Lastig met jongvolwassen zoon
Mijn zoon van 21 maakt het ons lastig doordat hij enorm eigenzinnig is.Ik ben al 16 jaar samen met mijn man,niet zijn vader met zijn vader is er geen contact.Hij werkt en sport veel…bodybuilding dus hij doet zijn eigen potje klaar.Onze keukenkasten staan propvol dozen poeder.Koopt een airfryer en rijstkoker zonder overleg en propt dit ook in onze kasten.Vuile. vaat blijft vaak in de gootsteen staan en als hij het het in de vaatwas steekt dan is het vaak nog zeer vuil tot zelfs beschimmeld.Onze koelkast en diepvries staat vol zodat wij plek moeten zoeken voor ons gerief.Maar het moeilijkste van al is dat hij enorm haantjesgedraag vertoond tegenover mijn man terwijl dit totaal niet nodig is.Als hij vraagt iets op te ruimen of gelijk wat dan maakt hij hem breed en zegt dingen zoals ‘ik zal dat wel zelf beslissen’ of gelijk wat.Nu heeft mijn man een motorfiets die onder een zeil staat en beide richtingwijzers blijken afgekraakt.Volgens mijn man met opzet en denkt direct aan zoon…Ik weet niet wat ik hiermee moet doen.Ik kan hem confronteren maar hij zal toch ontkennen.Ik ben die situatie enorm beu aan het worden en wil eigenlijk dat hij stilletjes aan vertrekt.Maar ik wil hem ook niet buitengooien en het risico nemen dat ik hem nooit meer zie….Dat haantjesgedrag toont hij ook vooral wanneer ik er niet bij ben maar ik geloof mijn man wel.Hoewel mijn man niks te maken heeft met de breuk met mijn ex is het wel net alsof hij het hem kwalijk neemt.Een gesprek is moeilijk hij begint te grinniken en zegt ‘ik heb geen zin in die zever’…
Miraval schreef op 30-07-2024 om 22:14:
[..]
Nou ja dan lijkt mij de oplossing toch wel vrij simpel... woonruimte zoeken voor zichzelf. Jammer voor hem maar als hij grotemensen dingen wil doen dan kan hij ook in een grotemensen huis wonen alleen.
Ja want die zijn er ook echt in overvloed in betaalbare klasse.
Klinkt anders alsof uit België komen, dus misschien is de huizensituatie daar anders.
Het is een mooie leeftijd om op zichzelf te gaan wonen. Samen als volwassenen om tafel gaan zitten: vragen hoe hij vindt dat het gaat en ook opmerken dat de frictie die er ontstaat natuurlijk is, omdat zoon op een leeftijd is gekomen dat hij diep van binnen weet dat hij zelf zijn leven wil invullen zoals hij blieft en dat kan niet als hij in huize mama woont.
Nick90 schreef op 30-07-2024 om 22:26:
[..]
Ja want die zijn er ook echt in overvloed in betaalbare klasse.
Nou ja waar een wil is…
als je 21 bent en heel veel werkt kan je ook vast wel een kamer van 5 a 600 euro huren.
een andere optie is om te stoppen met anabolen en je te gedragen, dan kan je bij je moeder blijven wonen.
Dit gedrag overkomt zoon niet ‘zomaar’. Hij heeft keuzes en er (kunnen) zitten consequenties aan die keuzes verbonden.
Echt ik zie aardige jongens zó veranderen door dat rotspul. Zonde op zóveel vlakken om het te gebruiken.
Nick90 schreef op 30-07-2024 om 22:26:
[..]
Ja want die zijn er ook echt in overvloed in betaalbare klasse.
Dan moet hij iets aan zijn attitude doen zodat hij thuis welkom blijft
Zien jullie dit gedrag bij hem sinds hij anabolen gebruikt?
van anabolen kunnen mensen agressief worden. Daar lijkt het hier op.
Nick90 schreef op 30-07-2024 om 22:26:
[..]
Ja want die zijn er ook echt in overvloed in betaalbare klasse.
Ik heb het niet over hem eruit gooien he? Maar gewoon aangeven dat de grens bereikt is en dat je van hem.verwacht dat hij actief gaat zoeken naar eigen woonruimte. Je laat jezelf toch niet soort van terroriseren door je volwassen zoon in je eigen huis?
Het is het 1 of het ander. Aan hem de keus. Aanpassen en meehelpen, stoppen met die rotzooi of woonruimte zoeken en uit huis gaan.
Bij dit gedrag zou wat mij betreft de keuze bestaan uit twee opties:
- Je gedraagt je normaal en met respect naar de ouders.
- Je gaat het huis uit. Bij gebrek aan woningen zal dat dan iets worden als iets delen met leeftijdgenoten/sportgenoten. Of een bungalowtent in de tuin.
Dit pik je toch niet? Kom nou. Hoever laat je hem gaan uit angst hem kwijt te raken?
Natje1812 schreef op 30-07-2024 om 22:00:
Hij gebruikt idd anabolen.Als ik hem daarop aanspreek dan lacht hij me uit omdat ik daar niks van weet volgens hem…Hij heeft mijn man ook al een duw gegeven.
Je man duwen? Wow dit gaat wel de grens over. Hij lacht je uit, dat is nog een grens over. Als iemand jouw grenzen overschrijdt, wat doe je dan?
Als hij als een volwassene aangezien wil worden is het tijd voor een gesprek met zijn drieën. Je bent al 16 jaar samen met je partner en weet intussen wel wat je aan hem hebt. Het moet je zoon duidelijk zijn dat je van hem houdt maar dat er geen enkele ruimte is voor provocerend gedrag naar je man. Dat je je partner in die zin zeker steunt en dat je zoon zijn grens moet bewaken. Dat op deze manier samenleven met drie volwassenen onmogelijk is geworden.
Zoek daarvoor een rustig moment uit en laat je niet afschepen dat hij geen zin heeft in "gezever", dat zegt hij omdat hij best weet dat zijn gedrag onacceptabel is. Zoek samen naar oplossingen, een tweede koelkastje, een plek waar zijn supplementen kunnen staan en dat hij zijn troep moet opruimen, de pubertijd is voorbij. Die anabolen verbieden zal lastig zijn maar je afkeuring laten blijken mag zeker. "Fijn dat je er zo sterk uitziet maar jammer dat dat mede dankzij troep is en jammer dat je er geen leuker mens van wordt".
Op straat zetten is het laatste wat jullie willen maar als er geen verandering komt in zijn gedrag is het tijd om actief op zoek te gaan naar woonruimte, het is nu onleefbaar.
Is hij toen hij jonger was erg onzeker geweest? Het lijkt of hij wat doorslaat naar teveel zelfvertrouwen en machogedrag.
wil40 schreef op 31-07-2024 om 09:28:
Als hij als een volwassene aangezien wil worden is het tijd voor een gesprek met zijn drieën. Je bent al 16 jaar samen met je partner en weet intussen wel wat je aan hem hebt. Het moet je zoon duidelijk zijn dat je van hem houdt maar dat er geen enkele ruimte is voor provocerend gedrag naar je man. Dat je je partner in die zin zeker steunt en dat je zoon zijn grens moet bewaken. Dat op deze manier samenleven met drie volwassenen onmogelijk is geworden.
Zoek daarvoor een rustig moment uit en laat je niet afschepen dat hij geen zin heeft in "gezever", dat zegt hij omdat hij best weet dat zijn gedrag onacceptabel is. Zoek samen naar oplossingen, een tweede koelkastje, een plek waar zijn supplementen kunnen staan en dat hij zijn troep moet opruimen, de pubertijd is voorbij. Die anabolen verbieden zal lastig zijn maar je afkeuring laten blijken mag zeker. "Fijn dat je er zo sterk uitziet maar jammer dat dat mede dankzij troep is en jammer dat je er geen leuker mens van wordt".
Op straat zetten is het laatste wat jullie willen maar als er geen verandering komt in zijn gedrag is het tijd om actief op zoek te gaan naar woonruimte, het is nu onleefbaar.
Is hij toen hij jonger was erg onzeker geweest? Het lijkt of hij wat doorslaat naar teveel zelfvertrouwen en machogedrag.
Dit. Met z’n drieën om de tafel als gelijkwaardige volwassenen en afspraken maken zou het beste zijn. Echter uit de OP blijkt niet dat hij emotioneel volwassen genoeg is om zo’n gesprek te kunnen voeren. En dan ook nog de invloed van die anabolen erbij. Directief optreden is op die leeftijd ook een gepasseerd station. Lastig TO. Zou hem aanspreken op zijn eer- en rechtvaardigheidsgevoel kunnen werken? Zo van : wat zou jij ervan vinden als een vriend van jou zijn ouders zo zou behandelen? Zou je dat eervol vinden? Dat een grote, sterke jonge man een ander intimideert met zijn nieuwverworven kracht. Is dat eervol of rechtvaardig? Bij een sterk lichaam hoort ook een sterke geest: je hoort juist met een dergelijke kracht je grenzen te kennen en je kracht inzetten om anderen te beschermen en ze zeker niet aan te vallen.
regels stellen, en duidelijk maken dat deze van jouw komen.
Zoals: jouw voedsel mag in die kast, als je meer ruimte nodig hebt, zet je het op je kamer, of overleg je eerst even.
Onder mijn dak ben je beleefd tegen je stiefvader.
Kostgeld laten betalen. Sommige kinderen vinden het wel best omdat mama gratis is. Eens kijken hoe snel hij uit wil vliegen als dat voordeel verdwijnt.
Moederkareltje schreef op 31-07-2024 om 13:31:
Kostgeld laten betalen. Sommige kinderen vinden het wel best omdat mama gratis is. Eens kijken hoe snel hij uit wil vliegen als dat voordeel verdwijnt.
Zit wel wat in ja. Als je al 21 bent en werkt dan is het niet onredelijk dat niet alles meer gratis is.
Ik had een heel verhaal getikt maar ik bleek niet ingelogd. 
Ik denk dat mijn reactie een veel voorkomende zal zijn: met 21 is het een daad van liefde en geen plicht om je kind bij jou en jouw levenspartner te laten wonen. Daar moet prettig gedrag + een geldelijke bijdrage tegenover staan. Per slot van rekening hoef jij van het uitgespaarde geld geen airfryer te financieren die ook nog jouw kast in beslag neemt. Betekent dat hij teveel geld en te veel kapsones heeft en overmoedig is geworden, immers jij zegt niets. Dus hij blijft in die waan. Zet hem op zijn plaats.