Knaagdieren
Ik woon al 8 jaar samen met mijn vriend, we zijn allebei rond de 30. Zo'n 5 jaar geleden hebben we bepaalde knaagdieren gehad die toentertijd in de woonkamer stonden. Het was vooral mijn hobby maar hij vond het wel prima toen. 3 jaar geleden zijn ze overleden en intussen hebben we ook een hond.
Nu wil ik heel graag weer die knaagdieren. Mijn vriend wil het niet. Hij vond ze de vorige keer enorm stinken. Dat klopt ook wel, maar ik zou ze dit keer niet meer in de woonkamer zetten. We hebben een tussenwoning met naast onze slaapkamer ook allebei een eigen kantoor. Ik wil ze dan op mijn kantoor hebben. Zodat het in de woonkamer en andere plekken waar hij komt niet stinkt. Natuurlijk betaal ik alles zelf.. (heb ik vorige keer ook gedaan). Maar mijn vriend heeft er echt niets mee. Hij wil er eigenlijk niets mee te maken hebben en ook al zet ik ze dan op mijn 'eigen' kamer waar hij nooit hoeft te komen, hij is bang dat hij ze hoort snachts.
Aan de ene kant vind ik dat dit soort dingen wel in overleg moeten maar aan de andere kant voel ik me hierdoor best beperkt terwijl hij er zo beperkt last van zou hebben. Ik zou ook het liefst een tweede hond erbij willen maar dat wil hij absoluut niet. Daarvan vind ik wel dat hij het er echt mee eens moet zijn dus dat idee heb ik al wel uit mijn hoofd gezet. Maar deze knaagdieren verbieden.. Wat vinden jullie?
Peiling
Partner zijn mening respecteren of kiezen voor mezelf
Ik heb een tijdje terug op twee ratten gepast. Ze stonden in mijn kantoor, maar je rook ze al als je binnenkwam in de voordeur (ja, ook op de dag dat de kooi helemaal uitgeboend en verschoond was). Dat merk je niet als ze altijd in huis hebt en de dieren leuk vindt, maar wij zeker wel. Mijn vriend heeft een goede neus en was zo ongelukkig dat we ze na een week in het huis hebben gezet van degene van wie de ratten waren en twee keer per dag heen en weer gingen om ze daar eten te geven en aandacht. Alles liever dan die kooi nog langer in huis. Ook het geluid was inderdaad goed te horen 's nachts.
Sorry, ik snap je vriend.
Huisdieren moet je alleen in huis halen als je er beide volledig achter staat. Hij merkt het toch dat ze in huis zijn. Daarnaast zal hij, als er onverhoopt iets met jou gebeurt, toch verantwoordelijk zijn voor de dieren.
ik ben opgegroeid met huisdieren en snapte mijn ex niet dat hij geen kat wou. Ik vind het wel terecht dat we daarom nooit een kar genomen hebben. Alle huisgenoten moeten het met de aanschaf eens zijn.
Ik vind huisdieren wel een gezamenlijke beslissing. Je bent er samen verantwoordelijk voor en het heeft echt wel invloed op iemands leven, zelfs als je niet hoeft te verzorgen. De aanwezigheid, de ruimte, de geur, als jij een keer ziek bent zal hij toch de verzorging op zich moeten nemen. Stel je raakt zwanger en moet bevallen, komt het verschonen van de kooi dan ook op hem neer?
En als je het wel zou willen, moeten ze per se binnen staan of kunnen ze ook in de tuin/op het balkon? Geuren kunnen echt heel indringend zijn. Ik weet van mezelf dat ik daar nogal gevoelig voor ben. Ik vind niet snel iets stinken of zo, maar als ik een geur onaangenaam vind, dan is dat heel overheersend en ook echt beperkend voor mijn dagelijkse bezigheden.
Tsja je woont samen dan zullen jullie toch rekening met elkaar moeten houden, als je vriend er last van heeft niet doen.
nee als hij het vind stinken dan kan het natuurlijk niet. Je kan wel konijnen nemen misschien? Die kunnen/moeten namelijk buiten wonen
Nee als jullie er samen niet uit kunnen komen zou ik ze echt niet nemen. Of je moet weer gaan latten. Jullie wonen samen dus jullie beslissen ook samen over dieren. Ik zou echt gek worden als mijn vriend ineens thuis zou komen met een kat 😱
Ik zou ook het liefst een huis vol dieren hdbben. Man niet. Dus komen ze er niet. Je woont samen in één huis, dus je moet het er beide over eens zijn.
Helder! Dank voor jullie reacties 
Ik zou me ook wel een beetje zorgen maken of je wel genoeg tijd gaat besteden aan de dieren. Als ze in een andere kamer staan, staan ze uit het zicht.
Ga je bewust een paar uur per dag in die kamer zitten om met ze bezig te zijn?
Tijd die je dus niet met je vriend doorbrengt omdat die niets met de dieren wil doen?
Of is het meer 'voor de heb'?
Ik had vroeger een cavia, arm beest, het was toen normaal dat ze in een kooi ergens neergezet werden. Ik was dol op het beest, hij was erg lief, maar de bak stonk wel en om gezinsleden een plezier te doen verhuisde hij steeds verder uit het zicht en reuk. Daar haalde ik hem iedere dag een tijdje uit zijn gevangenis en werd hij geaaid.
Niet doen, dieren horen niet in een bak of kooi in een kamertje achteraf. Wie doe je er een plezier mee? De dieren in ieder geval niet. Ook knaagdieren willen sociale interactie, tenminste als je ze tam wilt hebben en ze willen veel aandacht. Ze willen veel ruimte, grote kooi met meerdere lagen om te klimmen en ook iedere dag los in je woning. Niet achteraf in een kamertje met amper bedrijvigheid waar ze zich vervelen. Zoals vandaag is het 34 graden, dan stinken ze echt wel door je hele huis.
Herkenbaar? Net wanneer je tegen je partner zegt 'Oke, ik doe het niet!' Zegt hij:'Nou ja als je het graag wil en er zelf voor zorgt mag het'. Zucht haha.. we gaan het nog wel bespreken.
Beetje zielig vooral, die beestjes in een kooitje..ik zou t niet doen.
Mischa83 schreef op 08-07-2023 om 19:58:
Beetje zielig vooral, die beestjes in een kooitje..ik zou t niet doen.
Nee joh, deze beesten overleven niet in het wild. En net als de vorige keer koop ik dan een kooi voor 14 stuks, terwijl ik er dan maar 3 neem. Niet zielig hoor.
Nu wil iedereen (ik 
) natuurlijk weten wat voor knaagdieren het zijn.
Goed dat je in gesprek gaat en niet direct blij naar de winkel rent omdat je vriend het toch alsnog niet erg vindt. 
Zelf heb ik al sinds ik op mezelf woon, zo'n 22 jaar, al de afdankers, probleemgevallen, mishandelde etc dieren in huis, van hond tot parkiet.
Toen ik mijn man leerde kennen heb ik gelijk heel duidelijk gemaakt dat voor mij, een huis zonder dieren totaal ondenkbaar is, en mijn deur altijd open is voor nog een levend wezen in nood.
Wel is het zo dat toen onze dochter werd geboren ik niet zomaar meer klakkeloos iets in huis nam, een hond met bijvoorbeeld gedragsproblemen gaat vaak niet samen met een baby.
Maar als jou vriend het echt niks vind en je hebt dit vooraf niet besproken is het een erg lastige kwestie.
Dan zou ik de voor en nadelen samen net hem op een rijtje zetten en bespreken waarom je dit wel of juist niet wil.