Aanvragen gezamenlijk gezag (Temet?)

Je kunt ook Temet betalen

Zij moet ook leven.

Moni

In ruil geef ik ook wel eens nuttige adviezen.

wat gek!

Da's raar, dat dit niet zou kunnen omdat er niet is erkend. In plaats van geld te verspillen aan het Juridisch Loket zou ik beginnen met weer eens de griffie op te bellen en vragen op grond van welke bepaling dit verzoek niet in behandeling genomen zou kunnen worden. Als daar geen duidelijk antwoord op komt vraag je naar de baas, en zonodig de baas van die baas, totdat iemand met een antwoord komt.

Dan is ofwel je probleem opgelost, of ze hebben daadwerkelijk kunnen aantonen dat dit niet kan (nogmaals, ik zou niet weten waarom) en dan zul je er zonodig een procedure tegenaan moeten gooien. Maar dat zou toch een beetje te gek zijn.

Als ze je met een kluitje in het riet blijven sturen kan je ook een klacht bij de rechtbank indienen.

Zal eens kijken of ik er nog wat meer over kan vinden, ik vind dit echt heel gek.

Groeten,

Temet

overigens

Dat gedoe rond gerechtelijke vaststelling na erkenning - ik heb de uitspraak die Miriam aanhaalt trouwens niet nagelezen, alleen de kop - , daar was het volgende aan de hand. Als een kind na de geboorte werd erkend door een Nederlander kreeg het vroeger automatisch de Nederlandse nationaliteit. Op een gegeven moment waren er geloof ik wat belegen heren die meerderjarige maar nog altijd vrij jonge Filippijnsen gingen erkennen en dat vond men toch een beetje gek allemaal dus toen is die automatische verkrijging van de Nederlandse nationaliteit geschrapt voor die gevallen waarin erkenning na de geboorte plaatsvond. Erkenning kon toen alleen nog maar onder bepaalde voorwaarden tot nationaliteitsverkrijging leiden.

Dat gaf vervelende gevolgen, zeker voor mensen die er simpelweg niet aan hadden gedacht om voor de geboorte te erkennen, maar zelf heb ik een zaak langs zien komen waarin het stel - zij Ghanees, hij oorspronkelijk ook maar inmiddels Nederlander - hun stinkende best hadden gedaan om alles voor de geboorte te regelen, maar omdat er papieren uit Ghana moesten komen (weet niet meer welke) en er van alles in de bureaucratie vastliep, en omdat zij vervolgens twee weken te vroeg beviel, lukte het net niet.

Gevolg: kind geen NL nationaliteit, geen verblijfsstatus, veel gezeur.

Maar ergens was een goocheme advocaat die had bedacht dat gerechtelijke vaststelling vaderschap wel nog altijd een automatische nationaliteitsverkrijging opleverde. Moest wel het verwekkerschap worden aangetoond (dat is voor erkenning helemaal niet nodig), maar dat was vaak geen enkel probleem. En dus regende het in die periode procedures tot gerechtelijke vaststelling. En toen waren er ook mensen die een gerechtelijke vaststelling wilden hoewel er al was erkend. Wat ik me ervan herinner is dat sommige rechters vonden dat het wel kon en anderen niet. Uiteindelijk vond meen ik het Amsterdamse Hof dat het niet kon, maar helemaal zeker weet ik het niet meer. Uiteindelijk is deze vloed van zaken opgedroogd omdat nadien de Rijkswet op het Nederlanderschap werd gewijzigd en de Nederlandse nationaliteit in veel gevallen bij jonge kinderen wel weer zonder al te veel problemen kan worden verkregen, zodat deze sluiproute overbodig werd.

Groeten,

Temet

Aha!

Kijk, dit is de bepaling waar het om gaat, art 1:252 BW.

Artikel 252

1. De ouders die niet met elkaar zijn gehuwd of een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan oefenen het gezag over hun minderjarige kinderen gezamenlijk uit, indien dit op hun beider verzoek in het register, bedoeld in artikel 244, is aangetekend. Een verzoek als bedoeld in de eerste volzin kan niet worden gedaan ten aanzien van de kinderen over wie zij het gezag gezamenlijk hebben uitgeoefend.
2. De aantekening wordt door de griffier geweigerd, indien op het tijdstip van het verzoek:
a. één of beide ouders onbevoegd is tot het gezag; of
b. het gezag van één van beide ouders is beëindigd en de andere ouder het gezag uitoefent; of
c. een voogd met het gezag over het kind is belast; of
d. de voorziening in het gezag over het kind is komen te ontbreken; of
e. de ouder die het gezag heeft, dit gezamenlijk met een ander dan een ouder uitoefent.
3. Tegen de weigering van de aantekening is alleen beroep mogelijk, indien zij heeft plaatsgevonden op grond van onbevoegdheid van één of beide ouders tot het gezag anders dan vanwege minderjarigheid of ondercuratelestelling. Alsdan kan de rechtbank worden verzocht de aantekening te gelasten. Zij wijst het verzoek af, indien gegronde vrees bestaat dat bij inwilliging de belangen van het kind zouden worden verwaarloosd.

Het feit dat een van de ouders niet heeft erkend, maar door gerechtelijke vaststelling ouder is geworden, is geen reden die hier wordt genoemd om de inschrijving van het gezamenlijk gezag af te wijzen. Dus vraag maar eens vriendelijk aan de griffiemedewerker hoe de weigering zich verhoudt tot de tekst van art. 1: 252 BW, en kijk dan eens hoever je komt (nogmaals: baas, baas van baas, zolang als nodig).

Kost wat telefoontjes, maar anders dan bij het Juridisch Loket kosten die geen 25 cent per minuut. Bovendien kunnen zij ook echt wat doen, dit alweer itt het JL in dit geval.

Succes ermee

Temet

Aha!

Kijk, dit is de bepaling waar het om gaat, art 1:252 BW.

Artikel 252

1. De ouders die niet met elkaar zijn gehuwd of een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan oefenen het gezag over hun minderjarige kinderen gezamenlijk uit, indien dit op hun beider verzoek in het register, bedoeld in artikel 244, is aangetekend. Een verzoek als bedoeld in de eerste volzin kan niet worden gedaan ten aanzien van de kinderen over wie zij het gezag gezamenlijk hebben uitgeoefend.
2. De aantekening wordt door de griffier geweigerd, indien op het tijdstip van het verzoek:
a. één of beide ouders onbevoegd is tot het gezag; of
b. het gezag van één van beide ouders is beëindigd en de andere ouder het gezag uitoefent; of
c. een voogd met het gezag over het kind is belast; of
d. de voorziening in het gezag over het kind is komen te ontbreken; of
e. de ouder die het gezag heeft, dit gezamenlijk met een ander dan een ouder uitoefent.
3. Tegen de weigering van de aantekening is alleen beroep mogelijk, indien zij heeft plaatsgevonden op grond van onbevoegdheid van één of beide ouders tot het gezag anders dan vanwege minderjarigheid of ondercuratelestelling. Alsdan kan de rechtbank worden verzocht de aantekening te gelasten. Zij wijst het verzoek af, indien gegronde vrees bestaat dat bij inwilliging de belangen van het kind zouden worden verwaarloosd.

Het feit dat een van de ouders niet heeft erkend, maar door gerechtelijke vaststelling ouder is geworden, is geen reden die hier wordt genoemd om de inschrijving van het gezamenlijk gezag af te wijzen. Dus vraag maar eens vriendelijk aan de griffiemedewerker hoe de weigering zich verhoudt tot de tekst van art. 1: 252 BW, en kijk dan eens hoever je komt (nogmaals: baas, baas van baas, zolang als nodig).

Kost wat telefoontjes, maar anders dan bij het Juridisch Loket kosten die geen 25 cent per minuut. Bovendien kunnen zij ook echt wat doen, dit alweer itt het JL in dit geval.

Succes ermee

Temet

Bedankt!

Op de site van rechtspraak.nl vond ik ook geen 'contra-indicaties', dus het is inderdaad heel vreemd. Bedankt!

Ik verbaas me

over het feit dat je spreekt over het aanleveren van een kopie van de geboorte akte met latere vermelding. Via www.rechtspraak.nl (mits je beiden een DigiD-code hebt) kun je het gezamenlijk gezag online regelen. Maar misschien ligt dit anders als het geen 'standaard-erkenning' betreft.

Update

Ik heb de 'belanghebbende' zelf op pad gestuurd met de benodigde munitie. In eerste instantie werd hij telefonisch twee keer afgescheept, maar na een gesprek met een leidinggevende bij de rechtbank en het dreigement om een klacht in te dienen, hebben ze het verzoek alsnog in behandeling genomen. En toen was het binnen twee dagen geregeld