Zorgen om dochter (14) dood wensen en geaardheid

Hallo,

Mijn dochter van 14 zit niet lekker in haar vel.
Op school heeft zij goede gesprekken met de vertrouwens persoon. Deze heeft mij nu meermaals gebeld dat ze zich grote zorgen maakt om haar omdat ze aangeeft dood te willen. De reden kreeg ik nooit te horen, ook de rest waar de gesprekken verder over gingen niet.
Er ligt nu een verwijzing naar de psycholoog, iets dat zij eigenlijk helemaal niet wil.
Maar dit omdat de zorgen nu extreme vormen aan begint te nemen van meer mensen die zij wel in vertrouwen genomen heeft.
Deze mensen hebben contact gezocht met de vertrouwenspersoon. Hierdoor heeft mijn dochter een flinke knauw opgelopen dat ze mensen niet zou kunnen vertouwen, omdat ze het dus hebben doorgespeeld.
Ondertussen wist ik nog niet wat er speelde.
Op mijn vragen kreeg ik geen antwoorden. Of als antwoord ik kan het niet zeggen.
Het verdriet weglachend. Nadat er een botsing kwam tussen haar gedrag en mijn wanhoop van haar niet te kunnen en mogen helpen zat zij huilend op haar kamer.
Ik ben bij haar gaan zitten en heb lang tegen haar gepraat, haar tegen mij aangehouden en vast gehouden. Haar laten uithuilen.
Na ruim een uur en veel praten tegen haar wilde ze eindelijk mijn helpende hand vastpakken, dat we er samen wel doorheen zouden komen en ik haar help waar mogelijk en waar zij mij toelaat.
Met horten en stoten kreeg ze over haar lippen dat ze lesbisch is. (Iets waar best al eens eerder over gesproken was en waarvan ik altijd heb gezegd dat dat geen probleem is voor mij, dat het geluk van mijn kinderen belangrijker is dan te voldoen aan paden die mensen van je verwachten te bewandelen. )
Zij voelt zich anders, klasgenootjes praten over jongens. Zij voelt zich alleen... ze kan en wil daar niet over praten.
Doordat ze denkt dat ze niet normaal is denkt ze aan de dood.
Op dit moment ben ik de enige in huis die dit weet.
De afspraak is dat zij het aan haar (stief)vader verteld als zij daaraan toe is. En dat ik haar hierin dan zal ondersteunen, vooral omdat ze bang is op afwijzing van hem.
Ik zou nou eigenlijk graag voor haar materiaal willen vinden waarbij ze ziet/kan lezen oid dat zij niet anders is...
Elk mens is anders, elk mens is uniek. En je moet trots zijn op wat en wie je bent, met alle eigenschappen die maken dat je die unieke persoon bent.
Zijn er hier ouders die weten waar ik materiaal, mooie boeken, bij eenkomsten voor pubers kan vinden voor haar?
Juist lotgenoten contact lijkt mij fijn voor haar...

Groet,
Super Mouse