Foute vriend

Wij hebben een dochter van net 20. Slimme meid, leuk om te zien. Weinig vrienden, omdat ze moeite heeft met het maken van nieuwe contacten, maar de vriendschappen die ze heeft zijn erg hecht.
Sinds ongeveer 2 jaar zit ze niet lekker in haar vel. Sluit zich steeds meer af en zit veel op haar kamer. HBO studie afgebroken en thuis gaan zitten onder het mom van 'ik zoek wel werk'. Dat lukte niet omdat ze alle contacten via de mail laat verlopen. Bellen is eng, laat staan langsgaan! Uiteindelijk hebben wij via een kennis een paar weken een kantoorbaantje weten te regelen omdat we het beu waren om naar een dochter met laptop te kijken. Dat is nl het enige wat ze de hele dag deed. Films kijken...
Ze werd steeds ongelukkiger en vooral haar vader en oudste broer hadden het gedaan. Dat resulteerde ook in regelmatig ruzie en huilbuien. Ze voelde zich thuis niet gewenst en vond dat wij haar het leven zuur maakten...

Mijn man heeft een vriend. Nog van de middelbare school. Aardige open kerel. Altijd gezellig. Hij heeft 2 broers, die we af en toe zagen. 3 jaar geleden tijdens een feestje raakten we in gesprek met de oudste broer en zijn vrouw, Hans en Suzan. Hans is fanatiek voetballer en we nodigden hem uit om een wedstrijd bij ons thuis te komen kijken. Was heel gezellig en vervolgens kwam hij vaker. Nadeel was dat ie smiddags kwam en dan pas om 11 uur savonds weer vertrok...erg praatgraag mannetje die erg aanwezig was, dus na een paar maanden waren we hem aardig zat.
Onze dochter kon het goed met hem en zijn vrouw vinden en ging daar ook thuis wel eens langs met haar vriendin om een bakkie te doen.

Wij gingen verbouwen. Hij bood aan te helpen. Prima. Voordeel was dat onze dochter van haar kamer kwam als hij er was. Mijn man houdt van een lolletje en Hans was makkelijk in de maling te nemen dus ze hadden plezier. De vriend van mijn man en de broer van Hans vertelde ons wel eens over zijn broer. Hij noemde hem een rare gast, ontzettend gierig, extreem netjes. Hij ging bijv bij zijn moeder zijn auto wassen zodat bij hem de straat niet vies werd.

Onze oudste zoon ging met hem zaalvoetballen. Die klaagde ook over het feit dat hij nooit een rondje gaf en nooit wilde rijden..

Tien ontvingen we een appje van Suzan. Ze had het vermoeden dat onze dochter Esther verliefd was op Hans. Zij was toen 17. Late puber. Nog nooit een vriendje gehad. Volgens Suzan was t allemaal onschuldig en Hans gaf er absoluut geen aandacht aan, maar ze wilde wel dat wij het wisten. We hebben met Esther gepraat. Zij ontkende hartgrondig. We hebben met Hans gepraat en gevraagd of hij wat afstand wilde nemen. Dat ging hij proberen.

Esther voetbalt ook. Eerst kwam Hans af en toe kijken. Later werd dat elke wedstrijd. Wij vonden dat raar maar van beide kanten werd dat afgewimpeld. Was toch gezellig... inmiddels was ons gevoel er bij niet goed. Ik ben zelfs wel eens bij hem thuis gaan controleren of Esther niet stiekem naar Hans ging in plaats van naar haar vriendin. Ik heb haar er nooit aangetroffen.

Toen kwam Hans vertellen dat Suzan bij hem wegging. Het gevoel was weg.
We hebben zowel Esther als Hans nogmaals gevraagd of ze verliefd op elkaar waren. Opnieuw hand op mijn hart van niet. Hans was verdrietig en Esther trok zich dat aan.

We hebben Hans steeds minder vaak uitgenodigd. Ons gevoel was er niet goed bij. Hij is echt een rare. Kwam zomaar niet opdagen bij de zaalvoetbal. Komt afspraken niet na. Praat heel veel maar zegt heel weinig. Vindt zichzelf geweldig. Het ligt nooit aan hem maar altijd aan een ander. Esther bleef hem vragen om bij haar voetbal te komen kijken, ondanks ons verzoek om daar mee te stoppen.

Drie maanden geleden kwam hij opeens achterom rijden. Ik moet jullie wat vertellen, ik ben al heel lang gek op jullie dochter en zij ook op mij...
Dan valt er dus wat op je dak..

Al die tijd was er dus wel wat aan de hand, ondanks alle ontkenningen. Hij heeft zijn vrouw gedumpt voor onze dochter. Stuurt haar 60x per dag berichtjes met kusjes en fotos en dat hij haar zo lief vindt. Heeft haar allemaal onzin over met name haar vader verteld. Dat hij niet echt van haar houdt en dat het een slechte vader is. Maar HIJ, Hans, begrijpt haar daarentegen helemaal. Wij gunnen haar geen geluk. En zij gelooft dat..
Ik heb hem er op aangesproken een paar weken geleden. Hin vindt dat hij niks verkeerd doet en dat het normaal is dat mensen verliefd op elkaar worden. Hij maakt haar gelukkig denkt hij. Maar zij is 20, nog aan het puberen, en hij us 50!!!

Dat zien wij niet. De afgelopen 2 jaar was ze verre van gelukkig. Het gesprek is zo geëscaleerd dat Esther niet meer thuis wil zijn. Ze woont nu bij opa en oma.
Wij zien haar nog zelden. Alleen als ze wat nodig heeft. Praten doet ze niet want als het over hem gaat schiet ze gelijk zwaar in de verdediging.

Wij zijn ten einde raad. Hoe gaan we hier in vredesnaam mee om??