Dochter weegt 100plus kilo
Mijn dochter is 24 jaar en is erg zwaar. Ze zei vorige maand dat ze nu ruim 105 kg was. Haar gewicht is zo erg dat ze moeite heeft met bewegen. Want na een half uurtje wandelen of fietsen gaan haar knieen al zeer doen en moet ze gaan zitten. Ze heeft ook totaal geen conditie. Toen ze nog thuis woonde kookte Ik altijd erg gezond eten voor haar en ze kreeg ook steeds bruin brood na school en werk, maar nu ze opzich zelf woont gaat het de foute kant op. Ze is volgens mij meer dan 15 kg aangekomen in een jaar. En als ik het erover heb wordt ze boos op mij en zegt ze dat ik aan het ''fat-shamen'' ben.
Wat moet ik hiermee? Ik zie mijn dochter langzaam bezwijken onder haar gewicht. Mijn eigen moeder was ook al erg zwaar en vroeg overleden vanwege ziektes die door haar gewicht kwamen. Ik ben zo bang dat mijn dochter het zelfde pad achter na gaat.
Zij moet niets, het is een volwassen vrouw.
Viva-amber schreef op 03-08-2022 om 14:24:
[..]
Een verslaving is ook een ziekte en van een negatief zelfbeeld wordt niemand beter ook een verslaafde niet. Mensen zijn ook verslaafd gemaakt door dat er extra verslavende stoffen aan rookwaar is toegevoegd (aan etenswaar trouwens ook). Dus 100% eigen schuld gaat ook bij rokers niet op, bij drinkers niet en bij eters ook niet. Ik vraag mij af waarom dat beschuldigende vingertje nodig is? Verslaving is een complexe ziekte. Eens met jou wat betreft hulp, alleen de stap naar hulp moet vanuit het meisje zelf komen en niet worden opgedrongen door haar moeder. Zij is meer dan alleen haar gewicht, zij mag ook weleens positief benaderd worden ten aanzien van de kwaliteiten die zij heeft.
Maar dat bedoel ik ook.. waarom denk je anders dat ik die twee longartsen aanhaal. Die leggen de schuld bij de tabaksindustrie en niet bij de individuele rokers.
Sorry als ik onduidelijk ben geweest maar volgens mij als je mijn post lees is het duidelijk dat ik niet wijs naar iemand die verslaafd is aan roken eten of drinken
Viva-amber schreef op 03-08-2022 om 14:30:
Zij moet niets, het is een volwassen vrouw.
Dat zeg ik toch ook niet.. als ze af wil vallen zal ze haar eetgewoonten moeten veranderen. En of ze dat wil moet ze helemaal zelf weten.
Man man heb je er plezier in om iets te zoeken in een reactie en dan daarop te gaan hakken?
Leene schreef op 03-08-2022 om 14:36:
[..]
Dat zeg ik toch ook niet.. als ze af wil vallen zal ze haar eetgewoonten moeten veranderen. En of ze dat wil moet ze helemaal zelf weten.
Man man heb je er plezier in om iets te zoeken in een reactie en dan daarop te gaan hakken?
Haar moeder wil dat zij afvalt. Het is helemaal niet duidelijk wat haar dochter wil, Ik vraag mij af of TO weleens aan haar dochter heeft gevraagd wat zij zelf graag zou willen en hoe zij zelf tegen haar gezondheid aan kijkt.
Leene schreef op 03-08-2022 om 14:26:
[..]
Ik merk dat ik een beetje moeite heb met ' als je dik bent kun je ook een gezond lijf hebben of dunne mensen kunnen ook een slechte gezondheid hebben'Allemaal waarheden als koeien. Maar er is enorm veel ziekte last door morbide obesitas. Er is daar overweldigend bewijs voor..dat hoef je niet te ontkennen.
Dat ontken ik ook zeker niet. Ook ik heb helaas pas het roer omgegooid op latere leeftijd - toen ik de eerste signalen kreeg van mijn lichaam. En natuurlijk is het fijner voor jezelf als dat je al eerder lukt.
Maar: door de hele tijd te "zeuren" tegen iemand met overgewicht, gaat diegene juist heel vaak net niet naar de dokter. Het is bekend dat er veel zorgmijders zitten in mijn doelgroep. We gaan niet, omdat we denken dat we niet serieus genomen worden. Dat bij wijze voor roos al geroepen wordt: val maar eerst eens 40 kg af. Sommige dokters doen dat helaas ook.
Het zou best kunnen dat dochter van TO nu niet eens een idee heeft hoe haar gezondheid er voor staat. Dat ze daar ook niet mee aan de slag durft te gaan. Terwijl er misschien onderliggende andere dingen zijn - buiten haar gewicht - die haar nu hinderen.
Poekewiki schreef op 03-08-2022 om 14:58:
[..]
Dat ontken ik ook zeker niet. Ook ik heb helaas pas het roer omgegooid op latere leeftijd - toen ik de eerste signalen kreeg van mijn lichaam. En natuurlijk is het fijner voor jezelf als dat je al eerder lukt.
Maar: door de hele tijd te "zeuren" tegen iemand met overgewicht, gaat diegene juist heel vaak net niet naar de dokter. Het is bekend dat er veel zorgmijders zitten in mijn doelgroep. We gaan niet, omdat we denken dat we niet serieus genomen worden. Dat bij wijze voor roos al geroepen wordt: val maar eerst eens 40 kg af. Sommige dokters doen dat helaas ook.
Het zou best kunnen dat dochter van TO nu niet eens een idee heeft hoe haar gezondheid er voor staat. Dat ze daar ook niet mee aan de slag durft te gaan. Terwijl er misschien onderliggende andere dingen zijn - buiten haar gewicht - die haar nu hinderen.
Ja zeuren helpt niet en inderdaad roepen. Veel dokters val eerst maar eens af. Helaas weet ik dat het met zwanger worden wel helpt als je afvalt als je veel te zwaar bent..
Dus soms ontkomt een arts er niet aan. Alleen iemand zo de spreekkamer uit bonjouren zonde verdere hulp vind ik dan wel.weer buitengewoon slecht
Leene schreef op 03-08-2022 om 14:26:
[..]
Dat zou heel goed kunnen. Maar hindert overgewicht dan niet met sporten? Al was het alleen maar schaamte om naar een sportschool te gaan.
Verder dat jij geen last had op jonge leeftijd van je overgewicht zegt natuurlijk niets over hoe het later gaat. Dochter kan nu nog gezond zijn maar op haar 40e een torenhoge bloed druk hebben.
Rokers hebben ook niet gelijk problemen.
Ik merk dat ik een beetje moeite heb met ' als je dik bent kun je ook een gezond lijf hebben of dunne mensen kunnen ook een slechte gezondheid hebben'
Allemaal waarheden als koeien. Maar er is enorm veel ziekte last door morbide obesitas. Er is daar overweldigend bewijs voor..dat hoef je niet te ontkennen. Of zoals een ander schreef mensen te kennen met bariatrische operaties die zich na hun operatie slechter voelden. Misschien omdat door hun omgeving werden gedwongen,. misschien omdat bariatrische operaties heel heftig zijn en je bijvoorbeeld vitamines moet gaan slikken omdat je lichaam dat allemaal slechter opneemt na zo'n operatie. Het is beter om proberen af te vallen zonder operatie. Al was het maar 10.procent.
Mijn moeder heeft jarenlang overgewicht gehad en nu diabetes hoge bloeddruk 2 x kanker. Ik weet niet of dat gebeurt was als ze niet al die jaren overgewicht zou hebben gehad, een aantal zaken waarschijnlijk niet.
Maar door haar voorbeeld weet ik hoe moeilijk het is om af te vallen,.en ik zou mijn moeder ( en jullie nooit fatshamen). Ik heb een lieve wijze moeder en houd veel van haar. Maar door haar ziekte last doe ik er veel aan om op gewicht te blijven. En een ding is.. nooit diëten. Tenminste niet zonder hulp. Heeft mijn moeder ook gedaan maar door het jojo effect alleen maar zwaarder geworden.
Maar goed dochter van TO zal wel haar eetpatroon moeten veranderen om af te vallen maar dan wel met hulp
Nee overgewicht hoeft niet te hinderen bij het sporten. Hebben meerderen al aangegeven. Al zullen er bij zijn die wel last ervaren, zonder meer.
Ik begrijp je zin over die sportschool niet? Waar haal je het idee vandaan dat dikke mensen zich schamen? Ook hier weer; die zullen er zijn, maar echt niet elk dik persoon schaamt zich voor zijn figuur. En sommigen schamen zich misschien wel omdat sommige slanke mensen hun er voortdurend op wijzen dat ze blijkbaar abnormaal zijn.
IK begrijp best dat je moeite hebt met de uitspraak dat dikke mensen ook gezond kunnen zijn. In verband met het overweldige bewijs.
Maar dat is wel de realiteit; niet iedereen krijgt per definitie klachten of ziektes, net zoals dat niet elke roker longkanker krijgt. Aan mijn vaders kant van de familie komt fors overgewicht voor, toch is er nog nooit iemand jong overleden en heeft nooit iemand diabetes ontwikkeld, versleten knieen gehad etc.
Mijn moeder is nu 75, altijd slank, sportief en gezond gegeten en heeft al 3 verschillende kankers gehad( met 31, 55 en 68) op 46 jarige leeftijd diagnose diabetes en toen ze 63 was een hartinfarct.
Jij hebt het anders meegemaakt met jouw moeder. Dus zo heeft iedereen zijn ervaringen.
Ik ben absoluut een voorstander van een gezonde leefstijl maar weet ook uit de praktijk dat het niet alles zegt. En vindt wel dat de persoon in kwestie zelf die keus moet maken of ze wil afvallen. En misschien moet de omgeving accepteren dat iemand andere keuzes maakt ook al ben je het er niet mee eens.
In mijn vriendenkring zijn 3 mensen het traject met de obesitaskliniek ingegaan onder druk van hun familie. Dat is niet " misschien" dat is een feit, ik ken ze persoonlijk. Waren mensen die gelukkig waren maar dat beslist niet werden van het traject. En dat kwam niet door de operatie, want daar gingen ze alledrie makkelijk door heen en een vitaminepil slikken was daar ook niet schuldig aan. Ze waren niet gelukkig omdat het hun keus niet was en ze niet blij waren met hun nieuwe slanke lichaam en het heel naar is om mee te maken dat je familie je pas leuk en aardig vindt als je aan hun norm voldoet en je niet accepteren zoals je bent.
Zorgen mag je hebben als ouder maar soms moet je ook accepteren dat je volwassen kinderen andere keuzes maken.
Ze is volwassen en mag over haar eigen lichaam beschikken. Dat ze daarin misschien andere keuzes maakt is aan haar. Als ook de evt mogelijke gevolgen.
Als ze hulp wil moet ze daarom zelf vragen.
Het feit dat een ander daar een oordeel over heeft vind ik niet zo belangrijk als wel ergerlijk.
Mona-xxx schreef op 03-08-2022 om 07:08:
[..]
Tot haar 20ste was ze mooi op gewicht. Eeen beetje aan de zware kant maar niks zorgwekkend. Daarna ging het de verkeerde kant op. Het punt is ook dat ze er niet uitziet als obesitas. Meer als gewoon een zware meid.
Ik ga mezelf toch steeds meer afvragen mbt jouw kijk op gewicht in het algemeen na diverse posts. Zo ook deze post, ‘mooi op gewicht’, maar toch ‘een beetje aan de zware kant’? En 1.62 zijn met een gewicht van 90 kg noem jij een ‘volle, stevige meid’ , maar niet te zwaar? Je bagatelliseert eea nogal nl, vooral hetgeen eigenlijk al jaren speelt, ook toen dochter nog onder jouw dak woonde en jij haar zgn ‘gezonde’ maaltijden voorschotelde.
Serieus, jij bent echt de laatste zich met haar te moeten bemoeien qua gewicht, anders had je jaren geleden al wel hulp ingeschakeld toen het blijkbaar vlgs de statistieken al nodig was! Toen zag je het niet, waarom valt opeens +15 kg wel op?
Poekewiki schreef op 03-08-2022 om 14:58:
[..]
Dat ontken ik ook zeker niet. Ook ik heb helaas pas het roer omgegooid op latere leeftijd - toen ik de eerste signalen kreeg van mijn lichaam. En natuurlijk is het fijner voor jezelf als dat je al eerder lukt.
Maar: door de hele tijd te "zeuren" tegen iemand met overgewicht, gaat diegene juist heel vaak net niet naar de dokter. Het is bekend dat er veel zorgmijders zitten in mijn doelgroep. We gaan niet, omdat we denken dat we niet serieus genomen worden. Dat bij wijze voor roos al geroepen wordt: val maar eerst eens 40 kg af. Sommige dokters doen dat helaas ook.
Het zou best kunnen dat dochter van TO nu niet eens een idee heeft hoe haar gezondheid er voor staat. Dat ze daar ook niet mee aan de slag durft te gaan. Terwijl er misschien onderliggende andere dingen zijn - buiten haar gewicht - die haar nu hinderen.
Logisch van een arts dat hij/zij dit zegt. Veel problemen zullen worden opgelost wanneer iemand met morbide obesitas afvalt tot een gezond gewicht. De gezondheidsproblemen die dan nog overblijven, daar kun je tegen die tijd naar kijken.
Wel zou ik altijd hulp aanbieden bij het afvallen. Iemand komt niet voor niets zoveel aan, daar zit iets achter. Het is belangrijk om na te gaan wat dat is, zodat het probleem erkend en opgelost kan worden.
TO welk voorbeeld heb jezelf gegeven? A ik dat zo lees dan is gewicht altijd een issu geweest en vraag mij dan af of je dochter ooit normaal heeft geleerd met voedsel om te gaan.
Dat het oke is om eens een keertje wat lekkers te eten. Maar ook wat gezond eten is.
Overgewicht kan met bovenmatige stress van doen hebben. Dat is dus zeker ook een factor om in beschouwing te nemen.
Pistache schreef op 03-08-2022 om 16:42:
[..]
Logisch van een arts dat hij/zij dit zegt. Veel problemen zullen worden opgelost wanneer iemand met morbide obesitas afvalt tot een gezond gewicht. De gezondheidsproblemen die dan nog overblijven, daar kun je tegen die tijd naar kijken.
Wel zou ik altijd hulp aanbieden bij het afvallen. Iemand komt niet voor niets zoveel aan, daar zit iets achter. Het is belangrijk om na te gaan wat dat is, zodat het probleem erkend en opgelost kan worden.
Ach eerst vragen ze of je rookt. Kunnen ze op je "nee" je dan niet de schuld geven dan wordt het alcohol en je gewicht. Rete irritant en leidt af van de problemen en mensen gaan niet meer naar een arts. Dat moet anders en ja mijn vakgebied is medisch.
Miraval schreef op 02-08-2022 om 23:13:
[..]
Dat klopt helemaal maar mag je dan als moeder zijnde helemaal je zorgen niet uiten hierover? Zou er dan bijvoorbeeld ook niks gezegd worden over drank/drugsgebruik of roken door ouders om dezelfde redenen? Nee dat denk ik niet. Wanneer je kind alcoholist is of drugsverslaafd worden er allerlei interventies verzonnen juist om de gezondheid van je kind. Ik rook, ben er niet trots op maar soit, en mijn ouders zeggen er nog steeds iets van. Dat is ook een teken dat iemand om je geeft en bezorgd is om je gezondheid. Waarom mag dit bij morbide overgewicht dan niet benoemd worden en moet dit onderwerp met zijden handschoentjes benaderd worden? Terwijl het gewoon zeker net zo ongezond is als voorgenoemde voorbeelden.
En hoe werkt dat volgens jou bij mensen die te veel drinken. Echt te veel en verslaafd. Die zeggen ' je hebt gelijk schat ik stop ' ?
Of werkt dat ook averechts en moet de verslaafde zelf op het punt van willen veranderen komen?
Ik heb met beide ervaring. Getrouwd geweest met een alcoholist en tot een jaar geleden woog ik 120 bij 176. En pas een jaar geleden, ik was toen 49 pas gaan veranderen in eet patroon. Nu - 21 kilo.
Ik heb eindeloos geprobeerd, met de beste intenties om mijn ex van de alcohol al te krijgen. Maar hij wil / kan het niet stoppen. Nu 20 jaar later drinkt hij nog steeds. Na mij hebben nog 2 partners van hem het geprobeerd. Of zijn derde vrouw het ook probeert...geen idee.
Met eten is het in die zin lastiger dat je niet kunt stoppen met eten . Je moet elke dag weer de ģoede keuzes maken. Zonder alcohol kun je prima leven in principe.Waar ik een enorme hekel aan had was het steeds commentaar krijgen. De afķeuring. En ik had een spiegel , wist echt wel dat maat 50/52 onder grote maten viel en ja ik had ook alle risico's van mijn ģewicht echt wel begrepen.
Gemene kut opmerkingen maken hielpen niet. Er elke keer over beginnen ook niet. In tegendeel.
dus TO. Ik begrijp dat je je zorgen maakt. Maar please stop met haar hier steeda mee te confronteren. Zowel jij als je dochter hebben hier niks aan.
Toen je hem los liet verloor je alleen al 176 kilo. Bijzonder om te lezen dat je zowel hem hebt losgelaten als jezelf hebt gevonden.