Zoon (bijna 14) schaamt zich voor broer (12)
We gaan elk jaar op vakantie naar Italie en zoons die 1 jaar en 10 maanden schelen, trokken altijd samen op (bijna 14 en 12). Ze hebben ook een vriendenkring hier en ondernamen van alles met de groep. Langzamerhand is uitgaan er ook bij gekomen, van een kampvuur op het strand met ouders op een afstand tot dit jaar voor het eerst ook wel naar feestjes op strandtenten in de buurt. Vriendenkring bestaat uit kinderen 13-19 jaar. Voorheen ging dat prima, maar nu wil zoon van bijna 14 zijn broer er niet meer bij omdat hij zich schaamt voor hem. Hij doet alles verkeerd: natspatten mag niet meer, dansen mag hij niet, hij spreekt taal verkeerd uit, hij is dom, hij heeft stomme kleren, zijn haar zit niet goed, iedereen irriteert zich aan hem en ga zo maar door. Dit moet hij de hele dag aanhoren. En nu mag oudste zoon ook niet naar feestje tot 4 uur en geeft de schuld aan jongste, terwijl ik dit ook voor oudste te laat vind. Wat te doen, want ik word hier heel verdrietig van!! Ik kan het niet aanhoren hoe de jongste de hele dag uitgescholden wordt. Hij gaat ook al alleen zwemmen, omdat de oudste dat niet meer wil.
Even hardvochtig
Omdraaien: iemand die een ander buitensluit mag zelf niet meedoen. Dus als zoonv14 niet wil dat zoonv12 bij de groep is terwijl daar geen andere redenen voor zijn dan zijn (puberale) afwijzing dan is dat het probleem van zoonv14, mag hij niet meer mee met die groep, naar t kampvuur etc.
Niet accepteren
Ik ben op sommige dagen de halve dag aan het herhalen: als je niks aardigs te zeggen hebt, zeg dan maar niks.
Ik prijs ze omdat je voorbeeldige pubers zijn, ze schamen zich rot voor hun ouders en broertjes/zusjes. Bravo! Maar dat geeft je nog niet het recht om de halve dag rotopmerkingen te maken.
Vrienden delen is moeilijk
Vrienden delen is heel moeilijk op die leeftijd. Ik zou dat niet problematiseren. Dat kinderen minder samen optrekken op die leeftijd is ook normaal.
Het afkafferen/beledigen door de oudste in bijzijn van die gedeelde vrienden toe, is natuurlijk heel vervelend. Jongste is waarschijnlijk een makkelijk doelwit omdat hij qua leeftijd ook niet echt bij die groep past. Het kan zijn dat oudste dit doet om "erbij" te horen, maar het kan ook zijn dat de groep jongste altijd slechts "getolereerd" heeft en dat hij de groep eigenlijk belemmert in doen wat ze eigenlijk willen doen, en dat oudste dit aanvoelt. Als oudste er niet was geweest, zou jongste waarschijnlijk niet bij deze groep zijn gaan horen.
Als je dit gaat afstraffen, krijgt de oudste alleen nog maar meer wrok naar de jongste toe.
Voor volgend jaar zou ik ergens anders heen gaan en dan een vriendje van jongste uitnodigen om mee te gaan (of allebei een eigen vriendje). Dan worden ze minder gedwongen om met elkaar op te trekken.
Om nu de vakantie te redden kun je één of twee jongere kinderen uit die groep uitnodigen om iets te doen met jullie jongste zonder de rest van de groep. Bedenk een leuke dagexcursie, loop naar hun tent en vraag aan de ouders of dat iets voor hun kind is. Laat de oudste lekker op de camping.
Afstraffen wellicht niet
Ik weet voor nu geen concrete oplossing. Ik denk dat ik er een soort gezinsvergadering aan zou wijden met elkaar en de kinderen zelf incl de jongste met oplossingen zou laten komen. Ik vind het afkaffeten en buitensluiten ed echt niet acceptabel. Als je kind dat bij een vreemd kind doet zou je dat niet accepteren toch? Laat staan bij je eigen kind. Ik zeg altijd: de rest van de wereld is al onaardig genoeg. Hier in het gezin doen we normaal en komen we voor elkaar op. We steunen elkaar. Als die plek er in een gezin al niet is waar je gesteund wordt, waar dan wel?
Het doet wat met een kind hoor als de oudere broer (waar jongste vaak tegenop kijkt) zo doet. Heel slecht voor het zelfbeeld en wat mij betreft onacceptabel. Straf is missch niet de oplossing maar een serieus gesprek wel. Laat ze zelf maar bedenken hoe ze hiermee omgaan.
Oudste heeft niet het alleenrecht op vrienden en kom op zeg: die twee weken zijn wel te overzien toch?
Thuis maar nader bekijken hoe dat met samen optrekken gaat want echt altijd samen in een vriendengroep is ook niet aan te bevelen lijkt mij. Ik wilde dat vroeger ook echt niet met mijn zusje.
Onzeker
Met 14 jaar zijn kinderen erg onzeker en al hun eigen onzekerheden reageren ze af op anderen. In dit geval broertje. Dat is echt niet leuk en daar zou ik onmiddellijk een streng gesprekje aan wijden. 1 op 1.
Verder kun je niet verwachten dat je kinderen als een soort van vrienden samen optrekken op deze leeftijd. Misschien was dat vroeger zo, maar de puberteit maakt een klein leeftijdsverschil groot. Bovendien wil je oudste zich losmaken, ook van zijn broertje. Heel normaal. Leg je jongste dit uit en laat hem een ander kind vragen om te gaan zwemmen. Ze hoeven toch niet per se samen op te trekken? Laat dat los.
Dank
Dank voor alle waardevolle reacties. Gaat veel beter nu!
