Zelfmoord uitspraken zoon
Heb al eerder een topic geopend over mijn zoon. Mijn zoon 14 gaat niet goed. Hij heeft ASS en DCD. Komt van een SBO school, nu gewoon vmbo, in de 2e. Het gaat niet goed op school, hij krijgt veel straf en voelt zich niet goed over zichzelf. Hij kan niet goed voor zichzelf opkomen en is sociaal emotioneel ook niet voldoende bij. Situaties kan hij daarom soms maar slecht inschatten. Hij voelt zich dom. Van de week was er wat in de pauze, waarbij iets van hem stuk gegaan is. Uiteindelijk heeft hij toen hij weer de school in kwam en er met hem het gesprek werd aangegaan, een aantal keer gezegd dat hij zichzelf van kant gaat maken. We zijn direct gebeld om onze zoon gelijk op te halen en met hem naar de huisarts te gaan.
We hebben al veel gesprekken gehad met de mentor etc voor een andere aanpak, maar het is al duidelijk dat zijn school hem niet kan bieden wat hij nodig heeft. Er is een aanvraag gedaan voor een speciaal voortgezet onderwijs. We hebben al allerlei hulp op gang gezet maar tot nu toe krijgt hij ook nog geen hulp.
Maar die zelfmoord uitspraken zitten me niet lekker. Er over praten wil hij ook niet. Ik ben van plan om hem deze week in ieder geval thuis te houden. Eerst maar tot rust komen.
Iemand een advies?
Heftig voor jullie Prachtwacht. Hopelijk duurt het niet een eeuwigheid voor hij op een meer passende school zit.
Ik vind de post van Mija met de gespreksadviezen echt heel goed. Ik zou je zeker willen adviseren om daar iets mee te doen waar mogelijk. Gelukkig laat hij zich knuffelen en staan jullie op die manier nog wel in verbinding met elkaar.
Is er al een verwijzing naar gespecialiseerde hulp van de huisarts aangevraagd? psycholoog met kennis van ASS, DCD en depressie/suïcidale gevoelens? De wachtlijsten zijn overal lang dus ook als je zoon nu nog niet klaar is voor dit traject zou ik de aanmelding wel doen want het kan zomaar 6 maanden duren voor je überhaupt voor een intake aan de beurt bent.
Je hebt al goede tips gekregen
Sterkte ik weet hoe je je voelt 
Heftig. In ieder geval heel veel sterkte gewenst. Ik zou in ieder geval uitgaan van een hulpvraag. Hij roept dit niet zomaar. Kan best dat hij niet echt dood wil, maar niet weet hoe verder in de huidige situatie. Dit soort uitspraken hebben veel impact. Op hem, maar ook op jullie en op zijn klasgenoten.
Nu even pas op de plaats maken en hulp zoeken is een goede stap. Blijf in verbinding, met hem en met school. Laat weten en zien dat jullie hem willen helpen om zich wel weer happy te voelen.
Wat een zorg to. Ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken 
Ik kom uit een familie met veel erfelijke belastbaarheid met psychose en zo.
Ik heb niet het nieuws gekregen waar ik op hoopte wat betreft speciaal voortgezet onderwijs. Er wordt eerst naar een tijdelijke oplossing gekeken.
krulliebollie schreef op 21-11-2023 om 08:35:
Heftig voor jullie Prachtwacht. Hopelijk duurt het niet een eeuwigheid voor hij op een meer passende school zit.
Ik vind de post van Mija met de gespreksadviezen echt heel goed. Ik zou je zeker willen adviseren om daar iets mee te doen waar mogelijk. Gelukkig laat hij zich knuffelen en staan jullie op die manier nog wel in verbinding met elkaar.
Is er al een verwijzing naar gespecialiseerde hulp van de huisarts aangevraagd? psycholoog met kennis van ASS, DCD en depressie/suïcidale gevoelens? De wachtlijsten zijn overal lang dus ook als je zoon nu nog niet klaar is voor dit traject zou ik de aanmelding wel doen want het kan zomaar 6 maanden duren voor je überhaupt voor een intake aan de beurt bent.
Ik ben al vanaf juni bezig met CJG. De doorverwijzingen waar ik op hoop liggen er nog niet. Eerder aanmelden is geen optie, heb ik ook al geprobeerd.
Prachtwacht schreef op 22-11-2023 om 09:04:
Ik kom uit een familie met veel erfelijke belastbaarheid met psychose en zo.
Ik heb niet het nieuws gekregen waar ik op hoopte wat betreft speciaal voortgezet onderwijs. Er wordt eerst naar een tijdelijke oplossing gekeken.
Goedemorgen Prachtwacht, ik weet niet waar je woont, maar mijn dochter heeft ook tijdelijk op een andere school haar lessen kunnen voortzetten. Regulier onderwijs was en is geen optie voor haar. Het ging al redelijk snel een stuk beter en ze doet nu de Vavo. Als je wil mag je me een PB sturen voor meer info/ link van de school. Ook daar is een wachttijd, maar gezien de situatie kon ze daar binnen een maand of 2 al terecht.
Mija schreef op 20-11-2023 om 18:49:
Je schrijft: Erover praten wil hij niet. Waar wil hij precies niet over praten?
Ik zou proberen een gesprek te voeren langs de volgende lijnen:
Je hoeft met mij niet te praten over je gedachten over suïcide maar ik wil wel met jou praten over jouw veiligheid. Ik hoop dat je begrijpt dat ik als jouw ouder niet gewoon rustig door kan gaan met mijn leven terwijl ik weet dat jij rondloopt met gedachten over de dood. Als ouder is het mijn taak om jou veilig te houden. Ik wil dat je weet dat ik ontzettend veel van je hou, dat ik de gedachte je te verliezen niet kan verdragen en dat ik dit niet kan negeren of net kan doen alsof er niks veranderd is. Dus: hoe gaan we er samen voor zorgen dat je veilig bent?
Ik zou willen praten over:
- Ik zou willen peilen of die gedachten meer een uiting zijn van ‘ik wil zo niet meer leven’ of dat er een concreet plan of een wens is om eruit te stappen
- Hoe acuut is die doodswens?
- Is die nu niet acuut dan zou ik willen afspreken dat hij het komt vertellen als hij dat wel wordt.
- Ik zou zeggen dat mensen die suïcide plegen vaak denken dat de mensen van wie ze houden maar het best van ze af kunnen zijn, dat ze tot last zijn, maar dat dat grote onzin is.
- Afhankelijk van de ‘vergevorderdheid’ van de gedachten en plannen, zou ik hem in de realiteit proberen te krijgen van wat zijn zelfmoord met anderen zou doen, niet verwijtend maar oprecht, kwetsbaar. Als het nodig was, zou ik bijvoorbeeld ronduit zeggen dat het me ongelooflijk veel pijn zou doen als hij er niet meer zou zijn en dat de gedachte dat ik niks zou kunnen doen om het te voorkomen me nu al overstuur maakt. En dat hij me dus de kans moet geven om hem te helpen dit te voorkomen omdat ik die machteloosheid als ouder niet verdraag.
- Ik zou ook kunnen benadrukken dat ik snap dat een doodswens niet niks is en dat het geen verboden onderwerp is. Maar het is niet het éérste waar je aan moet denken. Als je worstelt met problemen, vraag je hulp bij die problemen. Als je te somber bent om eraan te werken vraag je daar hulp bij. Zelfmoord is geen eerste keuze! Praten over hoe moeilijk je het vindt om te leven en hoe weinig moed je soms voelt om door te gaan, is dat wel. Hij zou bijvoorbeeld 113 kunnen bellen als hij niet met jou wil praten.
Maar, ik denk dat als kind me snel duidelijk maakt: ‘ja, ik denk wel eens aan zelfmoord maar nooit concreet, alleen als ik me heel rot voel en omdat ik dan het gevoel heb ‘ik wil niet meer’ maar ik ben het niet echt van plan of zo’ dan zou het gesprek niet lang duren. Ik zou niet eigenhandig drama willen gaan maken! Dan zou ik vooral duidelijk maken: als het wél concreet wordt, kom dan naar me toe! We gaan het hier niet meemaken dat jij er zomaar tussenuit piept! Denk erom! En dat uiteraard vergezeld van een dikke knuffel. Ik zou hem gewoon ook een beetje proberen te verwennen de komende week, lekker eten maken bijvoorbeeld. Bij mijn zoon hangen eten en levenslust behoorlijk met elkaar samen. Met lekker eten kan ik hem vrij makkelijk een klein genietmomentje bezorgen. Misschien heeft jouw zoon ook zoiets gewoons, kleins waarvan je weet dat hij ervan geniet?
Bedankt voor deze tips. Ik hou hem goed in de gaten, en verwen en vertroetel hem. Ik heb opgevraagd wat hij nou precies gezegd heeft op school. Er zijn dus 2 momenten op school geweest waarin hij dingen zei over zelfmoord en het was in beide gevallen met scherpe voorwerpen. En één keer had hij daarvan een voorwerp ook vast, toen hij daar over begon.
Zilver_gray schreef op 22-11-2023 om 09:18:
[..]
Goedemorgen Prachtwacht, ik weet niet waar je woont, maar mijn dochter heeft ook tijdelijk op een andere school haar lessen kunnen voortzetten. Regulier onderwijs was en is geen optie voor haar. Het ging al redelijk snel een stuk beter en ze doet nu de Vavo. Als je wil mag je me een PB sturen voor meer info/ link van de school. Ook daar is een wachttijd, maar gezien de situatie kon ze daar binnen een maand of 2 al terecht.
Goedemorgen Zilver, bedankt voor je bericht. ik ga een pb sturen.
Diyer schreef op 21-11-2023 om 22:00:
Wat een zorg to. Ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken
Dankjewel
Roos55 schreef op 21-11-2023 om 12:28:
Je hebt al goede tips gekregen
Sterkte ik weet hoe je je voelt
Bedankt ik ben ook blij met de tips en de hugs.
Ik denk dat het besef dat hij niet puur met jou over hém hoeft te praten, belangrijk is. Jij bent er ook! Jij bent geen abstractie. Dit raakt jou ook. Jij bent een mens die diep met hem verbonden is. Je kunt dit duiden als (recht op) privacy, autonomie, geen druk uitoefenen op je kind, het recht om dingen voor jezelf te houden. Je kunt zeggen: ik moet mijn kind niet belasten met mijn gevoelens. Ik moet er als ouder voor hem zijn. En dat klopt uiteraard allemaal. Pushen is natuurlijk niet aan de orde. Jezelf op de voorgrond plaatsen ‘wat doe je mij aan’ is niet aan de orde. En tegelijkertijd is dat puur individualistische perspectief heel vervreemdend. Hij betekent veel voor jou. Jij betekent veel voor hem. Juist dat iedereen los van elkaar knippen, alsof zingeving helemaal uit jezelf moet en kán komen, is natuurlijk gek. Ik denk juist dat het doorbreken van de isolatie, het leggen van de verbinding, niet per se door woorden maar als dat voor jou belangrijk is óók door woorden, heel betekenisvol kan zijn. Dat hoeft niet door hele lange gesprekken. Een paar woorden van liefde, vertrouwen, geraaktheid kunnen al heel veel doen. Mensen willen voelen dat ze ertoe doen. Jij kunt je kind geen levenslust of identiteit of waarde geven als hij dat zelf niet ervaart. Maar je kunt hem wel laten merken dat jij zijn waarde wel ziet en voelt. Je kunt laten zien dat je bij hem bent, in de werkelijkheid zoals hij die ervaart. Zelfs of juist in zijn zwijgen! Ik denk dat dat het belangrijkste is wat je kan doen.
Ik hoop dat je zelf ook mensen hebt met wie je je verhaal en je emoties kunt delen!
Dankjewel Mija voor je uitgebreide reacties. Wordt gewaardeerd. Ik heb het er met hem over gehad, over zijn uitspraken maar hij ontkent dat hij het gezegd heeft. Ik ga dan ook niet in discussie. Ik had zelf 113 gebeld met de vraag hoe ga ik het gesprek aan en juist niet met “wat doe je me aan” ben heel voorzichtig geweest. Verder laat ik hem steeds subtiel weten dat ik er voor hem ben, inderdaad geen hele gesprekken. Maar steunende woorden en positieve aandacht.
Prachtwacht schreef op 22-11-2023 om 09:04:
Ik kom uit een familie met veel erfelijke belastbaarheid met psychose en zo.
Ik heb niet het nieuws gekregen waar ik op hoopte wat betreft speciaal voortgezet onderwijs. Er wordt eerst naar een tijdelijke oplossing gekeken.
Is er geen plek op het VSO? Wat houdt die tijdelijke oplossing in? Is dat met jouw zoon en jullie als ouders overlegd of beslist school zelf?
Lizzyliz schreef op 23-11-2023 om 15:01:
[..]
Is er geen plek op het VSO? Wat houdt die tijdelijke oplossing in? Is dat met jouw zoon en jullie als ouders overlegd of beslist school zelf?
Plaats is er wel op het VSO. Maar het Samenwerkingsverband gaat daar over, niet zijn huidige school of wijzelf. De tijdelijke oplossing is 4 maanden een soort time-out van zijn school met de lesstof waar hij gebleven is, en waar ze hem observeren. Daarna kijken ze dan verder, en zal er waarschijnlijk wel voor een VSO geadviseerd worden.
Op zich kan dat wel een goede oplossing zijn, want in die vier maanden kan zorgvuldig onderzocht worden wat de best passende school voor hem zou zijn. Dat gebeurt wel vaker als er twijfel is over de ondersteuningsbehoeften van het kind.
