Zoon is dik geworden
Het viel mij deze vakantie op dat mijn zoon van 17 nogal dik is geworden, dat had ik eigenlijk niet eerder gezien tot ik hem aan het zwembad zag. Hij is altijd aan de dunne kant geweest, dus een beetje meer zou niet verkeerd zijn. Maar nu heeft hij wel echt een buikje gekregen, waarvan ik schrok.
Ik heb gelezen dat kinderen dit wel eens hebben voordat ze een groeispurt krijgen maar ik heb het idee dat mijn zoon die fase voorbij is. Wat ik vooral raar vind is dat mijn zoon niet opvallend veel eet en ik heb nooit heel veel snoep of frisdrank in huis.
Hebben andere ouders hier wellicht ook ervaring mee? Ik maak me er toch wel een beetje druk om.
Lastig lijkt me
Hoi,
Lastig hoor. Je wilt er enerzijds (neem ik aan) niks van zeggen tegen hem omdat je hem in zijn waarde laat ongeacht zijn gewicht. (Geen fatshaming.) Anderzijds maak je je zorgen dat dit ineens is veranderd. Misschien is het een teken dat hij niet goed in zijn vel zit, is dat waar je aan denkt? Hoe is het postuur van de rest van de familie?
Kinderen eten natuurlijk niet alleen thuis
en je hebt geen zicht op wat er buitenshuis allemaal voor ongezonds en vets naar binnen gaat. Het enige dat je kunt doen is wijzen op de gevaren van vet en ongezond eten, en thuis gezond eten blijven serveren. Ik herken het, hier ook een kind dat thuis steeds minder at 's avonds maar wel aan bleef komen. Die bleek dagelijks bij de grote M te zitten. "Ik had alleen maar een milkshake hoor mam", jahaa, maar iedere dag een milkshake is toch teveel. En het bleef natuurlijk niet altijd alleen maar bij die ene milkshake. Wat een beetje heeft geholpen is samen eens uitrekenen wat er in een maand uitgegeven werd aan dat soort troep. Bleek op maandbasis tegen de € 40 te zijn, en daar schrok kind toch wel van. Dus het is toen wel minder geworden.
groeispurt is voorbij maar eetgewoontes niet
Misschien eet je zoon nog evenveel als ten tijde van zijn groeispurt. Mijn 15-jarige dochter had daar ook last van en toen begonnen haar broeken toch wel heel krap te worden. Zij is daarop wat minder gaan eten en toen was het er ook zo weer af.
Een jongen van 17 is nog niet uitgegroeid dus het kan dat hij nog weer gaat groeien. Maar meer voor de hand ligt dat hij ofwel te veel eet als jij er niet bij bent, ofwel alcohol drinkt.
Moeilijk hoe hier mee om te gaan, je wil hem ook geen rotgevoel over zijn eigen lichaam geven. Misschien eens heel algemeen praten over wat ongezonde voeding met een lichaam doet.
Aha!
Dit is hét moment om die enkele jaren geleden op de groei gekochte spijkertuinbroek voor de dag te halen. Reik hem het ding aan met de woorden: "Deze komt je nu misschien wel heel goed van pas" en wacht zijn reactie af.
Rode krullenbol
Hahahaha RK
Ik deel je voorliefde voor de tuinbroek geheel niet, maar waardeer je volharding.
(Hoe zoiets valt bij het kind in kwestie laat ik volledig buiten beschouwing)
Dik?
Ik vind de term ‘dik’ in combinatie met ‘een buikje’ vreemd. Ik vind dik iets heel anders. Natuurlijk is het goed dat kinderen weten wat een gezond gewicht is en welke dingen daar invloed op hebben. Maar de term dik lijkt me in deze situatie eerder een reden om jezelf eens in de spiegel aan te kijken en je af te vragen waarom je dat woord eigenlijk gebruikt. Zo’n label op je zoon lijkt me niet helpend om het doel te bereiken dat hij op een gezonde manier naar zichzelf, zijn eet- en beweeggedrag en zijn lichaam kijkt.
Groet,
Jo Hanna
Schaam je je?
Ik heb niet de indruk dat je je zorgen maakt om zijn gezondheid v.w.b. zijn overgewicht ( of tijdelijke opslag).
Schaam je je?
Mag hij zijn wie hij is, ongeacht zijn gewicht?
Mijn kind was voor een paar jaar pubertijd ook gevuld. Is vanzelf weer veranderd, maar had dat niet zo geweest, dan was dat net zo prima.
