinderen dit zien? En dan alles?
Elke leeftijd
Aan nieuwsberichten hang ik geen leeftijd, de kinderen mogen die zien. Maar wel zorg ik dat ze niet te veel informatie in een keer binnen krijgen, of dat nou visueel of anders is. En uiteraard praat ik dan met de kinderen over wat ze hebben gezien/gehoord/gelezen.
Ik zou dus niet alles weghouden. maar misschien kun je met je zoon eerst naar een tv verslag van de herdenking (dit jaar, of vorig jaar) bekijken en daar over praten voor je meer laat zien? Zodat hij beseft dat er veel doden zijn gevallen. En misschien ook praten over hoe dit de wereld heeft veranderd?
Hmmm
Ik heb eerlijk gezegd altijd wel het nieuws gekeken met de kinderen erbij. Toen ze klein waren interesseerde het ze toch niet en ik heb nu (i.i.g. van jongste van 7) niet het idee dat ze er veel van mee krijgt. Oudste heeft vorig jaar op school (brugklas) een documentaire gezien over de aanslagen.
Guinevere
Moeilijk te beantwoorden....ik merk wel dat een kind dingen heel anders kan beleven. Bij mijn kinderen maakte de dood van een huisdier veel meer indruk dan van opa, waar ze toch heel regelmatig kwamen. Is mijn kind behoorlijk ondersteboven omdat een klasgenoot, die in zijn klas gekomen was wegens pestgedrag op een andere school, nu goed z'n draai gevonden had....weer wegens zeer verdrietige omstandigheden van school moest wisselen. Dit was niet een kind dat hier dagelijks over de vloer komt, maar waar hij zich wel betrokken bij voelde
Het verschilt ook per kind, maar ik denk dat beelden op tv nog een beetje categorie ver van mijn bed vallen.
En 10 jaar is al aardig op weg richting VO, dan krijgen tere kinderzielen wel meer te verduren.
voetbalmam
Wanneer ze dat willen
Mijn oudste was toen 2 en heeft het beeld van het vliegtuig in de toren ettelijke voorbij zien gaan, zonder precies te ervaren wat er nu gebeurde. Middelste is 10 en wil dit soort dingen echt nog niet weten, en als ze 18 is waarschijnlijk nog steeds niet.
Oudste heeft er denk nu wel beeld bij. En mag zien wat ie wil.
Ik denk sowieso dat je maar meeneemt wat je aankan. Hoe het voor de mensen geweest moet zijn die meteen door de vliegtuigen getroffen zijn heb ik eigenlijk nog bedacht. Tot zojuist dan.... Het was voor mij toen gewoon ook teveel te gelijk en allemaal erg onwerkelijk. Ik denk dat ik het nog steeds allemaal niet kan bevatten. Ik vertrouw er maar op dat het bij mijn kinderen ook ongeveer zo werkt.
Argh
waarom missen er altijd woorden in mijn zinnen????
Oudste heeft het vliegtuig dus ettelijke Malen in de toren zien vliegen (tijdens de veelvuldige herhalingen die dag en de dagen erna).
En hoe het voor de mensen in de toren moet zijn geweest had ik eigenlijk nog Niet bedacht. Tot nu toe dan.
Geen beleid
de oudste is nu 9,5 en hoort en ziet toch al jaren alle ellende op de wereld. Maar dingen van zielige dieren blijven op 1 of andere manier veel beter binnen te dringen. Dus al die onprettige beelden van zielige verwaarloosde beesten die van alle goede doelen zoal voorbij schuiven. Beelden van 9/11 blijven voor haar nog te abstract, te ver weg, te lang geleden. Overigens staat de tv hier erg weinig aan overdag en s'avonds iz ze liever buiten aan het spelen dan het 8 uur journaal te kijken, overigens, we halen het 8 uur journaal zelden omdat we dan de jongste in bed aan het leggen zijn wat nooit lukt dus meestal is het 10 uur journaal.
vreselijke ellende inderdaad die beelden, Breivik heb ik wel weg gehouden van de kinderogen, ze vroeg er naar en ik heb het uitgelegd maar zo min mogelijk de tv aan gehad ook omdat ik zelf er paniekerig van werd (in de zin dat ik het te hard binnen kwam bij mij).
Ook argh
ik zit hier ook als een halve zool te typen. Grutjes.
Hier
Ik ehb geen idee of mijn tienjarige de beelden heeft gezien (je kunt het toch bijna niet missen, iede rjaar is het op het Jeugdjournaal, krant, etc ed). Maar hij en jouw zoon ook weten wat er is gebeurd, tja, dan zijn de beelden minder schokkend (ja, dat staat er raar, het is en blijft vreselijk schokkend). Maar jij hebt toen ook gekeken. Ik ook. Niet 1 keer maar tientallen keren. Missschien wel omdat een keer de beelden zien te schokkend was, alsof het niet wilde doordringen. Ze helemaal niet zien, is misschien wel net zo schokkend...
En ik geloof dat als je dingen goed bespreekt, kinderen veel aan kunnen.
Al vind ikhet vreselijk lastig hoor. De eerste keer dat mijn kinderen het Jeugdjournaal keken was er het kelderdrama in Oostenrijk. Uitgebreid over gehad. Drie dagen later zegt mijn zoon: mama, ik ben wel blij dat wij geen kelder hebben...
Maar 10 jaar; daar komt het ook aan de orde in de klas bij geschiedenis, een project, etc.
Dat is inderdaad zo
Dat is zo, op school worden dergelijke onderwerpen ook al wel aangesneden. Wel is het zo dat het ene onderwerp nu eenmaal nog gruwelijker is dan het andere. De holocaust is ook zo iets dat ik nog niet in zijn volledigheid heb durven aansnijden, alleen op grote lijnen.
Ik denk dat ik dan de uitzending van het Jeugdjournaal van 11-9-01 er maar bij ga zoeken. Dat lijkt me het geschiktst om mee te beginnen.
Dank voor de reacties tot zo ver!
Onze jongste was 9
en lag op die dag thuis wat ziekig op de bank te zappen toen ik werd geroepen met: Ik denk dat er iets heel ergs gebeurd is. Eerst had hij nog gedacht dat het een film was. Dus toen het gebeurde hebben heel veel kinderen de beelden gezien, inclusief alle bijbehorende emoties ( ook van hun ouders). Het was de hele dag(en) op TV.
Wel
Ik zou denk ik wel de beelden laten zien dat de vliegtuigen in het wtc vlogen. Ik denk dat die niet zo hard binnenkomen dat hij beseft wat dat precies betekent, het lijkt idd wel een film. Ik zou in elk geval geen beelden laten zien van mensen die uit de ramen hingen of naar beneden sprongen, of de paniek die er ontstond, daar krijg ik zelf nog de rillingen van als ik er aan denk.
Hier wel
Hier wel, maar nu is mijn oudste (8) ook wel een nieuwsfreak. Die zet voor zichzelf het 8 uur journaal op. Ze weet precies wat er gebeurt is op 11 september, heeft de beelden ondertussen wel meerdere keren gezien denk ik. Deze week hebben we zelfs samen met haar naar die film zitten kijken over die politiemannen die onder het puin liggen. Al is een film minder erg dan de werkelijke beelden. De ergste beelden vond ik die mensen die naar beneden vielen of sprongen, daar krijg ik zelf kippenvel van. Die laat ik haar dus ook niet zien, die vind ik te vreselijk.
Je hebt ook die documentaire, die 2 franse cameramannen die net op die dag een brandweerploeg volgen, dan hoor je de lichamen op het dak vallen, dat gaat me ook te ver.
Vorige maand waren wij bij Ground Zero, toen hebben we aan onze jongens van 9 verteld wat daar gebeurd was. Dit weekend hebben we samen een paar documentaires op National Geographic gekeken om het verhaal nog duidelijker en completer te maken. Daar zaten ook wel beelden tussen van springende of vallende mensen, telefoongesprekken van mensen die wisten dat ze gingen sterven, beelden van gewonden. Ik heb het idee dat mijn jongens net zo koelbloedig zijn als ik en dat ze het prima aankonden. Ze vinden niet zo gauw iets eng.
Het zal per kind verschillen wat ze aankunnen, dus in zou onder begeleiding kijken met de afstandsbediening in handen zodat je meteen kan zappen indien nodig.
skik
En hier
probeer ik er altijd voor te zorgen dat je in de gaten kan houden wat ze zien en daar dan wel over praten. Niet toen hij nog heel klein was, maar vanaf een jaar of 10 mag hij van mij alles zien. Hij moet ook wel eens huilen om dingen die hij ziet op televisie, maar dat vind ik 'niet erg'. Sommige dingen zijn toch ook om te huilen?
Het gebeurt wel , vooral vroeger, dat hij bepaalde dingen niet helemaal in de gaten heeft en dat ik dat wijselijk niet extra uitleg. Verder probeer ik ook tijdens het kijken 'te vertalen' en consequenties van beppaalde dingen met hem door te praten op zijn nivo. Maar dat doe ik misschien ook onbewust extra omdat mijn zoon wat extra aandacht nodig heet bij het ontwikkelen van zijn inlevingsvermogen.
Wat oudere kinderen
Mijn oudste is 17.Opgegroeid met de beelden van 11-9.Lang was het voor haar te lang geleden en te ver van haar vandaan.Ik denk dat ze sinds een jaar ineens beseft en doorheeft,wat daar echt gebeurt is.Ineens zag ze de springende mensen.Het was erg vreemd om haar bij beelden die ze al zovaak gezien heeft,met haar handen voor haar mond met een angstig gezicht te zien kijken.
Mijn jongste van 12 zat erbij en hij was er erg nuchtig onder,nog te ver van zijn bed.
Nieuwsbegrip
Vorig jaar was het een onderwerp bij Nieuwsbegrip, de methode die bij ons op school wordt gebruikt voor tekstverklaring vanaf groep 5. Het was heel heftig en de juf realiseerde zich pas bij het zien van de beelden dat de meeste kinderen dit waarschijnlijk voor het eerst zagen. Ze werd er zelf helemaal geëmotioneerd van, vertelde ze, omdat ze daardoor die beelden weer heel anders zag.
Er ging wel echt een schok door de klas, vertelde ze. Ze hebben het er vrij uitgebreid over gehad, ook de week erna nog. Met name de individuele verhalen maakten de meeste indruk op Stoffer (toen 8). Een jongen wiens vader bij de brandweer zat en dood was gegaan toen hij mensen wilde redden. Verder vond hij het niet erg om de beelden te zien. De binnenvliegende vliegtuigen en de instortende torens zijn in zekere zin natuurlijk ook best sensationeel om te bekijken. Het is vooral heftig als je je bij benadering kunt voorstellen hoe het voor de mensen is geweest en nog erger wordt het als je bedenkt dat mensen dit bewust zo hebben gedaan.
Groet, Maw.
Mee kijken
Ieder jaar rond 9/11 staat de tv op Discovery.
En ieder jaar kijken de kinderen met een schuin oog mee.
Tot dit jaar; mijn 9-jarige zoon heeft mee zitten kijken, en besefte toen pas wat er nu precies gebeurde op die vreselijke dag! Hij was er wel van onder de indruk, maar besefte nog niet precies hoeveel paniek en onrust dit wereldwijd veroorzaakte. Dat komt met de jaren wel, denk ik....
De aanslag zelf, vond hij niet zo heftig, maar de gevolgen ervan wel.
En daarbij was het ook gelijk een gelegenheid om ze erop te wijzen, dat bepaalde (radicale) godsdienstaanhangers zo gevaarlijk zijn.
