Familieverplichtingen
Er valt natuurlijk moeilijk iets te eisen van volwassen kinderen, maar doen jullie nog moeite om uitwonende twintigplussers te bewegen om af en toe iets met/voor familie te doen? Mijn dochter (22) heeft nooit veel opgehad met mijn kant van de familie. Ze zitten heel anders in elkaar, begrijpen haar niet, dus na een korte beleefdheidsuitwisseling heeft ze met hen weinig te bespreken. Nu is dochter een paar weken in NL (ze woont in het buitenland) en ik wilde een etentje regelen met mijn moeder, tante, zus en gezin, zodat ze haar weer een keer kunnen zien. Na veel aandringen verzuchtte dochter 'doe dan maar, maar je weet dat je mij er geen plezier mee doet'.
Ik wil dus niet zo'n moeder zijn/worden die over de grenzen van haar kinderen gaat (zoals mijn ouders, die me nog kunnen manipuleren hoewel ik al 30 jaar uit huis ben). Maar ja, ik vind het ook lastig naar mijn moeder want die vraagt wel naar haar.
MMcGonagall schreef op 12-07-2021 om 23:28:
[..]
Dat wordt wel heel ingewikkeld. Dan moet ik de hele tijd het gesprek faciliteren, dat gaat mij ook niet lukken. Ik nodig mijn tante juist uit voor mijn moeder (en omdat ze er als ongetrouwde tante altijd bij is geweest en hoort), de jongere kinderen kunnen goed overweg en mijn zus en ik ook. Het is dus voor mijn oudste dochter altijd wel lastig geweest, meestal kletsten wij vooral onderling.
Ik denk toch dat ik de koffie/borrel bij het strand ga voorstellen, of ergens in een bos met restaurant. Dat vindt ze misschien nog wel aardig, kan ze foto's maken e.d.
Sorry maar kunnen die 2 zelf geen gesprek beginnen? Hoezo moet jij dat faciliteren? Oma vraagt over kleindochters leven en zij laat foto's zien en geeft antwoord, waarin ben jij dan precies nodig?
Waarom wil je dan zo graag dat ze elkaar zien als kletsen over dochters woonplek al een gedoe is?
Ik woon vanaf mijn 18e in het buitenland en toen mijn opa's en oma nog leefden ging ik daar wel altijd op bezoek als ik in Nederland was. Daar zag ik dan ook meestal ooms en tantes. Ondertussen zijn opa's en oma al lang overleden en heb ik de meeste ooms en tantes al jaren niet gezien. Mijn moeder vindt het wel fijn als ik af en toe mijn peettante opzoek als ik er ben. Zelf heb ik daar niet zo'n behoefte aan (ze zit altijd erg in haar eigen wereld en vraagt nooit hoe het met mij gaat of zo), maar als ik nooit ga, krijgt mijn moeder daar vragen over (want mijn tante vindt het schijnbaar wel fijn als ik langskom). Dus een keer per jaar of zo ga ik wel even bij haar op de koffie. Niet voor mezelf, maar voor mijn moeder, en niet omdat ik daartoe verplicht wordt, maar omdat het voor mij een kleine moeite is. (Dit regel ik trouwens wel zelf, niet via mijn moeder).
Ik ben het ermee eens dat grenzen aangeven en daar niet overheen (laten) gaan erg belangrijk is. Aan de andere kant is het niet erg om af en toe (niet continue!) iets te doen waarmee je iemand van wie je houdt een plezier te doen, ook al zou het voor jezelf niet hoeven.
Ik zou het ook belangrijk vinden dat ze elkaar zien. Maar de manier waarop, zou ik echt overleggen met je dochter.
Een etentje of uitje, duren lang en bovendien kan ze dan geen kant op. Misschien vindt ze het een beter idee als Oma bijvoorbeeld op de koffie komt? Da's een stuk korter en dan hoeft ze niet de hele tijd 'gezellig' in gesprek te zijn. Ze kan er dan bijvoorbeeld ook voor kiezen om even iets in de keuken te doen. Of om aansluitend iets anders te plannen waardoor ze na een uurtje of zo vertrekt om met vrienden te lunchen.
Verder zou ik me er niet mee bemoeien. Zoals dat idee dat het leuk is om foto's te laten zien. Je komt daar inderdaad wel je tijd mee door, maar of dat voor iedereen leuk is? Als oma niet echt interesse toont of zelf om foto's vraagt en je dochter niet zo nodig iets over zichzelf wil vertellen, dan is zoiets alleen maar een geforceerde spreekbeurt met PowerPoint. Laat je dochter het op haar manier doen. Als het gesprek tussen haar en je moeder niet lekker loopt, dan is dat maar zo. Dan begin je zelf over iets anders zonder daarbij te verwachten dat je dochter gezellig mee doet.
Kortom: 'Dochter, ik wil dat je mijn moeder ziet als je in Nederland bent. Hoe kunnen we dat wat jou betreft het beste aanpakken?'
yette schreef op 13-07-2021 om 07:32:
Kortom: 'Dochter, ik wil dat je mijn moeder ziet als je in Nederland bent. Hoe kunnen we dat wat jou betreft het beste aanpakken?'
Niet, daar is ze volgens mij best duidelijk in. Waarom moet die meid koste wat het kost tijd spenderen aan mensen die ze niet wil zien, die geen interesse in haar tonen en waarmee de tijd verdrijven erg moeizaam gaat?
Belklo schreef op 13-07-2021 om 07:15:
maar als ik nooit ga, krijgt mijn moeder daar vragen over
Is dat het pijnpunt, misschien? Dat als dochter zich niet vertoont, moeder kritiek krijgt?
Niet dat oma het interesseert, maar omdat het 'hoort' dat kleinkind op audiëntie komt of zo? Of gewoon omdat oma graag moeder bekritiseert. Wat dan ook.
Lieveheersbeest schreef op 13-07-2021 om 07:37:
[..]
Niet, daar is ze volgens mij best duidelijk in. Waarom moet die meid koste wat het kost tijd spenderen aan mensen die ze niet wil zien, die geen interesse in haar tonen en waarmee de tijd verdrijven erg moeizaam gaat?
Omdat haar moeder dat graag wil. Je doet wel vaker iets voor een ander waar je zelf niet zoveel zin in hebt.
Zolang je verder zelf mag bepalen hoe je het invult, moet dat toch een keer kunnen?
yette schreef op 13-07-2021 om 07:50:
[..]
Omdat haar moeder dat graag wil. Je doet wel vaker iets voor een ander waar je zelf niet zoveel zin in hebt.
Zolang je verder zelf mag bepalen hoe je het invult, moet dat toch een keer kunnen?
Met je moeder mee gaan winkelen terwijl je zelf liever iets anders zou gaan doen, of haar helpen bij het koken valt onder iets voor je moeder doen. Je oma gaan bezoeken om vragen te voorkomen valt onder de schone schijn ophouden, daar hoeft die dochter m.i. niet in te investeren.
Als to eerlijk zou durven zijn tegen haar moeder, dan zou de situatie toch opgelost zijn? Nu verschuift ze haar probleem naar dochter.
" mam, ik heb het gevraagd, maar ze ziet het niet zitten. Als je het belangrijk vindt om haar te zien of te spreken stel ik voor dat je interesse in haar toont, regelmatig contact opneemt en tijdens de momenten dat je haar ziet ook echt tijd investeert in haar. Grote kans dat de relatie dan beter wordt."
Hoewel Dat wel een beetje laat is met een dochter van 22, want ik gok dat dit niet plotseling ontstaan is.
Lieveheersbeest schreef op 13-07-2021 om 07:55:
[..]
Met je moeder mee gaan winkelen terwijl je zelf liever iets anders zou gaan doen valt onder iets voor je moeder doen. Je oma gaan bezoeken om vragen te voorkomen valt onder de schone schijn ophouden, daar hoeft die dochter m.i. niet in te investeren.
Als je iemand een plezier doet, gaat het vooral om wat die ander van je wil, niet waarom ze het wil.
Om bij jouw voorbeeld te blijven, als je moeder wil dat je mee gaat winkelen, kan dat ook allerlei redenen hebben. Ga je dan wel als ze je kledingadvies nodig heeft, maar niet als ze het vooral vraagt omdat ze het leuk vindt om samen met jou gezien te worden?
wil oma wel zelf haar kleindochter zien?
Ik zou oma thuis uitnodigen. Tegen dochter zeggen dat oma dan en dan komt en dat je leuk vindt als zij er dan ook even bij komt zitten.
Dus geen etentje en geen andere familieleden.
yette schreef op 13-07-2021 om 08:05:
[..]
Als je iemand een plezier doet, gaat het vooral om wat die ander van je wil, niet waarom ze het wil.
Om bij jouw voorbeeld te blijven, als je moeder wil dat je mee gaat winkelen, kan dat ook allerlei redenen hebben. Ga je dan wel als ze je kledingadvies nodig heeft, maar niet als ze het vooral vraagt omdat ze het leuk vindt om samen met jou gezien te worden?
Ja, precies dat. Als het is omdat ze het fijn vindt om quality time door te brengen en dan met leukere kleding thuiskomt, dan ga ik met haar mee. Maar ik zou me inderdaad niet inzetten als showpony, daar zou ik me niet fijn bij voelen.
yette schreef op 13-07-2021 om 07:50:
[..]
Omdat haar moeder dat graag wil. Je doet wel vaker iets voor een ander waar je zelf niet zoveel zin in hebt.
Zolang je verder zelf mag bepalen hoe je het invult, moet dat toch een keer kunnen?
Omdat haar moeder dat graag wil, is misschien een valabele reden bij pubers of jonger maar toch niet meer bij een volwassen dochter.
Laat die dochter gewoon zelf beslissen met wie ze contact houdt, dat lijkt me veel zinniger dan verplichte bezoekjes waarbij ze toch geen interesse heeft in de andere persoon.
Nee, ik doe dat niet meer. Het resultaat is nl bokkende chagrijnige jong volwassenen, waar geen boe of bah uitkomt en die om het kwartier op hun telefoon gaan zitten kijken hoe lang ze het nog uit moeten zitten. Met als gevolg een heel ongezellige sfeer, ik geïrriteerd en naderhand nog ruzie over hun gedrag. In de trant van: dit moet je over hebben voor je familie af en toe.
Maar dat laatste is MIJN idee en gevoel erover, de jongeren denken daar gewoon anders over. Nee hoor. Geeft alleen boze gezichten en schiet zijn doel( een gezellig samenzijn met familie) voorbij. Gewoon niet doen.
@ Lieveheersbeest, ik ben het overigens wel met je eens dat oma erop gewezen moet worden dat ze -als ze leuk contact met haar kleinkind wil- zelf ook eens het initiatief moet nemen.
Wat dat betreft vind ik dit sowieso een rare situatie. Misschien staat oma er wel net zo in als haar kleindochter en gaat het vooral om wat TO wil?
Lieveheersbeest schreef op 13-07-2021 om 08:13:
[..]
Ja, precies dat. Als het is omdat ze het fijn vindt om quality time door te brengen en dan met leukere kleding thuiskomt, dan ga ik met haar mee. Maar ik zou me inderdaad niet inzetten als showpony, daar zou ik me niet fijn bij voelen.
Maar, on topic, TO hoopt toch op quality time?
en ik ben het met jou eens dat je best eens iets mag doen voor een ander 
vraag me ook af waarom dit voor to zo belangrijk is, ook omdat ze zelf haar relatie met haar ouders/moeder als problematisch omschrijft.