Kinderen (jong volwassenen) komen weer terug thuis wonen
Door omstandigheden komen zowel onze dochter als zoon weer terug thuis wonen.
Onze dochter heeft bijna 4 jaar op zichzelf gewoond en onze zoon heeft nu ruim een jaar op zichzelf gewoond. Een beetje Googlen leert dat dit "Boemerangkinderen" genoemd wordt. Voor mij voelt het ook een beetje als een boemerang. Want toen onze dochter als eerste uit huis ging, heb ik het daar moeilijk mee gehad.
Nu komen ze allebei weer bij ons wonen. Enerzijds fijn, anderzijds waren mijn man en ik inmiddels gewend met ons tweetjes. Ik zou graag ervaringen willen horen/delen, met moeders die ditzelfde aan de hand hebben (gehad).
Granola schreef op 07-04-2022 om 18:51:
Tja, het nieuwe normaal is gewoon geen eigen huis, maar wonen met huisgenoten. Niet alleen voor studenten, maar ook voor young professionals met een full time baan. Ik zie het bij mijn jonge collega's, samenwonen met een huisgenoot op je 28e is doodnormaal. Verwachtingen bijstellen. Wen er maar aan.
De door diverse oorzaken omstaande problemen in de huizenmarkt maken dit nog niet (nieuwe)normaal, de omstandigheden zijn helaas wel bijna zo op dit moment.
Ik zou het niet wenselijk vinden om naar een maatschappij toe te gaan waarin je semi verplicht moet samen wonen met huisgenoten omdat er weinig tot geen andere keuze is. De problematiek in de huizenmarkt vind ik verre van normaal.
Zet dan in de (grote) steden woontoren neer zodat iedereen zijn eigen plekje kan behouden ook al is het niet heel groot.
Samenwonen met een door jouw gekozen partner kan soms al spanningen binnen de relatie geven op bepaalde momenten laat staan als je met vrienden of zelfs kennissen/vreemden in een huis zou leven.
En dan de klacht dat ouderen niet kleiner gaan wonen en zo de doorstroming van de woningmarkt hinderen: als je kinderen hebt, is het dus wel handig nog wat kamers achter de hand te hebben als ze weer terug komen vliegen!
Mijn dochter kwam aan het begin van de coronacrisis vanuit haar eenzame studentenkamer weer naar het ouderlijk huis, op zich best gezellig, maar we waren ook allemaal blij dat ze een nieuw stekje in een woongroep vond.
Granola schreef op 07-04-2022 om 18:51:
Tja, het nieuwe normaal is gewoon geen eigen huis, maar wonen met huisgenoten. Niet alleen voor studenten, maar ook voor young professionals met een full time baan. Ik zie het bij mijn jonge collega's, samenwonen met een huisgenoot op je 28e is doodnormaal. Verwachtingen bijstellen. Wen er maar aan.
Het probleem is dat er genoeg oudere mensen zijn, vaak alleenstaand (weduwe of weduwnaar) die best kleiner willen gaan wonen. Vaak wonen ze in een eengezinswoning die ze zelf ook te groot vinden, twee of drie kamers staan vrijwel permanent ongebruikt, op de zolder zijn ze al helemaal in geen jaren meer geweest. En veel van die mensen willen best naar een 3-kamer appartement bijvoorbeeld, makkelijker te onderhouden, geen trappen meer, enz. Maar die appartementen zijn er niet, of als ze er wél zijn (seniorenbouw) dan liggen de huren gewoon tussen de 900 en 1200 euro per maand kaal (en komen er nog servicekosten bij). Dat kunnen die mensen niet opbrengen, dus blijven ze maar zitten in hun te grote woning die ze wél kunnen betalen.
Daarnaast is er een quotum aan sociale huurwoningen dat door migranten wordt gebruikt als winterwoning. In maart vertrekken ze naar hun eigen huis/appartement in Turkije of Marokko, verblijven daar tot half oktober, en komen hier overwinteren. Ten dele ook omdat ze anders hier toeslagen en andere benefits mislopen als ze niet minstens een half jaar in Nederland verblijven. Maar die mensen hebben dus gewoon een EIGEN woning in Turkije of Marokko en leggen hier beslag op de sociale woningmarkt, terwijl ze er de helft van het jaar niet zijn. Geldt overigens ook inmiddels voor veel Oosteuropeanen.
redbulletje schreef op 07-04-2022 om 19:05:
[..]
Net zoals jongvolwassenen die langer bij hun ouders blijven wonen dus.
Wanneer je een goede band met je ouders hebt en de woonruimte is redelijk groot dan gaat dit net wat makkelijker als dat de omstandigheden anders zouden zijn.
Zelf heb ik ook daar geluk mee gehad dat beide bovenstaande dingen er waren.
Ik heb zelf tot en met 25 jaar thuis gewoond toen via inschrijving(6 jaar) en geluk een sociale huurwoning weten te krijgen. Toen was de markt al redelijk gespannen en nu is het er niet beter op geworden.
MidasWolf schreef op 07-04-2022 om 19:11:
[..]
Wanneer je een goede band met je ouders hebt en de woonruimte is redelijk groot dan gaat dit net wat makkelijker als dat de omstandigheden anders zouden zijn.
Zelf heb ik ook daar geluk mee gehad dat beide bovenstaande dingen er waren.
Ik heb zelf tot en met 25 jaar thuis gewoond toen via inschrijving(6 jaar) en geluk een sociale huurwoning weten te krijgen. Toen was de markt al redelijk gespannen en nu is het er niet beter op geworden.
Mijn klus koophuis had ik op m'n 25e en kon alleen maar omdat m'n vader echt alles zelf kon op verbouwingsgebied. Daar zijn we in de avonden en weekenden nog bijna 2 jaar aan bezig geweest voor ik kon verhuizen. Persoonlijk vond ik geduld hebben het meer dan waard om daarna ook echt naar m'n zin te kunnen wonen. Anno nu is het allemaal nog veel moeilijker geworden, ook de bouwmaterialen zijn nu onbetaalbaar.
redbulletje schreef op 07-04-2022 om 19:18:
[..]
Mijn klus koophuis had ik op m'n 25e en kon alleen maar omdat m'n vader echt alles zelf kon op verbouwingsgebied. Daar zijn we in de avonden en weekenden nog bijna 2 jaar aan bezig geweest voor ik kon verhuizen. Persoonlijk vond ik geduld hebben het meer dan waard om daarna ook echt naar m'n zin te kunnen wonen. Anno nu is het allemaal nog veel moeilijker geworden, ook de bouwmaterialen zijn nu onbetaalbaar.
Ja precies, ik heb het ook te doen met de generatie onder mij, nu is het al lastig laat staan straks. Alles is duur op het moment ben benieuwd waar dat heen gaat.
Fijn dat het zo kon bij jou dat scheelt een boel en je woont er nog steeds, zeker een goede investering geweest zowel in geld als in herinneringen.
Ik heb tot mijn 25e thuis gewoond (eigen keuze) maar toen was ik er ook wel echt aan toe om op mezelf te gaan en na een maand wilde ik al niet meer terug.
Op mijn 18e was ik echt niet klaar om op mezelf te gaan wonen.
Mijn ouders hebben overigens wel altijd gezegd dat de deur altijd open staat, zeker in noodgevallen.
Wel is het anders dan met pubers. De kinderen van TS hebben al op zichzelf gewoond, ze zijn dus een stuk zelfstandiger dan voordat ze op zichzelf gingen wonen. Dan kun je ook andere verwachtingen hebben. Maar dat moet je dan wel uitspreken naar elkaar, anders krijg je frustraties die zich opstapelen op basis van het niet voldoen aan verwachtingen die niet bekend waren.
MidasWolf schreef op 07-04-2022 om 19:23:
[..]
Ja precies, ik heb het ook te doen met de generatie onder mij, nu is het al lastig laat staan straks. Alles is duur op het moment ben benieuwd waar dat heen gaat.
Fijn dat het zo kon bij jou dat scheelt een boel en je woont er nog steeds, zeker een goede investering geweest zowel in geld als in herinneringen.
Klopt, mijn huis betekent veel meer voor me doordat overal herinneringen aan m'n vader in zitten.
Dit geldt eveneens voor mijn moeder die echt niet naar een seniorenflat wil, maar zolang mogelijk thuis wil blijven wonen. Hulp inkopen voor de grote tuin is vele malen goedkoper dan een klein appartementje zonder buiten te moeten huren. In coronatijd werd dat extra duidelijk want die bejaarden hebben hooguit een balkonnetje en dan zit je wel heel erg opgesloten.
redbulletje schreef op 07-04-2022 om 19:31:
[..]
Klopt, mijn huis betekent veel meer voor me doordat overal herinneringen aan m'n vader in zitten.
Dit geldt eveneens voor mijn moeder die echt niet naar een seniorenflat wil, maar zolang mogelijk thuis wil blijven wonen. Hulp inkopen voor de grote tuin is vele malen goedkoper dan een klein appartementje zonder buiten te moeten huren. In coronatijd werd dat extra duidelijk want die bejaarden hebben hooguit een balkonnetje en dan zit je wel heel erg opgesloten.
Ik snap helemaal dat oude(re) mensen lang in hun huis willen blijven wonen. Er zijn herinneringen, het is een vertrouwde omgeving, enz. Maar tegelijkertijd merk je (en dat heb ik ook bij mijn ouders moeten merken) dat ze dat grote huis niet meer naar behoren kunnen bijhouden, dat het boven hun macht gaat. Dat ze in feite nog maar 40-50% van dat grote huis benutten, en dat de rest een beetje verkommert. En niet alle bejaarden hebben voldoende geld om een tuinman in te huren, of een particuliere huishoudelijke hulp.
Pejeka1 schreef op 07-04-2022 om 19:54:
[..]
Ik snap helemaal dat oude(re) mensen lang in hun huis willen blijven wonen. Er zijn herinneringen, het is een vertrouwde omgeving, enz. Maar tegelijkertijd merk je (en dat heb ik ook bij mijn ouders moeten merken) dat ze dat grote huis niet meer naar behoren kunnen bijhouden, dat het boven hun macht gaat. Dat ze in feite nog maar 40-50% van dat grote huis benutten, en dat de rest een beetje verkommert. En niet alle bejaarden hebben voldoende geld om een tuinman in te huren, of een particuliere huishoudelijke hulp.
Het is echt maatwerk de ene oudere is de ander niet, ook een stel(oom en tante) zijn bewust verhuist naar een kleiner huis.
Het huis waar zij woonde was zelfs met hulp moeilijk houdbaar. Dubbelwoonhuis (woonboerderij zonder vee)op het platteland daar hadden zij bijvoorbeeld een tuin van meer dan 1000 m2 meter.
MidasWolf schreef op 07-04-2022 om 20:12:
[..]
Het is echt maatwerk de ene oudere is de ander niet, ook een stel(oom en tante) zijn bewust verhuist naar een kleiner huis.
Het huis waar zij woonde was zelfs met hulp moeilijk houdbaar. Dubbelwoonhuis (woonboerderij zonder vee)op het platteland daar hadden zij bijvoorbeeld een tuin van meer dan 1000 m3 meter.
Ik merkte het onlangs heel duidelijk in een gesprekje dat ik had met een kennis. Ze is rond de 80 jaar, haar man is een jaar of 6 geleden overleden. Ze woont in een ruime eengezinswoning (sociale huur), en wilde best, zeker toen haar man overleden was, verhuizen naar een appartement. Maar dat was nergens te vinden. Ja, in een seniorencomplex voor 1100 euro per maand. Maar met haar AOW en minimale pensioentje is dat geen optie. Dus blijft ze maar wonen in haar huis dat nu 650 euro per maand kost. Het is niet dat ze niet WIL, want ze vindt zelf ook dat het fijn zou zijn als een jong gezin van die woning zou kunnen genieten. Maar ze kan gewoon geen kant op.
Pejeka1 schreef op 07-04-2022 om 20:33:
[..]
Ik merkte het onlangs heel duidelijk in een gesprekje dat ik had met een kennis. Ze is rond de 80 jaar, haar man is een jaar of 6 geleden overleden. Ze woont in een ruime eengezinswoning (sociale huur), en wilde best, zeker toen haar man overleden was, verhuizen naar een appartement. Maar dat was nergens te vinden. Ja, in een seniorencomplex voor 1100 euro per maand. Maar met haar AOW en minimale pensioentje is dat geen optie. Dus blijft ze maar wonen in haar huis dat nu 650 euro per maand kost. Het is niet dat ze niet WIL, want ze vindt zelf ook dat het fijn zou zijn als een jong gezin van die woning zou kunnen genieten. Maar ze kan gewoon geen kant op.
Dat is ook een groot probleem, ouderen die niet weg kunnen uit een sociale huurwoning vanwege de kosten. Ze gaan dan kleiner wonen voor meer huur en moeten de verhuiskosten zelf betalen. Ik ben voor een regeling waarbij ouderen een verhuisvergoeding krijgen en niet gelijk honderden euro's omhoog gaan in kale huur. Alleen zo krijg je sneller gezinswoningen leeg.
Maar een tekort aan een miljoen woningen is niet 1,2,3 op te lossen in korte tijd.
Geen ervaring mee. Wel mijn zusje een tijdje in huis gehad.
Het lijkt me pittig, maar veel hangt af van de omstandigheden ( Werken ze, studeren ze, hebben ze een relatie, wat zijn hun bezigheden, etc. ) en hoe ze zijn natuurlijk.
Tickel schreef op 07-04-2022 om 21:57:
[..]
Dat is ook een groot probleem, ouderen die niet weg kunnen uit een sociale huurwoning vanwege de kosten. Ze gaan dan kleiner wonen voor meer huur en moeten de verhuiskosten zelf betalen. Ik ben voor een regeling waarbij ouderen een verhuisvergoeding krijgen en niet gelijk honderden euro's omhoog gaan in kale huur. Alleen zo krijg je sneller gezinswoningen leeg.
Maar een tekort aan een miljoen woningen is niet 1,2,3 op te lossen in korte tijd.
Het zou ook een oplossing kunnen zijn om mantelzorgerwoningen te subsidiëren. Als je ziet hoeveel geld het ons gekost heeft (zowel bouw- als leges kosten) terwijl het de overheid juist enorm veel geld bespaart. We hebben geen/minder zorg nodig vanuit de WMO, met meer mensen in één huis/op één perceel ipv twee huizen/twee percelen, natuurlijke zorg voor elkaar, eenzaamheid wordt minder, ouderen kunnen kleiner wonen ipv in groot huis, financieel valt er voor degene in de mantelzorgerwoning huur/hypotheek weg of vermindert. Allemaal voordelen. Jammer dat dat niet méér gestimuleerd wordt maar dat het ons juist veel investering heeft gekost. Nu zijn familiebanden en samen herinneringen maken altijd nog waardevoller dan geld op de bank, maar linksom of rechtsom moet het wel betaald worden. Het zou (ook gevoelsmatig) al veel schelen als je daar geen legeskosten ed over zou hoeven betalen.
Pejeka1 schreef op 07-04-2022 om 20:33:
[..]
Ik merkte het onlangs heel duidelijk in een gesprekje dat ik had met een kennis. Ze is rond de 80 jaar, haar man is een jaar of 6 geleden overleden. Ze woont in een ruime eengezinswoning (sociale huur), en wilde best, zeker toen haar man overleden was, verhuizen naar een appartement. Maar dat was nergens te vinden. Ja, in een seniorencomplex voor 1100 euro per maand. Maar met haar AOW en minimale pensioentje is dat geen optie. Dus blijft ze maar wonen in haar huis dat nu 650 euro per maand kost. Het is niet dat ze niet WIL, want ze vindt zelf ook dat het fijn zou zijn als een jong gezin van die woning zou kunnen genieten. Maar ze kan gewoon geen kant op.
Dat klopt niet helemaal, want er zijn ook seniorenwoningen met sociale huur. Net zoals andere woningen is daar ook een deel speciaal bestemd voor sociale huur. De woningbouwvereniging stimuleert ouderen ook te verhuizen, daar zijn speciale regelingen voor en hoe ouder de senior is, hoe hoger op de voorrangslijst. Nog beter zelfs, als de sociale seniorenwoning iets duurder is dan de huidige woning, wordt de huur aangepast en dus nooit hoger dan de senior betaalde voor gezinswoning dat achter gelaten wordt.