Zoon gaat met vriendin en schoonouders op vakantie

Nick90 schreef op 15-01-2025 om 19:16:

[..]

Ik vind dat je als 18 jarige zeker mag verwachten dat je ouders financieel nog bijdragen. Moet jouw kind ook vanaf haar 18e alles zelf betalen?

Nee ze betalen niet alles zelf maar hebben wel zelf financiële verantverantwoordelijkheid. Al was/is dat wel met geld dat ze van ons krijgen. 

Dat begon met 4 jaar en €1 zakgeld dat ieder jaar wat meer werd. . 

Vanaf de brugklas kregen ze €27.50 per maand waarvan ze ook zelf hun prepaid mobiel moesten opwaarderen indien nodig. 

Vanaf 16 kregen ze daar €45 bij als zak en kleedgeld per maand. 

Ze moesten zelf zorgen dat ze uitkwamen met dat geld. Wat er van betaald moest worden werd ieder jaar opnieuw in onderling overleg afgesproken. 

Ze hebben vanaf 15 jaar op en af bijbanen gehad waarmee ze hun financiële ruimte konden vergroten. 

We proberen ze zonder lenen door de studie te helpen.  Voor een dag naar de uni/mbo nemen ze brood van thuis mee.  Met je vrienden gaan snacken is voor eigen rekening.  Beiden hebben ook gedeeltelijk lessen in de avond de kosten voor die warme maaltijd mogen ze declareren,  de maaltijd die ze kopen om daarna uit te gaan niet. De maaltijd gekocht in de mensa voor nog geen €10 krijgen ze terug, over de middag pizza bij de italiaan eten met ijsjes toe voorafgaand aan de avondcursus was reden voor een stevig gesprek.  €30.00 is niet nodig, was wel gezellig dat wel. 

Wij hebben echt hele duidelijke afspraken over wat wij bijdragen en wat ze zelf moeten bekostigen. Soms worden ze blij verrast als we voor ieder een nieuwe telefoon onder de kerstboom leggen, terwijl ze die zelf zouden moeten kopen. 

Uiteindelijk zou ik wel een bijdrage leveren, maar de vanzelfsprekendheid dat hij denkt dat jullie wel 1200 euro kunnen/gaan betalen zou mij storen. Ik zou 500 max bijdragen, de rest moet hij zelf bij elkaar werken.

En inderdaad, de vanzelfsprekendheid van de verwachting zou mij enorm storen.
Daarnaast, als je meerdere kinderen hebt, schept het ook een precedent voor de toekomst en voor hun. Dus nu even duidelijkheid scheppen in wat jullie kunnen en willen bijdragen aan vakanties zonder jullie voordat je straks zelf niet meer kunt gaan door financiële verplichtingen aan je kinderen en hun schoonfamilies. 
Laat ik het er op houden dat een schoonfamilie niet kan bepalen wat bij jullie de norm is voor vakanties. 

Ik zou de helft betalen.
Hij heeft een bijbaantje en kan in de vakantie(s) ook werken.

Ik zou een aantal andere factoren ook mee laten wegen. Hoe belangrijk is deze vakantie voor je kind bijv. En hoeveel zou kind zelf kunnen bekostigen.
Maar zelf heb ik eigenlijk nooit iets betaald of bijgelegd voor een vakantie van een kind. Hoogstens gaf ik wat zakgeld mee lastminute, als ik daaraan dacht. En als een kind thuisbleef als wij gingen gaf ik vast wel een budget om boodschappen te doen. Hier geen duidelijke afspraken, dat liep allemaal nogal redelijk vanzelf. 

Laat je zoon met een plan komen.
Hoeveel verdient hij per uur?
Dus hoeveel uren moet hij werken om dit bedrag bij elkaar te sparen?
Wat moet hij hiervoor laten? 
Dan kun je alsnog bijdragen hoor, maar haal hier wel lessen voor hem uit.

Hij zal niet in februari gaan, dus kan nog werken. Verder zou ik wel de helft betalen.
Mijn kinderen zijn maar met een enkel eenvoudig besef grootgebracht: geniet van wat we hebben, want dat is niet vanzelfsprekend. 
Die levenslessen hangen niet van 1 situatie af, daar stond ik losser in.
En dat heeft goed uitgepakt; met, zonder, ondanks of dankzij  mijn enkele levensles zijn ze goed terechtgekomen. 

Kinderen van 18 betalen toch gewoon hun eigen vakanties?
Zal vast een slechte ouder zijn, maar hier gingen ze vanaf 16 niet meer mee en regelden ze het zelf als ze weg wilden in de vakantie. 

Waarom gaat hij niet gewoon zelf met zijn vriendinnetje op pad? Ik kan me echt niks voorstellen bij een 18jarige die met schoonouders?? op vakantie wil.

Andersom trouwens ook niet. Dit jaar gaan man en ik weer samen op vakantie, dus zonder kinderen, en daar kijk ik echt naar uit.

Nick90 schreef op 15-01-2025 om 19:16:

[..]

Ik vind dat je als 18 jarige zeker mag verwachten dat je ouders financieel nog bijdragen. Moet jouw kind ook vanaf haar 18e alles zelf betalen?

Sterker nog, hier in NL ben je tot je kind 21 is financieel verantwoordelijk... Maar daar wordt in het levensonderhoud en studie onder verstaan. Vakanties vallen daar niet onder.

Als zoon hier op vakantie wil is prima maar dat mag hij toch echt zelf betalen. Tuurlijk krijgt hij wat extra's mee, maar daar blijft het ook wel bij.

Je vrouw was voorbarig; het is ook jouw geld er dit valt onder de controversiële kwesties. Ik zou eerst een hartig woordje met je vrouw spreken over haar gedrag. Maar je kan er verder niets meer aan doen. Ik zou de schijn van tweeeenheid voor de buitenwereld bewaren, maar verder gewoon een balans opmaken van hoeveel je uitspaart doordat je zoon niet meegaat en dat aan hem geven minus die 200 piek. 

Als de zoon het als een wens had gebracht en niet als een feit, dan had je hem misschien een voordeeltje kunnen geven, maar door het dwingende karakter van zijn besluit loopt hij dat mis.

Oh ja en leg het hem uit op een vriendelijke, vanzelfsprekende manier. Zo werkt de wereld en ook binnen een gezin. Het was leuk geprobeerd met zijn jeugdige arrogantie maar het werkt niet meer als je groot bent.

Ik had verwacht dat dit topic zou gaan over dat schoonouders niet willen betalen voor zoon en dat dat raar zou zijn. Maar dat was een eerder topic. 

Een bijdrage oke, maar geen hele vakantie betalen. Dit is nu juist iets wat een leermoment gaat zijn. Hij leert er niets van als jij zomaar zou betalen. 

rionyriony schreef op 16-01-2025 om 08:06:

Je vrouw was voorbarig; het is ook jouw geld er dit valt onder de controversiële kwesties. Ik zou eerst een hartig woordje met je vrouw spreken over haar gedrag. Maar je kan er verder niets meer aan doen. Ik zou de schijn van tweeeenheid voor de buitenwereld bewaren, maar verder gewoon een balans opmaken van hoeveel je uitspaart doordat je zoon niet meegaat en dat aan hem geven minus die 200 piek.

Als de zoon het als een wens had gebracht en niet als een feit, dan had je hem misschien een voordeeltje kunnen geven, maar door het dwingende karakter van zijn besluit loopt hij dat mis.

?
Een hartig woordje spreken over haar “gedrag”?

Als dit voorval al een “hartig woordje spreken” waard is?  Mijn hemel..

Wat vind TO zelf eigenlijk van alle reacties?

Soortgelijks mee gemaakt, al was het op een andere manier: Ik had een vakantie Lloret geboekt met vrienden, bijbaan ging het bedrijf failliet, en kon het ineens niet meer betalen. 

Ouders hebben het toen betaald en ik heb dat later, minus een gift van hun, moeten terugbetalen. 

Ik vind de volgorde hier verkeerd: Zoon had het het gesprek moeten aan gaan zonder aan te geven dat die vindt dat jullie betalen moeten. Maar goed, dat zijn pubers. Als het financieel kan, zou ik 50/50 voorstellen, met daarbij de kanttekening maken dat hij het de volgende keer anders brengt en er niet zo maar vanuit moet gaan dat jullie bij dat soort zaken bij springen.