Dilemma met bijdrage voor rijbewijs
Ik ben wel benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken, vandaar dit topic
De situatie… mijn ex app’t me dat onze oudste zoon met zijn rijbewijs wil beginnen en of ik ervoor open sta om mee te sponsoren. Onze zoon is 24 en studeert, woont op zichzelf, met bijbaan en studieschuld om dat te kunnen bekostigen.
We hebben twee kinderen, dus straks zal de vraag er ook voor de jongste van 21 liggen, vul ik zo in.
We betalen voor beiden het collegegeld, verder supporten we ze sporadisch wel ’ns, maar geen vaste bedragen… dus ik vind het zelf wel oké om ook een bijdrage te leveren aan dat rijbewijs.
Mijn ex gaat deze vraag ook aan zijn ouders stellen. En vraagt of ik hetzelfde wil doen, maar dan aan mijn ouders. Daar wordt het voor mij ingewikkeld. Ik heb mijn ouders namelijk nooit om geld gevraagd. Maar ik dacht ook… tja, als zijn ouders wel bijdragen en mijn ouders niet, dan voelen mijn ouders zich misschien gepasseerd als ze erachter komen dat zijn ouders hebben bijgedragen en zij niet. Ik denk… ik vraag het toch maar gewoon, dan ligt de beslissing bij hen.
Nou, ook met mijn bovenstaande uitleg, dat ik het moeilijk vond om te vragen maar toch maar voor koos om het bij ze neer te leggen, viel de vraag niet in goede aarde. Ik heb geen inzicht in hun financiën, misschien kunnen ze het niet missen… maar dat zeiden ze niet, ze vroegen ook niet naar een bedrag en stelden zelf ook niks voor. Eigenlijk waren ze vooral verontwaardigd dat ik hiermee kwam… en hebben ze geen antwoord gegeven. Het gesprek ging verder over andere dingen en ik durfde er ook niet meer op terug te komen en om die duidelijk uitgesproken ‘nee’ te vragen, maar nu… denk ik maar dat ik het er maar bij laat.
Alleen… ik voel me hier wel tussen zitten, zoals wel vaker eigenlijk. Betaal ik dan extra wat mijn ex-schoonouders bijdragen bij of moet ik maar open kaart spelen? Ik zit ermee dat mijn kinderen en ex er iets van vinden, maar aan de andere kant is dat niet mijn verantwoordelijkheid, toch? Mijn ouders zijn al erg oplettend of de kinderen wel even veel bij hen op bezoek komen, t.o.v. hun andere opa en oma. En het moet gezegd: zij komen er een stuk bekaaider vanaf. Sinds de kinderen volwassen zijn vind ik ook dat niet mijn verantwoordelijkheid, behalve dat ik af en toe eens aangeef dat het leuk zou zijn als ze eens langs zouden gaan, maar daar houd ik het bij. Terwijl mijn ex daar veel dwingender in is, ze voor een voldongen feit zet door afspraken te maken (met de auto bij hen voorrijden om naar opa en oma te gaan) en dat heeft wel effect. Dat speelt voor mijn ouders misschien ook mee, dat ze denken dat ze nu wel goed genoeg zijn om bij te dragen met het rijbewijs... maar goed, ook dat heb ik niet aan ze gevraagd.
Wat is er mis met eerst en vooral kijken of zoon van 24 jaar zélf (extra) kan gaan werken om zijn rijbewijs te gaan halen?
Zoon is 24 jaar en weet dus ook al 24 jaar (nou ja, minimaal 20 jaar) dat je een rijbewijs nodig hebt om een auto te mogen besturen. Vanaf 15 jaar mag je werken, dus hij had al 9 jaar een bijbaantje kunnen hebben. Of alsnog nemen.
Als hij dat niet wil, zal hij moeten lopen, fietsen, steppen of het OV nemen. En ja, als hij (met de nadruk op hij!) nu of later een baan wil waar je een rijbewijs voor nodig hebt, dan is dat zijn eigen 'probleem'.
Ouders zijn daarin m.i. helemaal niets verplicht.
Laat staan grootouders - en al helemaal niet omdat hun voormalige schoonzoon hun eigen dochter op hen af stuurt met de vraag om de rijlessen van hun kleinzoon (die zij niet vaak zien?) te sponsoren.
Bakblik schreef op 23-01-2025 om 21:31:
[..]
Lenen was voor jou niet nodig, van mijn jaargenoten op de HBO waren er genoeg die wel leenden. Eind jaren 80 begin 90.
Jij zit echt in een bubbel buiten het normale alledaagse leven waar ook mensen bestaan met minder geld. Hele wonderlijke wereld.
Om eerlijk te zijn degenen die bij ons leenden zaten toch wel vaak in de soos en werkten er niet bij.
Ik had als ik werkte ook geen geld he, en moest naast mijn studie ook gewoon huur/vaste lasten en mijn boodschappen betalen. Kon het makkelijk zonder lenen en zonder aanvullende beurs. Vriendin van mij had ouders met een minimum inkomen die had rustig 500 beurs terwijl ze nog thuis woonde.
Decembermamma schreef op 24-01-2025 om 06:49:
[..]
Om eerlijk te zijn degenen die bij ons leenden zaten toch wel vaak in de soos en werkten er niet bij.
Nou, bij ons niet hoor. Wat is dat nou voor onzin.
Malle decembermama.
Besef je wel dat het merendeel van de kinderen het IQ niet heeft om te gaan studeren? Waarom denk je dat er veel meer/grotere VMBO's zijn i.p.v. alle havo's vwo's bij elkaar? Je mag 1x raden!
Decembermamma schreef op 24-01-2025 om 06:49:
[..]
Om eerlijk te zijn degenen die bij ons leenden zaten toch wel vaak in de soos en werkten er niet bij.
Dat herken ik totaal niet, eerder andersom.
Vriendin van mij had ouders met een minimum inkomen die had rustig 500 beurs terwijl ze nog thuis woonde.
Dat is veel, de uitwonendenbeurs was in mijn tijd rond de 350-400 gulden (net genoeg voor mijn kamer, dus ik moest wel lenen en werken). Maar dan nog, dat geld was geen zakgeld he, dat was collegegeld, boeken, OV, kleding, bijdrage aan eten enz. Daar hou je weinig of niets van over.
Je klinkt nogal verongelijkt hierover, vind jij studenten uitvreters ofzo? Want uitvreters bestaan wel, maar ze zijn echt zeldzaam, zeker met de prestatiebeurs. De weinige uitvreters die ik kende en ken, kregen en krijgen juist alles van papa en mama. De meeste studenten die ik ken, werken juist heel hard.
Decembermamma schreef op 23-01-2025 om 20:43:
Hoe oud ben je dan? Want in de jaren 1980-2010 was lenen echt niet nodig om je studie te betalen.
En toch beëindigde ik mijn studie in 1986 met een schuld van bijna 20.000 gulden. Hoe kan dat dan? Volgens mij was het Ritzen die indertijd zijn begroting financierde door studenten aan te bieden dat zij 60% korting kregen als ze in één keer de hele studieschuld aflosten. Dat heb ik gedaan door een gewone lening af te sluiten en die dan weer zo snel mogelijk af te lossen. Maar ja, ondertussen een kind, nog een kind, een huis (beste investering) etc. En een sector waarin je niet de hoofdprijs verdient. Uiteindelijk pas in 1998 studieschuldenvrij.
Waar ik me meer over verbaas is dat een rijbewijs inderdaad ongeveer 3000 euro kost, dat is veel geld, maar als je dan al niet wil dat de kindjes het betalen, dan is het per volwassene 1500 euro. Moet je daarvoor al bij je ouders aankloppen?
Tsjor
Weet je wie de hele dag 'in de soos rondhangen?' Door hun ouders gefinancierde corpsballen die maximaal met lage rente lenen bij Duo zodat ze later een mooi kapitaaltje hebben om een huis te kopen. Echt, ze bestaan, ik ken een aantal ouders, schaamteloos.
Ik had colleges van 9.00-18.00, drie dagen per week, 1 dag van 9.00-16.00 uur en 1 dag van 9.00-13.00 uur. Colleges en tentamens voorbereiden gebeurde 's avonds. De kroeg 's nachts. En één nacht per week vrijwilligerswerk. Ik studeerde in die tijd.
Tsjor
Mijn man kreeg in de jaren '80 1200 gulden als uitwonende student. Toen hij stopte heeft hij een brief gestuurd naar Sturiefinanciering dat hij vóór dan-en-dan wilde weten wat hij terug moest betalen. Pas een paar jaar later kreeg hij daar bericht over.
Helij heeft het hoog gespeeld, maar hij hoefde het uiteindeljjk niet terug te betalen.
Ik had begin jaren '90 flink ruzie met Studiefinanciering. Ik was uitwonend, maar kreeg steeds geen uitwonendenbeurs.
Uiteindelijk vloekte mijn vader dat ik maar naar Studiefinanciering moest gaan, me niet laten wegsturen bij die *** van een portier en net zo lang blijven zitten totdat het was opgelost. Slaapzak, thermoskan en broodbakje mee en letterlijk op de balie gaan zitten. (Voordeel van in Groningen wonen).
"Maar u moet naar het Steunpunt, u moet naar het Steunpunt".
Ja, daar ben ik al maanden bekend.
HIER is de fout gemaakt en HIER wordt het nu opgelost. Na een uur kwam iemand me halen en een kwartier later was alles geregeld. Twee dagen later kreeg ik het geld gestort.
Nooit geleend, de beurs was toen nog een gift.
Poezenmeisje schreef op 24-01-2025 om 08:03:
Mijn man kreeg in de jaren '80 1200 gulden als uitwonende student.
Nooit geleend, de beurs was toen nog een gift.
Hij "kreeg" dat niet, want hij moest daarna terugbetalen schrijf je, dus ook een lening. Wel slim gespeeld van hem 😉
Waren de bedragen in de jaren 80 zoveel hoger, vraag ik me af? In de jaren '90 zat ik met basisbeurs + kleine ouderlijke bijdrage + lening net onder de 1000 gulden. Daar kon ik net van rondkomen (kamer, collegeld, boeken, levensonderhoud). Baantje erbij gaf iets meer lucht. Naderhand zo'n 20.000 gulden schuld, net als Tsjor. Toen ik ging werken, heb ik dat zo snel mogelijk afgelost, dat lukte al binnen 5 jaar (nog geen kinderen en geen koopwoning, nog even kalmpjes geleefd). Mijn man had een vergelijkbare schuld, hij heeft trager afgelost, en was na ongeveer 10 jaar klaar. Helemaal prima. Het was een investering in onze toekomst die zich dubbel en dwars heeft terugbetaald.
IMI-x2 schreef op 24-01-2025 om 09:34:
[..]
Hij "kreeg" dat niet, want hij moest daarna terugbetalen schrijf je, dus ook een lening. Wel slim gespeeld van hem 😉
Waren de bedragen in de jaren 80 zoveel hoger, vraag ik me af? In de jaren '90 zat ik met basisbeurs + kleine ouderlijke bijdrage + lening net onder de 1000 gulden. Daar kon ik net van rondkomen (kamer, collegeld, boeken, levensonderhoud). Baantje erbij gaf iets meer lucht. Naderhand zo'n 20.000 gulden schuld, net als Tsjor. Toen ik ging werken, heb ik dat zo snel mogelijk afgelost, dat lukte al binnen 5 jaar (nog geen kinderen en geen koopwoning, nog even kalmpjes geleefd). Mijn man had een vergelijkbare schuld, hij heeft trager afgelost, en was na ongeveer 10 jaar klaar. Helemaal prima. Het was een investering in onze toekomst die zich dubbel en dwars heeft terugbetaald.
Ik begreep dat bedrag ook niet ik heb gestudeerd van 82 tot 86 en het maximale bedrag per maand uitwonend was ca 850 (thuis ca 600) collegegeld kreeg je daar boven op. Een deel was beurs en een ander deel was een renteloze lening. In 86 nadat ik afgestudeerd was kwam er een nieuw systeem waarbij iedereen wat kreeg of kon lenen ongeacht het inkomen van ouders. De bedragen uit die periode weet ik niet.
Na het lezen van al deze laatste reacties wil ik toch nog iets toevoegen, ik kom uit een groot gezin waar meerdere kinderen de cijfers hadden om te studeren en niemand het gedaan heeft , verslaafde moeder met psychische problemen en geen vader.
Die bedragen die jullie al konden zien als investeringen , die durfde geen van ons te lenen , dat is de reden dat ik het voor mijn kind anders hoop te kunnen doen als hij wel een dure opleiding wilt doen
Ik vind de discussie wel erg fel gevoerd worden en hoewel ik beide kanten begrijp vind ik het belachelijk om kinderen die hun studie betaald krijgen o.a. verwend te noemen, het is geen dure merk tas of jas maar een investering in hun toekomst, maargoed ik zie boeken ook niet als speelgoed
tsjor schreef op 24-01-2025 om 07:48:
[..]
Waar ik me meer over verbaas is dat een rijbewijs inderdaad ongeveer 3000 euro kost, dat is veel geld, maar als je dan al niet wil dat de kindjes het betalen, dan is het per volwassene 1500 euro. Moet je daarvoor al bij je ouders aankloppen?
Tsjor
Wij hebben geld voor het rijbewijs (theorie + t/m 1 rijexamen) aan onze kinderen cadeau gedaan voor het middelbare school diploma.
Laatste (afgelopen jaar) € 2.100. Andere (jaar ervoor) iets minder.
Gelukkig beiden in 1x geslaagd, anders hadden we wel iets extra gedaan denk ik. En theorie hebben ze zelf gedaan, dus geen cursus of zo.
Anoniemvoornu schreef op 24-01-2025 om 10:16:
Na het lezen van al deze laatste reacties wil ik toch nog iets toevoegen, ik kom uit een groot gezin waar meerdere kinderen de cijfers hadden om te studeren en niemand het gedaan heeft , verslaafde moeder met psychische problemen en geen vader.
Die bedragen die jullie al konden zien als investeringen , die durfde geen van ons te lenen , dat is de reden dat ik het voor mijn kind anders hoop te kunnen doen als hij wel een dure opleiding wilt doen
Ik vind de discussie wel erg fel gevoerd worden en hoewel ik beide kanten begrijp vind ik het belachelijk om kinderen die hun studie betaald krijgen o.a. verwend te noemen, het is geen dure merk tas of jas maar een investering in hun toekomst, maargoed ik zie boeken ook niet als speelgoed
Heel jammer dat jullie dat niet durfden. Mijn ouders hadden ook geen geld om het te betalen, dus ik heb geleend, maar zij stimulerenden ons wel om door te leren. Ben ik ze altijd dankbaar voor geweest want ik zag in mijn omgeving genoeg mensen met wel de capaciteiten maar niet de morele steun die ik wel kreeg.
Ik had na 4 jaar studie 12000 euro schuld die ik in 10 jaar heb terug betaald en dat was prima te doen. De hoogte van de schuld van sommige afgestudeerden tegenwoordig schik ik wel van en ik ben blij dat ik in de omstandigheden was om wel te betalen.
Ik ken gelukkig genoeg ouders die ook mee betalen en die kinderen zijn echt niet verwend en maken ook geen potje van hun studie.
Volgens mij kreeg ik 620 gulden en werd ik de laatste maanden nog even 60 gulden genaaid omdat de OV-jaarkaart werd ingevoerd, waar ik niets aan had.