Beatrijs maar weer eens: originele oplossing voor het vieren van een kinderverjaardag.
Uit 'moderne manieren' uit de Trouw:
Beste Beatrijs, Mijn ouders zijn op een hele nare manier gescheiden toen ik 14 was (ik ben nu 40). Nadien heeft mijn vader zich jarenlang nauwelijks bemoeid met mij en mijn broer. Wij zagen hem sporadisch, hij heeft ons nooit financieel gesteund bij onze studies en we werden niet uitgenodigd toen hij hertrouwde. Pas de laatste jaren is het contact met mijn vader enigszins hersteld, maar de echte problemen zijn nooit uitgesproken, laat staan bijgelegd
Sinds ik zelf twee kinderen heb (de een is twee en de ander een half jaar oud) wil ik toch graag dat ze hun opa kennen, dus hij ziet ze af en toe. Het probleem is de verjaardagen van de kinderen. Mijn vader en moeder zijn, elk met eigen partners, op de eerste en tweede verjaardag van de oudste geweest. Mijn moeder heeft nu gezegd dat ze niet meer op verjaardagsfeestjes van mijn kinderen komt als mijn vader er ook zit. Zij heeft geen zin om mijn mooi weer spelende vader met zijn vele toffe cadeautjes te ontmoeten; ze wil liever op een andere dag langskomen. Ik begrijp haar wel, ik voel die spanning ook, maar dat betekent dat mijn man en ik een extra ’ontvangst’ moeten organiseren, en we zitten al niet ruim in de vrije tijd. Ik vind het ook jammer voor mijn kinderen als hun oma er niet bij is, omdat zij wel eens oppast en de kinderen haar veel beter kennen dan hun opa. Als ik mijn vader niet uitnodig, ben ik bang dat hij dat slecht zal opnemen. Hoe kan ik dit oplossen?
Verscheurd
--------------------------------------------
Beste verscheurd,
Het beste lijkt me om helemaal geen verjaardagsfeest te organiseren voor uw kinderen. Ze zijn nu een en twee jaar oud, dus een feestje in de zin van ’ontvangst’ zegt hen niets. Vier hun verjaardagen eenvoudig in de gezinskring met cadeautjes, slingers en taart. Dat is genoeg. Als ze ouder worden, krijgen ze natuurlijk een kinderpartijtje, en daar zult u uw handen vol mee hebben. Waarom zou u volwassenen uitnodigen voor een kinderverjaardag? Zo’n feestje met diverse oma’s en opa’s, ooms en tantes (plus eventuele kinderen) is alleen leuk in geval van een hechte familie, met onderling goede verhoudingen. Aan de jarige peuter is zo’n volwassenenfeestje niet besteed – het kind verdrinkt alleen maar in de cadeautjeszee.
Nu heeft u een familie die overloopt van oud zeer, en uw moeder wil uw vader niet zien. Een uitstekende aanleiding om de plichtmatige kinderverjaardag in familiekring te schrappen. Uw kinderen zullen er niets aan missen en u bespaart uzelf een hoop stress. Attente familieleden kunnen op de dag zelf opbellen om te feliciteren of uw kind een feestelijke kaart al dan niet met cadeautje toesturen. Als uw moeder toch regelmatig bij u over de vloer komt, kan ze haar cadeautje ook later overhandigen. Uw vader kan een andere keer weer eens langskomen. Als er geen feest is, hoeft hij zich ook niet gepasseerd te voelen. Zo houdt u uw ouders netjes uit elkaar, met als bijkomend voordeel dat er geen enorm evenement wordt gemaakt van iets betrekkelijk onbelangrijks als de verjaardag van een klein kind.
Och
Ik kan me er wel in vinden.
Wij hebben nooit een spektakel gemaakt van de verjaardagen. Bij mijn man in de familie is er altijd heibel dus voor ons was de keus snel gemaakt. Afschaffen die hap.
Twijfel
Ik twijfel al een tijdje aan de pedagogische kwaliteiten van Beatrijs Ritsema, vooral mbt scheidingen, en dat is hier weer keurig bevestigd.
*tinus organiseert keurig 'ouderfeestjes' op anadringen van zn kinderen, die dat echt heel belangrijk vinden, en niet alleen vanwege de kadootjes*
Hier...
...worden verjaardagen over de dag verdeeld: de ochtend komen mijn jongste schoonzus en gezin, de middag mijn oudste schoonzus met gezin. Dit omdat ze al jaren ruzie hebben.
Wel hebben we gezegd bij het dopen van onze kinderen dat ze zich maar moeten gedragen en dat we ze allebei uitnodigen, mits deze regel in acht werd genomen. Degene die zich zou misdragen is dan niet meer welkom. Het werd een mooie dag
Kijk...
dit is dus de oorzaak van de problemen met mijn ouders. Mijn ouders wilden niet op ons huwelijk komen als mijn zwager er was. Nu kun je bij een huwelijk moeilijk zeggen dat de een ´s middags mag komen en de andere ´s avonds als het om familie gaat dus ik heb bewust gekozen voor het NIET kiezen. Als mijn ouders hun ego´s niet even opzij konden zetten voor ons huwelijk en daarom wegbleven was dat hún keus. De rest zal ik jullie, voor zover nog niet bekend, besparen.
Bij een verjaardag kun je heel makkelijk de dag opsplitsen zodat ´gebrouilleerden´ elkaar niet hoeven te ontmoeten. Ik vind de mening van Beatrijs heel erg persoonlijk. Zij mag dat vinden, maar mag een ander lekker zelf bepalen of er een 'ontvangst' wordt gehouden voor familie en vrienden? Simpelweg afschaffen vanwege familiestrubbelingen is wel erg kort door de bocht.
Tjongejonge
Ik vind dat die moeder zich 26 jaar (!) na de scheiding wel eens over zichzelf heen mag zetten. Die man komt niet voor háár, die komt voor zijn kleinkinderen.
Tirza
Tsssss
nu worden de kleinkinderen dus slachtoffer van de scheiding van opa en oma die 26 jaar geleden heeft plaats gevonden???????? Uuuuuuh, mis ik nu iets? Waarom geen feestje zonder opa en oma, die komen maar onafhankelijk van elkaar na de verjaardag. Die 2 of 3 keer per jaar zou dat toch moeten lukken?!
Pham
Gewoon splitsen
Wij doen ook nooit zo moeilijk met verjaardagen. En wij proberen juist sommige mensen een beetje te splitsen. Om nou steeds 2 oma's en 2 opa's achter de kleinkinderen aan te laten gaan is soms zo vermoeiend. Dus liever een paar mensen 's morgens en een paar aan het begin van de middag.
Ik vond het vreselijk
Als kind, dat ik mijn verjaardag nooit met mijn beide ouders samen kon vieren. Toen we trouwden begonnen de ouders bij voorbaat al moeilijk te doen over dat die ander toch niet zou komen en dat ze op verschillende rijen wilden zitten. Vreselijk. We hebben ze gezegd dat ze naast elkaar zouden zitten, tijdens de plechtigheid en tijdens het diner en dat ze lief naar elkaar moesten lachen. Bleken ze eigenlijk best te kunnen. Daarna hebben we ook nooit meer iets apart gevierd.
Biene
Dus jullie huwelijk heeft juist voor een positieve wending gezorgd. Dat is mooi.
Als
Als je zo'n kinderfeestje als een verplichting met een hoop drukte eromheen ziet, is de tip van Beatrijs een prima tip. Voor zo lang inderdaad de kinderen klein zijn en er niet om geven. Worden de kinderen ouder en willen ze wel 'een ontvangst' of vind je dat zelf leuk , dan heb je er dus helemaal niks aan. Lijkt mij veel beter voor de briefschrijfster om eens stil te staan bij wat er eigenlijk gebeurt: de moeder probeert de dochter onder druk te zetten om zo het feestje en het bezoek naar haar hand te zetten. De dochter moet de hete kolen uit het vuur halen door een keuze te maken tussen haar ouders. Ik zou de verantwoordelijkheid terug leggen bij de moeder: als zij niet over haar problemen heen kan stappen is dat haar probleem, als zij haar kleinkinderen wil passeren door niet te komen naar de verjaardag is dat haar keuze.
Ik moet er even bij zeggen dat mijn ouders niet gescheiden zijn en ik zelf nooit zo'n keuze heb moeten maken, alhoewel ik het wel in o.a. mijn (schoon)familie zie gebeuren (daar ben ik namelijk het zwarte schaap dat men liever ontloopt 
.
Rare adviezen heeft die beatrijs!
Waarom zou je geen volwassenen uitnodigen op een kinderverjaardag? Je viert dan toch het leven van je kind waar je blij mee bent? En dat mag iedereen toch weten?
Ook mijn moeder had er geen trek in om mijn vader tegen te komen. Dus werden ze apart "uitgenodigd" voor de verjaardagen. Op onze huwelijksdag heb ik ze de wacht aangezegd, jullie gedragen je maar het is mijn dag! Ze hoefden elkaar alleen maar te verdragen tijdens de felicitatieronde aan het begin van de avond. Dat is wonderwel allemaal goed gegaan. Na die tijd wilde mijn moeder nog steeds niet in 1 kamer aanwezig zijn met mijn vader, nou jammer dan dan ben je op de echte verjaarddag zelf niet welkom dan gaat pa voor! Hij had er tenslotte geen problemen mee. Uiteindelijk heb ik mijn moeder voor de keus gezet: je komt op de dag dat wij de verjaardag vieren en anders maar niet, ik blijf niet aan de gang! Ze heeft toen besloten dat het genoeg was en dat ze zich maar moest inhouden. De eerste paar jaar was het over en weer gekat naar elkaar maar nu kunnen ze zich gedragen als volwassenen en reageren beleefd op elkaar 
Beatrijs
"Waarom zou u volwassenen uitnodigen voor een kinderverjaardag?" Beste Beatrijs, omdat het ook een gezinsfeestje is? Omdat je blij bent dat je kind er is? Omdat je kind misschien ook meegeniet van alle aandacht? Omdat ....
Alleen de openingsposting gelezen
en ik ben wat gemangeld door slapelozen nachten maar is het niet gewoon heel simpel ?
Je nodigt iedereen uit op 1 datum en 1 tijdstip en wie niet komt komt niet. Klaar. Als er mensen niet kunnen (willen etc) dan kan er nog wel een afspraakje gemaakt worden om even langs te komen, misschien blijven eten maar dan is het dus geen feest die dag.
Blijft altijd lastig,
Hier gescheiden opa's en oma's,allemaal nieuwe partners,die juist het moeilijks doen.Dus verjaardagen vieren wij 2 keer en verder vieren we niets.Geen trouwfeest,geen feest toen we 40 werden enz.Gewoon omdat we geen keuze gaan maken wie wel en niet mag komen.
Manda Rijn,zelf laten kiezen is niet altijd eerlijk,mijn eigen vader is een onzekere stille man tegenover een dominante stiefvader,dan is juist diegene die ik er ook bij wil hebben er nooit.
Ja maar
je ouders zijn volwassen.
Ik ben het niet eens met beatrijs...
meestal wel, maar dit keer niet. Als je de verjaardag van je kind met de familie wilt vieren, ga je dat toch niet 2 of 3 keer doen. Je blijft bezig.
Als een grootouder zich niet over iets heen kan zetten dat bijna 30 jaar geleden is gebeurd, heeft diegene pech!
Hier komen de gescheiden opa en oma gelukkig wel tegelijk over de vloer (zelfs met de feestdagen) en soms kan er een grootouder of ander familielid niet op een verjaardag. Jammer dan, volgende keer beter.
Het wordt pas vervelend als opa en oma ivm een lange reis perse de verjaardag van het ene kleinkind willen bijwonen en dan die van een ander kleinkind maar 'vergeten'.
Ik had zo'n opa en oma
Als opa bij de voordeur aanbelde liep oma bij de achterdeur het huis uit. Gelukkig was ik in zomer jarig ging ze een eindje wandelen tot opa weer weg was. Ik ben toch heel blij dat mijn ouders mijn verjaardag niet afgeschaft hebben omdat mijn grootouders zich niet konden gedragen....Had me toch heel bekocht gevoeld!
Ik moet altijd wel lachen om Beatrijs maar heb altijd een beetje het gevoel dat ze een hekel aan kinderen heeft...
Mijk
Nou ja beatrijs
Ze heeft geen kinderen denk ik.Mijn kinderen vinden hun verjaardag gezellig,zelfs de pubers alhier.Ze zouden er niks aan vinden,een verjaardag zonder visite.En echt niet alleen vanwege de kado's,ze vinden het oprecht leuk om hun familie weer eens te zien.Overigens,op zo'n dag komt mijn pa in de ochtend en mijn ma in de middag.Probleem opgelost.
bastet
Uggghhh...
...ik ken het probleem, al dan een beetje anders.
Mijn ouders en mijn ex kunnen helemaal niet met elkaar. Dit jaar komt ex voor het eerst op dochters verjaardag, probleem is wel, dat mijn ouders er ook zijn.
Ik heb het hun nog niet gezeggt, dat ex ook komt. Ex en ik hebben 8 jaar naar het stuk lopen van onzer huwelijk eindelijk voor elkaar, dat we normaal en vriendschappelijk met elkaar omgaan - en dat wil ik graag zo houden. Als mijn ouders er ook zijn, is het echter onmogelijk om de sfeer ook maar enigsinds ok te houden.
Als ik het wil splitsen, weet ik nu al wat mijn ouders zeggen: "Oh, dus wij moeten onzere plannen aanpassen aan deze **** (vul scheldwoord van voorkeur in)???!!! Dan komen we helemaal niet!"
En: "jarenlang heeft hij zich niet bekommert en nu stuur je ons het huis uit voor hem?"
Ik stuur echter niemand het huis uit. Probleem is wel, dat mijn ouders zo lang door gaan etteren totdat ex uit z'n dak gaat en hij is door zijn PTSS nogal prikkelbaar. Ik wil niet dat dochter lelijke dingen ziet gebeuren.
Hoe moet ik dit nu weer oplossen?
Balletmamma
Hoi Balletmamma,
Ik zou er gewoon van uit gaan wat voor je dochter het leuks is en als de kans op ruziënde ex en stokende ex-schoonouders hoog is zal ik haar dat besparen. Kun je het niet gewoon op twee verschillende dagen vieren, eventueel één in de week als de verjaardag dan valt en één in het weekend of doe zaterdag en zondag.
Voor kinderen van gescheiden ouders is het tamelijk normaal om feestelijkheden twee keer te vieren, omdat de ouders, schoonouders, enz. niet meer echt gezellig in één ruimte vertoeven of gewoon omdat ze er geen zin in hebben.
Voor zoiets als een verjaardag wat makkelijk wat over de dagen uitgespreid kan worden (partijtje is ook niet altijd op de dag zelf) zou ik daar nou geen principe kwestie van maken. Het is toch iets heel anders als bijvoorbeeld een bruiloft die je echt op één dag en alleen die dag viert. En voor je dochter dat eventueel gaat vieren gaan er nog jaaaaaren overheen
Groeten Primavera
Balletmama
Ik zou proberen om je ex vroeg in de ochtend te vragen en je ouders later op de dag. Als het contact met je ex nog zo broos is dat je er voorzichtig mee om moet gaan zou ik daar mijn best ook een beetje voor doen. Ik zou het wel eerlijk tegen je ouders zeggen zodat ze weten dat ze echt niet eerder dan afgesproken moeten komen. Als ze protesteren is dat jammer, het is jóuw huis, jóuw regels.
Zelf.......
Mijn ouders hebben ook geen behoefte om elkaar te zien,maar zijn dan wel volwassen genoeg om te vragen wanneer de ander komt.De een in de ochtend,de ander in de middag ofzo.Gaat prima.Als je iemand niet wil zien,moet je zelf natuurlijk ook een beetje meewerken hoor....
Bastet
Wat je gewend bent
Ik had vroeger ook nooit een 'grote mensen verjaardag'. 's Ochtends vierden we het met het gezin en ik had een kinderfeestje.
Familie van zowel vader als moeder waren groot en niet dichtbij, het was gewoon niet gebruikelijk dat ze langs kwamen.
Onze kinderen waarderen de 'grote mensen verjaardag' zeer, al gaat dat voornamelijk om de cadeau's en het bezoek van neefjes/nichtjes. De grote mensen zelf doet ze weinig. Zelf vind ik het juist wel gezellig om het huis vol te hebben - maar wij hebben dan ook geen last van onderlinge strubbelingen.
Jesse
Ik zou het niet willen missen!
Die verjaardagen vieren van de kinderen. Allereerst vinden mijn kinderen dit ook geweldig, het middelpunt zijn! Grote kado's worden niet gegeven (gemiddeld bedrag €5,00). Alleen peetoom en peettante doen iets groter. Neefjes en nichtjes komen vaak al eerder, rond 14.00 uur en de rest hoe het uitkomt. Rond 18.00 is er eten, warm vlees,knakworsten of kippeboutjes, broodjes en salade.
Komt ook vaker voor dat mensen vroeg komen en vroeg weg zijn of laat komen en laat weg zijn. Net hoe het uitkomt.
Ik vind het fijn wanneer familie weer allemaal samen is. We kunnen het dan ook goed vinden samen. Mijn schoonmoeder is nog de enige die van de opa's en oma's leeft. Dan is het toch belangrijk dat familie nog bij elkaar komt regelmatig. Daarom vieren we in onze familie de verjaardagen van de kinderen zeker! Onze eigen verjaardag niet meer. Het zijn er anders zo veel. Ik zou het ook raar vinden om mijn verjaardag wel te vieren en die van de kinderen niet.
Verder vind ik trouwens dat Beatrijs het probleem helemaal niet aanpakt. De verjaardag op zich is niet het probleem maar oma die waarschijnlijk tegen haar verleden aanloopt. Dat is iets waar zij mee in het reine moet komen en niet het probleem neerleggen bij dochter.
Primavera en kaaskopje
Ik maak er ook geen principekwestie van, hoor - ik wil het juist zo relaxed mogelijk houden allemaal.
Haar verjaardag valt in een weekeind dit jaar, dus ik ga ervan uit, dat er iets te regelen vallt.
Ben ook nog niet zover, dat ik ex in mijn huis wil laten, het is nu nog een neutraal plekje, misschien strand of bowlen (t'is in de zomervakantie). Later, als ik een beetje meer een feeling heb van hoe hij nu is, kan het ook bij ons thuis hoop ik. En dochter is dol op bowling en strand, dus we gaan het wel gezellig maken.
