Vriend van dochter heeft geen verblijfplaats

Heel begrijpelijk.
Bovendien de vriend slaapt toch in een hostess.

Lang leve de zorg in Nederland...

Ik begrijp dat je geen zin hebt om die jongen elke dag te faciliteren, hij kan elders ook slapen en douchen.

Maar is dat wel een echt hostel of woont hij begeleid?

Nooit gehoord van een hostel dat geregeld wordt door het OCMW.

Het feit dat hij onder begeleiding staat van het OCMW is op zich al geen erg goed teken. Tenzij hij buitenlander zou zijn. 
Maar een jonge kerel die moet ofwel studeren ofwel werken. Vindt hij dat niet? 
En een relatie van 2/3 weken, en dan al intrekken bij je vriendin? Hoe oud is je dochter en is het haar 1ste vriendje?

Ook nog vervelend als je er alleen voor staat.

Natje1812 schreef op 14-11-2024 om 21:14:

Mijn dochter is 19 hij is 18.Zijn situatie is schrijnend.Vader onbekend,moeder 2 jaar geleden zelfmoord gepleegd en verder geen familie.Hij is normaal werk aan het zoeken volgens mijn dochter …
De begeleiding en het systeem schiet serieus tekort.

Misschien heel negatief gedacht van mij maar ik heb in de hulpverlening gewerkt en het kan ook zo zijn dat zij wel oplossingen bieden maar hij ze telkens afwijst… op een keer houdt het op en dan is hij idd op hostels aangewezen lijkt me. 

Goh, wat een lastige situatie! Ik kan me goed voorstellen dat je het niet ziet zitten om deze jongen in huis te nemen. Maar ik zou een jongen in zo'n positie ook niet zomaar buiten de deur willen zetten. En je dochter zet je inderdaad wel voor het blok op deze manier...
Ik denk dat ik contact op zou nemen met zijn begeleiding. Want die heeft hij blijkbaar. Dan kun je van hun horen hoe het zit, en waar je hem eventueel mee zou kunnen helpen. En hoe betrouwbaar hij is. Want je wil niet iemand in je huis waarvan je niks weet. Heel mooi dat je dochter hem wil helpen, echt waar, maar eigen veiligheid eerst!

Je kunt hem bijvoorbeeld wel op wat praktische manieren helpen, zoals hem bij jou laten eten. Dan weet je zeker dat hij wat gezonds binnen krijgt en kun je hem beter leren kennen. Maar laten slapen, nee, dat zou mij ook echt een brug te ver zijn. En ik ben dan nog wel iemand met een helpers-syndroom .
Als na verloop van tijd blijkt dat het echt wel een goede jongen is, en je man is weer terug, kun je altijd nog verder kijken in hoeverre je hem kan en wil helpen. Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat hij vanuit zijn positie niet makkelijk solliciteert. Je kunt hem helpen met het zoeken naar banen, een beetje nette outfit van je man lenen en een sollicitatiegesprek met hem oefenen. Het lijkt me wel dat hij een zetje in de goede richting kan gebruiken. Ieder mens heeft wel eens een steuntje in de rug nodig. Maar dat is wat anders dan hem onderdak aanbieden voor onbepaalde tijd. Dat zal je dochter toch wel moeten snappen. Kun je contact hebben met je man? Misschien kan hij haar uitleggen dat wat zij wil echt niet kan en niet verstandig is.

Kun je hem anders niet helpen door hem naar een uitzendbureau te laten gaan voor een baan en hem dan op korte termijn een kamer te laten zoeken? Bijvoorbeeld via kamernet? Tot die tijd strak aangeven wat wel en niet kan (snap dat dat niet makkelijk is qua gevoel). Sterkte!

het VDAB heeft heel veel trajecten om mensen aan een baan op opleiding te helpen. Zelfs in combinatie met een uitkering of inkomen.

18 is echt nog heel jong. Ik denk dat ik me toch wel om hem zou bekommeren. Wel met strikte regels en ik weet niet of ik ‘m continu zou laten slapen. Maar ik zou zeker zorgen voor gezonde voeding en ik zou kijken of ik ‘m ergens mee zou kunnen helpen. In praktische zin. Helpen met solliciteren bijvoorbeeld.

Als ik zou overlijden en mijn kind zou er alleen voor staan op zo’n jonge leeftijd, dan zou ik ook zielsgraag willen dat een andere volwassene naar haar om zou kijken. 

oei, hier zou ik ook niet blij mee zijn. En dan ook nog eens de onstabiele gezinssituatie waar hij uit komt. Dat tekent heel erg hoe iemand in de toekomst invulling geeft aan zijn eigen gezinsleven en waarden en normen. En dat zou ik anders wensen voor mijn dochter.

Dus ik zou mij er niet teveel in mee laten slepen.

Stap 1 zou zijn contact opnemen met zijn begeleiding en eens even horen wat voor 'vlees je in de kuip' hebt, want even serieus;  hij is gewoon een vreemde en je weet niks van hem.
En zo te lezen heeft hij vooral er veel mee te winnen om een relatie met je dochter aan te gaan, namelijk zijn eerste levensbehoefte:onderdak.
En alleen al die scheve verhouding zou mij niet lekker zitten.
Ook heeft dit kind een problematische jeugd wat iemand tekent.

Wat zijn zijn toekomstplannen?

Voor mij zou dit een grote rode vlag zijn.
En voor jou dochter helaas vooral een situatie waarin ze wil helpen.

Maar eerst wil ik weten met wie ik te maken heb. Zijn er bij hem problematiek bekent, psychische kwetsbaarheid, drugs, doorzettingsvermogen, toekomstplannen? Wat zijn zijn intenties wb mijn dochter. En ga zo maar door.

En dan bedenk ik of ik hier wat mee doe. En of dat in het belang is voor mijn gezin (wat vind jou man ervan als hij bij thuiskomst een gezinslid erbij heeft?) En of alles ook in het belang is voor mijn dochter.

En dan denk ik dat het beste is dat er goede begeleiding geregeld wordt voor hem, zodat hij een eigen toekomst kan opbouwen, met studie, een woonplek en  werken aan zijn toekomt

Wat een moeilijke situatie! Zelf zou ik proberen om hem in een betere situatie te krijgen, dus een baantje regelen en (indien mogelijk) een stabielere verblijfplaats. Er staat nu heel veel druk op jouw dochter: ze voelt zich verantwoordelijk voor zijn welzijn en moet zich tegelijk verweren tegen jouw afkeur/weerzin/zorgen (hoe terecht ik die ook vind!). Als je hem op een goed spoor kunt krijgen dat niet zo afhankelijk is van haar, help je haar enorm.

Mayosate schreef op 14-11-2024 om 22:11:

[..]

Misschien heel negatief gedacht van mij maar ik heb in de hulpverlening gewerkt en het kan ook zo zijn dat zij wel oplossingen bieden maar hij ze telkens afwijst… op een keer houdt het op en dan is hij idd op hostels aangewezen lijkt me.

En kan ook nog zijn dat deze jongere ook een behoorlijk trauma heeft opgelopen door de situatie waarin hij zit, want het klinkt heel erg schrijnend. 

en nog een tip; neem absoluut geen beslissing zolang jou man er niet is, want dan heb je kans dat deze situatie je eigen gezin gaat ontwrichten en daar zou ik voor waken. Je eigen gezin eerst.

Straks is jou dochter niet meer verliefd en zit je met een onhoudbare situatie.

Stap 1. Ga in gesprek met begeleiding en regel met hun een stabiele situatie voor deze jongere, die niet jou gezin ontwricht. En help hem en ondersteun hem dan, vanuit deze situatie aan studiemogelijkheden enz. 

En ik kan mij goed voorstellen, dat deze jongere zwaar getraumatiseerd is door zijn verleden en het wegvallen van zijn moeder (en ik schat maar zo in ook zijn problematische jeugd). Dat ik voor hem ook in zou zetten op goede trauma begeleiding hiervoor en hier ook op zou aandringen omdat hij daar zelf misschien nog niet zo voor open zal staan in eerste instantie.