Bedankt justine [artikel kindermishandeling]
In elk geval ben ik blij met het artikel. Ik ga mezelf hier niet herhalen. Mensen realiseren zich niet wat de gevolgen zijn. Voor alle ouders en kinderen. En of die campagnes en procedures wel wat betekenen voor echt mishandelde kinderen. En of je niet beter kunt helpen dan melden.
Beschermde opvoeding
En ik heb zelf ook een beschermde opvoeding gehad. Dat heeft me in elk geval gewapend tegen het immorele gedrag van de 'hulpverlening'.
Tja,
Ik heb ook mijn grote vraagtekens bij deze campagne, en ben zelf ook ooit "verdachte" geweest. Gelukkig is dat zo voorzichtig behandeld door de hulpverlening dat ik achteraf pas door had wat er gebeurde... ja, tikkie naief ben ik wel maar ik dacht echt dat het alleen om mijn kind ging en dat ze haar gingen helpen met haar problemen, maar bij problemen ben je dus als ouder verdacht, een kind kan nl wel autistisch zijn, maar het kan ook dat ze zich zo gedraagd omdat ze thuis door de kamer geslagen wordt...
En de vraag die ik me dan ook stel bij zo'n campagne... en dan? straks gaan er heel veel mensen naar het amk met hun vage vermoedens, moeten al die zaken onderzocht worden, gaat het natuurlijk weer veel teveel kosten (net als het rugzakje, het speciaal onderwijs, het pgb, noem maar op) en dan wordt het hele gebeuren gewoon weer afgeschaft, daarmee de mensen die echt hulp nodig hebben in een zwart gat achter latend.
Nee, ik zal niet snel "aangifte" doen. Ik ben wel een wakker mens geworden, ietsje minder naief, en bij twijfel in mijn directe omgeving? dan ga ik in eerste instantie met het kind zelf praten! een beetje extra aandacht geven, een beetje beter opletten wat er gebeurd, en eventueel eens bij de ouders een balletje opgooien.
Tess
Verdacht
Ook ik ben ooit verdacht geweest van kindermishandeling, maar onze eigen huisarts maakte daar korte metten mee (kind bleek een wondinfectie te hebben en geen sadistische ouders, zoals de HAP vermoedde). Ik heb toen héél hoog van de toren geblazen en men is behoorlijk diep door het stof gegaan.
Wat, niet zo makkelijk te bewijzen is dat jouw kind nooit mishandeld is, maar wel de schijn tegen heeft? Het lijkt er steeds meer op dat ouders bij voorbaat schuldig zijn tot het tegendeel overtuigend is bewezen.
Ik heb zelf een kind met een ontwikkelingsstoornis en die voldoet aan opmerkelijk veel puntjes. Is hartstikke onhandig, trekt vlekken aan als een magneet, presteert matig op school en heeft een concentratie van ver onder nul. Hij trekt zich vaak terug als het hem te druk wordt en speelt nooit buiten omdat hij niet door zijn ouders, maar ooit door een paar buurtkinderen geslagen is. En toch stuur ik hem halverwege de avond de straat op. Elke dag weer.
Om de hond uit te laten, dat wel...! 
)
Maar stel je voor dat mijn buren net zo overijverig is als die arts destijds? Ook dát zal ik wel weer rechtgezet krijgen (kind is bekend bij speciaal onderwijs en zo), en ik ben inmiddels genoeg door de wol geverfd om niet meteen in paniek te schieten, maar ik besteed mijn energie liever aan andere dingen...
Mijn speciale
kind had op de leeftijd van 1,5 jaar zulke krijsbuien dat wij ook verdacht werden van vreselijke mishandelingen. We hebben enkele keren politie aan de deur gehad. Ik heb altijd netjes gevraagd of ze de baby echt wakker wilden maken (want natuurlijk het gebeurde altijd in de avonduren en als de politie dan kwam, sliep hij net) om zijn blauwe plekken te tellen. Maar ze gingen altijd weer weg en geloofden mij op mijn blauwe ogen.
Slecht eigenlijk he?
