Zoon van 15 rookt en blowt en liegt en bedriegt
Mijn zoon van 15 is sinds een paar maanden aan het roken en blowen. We kwamen hier toevallig achter toen ik zijn telefoon controleerde. Hij vertoonde al een poosje eigenaardig gedrag (ging 's avonds na het eten nog even een rondje fietsen in z'n eentje). Het voelde niet goed en ik vroeg hem er regelmatig naar. Hij ontkende in alle toonaarden. Na de zoveelste escalatie over zijn slechte cijfers (VMBO-KBL) heb ik hem om zijn telefoon gevraagd. Er stonden sms'jes over het kopen van joints en het samen blowen.
Wij zijn altijd open geweest over roken en blowen. Hij weet hoe wij erin staan. We keuren het af, maar weten ook dat we het niet tegen kunnen houden. We hebben hem wel altijd aangemoedigd om er eerlijk over te zijn, omdat wij best begrijpen dat hij wil experimenteren. Ook hebben we hem de nodige voorlichting gegeven over wiet en hash en de risico's.
Toch kiest hij er keer op keer voor om tegen ons te liegen. Hij komt soms thuis uit school dat hij zo stoned als een garnaal is. Dopey manier van praten enbewegen, grote pupillen enz. Als ik ernaar vraag kijkt hij me strak aan en ontkent dat hij gebruikt heeft. We hebben hem al meermalen gezegd dat eerlijkheid loont en dat we juist boos worden als hij liegt, maar hij blijft het doen.
Alles lijdt er inmiddels onder. Zijn schoolwerk, ons vertrouwen in hem en onze jongste zoon (12 jaar) heeft enorm veel last van de spanning in huis. Het lukt ons niet meer om normaal met hem in gesprek te gaan. Elke poging daartoe escaleert.
We zijn ten einde raad.
Confrontatie
Blijkbaar wil je zoon niet dat je je daarmee bemoeit of daarover in gesprek gaat. Ik heb ook het idee dat het dan teveel een confrontatie over het weedgebruik en het roken wordt. Terwijl je zelf hebt aangegeven daar genuanceerd in te staan. Hij weet hoe je daarover denkt maar je vind daarnaast dat hij zijn weedgebruik dan ook moet onderwerpen aan gesprekken met jou. Terwijl hij daar mee aan het experimenteren is.
Ik zou mijn hulp aanbieden, meer uitnodigen en afwachten dan confronteren, en je realiseren dat je zoon daar zijn weg in dient te vinden en dat steunen.
Ik zou me meer richten op school. Als daar iets hapert en mogelijk kun je daar aan bijdragen dat het goed gaat of beter, en zittenblijven niet als een doemscenario voorhouden, want het kan zomaar eens gebeuren, en met een lijntje zaken proberen vlot te houden en te trekken.
Wat neutraal met rust laten voor de korte termijn kan hier mogelijk lucht brengen. Anders is hij meer bezig met het conflict met jou dan met het reguleren van de balans in roken en weedgebruik en de rest van zijn leven op orde brengen en houden. Ben jij de stoorzender.
Liegen is mijn grootste zorg op dit moment.
Ik vergeet erbij te vertellen dat mijn zoon ADHD heeft en daardoor extra gevoelig voor verslavingen.
Misschien wil ik wel teveel de controle houden op wat hij me vertelt. Ik ben echter als de dood dat hij straks zwaar verslaafd is aan weet ik wat voor middelen en dat wij daar pas achter komen als het te laat is.
Door het gelieg kunnen we hier geen redelijk gesprek met hem voeren, laat staan hem voorlichten.
Ja heftig
Je zou het liefste wensen dat een kind die rommel laat staan. En bovendien vraag ik me dan ook af of je kind wel tijdig en deskundig medicatie overwogen heeft en uitgeprobeerd.
Toch, paniek helpt niet, en je kind zal er zelf zijn weg in moeten vinden. Voor sommigen is weed handiger dan medicatie omdat je dat kunt gebruiken op het moment dat het je helpt om noodzakelijk te ontspannen en te vertragen. En met medicatie zit je vast aan een onderhoudsdosering. Maar dan is het wel zaak om daar zelf balans in te brengen. En dat lukt niet als ouders daar als stoorzenders in de paniek schieten. Je kunt ze niet vastbinden en de regie niet altijd voor ze overnemen.
Dat liegen kan een reactie zijn op door je zoon ervaren ongewenste inbreuken. Dat helpt blijkbaar niet al teveel. Dan zou ik het toch maar anders gaan aanpakken. En er meer naast te gaan staan.
Je gunt hem het allerbeste maar het is zijn zaak en zijn leven en met paniek en contactstoornissen zijn jullie beiden niet geholpen.
Leg aan je zoon uit dat je zo in de paniek schiet omdat je je zorgen maakt maar blijf wat neutraler beschikbaar voor hem.
Misschien is het handiger om het hele onderwerp voorlopig te vermijden en je te richten op het herstellen van positief contact. Samen winkelen voor zijn kleding, iets leuks samen doen, vertrouwelijke momenten die niet over die olifant in de kamer gaan.
wiet
Ja, adhd en wiet is geen fijne combinatie. En liegen is ook niet fijn. Is er een mogelijkheid dat je een gesprek aangaat waarom hij wiet gebruikt? Is dat omdat hij dan ff weg is? Gebruikt hij het als een soort zelfmedicatie? Vindt hij het gewoon lekker? Gebruikt hij het ipv ritalin? Als je de oorzaak weet kun je het ook beter aanpakken.
Wat ook een idee is, is contact op te nemen met zijn behandelaar, als hij die nog heeft. Zo nee, contact opnemen met de huisarts of met zijn vroegere behandelaar. Die kunnen je in ieder geval op gang brengen wat je het beste kan doen of juist niet doen.
eerlijk gezegd
denk ik dat jullie te veel van hem eisen. Met zijn 15 jaartjes en ADHD: (hij is waarschijnlijk iets jonger dan zijn leeftijdsgenoten in gedrag en sowieso impulsief) vraag je van hem dat hij zijn gezonde verstand gebruikt met het wietgebruik, zonder dat je het duidelijk verbied. Want ik vind dat als je tegen een kind zegt dat je het afkeurt maar weet dat je het niet tegen kunt houden, dat je dan een heel dubbel en onduidelijk signaal afgeeft.
Het is namelijk wel waar dat je het niet tegen houdt maar als je dat op die manier tegen een kind zegt dan geef je een vrijbrief om het toch te doen. Een kind met een duidelijk verbod van ouders om iets te doen, zal uiteindelijk, ondanks dat hij datgeen toch doet, het verbod in zijn achterhoofd hebben en zich erin matigen. Hij moet dan wel weten dat zijn ouders er serieus op tegen zijn.
Tegen de tijd dat hij 18 wordt moet je het wel los gaan laten, maar ik denk dat het nu te vroeg is. Eerder zou ik tegen hem duidelijk zeggen dat je het niet wilt hebben en dat er consequenties aan zitten als hij het toch doet.
Hoe komt hij aan geld om die rotzooi te kopen? Als hij geld van jullie krijgt dan zou ik daar dus mee stoppen. Je zou af kunnen spreken dat hij het geld wat hij uitgeeft en van jullie heeft gehad verantwoord aan waar hij het aan uitgegeven heeft. Laat hem maar een kasboekje bij houden of help hem erbij. Maar nu laat je het echt te veel los voor een 15 jarige ADHDer.....naar mijn idee.
En waarom vraag je hem of hij iets heeft gebruikt als zijn gedrag daar al duiddelijk op wijst? Je nodigt hem bijna uit om te liegen.
Dusik zou er toch nog eens een gesprekje aan wagen met elkaar en hem wat duidelijk een verbod opleggen. Hij is aan het afglijden en je moet serieus proberen hem te stoppen voor het te laat is. Hoe lang is dit al bezig?
Sterkte en succes met de jongeman!
Nimbo
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat duidelijkheid heel belangrijk is. Maar verbieden en straffen bij overtreding zou bij mijn kinderen tot gevolg hebben dat ze dingen beter voor mij verborgen gaan houden. Nu is oudste (in elk geval nog) heel open over drank & drugs & seks. Ik geef duidelijk mijn mening, maar spreek ook altijd de wens uit dat kind zelf nadenkt over wat het doet. En bij een feestje vraag ik vantevoren: stel, er is wiet. stel, er is drank. Ben jij van plan iets te gebruiken? Heb je voor jezelf een grens?
Maar misschien is er een verschil in opvoedstijl en/of waar een kind goed op reageert.
het is lastig
moet je kiezen voor consequenties stellen met het gevaar dat ze niet meer eerlijk zijn of verbieden zonder consequenties in de hoop dat ze eerlijk blijven?
Onlangs ben ik zelf overgestapt op de tweede methode. Eerder bereikten wij meer met verbieden, consequenties stellen en praten. Wij hebben ook niet echt een beloning in het vooruit zicht gesteld omdat dat ook liegen in de hand kan werken.
Mijn (ADHD) zoon is dan nu ook 17 en de grip wordt sterk minder. (zeker nu hij nog steeds van huis is weggelopen) Terwijl ik toch wel het gevoel heb dat hij die achterban nog wel nodig heeft...
maar wij hebben hem onlangs verteld dat we vonden dat we lang genoeg hebben gepraat met hem over gevaren en verstandige keuzes m.b.t. drank, roken en drugs. En dat nu de tijd gekomen was dat we het aan hem overlaten. Dat we het wel verbieden/afkeuren maar zonder consequenties te stellen. Wij hebben ook met zoveel woorden duidelijk gemaakt dat we dat ook doen omdat we dan de weg open houden dat als er iets mis gaat: hij ergens zo ziek van wordt dat hij naar het ziekenhuis moet of wat dan ook, dat hij ons dan durft te bellen om om hulp te vragen. Maar dat we er ook op vertrouwen dat hij het niet zo gek maakt dat dat nodig is...
Barz
Graag gedaan.
On topic: mijn neefje van 14 werd door zijn moeder betrapt op blowen. Die heeft hem naar een cursus over de gevolgen van drugsgebruik gestuurd (plus nog wat huisarrest enzo). Misschien kan je zoon naar een of ander voorlichtingsprogramma?
Is het een idee hem na school naar een huiswerkklas te sturen, dan moet hij daar direct na school heen en heeft hij minder gelegenheid tot blowen?
Gebruiker geblokkeerd
Beste forumgebruikers,
De troll 'Erna' (en eventuele andere nicks waaronder deze persoon berichten plaatste) is geblokkeerd via het tot nu toe gebruikte IP-adres en kan de site dus niet meer bereiken.
Henk Boeke
(Redactie Ouders Online)
Tweede blokkade
Beste Forumgebruikers,
"Erna" maakte gebruik van een tweede account met een ander IP-adres. Ook dat is inmiddels geblokkeerd.
Andere nicks voor dit tweede account waren "Lieve Moeder" en "Zoon van BarZ".
We hopen dat hiermee de rust is weergekeerd.
Henk Boeke
(Redactie Ouders Online)
Ritalin
Vraagje: gebruikt je zoon medicatie en heeft hij dat in eigen beheer?
Adhd medicatie wordt verhandelt. Dus daar zou ik op letten. Ik denk dat de verleiding voor hem groot zal zijn als hij geld nodug heeft.
Verder zou ik eerst diep adem halen en tot rust proberen tr komen. Dit is zorgelijk. Maar hij is nog jong. Je kunt nog invloed op hem uitoefenen.
Probeer te werken aan jullie relatie. Niet door eindeloos moeilijke gesprekken te voeren, maar door te zoeken naar jullie band.
Als een kind liegt is dat beangstigend en kwetsend. Maar probeer om er niet door van streek te raken. Liegen hoort vaak bij adhd. Dat komt door het in het moment leven. Doordat ze op dat moment echt willen dat waar is wat ze zeggen. Doordat ze zo snel mogelijk een einde aan het gesprek willen maken. Of doordat ze je de waarheid niet willen vertellen.
Je weet dat hij liegt. Stel dus maar geen vragen meer waarop hij waarschijnlijk zal gaan liegen. Zinloos namelijk. Dan zoek je iedere keer weer de teleurstelling op. Hij ziet het aan je en jullie band verslechtert.
verders
Ik zou dus proberen om het minder te laten escaleren, minder erg te maken. Natuurlijk is het niet wat jij had verwacht, gedacht. Maar dat is opvoeden. Dealen met dingen die je niet had verwacht.
En ik snap je angst mbt verslaving (heb zelf een zoon met adhd die op/over de rand van pc verslaving zit). En ik begrijp dat je erg bang bent voor de toekomst en eventuele andere drugs.
Maar conflicten en ruzies zullen hem verder bij je vandaan drijven en zullen ervoor zorgen dat je hem daar juist naar toe drijft. Hij zal die angst van jou, als een echte adhd-er, waarschijnlijk ook helemaal niet begrijpen. Hij leeft namelijk in het nu. En hij overschat zijn eigen keuzes waarschijnlijk.En hij wil waarschijnlijk ook helemaal niet aan de toekomst denken. Dus alle emotie die jij erin stopt, zal het tegenovergestelde bewerkstelligen.
Dus zorg dat je hem in het 'nu' raakt. Zoek naar jullie band. Als gezin. Met zijn broertje erbij. Misschien een leuke vakantie plannen in overleg met hem? Misschien hem betrekken in wat jullie doen met eten? Wat jullie in het weekeinde doen? Misschien leuk om naar een concert te gaan met hem? Of naar een sportwedstrijd?
Verwacht daar geen wonderen van, maar zorg dat jullie als gezin kunnen genieten van dingetjes, momentjes.
Het gaat erom dat het iets is wat hem interesseert. Dat je naast hem gaat staan en niet tegenover hem.
Oke, hij blowt.
Oke, hij liegt.
En wat is er verder nog? Dat zijn niet zijn enige eigenschappen. Hij is meer dan dat, toch?
Daarnaast zou ik ook op zoek gaan naar het geld. Hoe komt hij aan geld om joints te kopen? Ik had het al over het verhandelen van ritalin? Of heeft hij een baantje? Of koopt hij het van zijn zakgeld?
Ik heb met mijn kinderen afgesproken dat ik geen slechte gewoontes van hen betaal. Als ze gaan roken, of drinken voor hun 18e, krijgen ze geen zakgeld meer.
Ik heb ook het beheer van hun bankrekeningen tot ze 18 jaar zijn. Kan zo op mijn app zien, wat ze doen met hun geld. Ik ben per slot ook verantwoordelijk voor hun financiën, dus ik vind dat ik ook recht heb op inzicht daarin.
Dank je wel Karmijn
De band tussen ons is inderdaad belangrijk en je hebt gelijk dat de focus nu moet liggen op het in stand houden daarvan. Punt is dat ik het nu heel moeilijk vind 'normaal' met hem om te gaan. Ik heb de neiging om me terug te trekken in mijn schulp en hem nu helemaal los te laten. Ik weet dat ik dat niet zal doen, maar ik merk dat het steeds lastiger wordt om 'terug te veren'.
Over dat kinderen met ADHD vaak liegen, zijn de meningen verdeeld. Hij was altijd heel open en eerlijk en kon niet liegen. We hebben jarenlang volgehouden dat ons kind niet loog. Die overtuiging is nu helemaal op losse schroeven komen te staan. We twijfelen momenteel aan alles en vragen ons voortdurend af waar het mis is gegaan en wat wij anders hadden kunnen doen.
Aanvullende blokkades
Opnieuw twee IP-adressen geblokkeerd. Mogelijk zit er een hele groep te zieken.
Doen wie de langste adem heeft.
Henk Boeke
(Redactie Ouders Online)
liegen is dus
heus niet iets wat bij ADHD hoort. Het is iets wat veel pubers doen tijdens het losmakingsproces: wel zo zelfstandig om eigen keus te maken, maar nog niet zelfstandig genoeg om deze goed te kunnen verdedigen...
Ja, de impulsiviteit speelt altijd een rol, een impuls kan zijn om om moeilijkheden te voorkomen dat je liegt, maar een andere impuls is om de waarheid te vertellen.
Mijn ADHD zoon probeert ook wel te liegen, maar moet nog even goed oefenen om de zenuwtrekjes onder controle te krijgen. Het zit echt niet in zijn aard.
Ik herken het ook van jou: het gevoel van controleverlies maakt dat je het tegenovergestelde wil gaan doen en alles loslaten. Trap niet in die valkuil!!
Probeer een middenmoot te volgen. Wel interesse niet te veel sturen.
negeren,
negeren dus deze reacties, dat doe je toch standaard bij peuters.
Puberteit
Dat is nu het &*^%$n van de puberteit. Ineens doet je kind dingen, waarvan je dacht dat hij of zij het noooooit zou doen. Ineens staat de band die je had, onder druk. Ineens kunnen ze je soms zoooo tegen vallen. (of meevallen) En dat betekent afscheid nemen van je lieve kind en kennis maken met je 'lieve' puber. Soms een regelrecht rouwproces.
En adhd levert een puberteit in het kwadraat op. Het is gewoon een heel zware tijd. Een dochter van ons krijgt nu in de puberteit pas een adhd-diagnose, doordat ze door de puberteitsdruk, nu niet meer om kan gaan met de gevolgen van haar adhd, wat haar tot nu toe wel goed lukte.
Hier is een stukje over liegen bij adhd.
http://www.additudemag.com/slideshow/52/slide-1.html
Ik denk dat het heel positief is, dat jullie vroeger zo'n goede band hebben gehad. Dat hij vroeger niet kon liegen tegen jullie. Een ingang dus.
Ik denk dat het een beetje zonde is van je energie, om je af te vragen wat er mis is gegaan. Voor het zelfde geld is het juist zo, dat jullie het tot nu toe zo geweldig goed hebben gedaan, dat je zoon nu pas uitvalt. Omdat hij door de puberteit nu onder druk staat.
Ik denk dat je niet te veel moet kijken naar wat je anders had kunnen doen. Ik denk dat je moet kijken naar wat je nu anders gaat doen. Toekomende tijd.
Voorgaande oplossingen werkten niet. Want je gezin staat onder druk. Dus ga zoeken naar iets anders. Omdat dat misschien wel werkt.
Hebben jullie nog hulp? Misschien kan het helpen om zelf in gesprek te gaan met een psycholoog? Ik voel aan mijn theewater dat je zoon daar nu niet echt voor open zal staan. Maar ik heb er toch wat aan gehad om met een psycholoog van gedachten te wisselen. Therapie op afstand. 
Zij hielp mij om mijn zoon te helpen.
liegen-adhd
Ik denk niet dat alle adhd-ers liegen. En ik weet dat pubers ook vaak liegen.
Maar ik denk wel dat alle adhd-ers meer en vaker liegen dan gemiddelde mensen. Dat heb ik ook ergens gelezen, ooit, maar ik kan het niet meer terug vinden.
Ik vind het ook superlogisch. Liegen en adhd.
Adhd-ers zijn impulsief en doen daardoor vaker dingen die niet de bedoeling waren. Situaties waarin het wenselijk kan zijn om te liegen, doen zich dus vaker voor.
Adhd-ers zijn impulsief en denken dus niet vaak goed na voordat ze iets zeggen. Hierdoor beginnen ze vaak met een leugentje om bestwil en komen vast te zitten in liegen.
Adhd-ers zijn slechter georganiseerd, vergeten daardoor vaak dingen. Hierdoor zullen ze eerder geneigd zijn om hun falen toe te dekken met leugens.
Adhd-ers leven in het nu. Een leugen kan vaak genoeg zijn om een einde te maken aan een gesprek waar je absoluut geen zin in hebt. Als je dan niet nadenkt over de consequenties, is het leugentje snel verteld. 'ja mam, volgende keer ga ik echt eerder beginnen met leren.'
Adhd-ers leven in het nu. Hierdoor is het verleden vaak oninteressant voor hen. Daardoor vinden ze het minder bezwaarlijk om een gebeurtenis wat te kleuren. Dan zijn ze van het saaie gesprek over het verleden af en trouwens wie boeit het nu nog wat er vorige week is gebeurd? (ten minste zo denkt mijn man, mijn zoon, mijn dochter)
