Alleen maar repressie?
In het nieuws: politie slaat man in boeien wegens epileptische aanval. https://www.lokaalgelderland.nl/artikel/6402/politie-sloeg-man-met-epilepsie-uit-voorzorg-in-de-boeien-
In het AD werd het voorval wat puntiger beschreven, maar het artikel in de Gelderlander beschrijft wat mij betreft eens te meer het probleem. De politie hangt er een verhaal op alsof men (pun intendeer) met handen en voeten gebonden is aan geweldsprotocollen. Heftig bewegende armen en benen, dat is agressie. Niet luisteren of geen geschikte antwoorden geven ook.
In dit geval, zo beweert de politie in genoemd artikel, wist men dat het om epilepsie ging. Maar toch. Toch geeft men de voorkeur aan het eigen geweldsprotocol, boven dat wat nu juist bij epilepsie hoort.
Ik herken de gebeurtenis, al was het niet de politie maar daadwerkelijk ambulancepersoneel dat tekeer ging tegen een spartelende man “rustig, rustig, anders bellen we de politie”, zo werd hij de trap afgedragen en in de ambulance afgevoerd.
De dokter en ik beten onze tong af omdat het in die omstandigheid dan weer geen zin heeft om tekeer te gaan tegen dat ambulancepersoneel. Je hoopt juist een zo rustig mogelijke omgeving. Meer kabaal maken helpt helemaal niet.
Een vriend van mij werkte als portier in de nachtopvang voor daklozen. Het was al na tienen toen iemand aan zijn balie compleet flipte. Hij heeft geprobeerd de man te kalmeren, maar dat lukte niet. Dus belde hij de politie. Die kwamen. Met gretige blik en handschoenen aan, alsof het om een wraakactie ging, vatte ze deze “schavuit” in de kraag en smeten hem in de arrestanten wagen. Een grijns toe.
De vriend heeft er soms nog nachtmerries van.
Hij had een andere oplossing verwacht voor iemand die overduidelijk in een psychose zat.
In het artikel verdedigt de politie zich met “Wij hebben veel zorg om deze man gehad en daarom direct gereageerd, aldus Michel Beekhuis. “Mijn collega’s dachten op basis van zijn agressieve gedrag dat hij mogelijk hersenletsel had opgelopen. Onze taak is het dan om omstanders én slachtoffer te beschermen. Helaas moest dat door handboeien te gebruiken tot de komst van de ambulance.”
Sinds wanneer is repressie het meest veilige model?
Jemig mina zag. Er staat ons nog wat te wachten met de groeiende vergrijzing. Alle dementerenden, insulterenden en anders kwijnenden in de boeien. Voor de veiligheid van omstanders.
Gruwelijk
Bij dit soort berichtgevingen
vraag ik me altijd af hoe de situatie nu eigenlijk precies was. Het bekt natuurlijk altijd leuk in de media (en voor de media) dit soort situaties: 'man met epileptische aanval in de boeien geslagen'. Maar hoe de situatie nu precies was, de mogelijkheden, de omstandigheden, de overwegingen op alle fronten, dat weten we niet.
Het komt i.i.g. zo in de media vrij bizar over, maar dat is wel vaker. Maar om er nu een item van te maken dat alle verwarde grijsaarden wellicht in de boeien geslagen worden om ze te hanteren, mwah...
Het hoeft niet
Bieb, je hoeft niet te reageren.
Als je niks zinnigs kunt bijdragen dan kun je dat zelfs beter laten.
Als je wel graag mee wil praten dan doe je er goed aan goed te lezen en ook de links te lezen wanneer die gegeven worden.
In de link die ik geef vind je het verslag van de politie.
Je argument dat het moet gaan om iets dat met pakkende teksten is in de media beland is, valt daarmee in het water.
Politie
In het publieke domein heerst toch ook een cultuur van pak ze maar aan? Daar ontkomen sommigen in de politie ook niet aan. Zeker niet omdat het natuurlijk ook mensen aantrekt die iets hebben met macht- en geweldsuitoefening. Dat vraagt hele goede training maar juist ook waardering voor niet gewelddadige oplossingen.
En uiteraard kun je er beter een psycholance op afsturen, als daar dan maar wel een goed team op zit dat zaken weet te de escaleren en af te wachten. Terwijl het publiek er omheen ook nog eens de zaak zit op te juinen: waarom grijp je niet in?
Ik vind het heel dubbel.
Miriam
Dan lees je, of interpreteerje niet goed. Overigens reageer ik omdat ik er een gedachte, idee bij heb. Ik dacht dat dat vrij normaal hier op het forum Is.......
Voor de duidelijkheid: uiteraard vind ik de betreffende actie niet normaal.
Helemaal niet veilig
"Onze taak is om het slachtoffer te beschermen." Laat me niet lachen. Handboeien zijn hartstikke gevaarlijk tijdens een tonische aanval. Gespierde patienten kunnen hun eigen botten breken of hun schouders ontwrichten. En pijnlijke blauwe plekken in de polsen zal niemand aan ontkomen. Het medisch advies is ondubbelzinnifpg: do not restrain the person in any way.
En ook al komen die handboeien pas na de aanval, er is altijd risico op een nieuwe aanval en die handboeien krijg je echt niet los midden in een aanval.
Verhaal van de politie
Dit is de reactie van de politie.
Raar verhaal
In de zorg zijn ondertussen zo een beetje alle repressie middelen verboden. Alleen in de ggz en gehandicaptenzorg gebeurd het nog en daar is de discussie om dit te minderen en anders te doen ook al lang gaande. En dan zou de politie vanwege de veiligheid handboeien gebruiken? Echt raar!
Het maakt het niet beter
Dank Drietje, voor die link. Het geeft een iets uitgebreidere reactie van de politie maar het maakt het niet beter. De toevoeging “Het slachtoffer werd agressief richting agenten, wilde bijten, krabben en schoppen. Het was ook niet mogelijk om met hem te communiceren. ”
Dat is een leugen. Een valse getuigenis.
Dat er met die persoon niet te communiceren klopt. Maar dat gaat wel twee kanten op. Tijdens zo’n aanval is de persoon niet in staat zich te richten op iemand, laat staan doelbewust krabben of bijten. Dit nog helemaal los van het feit dat de heftige spiertrekkingen dergelijke coördinatie ook helemaal niet toelaten. Krabben en bijten, pfff, maak dat de kat wijs.
Overigens mag het verhaal van het slachtoffer zelf natuurlijk ook gezien worden.
https://www.ad.nl/binnenland/politie-slaat-man-voor-de-ogen-van-zijn-kind-in-de-boeien-bij-een-epilepsieaanval~a8f5189e/
Ik vind de verdediging van de politie extra zorgelijk. Vooral de zin die eerder citeeerde. Men dacht aan hersenletsel en dus aan het in de boeien slaan om de omgeving te beschermen. Die redenatie is te gek voor woorden en gaat natuurlijk niet alleen over epilepsie.
De vraag blijf (m.i.)
In hoeverre wisten (of weten in een toekomstig geval) agenten dat het een epileptische aanval betreft? Of een andere (spastische) aandoening. En áls ze het al weten, in hoeverre weten ze dan, zoals Miriam hierboven beschrijft, dat de uithalen niet doelbewust (kunnen) zijn. Weet iedere agent dat? Moeten ze dat weten? Kunnen ze dat weten? Hoe komt het over enz?
Even zonder oordeel welke kant dan op, maar een vraag.
De vraag is of er alleen maar repressie beschikbaar is
In dit geval zeggen de agenten dat ze het wisten, of althans dat ze dachten aan hersenbeschadiging.
Juist daarom hebben ze hem voor de zekerheid in de boeien geslagen, zo is het verweer.
Dus, ook al zouden ze het weten, de agenten vandaag en in de toekomst, dan slaan ze eerst in de boeien en gaan dan pas kijken naar de gezondheid van de persoon.
Dat vinden ze normaal.
De werkwijze zou natuurlijk omgekeerd moeten zijn, eerst de gezondheid, zeker als het om een gewone middag ergens op een parkeerterrein bij de Aldi gaat terwijl er verder niemand anders in de directe omgeving van de man is dan een 6 jarig jongetje.
Overigens: het ambulancepersoneel waar ik eerder over sprak wist het ook. Maar toch hadden zij niks anders te bieden dan tot kalmte bevelen.
Ik herken het repressiemodel ook van scholen. Kinderen met gedragsproblemen die als handelingsplan niks anders krijgen dan een incidentenstaffel en bij herhaling de dreigende woorden: als je je nog x keer “zo” gedraagt (denk aan ADHD, autisme, epilepsie, etc) dan word je geschorst, moet je van school.
Iets dergelijks bestaat trouwens ook in de GGZ: mensen die voor de veiligheid worden behandeld, maar die bij herhaald onveilig gedrag buiten gezet worden.
Mijn vraag is dus: hebben we werkelijk niks anders te bieden dan repressie?
Het zou uiteraard heel mooi zijn
als op alle dergelijke situaties een passende handeling zou volgen. Een handeling die het beste is voor zowel de 'aanstichter' (onhandelbaar kind door een aandoening, verward persoon in alle soorten van uitingen, iemand met een epileptische aanval enz enz) als voor de mensen (omstanders en verantwoordelijken) er omheen. Daar zal ongetwijfeld ook over nagedacht worden. Niet alleen op het moment zelf, maar vooral door 'deskundigen'. Even los van deze man met z'n epileptische aanval, blijft dan wel de vraag hoe je bijv. dan zou moeten handelen richting een kind dat in de klas bijv. agressief en onhandelbaar gedrag vertoont, zodat er normaal les gegeven kan worden én de andere kinderen worden beschermd. Lijkt me niet een eenvoudig vraagstuk.
