Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Robin

Robin

02-06-2019 om 22:24

Wispelturige en vijandige vriendschappen dochter

De ouderlijke situatie is als volgt. In het voorjaar van 2017 heb ik het volledige gezag van mijn dochter gekregen. Dit heeft te maken met de persoonlijke situatie van de andere ouder. Voorheen hadden we gezamelijk gezag en zag ik mijn dochter eens in de zoveel maanden, maar kende ik haar eigenlijk niet goed. Dit hangt ook samen met dat er slecht contact tussen de andere ouder en ik was en is.
In het verleden (2016) is er ook sprake geweest van een fout vriendje (dwingen tot seks), waar nu (als het goed is) het contact volledig mee verbroken is. Dochter zegt dat ze het zelf heeft uitgemaakt en hem al sinds begin 2017 overal geblokkeerd heeft.

Mijn dochter is 17 jaar en is net klaar met de eindexamens vmbo-tl. Voordat ik het volledige gezag in 2017 kreeg, verbleef mijn dochter elders in het land en is ze een aantal weken voor de zomervakantie verhuisd en van school gewisseld.
De afgelopen maanden ben ik meermaals door meiden van haar school aangesproken op wispelturig en vijandig gedrag van mijn dochter, wat gaat om vriendschappelijke relaties.
Dit begon met dat er een keer door twee (rustige en nette) meiden bij mij thuis is aangebeld omdat ze wat met mij wilden bespreken. De meiden gaven aan dat mijn dochter een tijdje goed met ze omging, maar dat ze nu nieuwe vriendinnen heeft die haar aan het opstoken zijn en dat mijn dochter hen nu lastigvalt.
Ik heb hierna aangegeven dat ik het waardeer dat ze dit hebben doorgegeven en dat ik dit met mijn dochter ga bespreken.
Enkele dagen later ben ik rustig eens met mijn dochter aan tafel gaan zitten, heb ik verteld dat de twee meiden zijn langsgekomen en wat zij mij hebben verteld. Dochter reageerde fel met dat het de omgekeerde wereld is en dat het is dat zij haar lastigvallen in plaats van andersom.
Omdat ik niet goed wist wie ik nu moet geloven, en omdat er verder geen bijzonderheden speelden, heb ik me er verder niet meer mee bezig gehouden.

Enkele maanden later (ongeveer november 2018) kreeg ik een telefoontje van een ouder die geschokt is om wat mijn dochter haar dochter heeft gestuurd.
Ook hier weer: het gaat om een vriendinnetje dat ineens geen vriendinnetje meer is omdat mijn dochter nieuwe vriendinnen heeft die slechte verhalen vertellen over het vorige vriendinnetje.
Ik vroeg wat er is gestuurd. De ouder gaf aan dat ik dat aan de school moet vragen, omdat haar dochter de bewijsstukken bij de school heeft ingeleverd en zij die niet heeft.
Ik ben daar uiteraard achteraan gegaan en heb contact opgenomen met de school, en later bleek dat dit een Whatsappgesprek betrof waarin mijn dochter tegen de dochter van de eerder bellende ouder zegt dat ze rare dingen doet.
De context van de berichten werd me niet helemaal duidelijk, dochter zei dat dat meisje "dit gewoon doet", ik heb aangegeven dat ze voortaan als ze iets hoort over andere meiden eerst moet controleren of het waar is.
Van de school heb ik, behalve afdrukken van de Whatsappgesprekken, er niets meer over gehoord.
Sowieso heb ik de afgelopen 2 jaar niet veel van de school gehoord met betrekking tot mijn dochter. Ik heb na de aanmelding op de school alleen een paar keer een e-mail gehad met daarin nieuwsbrieven en twee keer een ouderavond gehad waar weinig werd verteld, verder niets.

Nu ben ik afgelopen donderdag (met hemelsvaartsdag) door een meisje uit een 4havo-klas gebeld op de huistelefoon met dat zij intensief contact had met mijn dochter tot na de examens, maar dat mijn dochter ineens een hekel aan haar heeft en zij echt niet snapt waarom. Zij wilde het graag met mijn dochter uitpraten, die thuis was en aangaf dit meisje niet te willen spreken.
Omdat dit al de derde keer was dat ik zoiets hoor, heeft mijn dochter haar telefoon, laptop en wachtwoorden moeten afgeven omdat ik het deze keer niet meer vertrouw.

Ik heb oude Whatsapp-, Facebook-, Snapchat- en Instagramgesprekken doorgenomen, en eerlijk is eerlijk, ik ben geschokt.
Mijn dochter heeft over langere tijd meerdere zeer intensieve vriendschappen gehad, waarna ze de interesse kreeg van een andere groep meiden en vervolgens (vaak samen met hen) de vorige vriendinnen zwart ging maken. Dit bestaat vooral uit roddelgedrag, waarna dochter dus enkele maanden later aan nieuwe vriendinnen roddels verteld over de vorige vriendinnen. Ook bespreken de meiden "dat ze vies kijken" naar de oude vriendinnen en complimenteren ze elkaar als dat is gebeurd en de betreffende meiden ervan schrokken.
Ook gebeurt het regelmatig dat ze nieuwe vriendinnen heeft die zich helemaal niet bezig houden met anderen lastigvallen, maar mijn dochter gaat hen wel lastigvallen als zijzelf nieuwe vriendinnen heeft.

Al eerder heb ik dit gebeuren voorgelegd aan de jeugdhulpinstantie, en ook afgelopen vrijdag heb ik telefonisch contact gehad, maar zij willen mij niet vertellen of dit een probleem is van mijn dochter dat al voordat ze bij mij kwam wonen speelde en hoe we hieraan gaan werken.
Eerlijk gezegd verwacht ik ook niet dat ze dit gaan doen. Er is een gebrek aan een actieve houding, hoe zeer ik er ook om vraag. Na de zomervakantie wordt dochter ook al 18.
Ik heb al na de eerste keer, dus toen de twee meiden aanbelden, een mail gestuurd naar de andere ouder hierover, maar van de andere ouder heb ik sinds dochter hier woont nog nooit een mail terug gehad.
Uiteraard ga ik van de week bij de jeugdhulpinstantie nog eens goed erachter aan, dit kan zo niet.

Een lastige situatie. Mijn dochter gaat na de zomer naar het mbo en sowieso wil ik dat ze met dit gedrag stopt. Hoe beweeg ik haar daartoe?

joe

joe

03-06-2019 om 02:16

Tjonge

Ten eerste Robin, het is duidelijk dat jij je uiterste best doet om te achterhalen wat er allemaal speelt in het sociale leven van je dochter. Petje af!
Dat je het in goede banen wilt leiden is ook duidelijk.
Wat een ingewikkelde situatie is dit zeg, vriendinnen ( ex ) die bij jou op de stoep staan om je in te lichten over het gedrag van je dochter die je eigenlijk niet constant van heel dicht bij hebt meegemaakt maakt het lastig voor je.
Daarbij vind ik dat nogal wat, dat zij bij jou verhaal halen over het gedrag van je dochter, ga er maar aanstaan. Ik ken dit absoluut niet, dat vriendinnen de confrontatie aangaan met een ouder over het gedrag van vriendin/dochter.
Ik heb geen klip en klaar advies voor je want daarvoor vind ik het probleem te ingewikkeld.
Het lijkt er mijn inziens op dat je dochter '' aandacht '' vraagt, en al langer.
Wellicht heeft de scheiding en het feit dat haar moeder de volledige gezag over haar is kwijt geraakt, er behoorlijk ingehakt.
Ik hoop niet dat je mijn reactie hier verkeerd opvat, dat is zeker niet mijn bedoeling, maar het lijkt er op dat je dochter ontspoort is door de hele thuissituatie.
Zou het een idee zijn om haar te bewegen op een vechtsport te gaan?
Daarbij zou ik, ondanks de verhalen van andere vriendinnen haar zeker niet laten vallen en haar positief blijven benaderen.
Dat wil niet zeggen dat je haar niet confronteert met de verhalen van anderen, maar ik denk dat het belangrijk is dat je laat zien dat je haar hoog acht en haar niet herkent in de verhalen die over haar verteld worden.
Mocht het zo zijn dat er wel degelijk een kern van waarheid in zit, stel vragen aan je dochter en oordeel niet, maar laat haar vertellen hoe het volgens haar zit.

Oordelen en haar terecht wijzen kan, mits gedoseerd en met een objectieve instelling.

Sterkte!
P.S. meiden onderling kunnen hardvochtig zijn

Joe

Mams

Mams

03-06-2019 om 12:19

mbo

Respect voor de zorgvuldige manier waarop je nadenkt en bezig bent met de sociale ontwikkeling van je dochter.

Wat ze doet lijkt een soort ‘uitvergrote’ versie van hoe meiden onderling soms met elkaar omgaan. Het gedrag op zich komt mij wel bekend voor, maar de mate waarin is heftiger dan ik gewend ben.

Als je dochter straks naar het mbo gaat is de kans heel groot dat ditzelfde weer gebeurt. Ik ga ervan uit dat ze er op school dan ook op wordt aangesproken. En dat je, als het de spuigaten uitloopt, hier als ouder ook bij betrokken zal worden. Op dat moment kun je aangeven dat dit een patroon is dat je herkent bij haar. Op voorhand deze info al delen zou ik niet doen.

Mogelijk hebben ze op de mbo opleiding waar ze heen gaat een zorgmedewerker lopen die studenten
kan coachen op hun gedrag. Dan zou dat een optie zijn, mits ze zelf wil. Ik ben zelf zorgmedewerker op het mbo en zou bij zo’n verhaal erg benieuwd zijn of er onderliggend andere dingen spelen (bv op gebied van zelfbeeld, identiteitsontwikkeling of een psychiatrisch probleem waardoor empathie en sociale vaardigheden niet vanzelfsprekend goed ontwikkeld zijn) en zou inzetten op het bespreken van adequatere alternatieven voor het gedrag dat ze laat zien.

Daar kun je thuis ook op proberen in te steken. Niet te nadrukkelijk, maar gewoon eens in gesprek gaan over sociale situaties (in eerste instantie niet eens rondom haarzelf maar bv over iets tussen jou en een collega) en zo’n situatie eens van meerdere kanten bekijken. Waarom doet iemand zoals hij doet, wat kan daar bij de ander voor idee/gedachte/gevoel achter zitten,wat roept dat bij mij op, hoe laat ik dat merken, is dit fijn voor mijzelf? En voor de ander? Kan ik ook andere manieren kiezen, etc. Inzetten op vergroten van inzicht in sociale situaties en ontwikkelen van empathie. In een later stadium kan het dan misschien ook gaan over wat zij doet richting (ex) vriendinnen. Probeer in je houding niet veroordelend maar vooral nieuwsgierig te zijn. Dat helpt om de lijn met haar open te houden.

Succes!

Esmeralda

Esmeralda

09-06-2019 om 20:38

Reactie

Zelf heb ik met mijn eigen dochters een keer gehad dat er een meisje van school, waarmee regelmatig werd afgesproken, aan de telefoon hing omdat de middelste vreemd gedrag zou vertonen. Hoewel het mij nooit duidelijk is geworden wat er precies aan de hand is geweest, heeft er in ieder geval een ruzie tussen hen gespeeld via openbare sociale media kanalen. Toen het meisje belde dacht ik: oh ja, dat meisje heb ik al een tijdje niet meer hier gezien.
Ik heb mijn dochter toen verteld dat zij verantwoordelijk is voor de gevolgen van haar eigen gedrag, en dat als er iets gebeurd ze moet nadenken over hoe dat kan dat iemand zegt dat zij iets zou hebben gedaan, en hoe het nooit meer gebeurt. Als ze niets raars doet, gaan andere mensen er ook niet op reageren.
Hoewel dochter fel reageerde, is er daarna nooit meer iets voorgevallen van ruzies waar anderen mij op gaan aanspreken. Ze was toen 14.
Nu moet ik wel opmerken dat mijn dochter in een hele andere situatie zit dan die van jou, en dat ik niet zou weten of dit bij een bijna 18-jarige met een verleden zal helpen.

Ik vrees dat er bij jouw dochter heel wat meer speelt. Je schrijft dat ze continue andere vriendinnen heeft en iedere keer de vorige gaat pesten. Dat lijkt mij een probleem met niet weten wat je echt van iemand vindt en wat de relatie met iemand is. Ze weet kennelijk niet goed wie haar vriendinnen zijn. Misschien heeft ze ook wel geen echte vriendinnen gehad sinds ze bij jou woont, en doet ze er alles aan (in dit geval: roddelen en pesten) om waardering te krijgen van meiden die zij ziet als potentiele vriendinnen?
Intensief contact is op zich wel een aanwijzing voor vriendschap, maar is de inhoud van de contacten ook echt meer dan oppervlakkig als kennissen met elkaar wat doen?

Goed dat je je dochter laat weten dat dit gedrag niet kan, en dat je ook zeker weet dat ze dit doet a.d.h.v. chatgesprekken. Mijn dochters hun chatgesprekken lees ik zelf ook weleens door, en ik herken ze niet altijd in wat ze schrijven met andere meiden onderling, waarna we een gesprek hebben over waarom dit soort uitspraken niet meer gezegd of geschreven gaan worden.
Bij mijn dochters is het meeloopgedrag, wat de kern is van de problemen bij jouw dochter zal je echt moeten uitzoeken wil je dat ze ermee stopt

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.