Alternatieve jeugd

emo, alto, gothic

Sommigen blijven er in hangen tot op hoge leeftijd. Sommigen maken er hun professie van en worden bijvoorbeeld tatoeerder. Voor de meesten is het een fase die op een gegeven moment, in aanraking met medestudenten, volwassenen en banen, weer ophoudt.
Zoon heeft inmiddels bij voorkeur nette pakken met stropdas aan, zijn pony hangt niet meer voor zijn ogen en de gaatjes van de piercings zijn niet meer te detecteren.
Dochter experimenteert nog wat maar dat zie ik bij haar al toegroeien naar een eigen kleurrijke kledingsstijl. Die piercing zit haar soms al in de weg, nog even.

nou

ik beschouw mezelf nog steeds als alternatief, qua kleding en qua muzieksmaak. Maar ik verf mijn haar niet meer knalrood en heb geen zwarte nagellak meer.

ik wel

Ik heb nog wel zwarte nagellak, mat en glanzend
Mijn haar verf ik ook nog graag in paars en knalrood, zwart al een tijdje niet meer. Ik draag t-shirts van bands, ik draag kisten, ik voel me nog steeds erg alternatief.

Mijn 14 jarige zoon laat alweer 6 jaar zijn haar groeien, resultaat is prachtig lang haar tot halverwege zijn rug. Verder hult hij zich in t-shirts van de Large, bands, maar ook met schedels, raven, draken, dat soort dingen. hij is dolgelukkig dat hij eindelijk in de gewone kleine maten kan en niet meer afhankelijk is van wat er in kindermaten wordt aangeboden.
Hij houdt van metal, zo'n beetje alle soorten, met een voorkeur voor trash en heavy metal, geloof ik. Ik vind het erg leuk

soms een fase, soms niet

Soms is het een fase, maar ik ook veel oudere mensen die emo zijn, of een andere alternatieve stijl aanhangen. Sommigen kleuren hun haar ravenzwart, neonroze, felpaars of zo, anderen kun je de alternatieve stijl alleen aan bepaalde sieraden of zelfs helemaal niet herkennen.

Ik heb zelf een "alternatief" kind, niet heel extreem, ook geen emo, maar toch ook niet echt mainstream. Gewoon helemaal zijn eigen stijl. Ik heb dat altijd goedgekeurd. Wel met de kanttekening dat niet iedereen het zal kunnen waarderen (denk aan solliciteren), maar dat het wat mij betreft geen probleem is, tenzij het om iets agressiefs gaat (emo valt daar wat mij betreft ook niet onder). Hij is volkomen zichzelf en tot zijn grote vreugde trof hij enkele jaren geleden een leerkracht uit hetzelfde alternatieve hoekje. Dat was natuurlijk meteen kat in het bakkie

Ik moet bekennen: dit kind heeft het niet van een vreemde (al beperk ik me wat kleding en zo betreft veel meer) want ik heb hem ooit eens meegesleept naar een bepaald concert onder het mom van "dit vind je misschien ook wel leuk" en hij was meteen verkocht

ach

Vroegâh was ik een echte new waver..... ben daarna een hele tijd braaf geweest om nu weer iets extremer te zijn
Het kan dus overgaan, maar ook terug komen

Inanna, je zou het bijna over mijn zoon kunnen hebben, ware het niet dat hij nog geen 14 is!
Zijn geliefde shirtjes mogen (na wat gedoe) ook weer op school, helemaal weer gelukkig dus.

Meestal een fase

Meestal is het een fase. Soms blijft het wat langer. Vaak zwakt het ook weer af.

Mijn zoon is een beetje alternatief. Hij houdt van skater stijl kleding, heeft half lang haar en koopt sowieso graag wat bijzondere kleding. Hij houdt ook van winkelen. Hij kan ook opeens heel enthousiast een hoed dragen uit de jaren 30 of zo. Hij heeft ook een fel oranje broek bijvoorbeeld. Hij vindt het dus ook niet erg om op te vallen. Hij luistert graag naar rock muziek en een beetje grunge achtige muziek. Ook wel skaterpunk en metal. Ik heb verder geen verstand van stijlen maar het klinkt hard en rommelig Hij wil alleen niet luisteren naar wat hij noemt 'slechte teksten' Hij is gelovig en wil dus geen liedjes luisteren waarin gevloekt wordt. Dat wordt er echter in veel van die muziek. Gelukkig heb je ook christelijke rock en punk dus luistert hij heel veel daar naar. Ook wel naar seculiere muziek natuurlijk.

Mijn andere zoon kleedt zich juist zo onopvallend mogelijk (spijkerbroek en shirt) maar die geeft ook niks om kleding.

Ik vind het op zich prima maar ik ben wel blij dat er nog geen bij zit die zich alleen in van die sombere zwarte kleding kleedt en met zwart haar er bij. Dat staat zo deprimerend. Het zou wel mogen. Hoewel het nog erger kan natuurlijk. Hanekammen of skinheads. Dat zou ook niet mogen want ik moet er natuurlijk wel tegen aankijken. Er zijn dus wel grenzen. Piercings en tatouages mogen van mij niet. Kleding met groffe teksten en rare plaatjes mogen ook niet. Als ze hun haar een keer groen willen verven mag het wel.

Mijn zoon is 15jaar en hebt tot ongeveer bovenschouders zijn har draagt ook bandshirt maar niet alto

Hoeft niet

Een fase hoeft niet. Ik was vroeger zwaar gothic, zou mezelf nu niet meer zo noemen maar ik heb nog steeds zwart geverfd haar en mijn kledingkast is behoorlijk donker.
Mijn vrouw gaat allemaal nog een stapje verder en loopt momenteel met blauw haar rond. En wij zijn beiden de puberleeftijd toch ver voorbij

emo's ?

Dus emo zijn is bij een bepaalde groep horen door je stijl van kleden, haarkleur en model en muzieksmaak. Net als al die hipsters. Nou ja, pubers doen zo. Maar mensen die er trots op zijn dat ze nog steeds aan die uiterlijke voorwaarden voldoen om bij een bepaalde groep te horen, ik moet erom gniffelen.

wat

Wat ik dan apart vind is dat mensen er zo op kicken "anders" te zijn terwijl dat eigenlijk best wel meevalt. Ik bedoel: wat zegt paars haar nu helemaal behalve dat het paars is?
Of dat ze vroeger een stijl aanhingen, daarna doorsnee door het leven gaan en ineens na het passeren van de 40 onder de tattooplakplaatjes zitten (echt heel slechte) en piercings nemen, paars haar en ga maar door.
Dat begrijp ik dan weer niet zo goed, waarom zo'n (noem het even fase) dan weer terugkomt. Midlife crisis? Op willen vallen? Bij wie of waarom?

Hippies

Vergelijk het met hippies. De meeste voormalige hippies hebben de foto's nog, en vinden de muziek vast nog leuk. Maar lopen allang in normale kleding en hebben kort haar. Een enkeling is nog steeds duidelijk hippie, hoewel het er steeds minder worden.
Zo zal het met de emo"s ook zijn, de meeste laten het na een tijdje weer los. Sommigen snel, anderen doen er langer over, en bij sommigen blijft het in meer of mindere mate hangen. En er zullen best wat mensen zijn die mij ook nog steeds alternatief vinden. Ik vind zelf dat ik gewoon leuke, kleurrijke kleding draag (maar weer niet zo veel dat het heel erg opvalt, meestal gecombineerd met een gewone spijkerbroek ofzo), en ik houd ook nog steeds erg van wat stevigere muziek.

Voor mij

Is her niet het willen aanhangen van een stijl of ergens op "kicken". Als ik een blauwe spijkerbroek aantrek met een gewoon t-shirtje dan is dat niet "ik" en voel ik me onzeker. Ik kleed me in kleding waar ik me goed in voel en hang daar verder geen naam aan. Dat doen anderen wel voor me.

Puber

In mijn donkerste puberjaren was ik wat we nu Gothic zouden noemen, het bestond nog niet echt, maar ik had het allemaal willen hebben. Ik kleedde me opvallend met veel zwart enzo, en dat vond ik mijn keuze en helemaal geweldig. Maar o wee! als er iemand langer dan een halve seconde mijn kant op keek waren de rapen gaar (kijk voor je!) dat is dan ook weer heel erg puberaal: er bewust opvallend bij lopen en niemand mag dat vinden.

anoniem

'Wat voor kleding en/of muziek style?'

Spijkerbroek en effen truien. Stevige laarzen die erg lijken op soldatenkistjes.
Muse, Eels, Radiohead, Imagine Dragons, Pixies, Smashing Pumkins, REM.

Nog altijd zwarte kleding

Woeste krullen en sinds een jaar weer rood haar. Grove laarzen, idem sieraden.. Helemaal keurig en representatief wordt het nooit meer. Ik zag laatst een programma bij Max over 50+ en dacht.. Jeetje, wat zijn die oud.. Terwijl ik zelf ook de Sarah ben gepasseerd. Erg he?
Kleden als de bedrijfseconoom gaat niet meer, mijn andere liefdes als modevaktekenaar en schrijver winnen het in de kledingkast. Er hangt een heel keurig mantelpak voor congressen, met dito pumps. Dat wordt eens per jaar vrijgelaten. Een tijdloos krijtstreepje.

Grootste kind is een wonderlijk iets voor jonge passanten. zwart haar met een felgroene pony, zo in metal / emo stijl. Stoer type met gescheurde broeken en ruime voorraad shirts van bands, marvel enz. Geen spoortje make up, veel zelfgemaakte sieraden. Heeft een keurig nerdish beroep als ambitie met veel precisiewerk en analyseren.

Zoon kweekt lang haar en ontwerpt en drukt zelf shirts. Draagt meestal skater broeken want skinny jeans zitten niet goed.

Muziek is bij de een metal en bij de andere ambient. Wat grappige lijsten geeft bij Spotify.

Robijn black velvet? In groothandelsverpakking!

Oeps Imogen

Dan ken ik veel meer alto's dan ik dacht.....

kleding en muziek

Ik draag al lang niet meer de kleding uit mijn jeugd (new wave). Maar ik houd nog steeds van popconcerten. Gisteren uit werk, pumps en jurkje verruild voor spijkerbroek, shirt en lage laarsjes en topavond gehad bij the Libertines in Paradiso. Dat kan dus best ook al ben je voor de rest "saai" gekleed.

annoemo

Waarom ik nu pas weer mezelf laat zien? Omdat ik het nooit eigenlijk mocht. Ja, ik liep van mijn 15e tot 17e in het zwart, was min of meer een newwaver. Maar ik mocht niets extreems, moest me aanpassen.
Noem het midlife of wat dan ook, nu kies ik ervoor om mezelf te zijn. Hou op mijn werk wel wat rekening met mijn kleding, maar ben wel meer mezelf. Misschien dat het ook komt omdat ik mijn puber juist stimuleer om zichzelf te zijn!

ik ook hoor

Vind het heel belangrijk om mezelf te zijn. En natuurlijk zijn er altijd situaties waarin je een keer moet aanpassen, maar dat is wat anders. Maar verder trek ik aan wat voor mijn gevoel bij mij past (veel zwart en hoofdzakelijk 'stoer'). Was vroeger (maar in wezen ben ik dat nog steeds) een hippie, en m.i. is dat ook een way of life die wat mij betreft niet verandert naar mate je ouder wordt. Uiteraard pas ik m'n kleding wel aan aan mijn lijf. Als je dikker of uitgezakter wordt, dan staan sommige dingen gewoon niet meer. En dan trek ik het ook niet meer aan. Maar voor de rest zal mijn kledingstijl echt niet veel anders worden. Is altijd al zo geweest.
Ik verbaas me overigens ook altijd aan het feit dat veel oudere mensen (70+) ineens in dat enorm onflatterende beige-achtige lopen. Waarom?

Bieb63

"Ik verbaas me overigens ook altijd aan het feit dat veel oudere mensen (70+) ineens in dat enorm onflatterende beige-achtige lopen. Waarom?"

Misschien omdat zij het prettig/fijn/mooi vinden en zich niets aantrekken van wat anderen er van vinden?

doortje snee

"Maar mensen die er trots op zijn dat ze nog steeds aan die uiterlijke voorwaarden voldoen om bij een bepaalde groep te horen, ik moet erom gniffelen."

Dat jij er om moet gniffelen dat niet-pubers zich daar prettig bij voelen zegt meer over jou dan over die mensen die het fijn vinden op bij die groep te horen.

40er

Dank voor je antwoord, helder, ik begrijp waarom je het doet.

Nou

Het willen behoren bij een groep vind ik ook een beetje puber achtig. Die zijn emo of gothic of wat ze maar willen. Ik snap prima dat als je die stijl mooi vind je dat ook op je 40ste nog draagt maar om jezelf dan als gothic of emo (oid) te omschrijven vind ik ook wat vreemd. Dat echte groepsgedrag vind ik juist erg bij de puberteit behoren. Als volwassene kan je prima die stijl kleding dragen (mits dat kan in je werk)maar om echt bij die groep te willen horen dat vind ik wel apart.

tja...

Nou is emo inderdaad wel wat minder gebruikelijk onder veertigers, maar dan nog, ik vind dat iedereen dat zelf mag bepalen. Je zult je maar oprecht aangetrokken voelen tot de kleding en zo van zo'n groep!

En bijna iedereen hoort wel bij een groepje door de manier waarop hij/zij zich kleedt. Alleen zijn dat wel geaccepteerde groepjes. Dus dat groepjes typisch puber zijn, is onzin.

Kinderen

Mijn dochters zijn niet alternatief. Zeker de jongste niet. De oudste houdt wel van wat alternatievere muziekstijlen, maar ook niet te gek hoor. Ze heeft een tattoo, maar dat kun je niet meer alternatief noemen.

Ik heb vroeger wel mijn momenten gehad, maar ook niet extreem. Piekhaar, hoedjes, tweedehands tweed-jas, uitgaan in een alternatief café met dansvloer (geen disco dus). Jointjes, dat soort zaken. Ik heb 5 weken een neuspiercing gehad en toen was ik er klaar mee. Onhandig gedoe als je je neus moet snuiten.

Het enige wat nu nog een béétje alternatief is aan mij, is mijn haar. Mijn haar wordt geknipt door iemand die tattoo-haarkunst als hobby heeft. Dat mag hij bij mij niet doen, het kan te gek, haha.

Annoemo

Ik denk dat je gaat merken wat het verschil tussen paars en naturel is als je gaat solliciteren.

Ik heb ook niet zo'n behoefte om opeens weer 'mezelf te zijn'. Ik zie daar slechte voorbeelden van, maar ik vind het ook wel van lef getuigen. Ik vrees ook dat het tegenwerkt als je zoals ik nog een carrière moet opbouwen tot de pensioengerechtigde leeftijd. Zie eerst maar eens binnen te komen met een goedzittende ietwat zakelijk ogende outfit, dat kost al moeite genoeg. Ik zie dat 'jezelf zijn' dan toch ook wel een beetje als een luxe die niet iedereen zich kan permitteren. Als iemand zich die luxe kan permitteren heb ik er eigenlijk ook helemaal geen moeite mee. Doe lekker wat je leuk vindt.

Beige

Hortensia, dat beige van ouderen snap ik ook niet zo goed. Is beige het nieuwe zwart? Mijn overgrootouders heb ik nog gekend, en oude opa en oma zoals we ze noemden hadden altijd zwart aan, dat hoorde als je ouder was of zo?
Ik handwerk vrij veel maar al die vesten, tunieken en poncho's kan ik niet zelf aan dus pas heb ik voor een oudere dame iets gemaakt. Toen we materiaal gingen kopen werd het creme,beige en midden bruin. Ik nog praten en dat creme is donkerbruin geworden maar het diep donker oranje wat ik er in wilde, daar was ze niet van te overtuigen. Een beetje kleur haalt die oudere fletse gezichten zo op maar beige dat moet het worden. Brrrrrr

Nur

Een tijd geleden alweer waren man en ik in Hoorn. Bij het water heb je een haventje, een losloopgebied voor honden en horeca. Wij liepen daar met onze honden. Bij dat haventje was toen de een of andere bijeenkomst van mensen die qua uiterlijk ingedeeld konden worden bij de gegoede burgers. Reken maar dat deze groep ook kenmerken heeft waaruit zichtbaar is dat ze graag bij die groep horen en door die groep gezien willen worden als soortgenoot. Ook mensen die middelbaar waren (of juist die!) met blonde lokken (uit een potje), sjaaltjes zwierig rond de nek cq schouders en elegante zonnebrillen op de neus. Ook de manier van praten is vanuit de verte onderscheidend. Amicaal met een vleugje geaffecteerd.

Half a twin

Ik vind ietwat fellere kleuren soms juist zo leuk staan bij een grijs hoofd. Rood of wat feller blauw doet het vaak erg goed bij een grijs kopje.