Familieverplichtingen
Er valt natuurlijk moeilijk iets te eisen van volwassen kinderen, maar doen jullie nog moeite om uitwonende twintigplussers te bewegen om af en toe iets met/voor familie te doen? Mijn dochter (22) heeft nooit veel opgehad met mijn kant van de familie. Ze zitten heel anders in elkaar, begrijpen haar niet, dus na een korte beleefdheidsuitwisseling heeft ze met hen weinig te bespreken. Nu is dochter een paar weken in NL (ze woont in het buitenland) en ik wilde een etentje regelen met mijn moeder, tante, zus en gezin, zodat ze haar weer een keer kunnen zien. Na veel aandringen verzuchtte dochter 'doe dan maar, maar je weet dat je mij er geen plezier mee doet'.
Ik wil dus niet zo'n moeder zijn/worden die over de grenzen van haar kinderen gaat (zoals mijn ouders, die me nog kunnen manipuleren hoewel ik al 30 jaar uit huis ben). Maar ja, ik vind het ook lastig naar mijn moeder want die vraagt wel naar haar.
yette schreef op 13-07-2021 om 08:32:
[..]
Maar, on topic, TO hoopt toch op quality time?
Niet echt volgens mij? Ze wil denk ik vooral het gesprek niet aan als haar moeder naar haar dochter vraagt. Ze geeft zelf ook al aan dat haar dochter geen leuk contact heeft, dat to de gesprekken gaande moet houden... vindt het zelfs een goed idee als haar dochter na een colaatje schelpen gaat zoeken? Dat is niet echt quality time toch?
Als je dit dan toch al doet, waarom nodig je dan niet de grootouders van beide kanten tegelijk uit? De andere kant vind je dochter wel leuk, dus dan schuift ze waarschijnlijk gewoon vrijwillig aan en dan heeft jouw moeder haar ook weer gezien.
Maree schreef op 13-07-2021 om 08:39:
Als je dit dan toch al doet, waarom nodig je dan niet de grootouders van beide kanten tegelijk uit? De andere kant vind je dochter wel leuk, dus dan schuift ze waarschijnlijk gewoon vrijwillig aan en dan heeft jouw moeder haar ook weer gezien.
Zoiets is inderdaad ook een idee. Toen wij expats waren, hebben we onder het mom van 'we vieren de verjaardagen van de kinderen' een feestje gegeven. Alles op een hoop. Dus niet alleen de grootouders, maar ook overige familie en vrienden van ons en de kinderen. Dan is er voor iedereen wel iemand waar ze iets mee kunnen en hoef je niet zelf het halve land af voor visites.
Ik heb nog een keer je berichten doorgelezen, maar ik lees nergens dat oma (en de rest van de familie) wel een bezoekje willen van je dochter. Je moeder heeft wel eens naar je dochter gevraagd is het enige dat ik tegenkom.
Je schrijft zelfs dat ze gewoon geen interesse tonen in hun (klein)kinderen en dat een gesprek op gang houden niet te doen is.
Waarom/voor wie wil je deze 'bijeenkomst' dan?
En als er nog geen gefeliciteerd appje op de verjaardag van af kan (en mijn demente overgrootmoeder van 92 kan dat nog!), dan snap ik je dochter wel.
Temet schreef op 12-07-2021 om 21:02:
Ik weet niet hoe diep de ergernis zit, maar een keer in het jaar een avondje om oma een plezier te doen vind ik best redelijk. Je vraagt niet om twee weken met de familie op cruise te gaan, of om elke zondag koffie te komen drinken. En je hebt het zo te horen ook niet stampvoetend geëist, maar het dochter gevraagd en zij heeft ja gezegd. Niet voor haar eigen plezier, maar om iemand anders een plezier te doen. Daar lijkt me weinig tegen.
Kan ze alvast wennen voor straks, als ze schoonfamilie heeft.
Of kinderen 😄. Die brengen ook allemaal activiteiten mee waar je niet op zit te wachten maar voor je fatsoen toch heen moet.
Maar goed, ik vind dus niet dat je te ver gaat. Ik zou het ook zo doen denk ik
Groeten,
Temet
Misschien wil ze wel helemaal geen relatie en geen kinderen. Weet jij veel. Laat haar toch lekker haar eigen ding doen ipv haar in een keurslijf te drukken.
Ik zou gewoon mijn moeder uitnodigen (als je dat zelf leuk vindt) voor de koffie. Tegen je dochter zeg je dat ze die middag een uurtje komt, dat je het leuk zou vinden als ze erbij was, maar dat het niet verplicht is.
Klaar. Grote kans dat wanneer je het zo laagdrempelig houdt het prima gaat. Maak er niet zo'n toestand van, dan wordt het zo opgeprikt.
Mocht je uit schuldgevoel het idee hebben dat je dochter nu eigenlijk haar gezicht even moet laten zien aan je moeder, MMcGonagall, omdat jij nog wel eens kwaad hebt gesproken over haar, dan zou ik aanraden om gewoon zelf eens wat liever en respectvoller met je moeder om te gaan, als dat enigszins mogelijk is. Is jullie verstandhouding zo slecht door wangedrag van haar kant, dan zou ik juist nog wat meer afstand nemen naar haar. Wie zich misdraagt mag daar ook wel de consequenties van ondervinden.
Julali schreef op 13-07-2021 om 09:06:
[..]
Misschien wil ze wel helemaal geen relatie en geen kinderen. Weet jij veel. Laat haar toch lekker haar eigen ding doen ipv haar in een keurslijf te drukken.
Ik zou gewoon mijn moeder uitnodigen (als je dat zelf leuk vindt) voor de koffie. Tegen je dochter zeg je dat ze die middag een uurtje komt, dat je het leuk zou vinden als ze erbij was, maar dat het niet verplicht is.
Klaar. Grote kans dat wanneer je het zo laagdrempelig houdt het prima gaat. Maak er niet zo'n toestand van, dan wordt het zo opgeprikt.
Dit ja!
Wel goed juist dat ze op haar strepen staat, komt goed van pas mocht ze een relatie ambiëren en zich daar ook niet in allerlei ongewenste schoonfamilieverplichtingen willen laten draaien.
Colaatje en schelpen zoeken met mensen waar je helemaal niks mee hebt, ik had me als 22-jarige verzopen in de branding denk ik.
AeonofWinter schreef op 13-07-2021 om 12:37:
Colaatje en schelpen zoeken met mensen waar je helemaal niks mee hebt, ik had me als 22-jarige verzopen in de branding denk ik.
Wijn en dan een uber bellen om me daarna
AeonofWinter schreef op 13-07-2021 om 12:37:
Colaatje en schelpen zoeken met mensen waar je helemaal niks mee hebt, ik had me als 22-jarige verzopen in de branding denk ik.
Wijn en daarna meteen een uber bellen, wegwezen daar.
"Een andere activiteit is lastig, het moet ook geen dagevenement worden. Voordeel van een etentje buiten de deur is dat het met anderhalf uur klaar is en iedereen dan weer naar zijn eigen huis kan."
Misschien wat kort door de bocht, maar wat heeft het etentje dan voor waarde als dat de instelling is? Gezellig klinkt het in ieder geval niet. Meer een gedwongen samenzijn uit beleefdheid en wat niet al te lang moet duren. Misschien ziet je dochter dat ook zo.
Marty1984 schreef op 12-07-2021 om 21:09:
Zolang ze onder jouw dak zit gelden jouw regels.
Niets mis met 1 à 3 keer per jaar oma zien.
Zeker als oma (of tante) daar zelf wél om vraagt.
Ze woont in buitenland.
ik zou je dochter niet verplichten. Heb zelf een dochter van 22 en wij wonen ook in het buitenland. Oma heeft 22 jaar de tijd gehad om een relatie op te bouwen met je dochter of om haar te laten blijken dat ze haar graag ziet. Dit gebeurt dus niet spontaan van oma´s kant. Je dochter ziet haar andere oma wel graag en kijkt wel naar die kant van de familie om, dus ze is wel lief en sociaal. Jonge mensen tegenwoordig staan eerlijker in het leven en willen relaties onderhouden die er echt toe doen. Plichtmatige audienties zoals iemand hier mooi beschreef moet je zoveel mogelijk zien te vermijden. Het contact komt van twee kanten. Als de andere partij al geen echte interesse toont, waarom zou je dat dan van je dochter verwachten dat ze zich laat zien? Het contact blijkt al moeizaam te gaan, want je zoekt allerlei familieleden bij elkaar zodat het nog enigszins aangenaam wordt voor alle aanwezigen, omdat het gesprek anders helemaal stilvalt. En jij? jij bent alleen maar druk met je hiermee bezighouden en de familieballen hoog te houden.
Nou, mij niet gezien! Het leven is te kort om altijd maar aan verplichtingen te moeten voldoen die iemand een keer bedacht heeft. Je ziet mensen graag, of je ziet ze niet graag. punt.
Ik heb me ook altijd verplicht gevoeld aan dat soort dingen toe te geven, maar doe het sinds twee jaar niet meer. Ben 45 en dacht opeens: waar ben ik eigenlijk mee bezig, een ander rent en vliegt ook niet om mij te kunnen zien. En dat geeft een enorm gevoel van vrijheid, want ik voelde mij er enorm door geleefd.
zit oma er wel op te wachten?
Ergens vind ik TS best veel beren op de weg ziet als ze spreekt over facilliteren ipv samen zijn en zien hoe de lunch of koffie met gebak verloopt.
Ja, de oma's verschillen, maar ga er niet bij voorbaat van uit dat het ongezellig wordt. Dan snap ik de afhoudendheid van je dochter ook wel.
Je hebt gewoon een andere mindset nodig.