Zoon (15) wil niet naar feestjes
Hoi, mijn zoon van 15 wil niet naar feestjes. Hij is echt een leuke vent met een aantal goeie vrienden. Deze vrienden komen vaak bij ons thuis, maar willen ook ‘stappen’. Mijn zoon wil het liefst dat zijn vrienden naar hem toe komen, maar gaat niet graag naar hen en al helemaal niet naar feestjes. Zijn vrienden vragen hem daar wel voor. Ik ben bang dat hij op den duur niet meer gevraagd wordt. Hoe kan ik hem daar toch in stimuleren of moet ik mij er niet te druk om maken. Mijn zoon is van kinds af aan wel rustig en kijkt het liefst de kat uit de boom. Als hij eenmaal vertrouwen heeft, dan heeft hij het hoogste woord.
Maak ik mij te druk?
Als hij niet wil, is het toch ook geen probleem als hij niet meer gevraagd gaat worden?
Prima toch?
Dat scheelt ook een hoop verleidingen de komende jaren. Voor vriendschap hoef je echt geen feestbeest te zijn. Je komt op die leeftijd nog genoeg andere mensen tegen op school, sport of hobby en anders zoek je een activiteit met anderen die je wel leuk vind.
Mijn dochter zit in een vriendengroep die vaak afspreken om bij elkaar te koken en te eten en te loungen. Dat doen ze al jaren en is ook heel gezellig. Misschien een idee?
Goede vrienden
Zo te horen heeft jouw zoon een fijne vriendenclub om zich heen die, ondanks dat hij niet te porren is voor feestjes, hem toch op blijven zoeken. Ik kan me je zorgen wel voorstellen hoor, zeker als hij dus eigenlijk ook nooit naar zijn vrienden toegaat (los van die feestjes dus).
Als zijn vrienden en hij er geen probleem van maken, dan zou ik dat ook niet doen. Blijkbaar is de situatie zo naar ieders tevredenheid en accepteren zijn vrienden jouw zoon zoals hij is.
Echte vrienden
Echte vrienden vinden elkaar toch wel. Hebben ze geen feestje voor nodig.
Goede vrienden
Dankjewel voor jullie reacties.
Natuurlijk snap ik de vraag waarom het erg zou zijn als hij niet meer gevraagd wordt, maar dan ben ik in mijn bericht niet duidelijk geweest. Mijn angst is dat hij helemaal buiten de groep komt te vallen.
Als ik de andere 2 reacties lees, besef ik dat ik inderdaad meer vertrouwen moet hebben. Hij heeft een stel leuke trouwe vrienden die hem inderdaad gewoon leuk vinden voor wie hij is. Ook al gaat hij niet mee naar feestjes.
Heb ook nog door het forum heen gekeken en zie dat er meer moeders zijn met kinderen in dezelfde leeftijd die tegen hetzelfde probleem aanlopen.
Ik ga gewoon vertrouwen hebben in mijn leuke zoon. Hij is gelukkig en het komt zeker goed. Dan wordt hij gewoon geen feestbeest of pas op een latere leeftijd.
Mijn zoon
Mijn zoon is nu 18 en sinds een paar maanden is hij ineens helemaal los, hij gaat naar feestjes, gaat met vrienden op pad, is met iemand naar een concert geweest in plaats van alleen. Zit op zijn kamer uren met mensen te voice chatten.
Toen hij 15 was had ik dat echt nooit kunnen denken, hij was echt een einzelgänger, daar voelde hij zich overigens prima bij, maar het kan dus zomaar ineens veranderen.
Hetzelfde probleem?
Wel het zelfde, maar geen probleem.
Zoon (19) houdt wel van thuis chillen met vrienden, maar zeker niet van uitgaan, feestjes en drank.
Hij heeft maar weinig vrienden, die soms wel uitgaan, maar is daar toch gelukkig genoeg mee.
Ik heb het hem wel af en toe gevraagd, of de gelegenheid geboden om te praten, over kwaliteit en kwantiteit van vriendschappen. En daar komt dus uit: alles is prima zo voor hem, dus dan (ook) geen probleem voor mij.
Ook zo
Hier ook geen feestgangers. Ze hebben het wel geprobeerd maar vinden er niets aan. Bioscoop of concert en uit eten doen ze wel met vrienden. Niets mis mee toch?
Zoon
Mijn zoon met autisme van nu 22, ging uiterst zelden de deur uit. Alleen voor school en later zijn werk. Heel af en toe ging hij een avond weg met een neef.
Vorig jaar zei hij tussen neus en lippen door dat hij naar een festival ging. Voor 5 dagen. Ik heb, eerlijk waar, hem zeker 10 minuten met open mond staan aan te kijken.
Hij raakt al overprikkeld door de spelende kinderen op straat en dan 5! dagen in een tentje, in die drukte met relatief onbekende mensen die hij via via kent?
Hij heeft het geweldig gehad. Sterker nog, hij is dit jaar weer geweest.
Sinds dit geloof ik in wonderen 🤣🤣
maar...?
Hoi, dat hij niet naar feestjes wil zou ik ook niet zo een probleem van maken, hij is pas 15.
Tenzij het een hele goede vriend is van hem die een feestje geeft en graag zou willen dat je zoon ook kwam, dan zou ik toch even doorvragen bij je zoon, waarom hij niet even wil gaan?
Dat terzijde.
Wél ben ik van mening dat vriendschap wederkerig is, dus ook een langs gaan bij 1 van die vrienden als er geen feestje is maar gewoon, langsgaan omdat die vriend dat vraagt.
In dat geval zou ik mijn kind uitleggen dat als ze bij jou komen altijd, het ook goed te begrijpen is dat als die ander eens wil dat je zoon eens bij hem thuis komt dat hij daar es op in kan gaan.
Groet
Zou mijn zoon kunnen zijn.
Mijn zoon houdt ook niet van feestjes. Hij is op school 1 keer naar een schoolfeest, met kerst, geweest. Omdat hij het van mij moest proberen. Om 10.00 u. kon ik hem ophalen. En verder op een feest van een klasgenoot. Dat was iets leuker volgens mij, maar ook daar moest ik hem om 10.00 u. halen omdat hij de volgende dag heel vroeg moest voetballen. Maakte hij geen probleem van.
Zoon heeft ook niet veel vrienden maar de jongens met wie hij omgaat accepteren hem wel hoe hij is. En verder zit hij er allemaal niet mee. Ik veel meer, merk ik. Dat komt ook omdat onze dochter totaal het tegenovergestelde is. Die is altijd naar feestjes, met vriendinnen, werken etc. etc.
