Afspraken van kinderen

Hoe doe je dat zelf, als ouder?

Geldt de eerste afspraak, of laat je die vervallen als zich iets leukers aandient?

tonny

Afspraak is afspraak

Als het om gewoon afspreken gaat.
Als er een feestje komt, terwijl je al wat afgesproken had (een week vantevoren ofzo) kan je proberen om iets te regelen.
Bij de kinderen dan.
Voor mezelf: dan moet het wel iets heel bijzonders zijn wat er tussendoor komt, maar een echte vriendin zou het wsch wel begrijpen, ik ben verder nogal trouw

Afspraak is afspraak

Ik ben ook van de afspraak is afspraak. Het gebeurt weleens dat er een afspraak wordt gemaakt door zoon met een kindje x en dat er dan een ander kind huilend aankomt omdat xje al met hem had afgesproken. Ik maak daar dan geen officieel deel van uit maar ik zeg dan tegen mijn zoon dat x je niet kan komen spelen omdat die al een afspraak had gemaakt. Soms komt het dan voor dat er helemaal niet gespeeld wordt omdat ze allemaal lekker eigenwijs zijn. Maar ik zou altijd afspraak is afspraak doen en voor een feestje inderdaad een uitzondering maken..

Wat is iets leukers?

Alleen bij specifieke zaken die niet voorzien waren wordt een afspraak afgezegd.
Maar sowieso maken we eigenlijk nooit lang van te voren gewone speelafspraken, meestal de dag zelf of voor de dag er op.
Een speelafspraak wordt dus niet afgezegd voor een speelafspraak met iemand anders (bij kleine kleuters geef ik dan de keuze: of de eerste persoon, of niet).
Jesse

Het ligt er aan

Ineens af willen spreken met een ander kindje die dag is niet bespreekbaar. Dat kun je niet maken vind ik.

Maar een feestje, of een onverwachte uitnodiging om mee te gaan naar bijv dierentuin of zo, ja dat wel. Dat is ook goed uit te leggen aan het kind waar eerst een afspraak mee was. Die afspraak wordt dan meteen verzet naar bijvoorbeeld de volgende dag. Maar dan ga ik ervan uit dat de eerste afspraak een 'gewoon' speelafspraakje is en de tweede afspraak iets meer bijzonder.

Holiday

Aan afspraken houden

Afspraak is in principe afspraak bij mij en dat voer ik ook door naar de kinderen. Ik kan wel wat uitzonderingen bedenken zoals arts die onverwachts alvast plaats heeft of dergelijke. In elk geval zijn het dan geen leuke maar heel noodzakelijke alternatieven.

Een afspraak afzeggen voor een andere afspraken die "leuker"is vind ik niet netjes. Dus als mijn kind met kind a heeft afgesproken en kind b vraag vervolgens mijn kind ook mee en mijn kind heeft meer zin om met kameraadje b mee te gaan omdat ze daarmee gaan zwemmen (ik noem maar wat) dan blijft wat mij betreft de afspraak met kind a gewoon staan. Ook als kind b wat leukers te bieden heeft. Je hebt eerst met kind a tenslotte afgesproken dus kind b moet tot de volgende keer wachten. Afspraak is afspraak vind ik in dat opzicht. uitzonderingen zijn vast wel te bedenken maar in principe doen we het zo. Die uitzonderingen zouden inderdaad een feestje kunnen zijn (maar ik heb altijd eerder van feestjes geweten dan speelafspraken want ben niet zo van het in het voren plannen dus dat is puur theoretisch)

Ik vind in volwassenen ook prijzenswaardig als ze zich aan afspraken houden. Ik heb twee schoonzusjes die constant alle afspraken omgooien omdat hun dat beter uit komt en daar ben ik niet altijd even blij mee om het mild uit te drukken.

Maylise

Feestjes of logeerpartijtjes

Stel dat je 'gewoon' een speelafspraakje hebt over 1 week of langer en je krijgt ineens een uitnodiging voor een feestje op korte termijn, net op die dag van het speelafspraakje. Ik moet zeggen dat ik daarvan wel vindt dat je het mag omgooien hoor. Of ineens een ideetje voor een logeerpartijtje bij oma die niet op een andere dag kan. Gewone afspraakjes afzeggen omdat je ineens met iemand anders wil spelen, daar doe ik niet aan.
Als zoiets voorvalt dan bel ik de ouders in kwestie zelf even op om het uit te leggen. Ik kan me nu niets specifieks voor de geest halen, maar ik heb nooit problemen gehad op dit vlak. En kindjes die een afspraakje met mijn kind(eren) op het laatste moment afzeggen, tja, dat gebeurt, en daar leert je kind ook weer van. Voornamelijk hoe niet leuk dat is, en dat ze dat dus vooral niet zelf moeten doen.
Op dit moment maakt mijn dochter regelmatig mee dat zij afspraken maakt met vriendinnen en dat die anderen zich daar echt totaal niet aan houden. Het is werkelijk tot op het laaste moment onzeker of e.e.a. doorgaat of niet. We zijn verhuisd naar een ander land (Duitsland) en het is echt opvallend. Ik ben er nog niet achter of zoiets nou komt omdat ze nieuw is (en ook nog eens een beetje anders, want Hollands) en dat men daarom niet zoveel waarde hecht aan afspraken met haar, of dat het hier een soort gewoonte is. Ook heeft ze al enkele malen meegemaakt dat een meisje een afspraak met haar afzegt en evenzo vrolijk met een ander iets gaat doen. Niet leuk dus.

En toen

Toen ging het ineens niet over kinderen maar over volwassenen.
Een flinke groep zeer enthoussiaste volwassenen spreken met elkaar een datum af om elkaar te ontmoeten. Er worden plannen gemaakt en een datum afgesproken. Datum is nog erg ver weg, maar dat is juist handig want dan kan iedereen er nu al rekening mee houden en het in de agenda zetten. Twee mensen offeren zich op om het een en ander te regelen. En zo gebeurt het.
Weken, maanden gaan voorbij. Af en toe worden er nog even weer plannen gemaakt. Iedereen heeft er erg veel zin in. Heel af en toe meldt er iemand zich wegens onvoorziene andere bezigheden, af. OK kan gebeuren en ach, het gaat maar om een enkeling.
Maar dan, de datum nadert met rasse schreden. En ineens... een vulkaan van afmeldingen! De aangelegde wachtlijst slinkt zienderogen, iedereen die wil kan ineens mee! Maar nog komen er dagelijks afmeldingen binnen. Er zijn ineens zelfs een paar open plekken!
Hoe kan dat nou?
Zijn wij ouders voor onze kinderen soms strenger dan voor onszelf? Zijn volwassenen wel net zo trouw als ze hun kinderen willen maken?

Fristi

Persoonlijk hou ik mezelf ook meestal wel aan afspraken. Ik zeg in elk geval niet iets af omdat er iets leukers langskomt. Ik ben er ook niet zo blij mee als mensen zoals mijn schoonzusjes dat doen.

Wel is het lastig als je maanden van te voren wat afspreekt omdat er dan inderdaad ook minder leuke dingen tussen kunnen komen. Ik spreek dan ook eigenlijk zelden iets meer dan een paar weken in het voren af. Althans privé afspraken, werk is wat anders.

In principe houd ik mijn kinderen niet aan meer dan ik zelf ook doe. Ik zou in elk geval niet vlug iets afzeggen omdat er wat leukers tussen door komt.

Maylise

Fristi

Dat valt mij ook wel eens op, het gemak waarmee vooral sociale activiteiten worden afgezegd, naar mijn idee vooral vaak wegens 'bij nader inzien niet zo'n zin/te moe/te druk. En dat vind ik inderdaad niet netjes tegenover de organisatie, dus ik ben zelf vrij braaf op dat punt.

Misschien het idee dat een sociale activiteit, omdat het voor de lol is, ook vrijblijvend is. Ik vind dat zelf dus niet.

Groeten,

Temet

Fristi heeft een punt....

ik begrijp prima waar je op doelt Fristi...je hebt helemaal gelijk. Nu maar eens zorgen of we de open plekke kunnen vullen en dat er niet nog meer gaten gaan ontstaan.

groetjes van Purk

Fristi

Ik vind dat onbestaanbaar. Respectloos voor degenen die die datum wel het hele jaar hebben vastgezet en omzeild. Ik maak dit verschijnsel geregeld mee binnen een bepaalde groep waarin ik verkeer en ik ervaar het als slap en ongeïnteresseerd jegens de anderen. Het heeft ook gevolgen voor mijn eigen motivatie binnen die groep.

Mja...

Ik ga me maar niet aangesproken voelen,aangezien ik in een zeer vroeg stadium mijzelf heb afgemeld.Ik denk dat we moeten oppassen dat we niet de fout maken elke afzegging als respectloos jegens anderen moeten zien.
Groetjes,Bastet

Nee niet elke afmelding

Nee niet elke afmelding moet als respectloos gezien worden, maar dat kan de afmelder zelf het beste beoordelen. Maar eerlijk is eerlijk, de meesten zullen dat wel zijn. Maar nogmaals, iedereen moet dat maar voor zich beoordelen. Dat ga ik dan ook niet doen. Maar ik vind het wel raar. En daarom vond ik het wel frappant dat er hier gepraat wordt over hoe we onze kinderen leren met afspraken om te gaan terwijl we ergens anders op het forum krijgen te zien hoe volwassenen (al of niet dezelfde dat laat ik even in het midden) zelf met afspraken omgaan.
En nou wil ik echt niet met vingertjes gaan wijzen oid maar misschien zet het mensen even aan het denken
Wie de schoen past....

Bastet

Misschien ligt het eraan waar het over gaat. De groep waar ik op doel moet gewoon af en toe bij elkaar komen, om te overleggen of te repeteren. Als je dan een week van tevoren (of nog korter) hoort dat ongeveer eenderde niet kan (terwijl de afspraak bijna een jaar eerder gemaakt is) en de afspraak verschoven moet worden (waardoor soms iemand niet kan die die datum wel had vastgezet), dan vind ik dat echt niet kunnen. M.n. niet als dat niet een keer gebeurt, maar geregeld.

Afmeldingen (fristi)

Kan me van een draadje van vorige jaar (vorige meeting) nog herinneren dat velen het erg eng vonden om elkaar in het echt te zien. Ik denk zelfs dat iedereen bij zo'n meeting (vooral als je voor het eerst gaat) wel wat kriebels heeft. Vandaar mijn 'wild guess' dat de afmeldingen misschien meer te maken hebben met oplopende zenuwen en twijfels dan met de redenen die ervoor worden aangevoerd door de afmelders. Far be it from me om iemand te beledigen of beschuldigen, het is meer een manier om ernaar te kijken.
Groetjes
Massi

Te lang

Ach, tot nu toe kwamen er bij iedere meeting afmeldingen binnen kort voor de datum, dus dat vind ik niet zo vreemd. Ik denk dat sommigen inderdaad cold feet krijgen. Verder is het m.i. te lang van tevoren afgesproken. Dan bestaat er een grotere kans dat mensen niet kunnen omdat ze pas later uitnodigingen krijgen voor bijv. feesten van familie, jubilea, goede vrienden/vriendinnen die een feest geven omdat ze 40 of 50 worden, iets van het werk, optreden met zangkoor, etc. En die dingen gaan o.h.a. voor.
Ik denk dat je een meeting beter een maand of 2 of 6 weken van tevoren kunt afspreken. Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
Groet,
Jujube