Wel of niet verhuizen
Mijn ouders wonen aan de andere kant van het land. Nu zijn ze daar naar een zorgwoning verhuisd. Ik zou met mijn gezin in hun oude woning kunnen gaan wonen, maar ik kom er voor mezelf niet goed uit of dit een goed idee is. De jongste zit nu in groep 8, dus voor haar zou het wel kunnen om te verhuizen van de zomer, dan kan ze daar beginnen op de middelbare school. De oudste zit in de 2e en zou dan van school moeten veranderen. Daar zullen ze met het ov naar school gaan en helaas de 1e 2 jaar niet elke dag in hetzelfde gebouw zitten. De jongste is dan net 11. Ik vind dat toch wel pittig voor haar. Hier kunnen ze samen op de fiets naar hetzelfde schoolgebouw. De oudste voelt zich hier fijn op school en heeft vriendinnen, maar het is niet zeker dat ze op deze school zal blijven, want het gaat soms best wel moeilijk. En zo zijn er meer dingen. Er zijn plussen, er zijn minnen op allerlei vlakken, maar ik kom er gewoon niet uit. Maar ik wil het graag goed doen voor de kinderen en voor onszelf natuurlijk.
Facy66 schreef op 02-01-2024 om 13:13:
Ik zou dat absoluut niet doen. Is echt heftig zoiets voor kinderen van die leeftijd. Ik heb dat zelf ook meegemaakt als kind en wat een ellende was dat. En dat terwijl ik in mijn eerdere woonplaats echt gelukkig was. Dus nee ik zou dat echt niet doen.
Maar dat hoeft niet voor alle kinderen te gelden. Ikzelf ben op mijn tiende verhuisd en vond het prima. Ik was heus niet ongelukkig waar we woonden, maar in de nieuwe woonplaats was het gewoon ook ok.
Man en kinderen staan positief tegenover de verhuis dus zal jij de knoop door moeten hakken lijkt mij.
Tegenover ieder negatief verhaal kan je een positief verhaal zetten en visa versa.
Ik lees bv Facy66 die het als ellendig heeft ervaren, mijn kind (toen middelbare school) is na onze verhuis van een stad naar een dorp juist helemaal opgebloeid.
Dus hoe het voor je kinderen uit gaat pakken is niet te voorspellen.
Ik woon nu op 15 minuten auto afstand van mijn moeder, wat voor mij persoonlijk ook een verademing is.
Als er iets is ben ik er zo, voorheen was het ook ruim een uur rijden.
De belangrijkste overweging was voor mij of de verhuis mij rust in mijn hoofd zou geven, dat is in mijn geval gelukt.
Misschien is dat voor jou ook het overwegen waard?
Ik zou ook echt kijken naar of het verstandig is om in je ouderlijk huis te gaan wonen en alle aspecten die erbij komen.
- Zijn er broers/zussen?
- Huren of kopen? Want in het eerste geval blijven jouw ouders verantwoordelijk voor het grote onderhoud. Dat soort zaken kunnen spanningen opleveren omdat jij/jullie een verbetering willen, maar zij hier niet voor willen betalen. Of welke huur(verhoging) is acceptabel. Dan moet je wel zakelijk met elkaar om durven gaan.
- Hoe is de staat van onderhoud? Is het geïsoleerd/dubbel glas? Moet er veel groot onderhoud gedaan worden bv zoals de hele buitenboel schilderen, voor wiens kosten komt dat (al of niet in de verkoopprijs verwerkt)?
- Hoe staan jouw ouders tegenover veranderingen in het huis? Want stel jullie vinden de badkamer lelijk/onhandig, ook al is hij nog niet oud en jullie trekken hem er uit. Hoeveel gezeur krijg je? Denk je dat jouw ouders het los kunnen laten dat het vervolgens niet meer hun huis is?
- Je geeft aan dat je niet perse fijne herinneringen hebt aan het huis. Ik weet niet of ik dan terug zou gaan. Ik heb best een fijne jeugd gehad, maar ik zou niet meer in mijn ouderlijke woning willen gaan wonen of in een vergelijkbare woning, want het doet mij teveel denken aan de periode dat mijn ouders gescheiden zijn en wij daar weg moesten.
- In hoeverre is het financieel überhaupt haalbaar? Want als je ouders het huis aan jullie verkopen, dan moet dit wel voor een reële prijs. Stel dat de woning 5 ton waard is, dan kunnen ze het niet zomaar voor 4 ton verkopen. De Belastingdienst ziet dan zo'n ton verschil als een schenking waar ook belasting over betaald moet worden.
Zusterclivia schreef op 02-01-2024 om 14:12:
Ik zou ook echt kijken naar of het verstandig is om in je ouderlijk huis te gaan wonen en alle aspecten die erbij komen.
- Zijn er broers/zussen?
- Huren of kopen? Want in het eerste geval blijven jouw ouders verantwoordelijk voor het grote onderhoud. Dat soort zaken kunnen spanningen opleveren omdat jij/jullie een verbetering willen, maar zij hier niet voor willen betalen. Of welke huur(verhoging) is acceptabel. Dan moet je wel zakelijk met elkaar om durven gaan.
- Hoe is de staat van onderhoud? Is het geïsoleerd/dubbel glas? Moet er veel groot onderhoud gedaan worden bv zoals de hele buitenboel schilderen, voor wiens kosten komt dat (al of niet in de verkoopprijs verwerkt)?
- Hoe staan jouw ouders tegenover veranderingen in het huis? Want stel jullie vinden de badkamer lelijk/onhandig, ook al is hij nog niet oud en jullie trekken hem er uit. Hoeveel gezeur krijg je? Denk je dat jouw ouders het los kunnen laten dat het vervolgens niet meer hun huis is?
- Je geeft aan dat je niet perse fijne herinneringen hebt aan het huis. Ik weet niet of ik dan terug zou gaan. Ik heb best een fijne jeugd gehad, maar ik zou niet meer in mijn ouderlijke woning willen gaan wonen of in een vergelijkbare woning, want het doet mij teveel denken aan de periode dat mijn ouders gescheiden zijn en wij daar weg moesten.
- In hoeverre is het financieel überhaupt haalbaar? Want als je ouders het huis aan jullie verkopen, dan moet dit wel voor een reële prijs. Stel dat de woning 5 ton waard is, dan kunnen ze het niet zomaar voor 4 ton verkopen. De Belastingdienst ziet dan zo'n ton verschil als een schenking waar ook belasting over betaald moet worden.
Nou dat is ook een hele goeie om aan te denken. Ik ken iemand die mede hierdoor is gescheiden. Ouders bleven zich tegen het huis aan bemoeien, verzetten zich tegen elke verandering en kwamen elk moment binnenvallen. Daar was de relatie niet tegen bestand.
Naast kosten ouwe huis, mag je je ook verdiepen in de bepaling van het CAK.
https://www.hetcak.nl/zorg-vanuit-de-wlz/berekening-eigen-bijdrage/
Als je ouders binnen enkele jaren verhuizen naar een woning in zorgcentrum, dus geen aanleunwoning of zorgwoning, krijgen ze te maken met een eigen bijdrage aan het CAK t.b.v. wlz. De waarde van hun woning wordt daarbij voor 8% meegeteld. Als ze nu hun huis verkopen, kunnen ze hun vermogen gedeeltelijk afromen. Maar dit wordt alweer een heel technische en zakelijk plaatje. Toch even om mee te nemen in het plussen en minnen kostenplaatje en de vraag wat wijsheid is.
Als jullie het huis van hen zouden willen huren, hebben ze wel een aanslag van het CAK, omdat zij de eigenaars zijn. Normaal dienen deze mensen ( mensen die naar een kamer in een zorgcentrum met wlz verhuizen) binnen twee jaar hun oude huis verkocht te hebben…
Wandelvrouwtje schreef op 02-01-2024 om 13:47:
[..]
Maar dat hoeft niet voor alle kinderen te gelden. Ikzelf ben op mijn tiende verhuisd en vond het prima. Ik was heus niet ongelukkig waar we woonden, maar in de nieuwe woonplaats was het gewoon ook ok.
Hier ook. Op mijn 10e verhuisd (toen ging dat eigenlijk vanzelf, zonder nadenken) en op mijn 16e. De tweede keer had wel meer impact, vooral ook omdat ik het erg naar mijn zin had op school en met vrienden in de oude woonplaats. En weer een connectie vinden na de verhuizing kostte even moeite, maar is toch allemaal goed gekomen.
En de kinderen van TO geven zelf aan dat ze willen!
Misschien is de voorjaarsvakantie een goede gelegenheid daar een week op vakantie te gaan; beetje sfeer proeven en meer met de lokale bewoners kletsen of de buren van je ouders beter leren kennen.
Jesse_1 schreef op 02-01-2024 om 17:48:
[..]
Hier ook. Op mijn 10e verhuisd (toen ging dat eigenlijk vanzelf, zonder nadenken) en op mijn 16e. De tweede keer had wel meer impact, vooral ook omdat ik het erg naar mijn zin had op school en met vrienden in de oude woonplaats. En weer een connectie vinden na de verhuizing kostte even moeite, maar is toch allemaal goed gekomen.
En de kinderen van TO geven zelf aan dat ze willen!
Nou zo las ik het niet. TO gaf aan;
De kinderen wilden het altijd al omdat ze het huis mooi vinden, de mensen daar aardig vinden en houden van hun opa en oma. Maar ze overzien niet echt wat een verhuizing teweegbrengt.
een keertje bij opa en oma zijn is wel wat anders dan er defintief wonen en al je vrienden achterlaten. Kinderen overzien dat meestal niet. Ik vind de tip van Flanagan wel goed: daar een week of 2 op vakantie gaan in het huis en evt vragen of de kinderen een keer een dagje mee mogen lopen op een school daar, vast andere regio dan looen de vakanties wat anders. Dat reizen naar school testen; hoe bevalt dat in de praktijk etc.
Het is een waagstuk, je moet durven. Niemand kan echt voorspellen hoe het zal uitpakken. Verhuizen is altijd een heel gedoe en stressvol, zelfs als het om een betrekkelijk kleine afstand gaat. Heb ik ondervonden (en na een ongemakkelijke fase geen spijt!).
TO heeft zelf ervaring met (fysieke) beperking en heeft ondervonden dat het leven anders kan zijn dan je had gehoopt; dat je moet leven met begrenzingen die een ander van jouw leeftijd niet heeft. Dat heeft ook invloed op de reisafstand tussen haar en haar ouders.
Ik heb nog niet gelezen of er meer kinderen zijn dan TO? Dat maakt verschil! En wat zijn de omstandigheden van de schoonouders?
Er wordt weleens wat luchtig gemeld dat zorgbehoeftige ouders dan maar naar de kinderen moeten verhuizen. Bij zo'n verhuizing wordt de jongere generatie ook flink belast, want het eigen (ouder wordende, minder mobiele) netwerk van de ouders-op- leeftijd verhuist niet mee.
'Allemaal bij elkaar in de buurt wonen' zou een voordeel kunnen (!) zijn, maar ja, zo is het leven meestal niet.
Gingergirl schreef op 02-01-2024 om 19:05:
[..]
Nou zo las ik het niet. TO gaf aan;
De kinderen wilden het altijd al omdat ze het huis mooi vinden, de mensen daar aardig vinden en houden van hun opa en oma. Maar ze overzien niet echt wat een verhuizing teweegbrengt.
een keertje bij opa en oma zijn is wel wat anders dan er defintief wonen en al je vrienden achterlaten. Kinderen overzien dat meestal niet. Ik vind de tip van Flanagan wel goed: daar een week of 2 op vakantie gaan in het huis en evt vragen of de kinderen een keer een dagje mee mogen lopen op een school daar, vast andere regio dan looen de vakanties wat anders. Dat reizen naar school testen; hoe bevalt dat in de praktijk etc.
Natuurlijk kunnen kinderen dat niet overzien (dat zei ik eerder ook al). Maar er is een groot verschil tussen kinderen die niet willen verhuizen omdat ze hun vrienden niet willen achterlaten en kinderen die er welwillend tegenover staan.
Jesse_1 schreef op 02-01-2024 om 21:58:
[..]
Natuurlijk kunnen kinderen dat niet overzien (dat zei ik eerder ook al). Maar er is een groot verschil tussen kinderen die niet willen verhuizen omdat ze hun vrienden niet willen achterlaten en kinderen die er welwillend tegenover staan.
Ik snap je hoor. Maar waar is de welwillendheid op gebaseerd in het hoofd van een kind? Op een enkel bezoekje of logeerpartijtje, dan is het al gauw leuk. Beseffen ze wel wat ze achter laten bij een verhuizing toen ze ooit dit aangaven? TO geeft al aan dat daar weinig te doen is / weinig faciliteiten, school ver weg / mijl op zeven etc. Beseffen de bijna- pubers wat dat inhoudt? Ik las vooral dat ze het huis leuk vonden en opa en oma lief, maar ergens anders gaan wonen gaat mee teweegbrengen en dat moet je het wel breder zien dan alleen dat. En dat is voor kinderen nog niet te overzien. Dus ja welwillendheid vanuit de kinderen zou ik nog even goed checken of ze het dan ook nog wel zo leuk lijkt en er welwillend in staan, dan de keer dat ze dat ooit aangegeven hebben.
Natuurlijk wil je dat zo'n verhuizing voor iedereen goed uitpakt. Dat is lastig te voorspellen, je kunt verrast worden. Voor jezelf zal het handig zijn dichterbij je ouders te wonen, zeker gezien je gezondheid - en hun kwetsbare situatie die niet gaat verbeteren. Minder reistijd. Kortere lijntjes.
Je man ziet het wel zitten. Je kinderen zijn redelijk positief, maar zoals anderen al schrijven - de werkelijkheid kan anders zijn.
Je eigen herinneringen aan je jeugd in dat huis zijn gemengd. Denk je ook 'gemengd' terug aan de regio daar? Hoe dan ook, vroeger is voorbij. Als je verhuist, maak je een nieuwe start.
Succes met alle overwegingen.
Ik moet bij dit topic nu steeds aan de oudejaarsconference van Wertheim denken, staat mooi samengevat hier:
https://progressiegerichtwerken.nl/je-weet-wat-je-kwijtraakt-maar-niet-wat-je-vindt/
Ik weet niet wat voor gezondheidsproblemen je hebt maar als je in de toekomst mogelijk zelf hulp nodig zal hebben dan zou ik mij toch maar bezinnen als je nu een goed netwerk hebt voor jezelf
Als we daarheen zouden verhuizen dan kopen we het huis. Ik heb geen broers en zussen. Ik denk niet dat mijn ouders zich zouden gaan bemoeien met de inrichting van het huis. Ik denk ‘gemengd’ terug aan vroeger mede vanwege de regio daar.
Mijn vader heeft al wlz, maar er was in de verste verten geen zicht op een plek in een verzorgingshuis. De situatie van mijn moeder wordt hier wat overschat. Dat je volgens de regels nog zelfstandig bent, wil niet zeggen dat dat ook zo is.
Er zijn geen vrijwilligers waar mijn ouders wonen, want het is officieel geen verzorgingshuis. Ik had zelf iemand geregeld via een vrijwilligersorganisatie, maar die persoon kwam 1x, vond dat het te koud was om met de rolstoel buiten te wandelen en kwam nooit weer. En zo moet je de hele tijd overal achteraan. 100x.
Waar ik nog over nadenk is waar wij zelf willen wonen als mijn man gepensioneerd is. Een huis in een andere woonplaats dichterbij m’n ouders met de school dichterbij is misschien ook een optie.
En ik denk na over wat de voor-/nadelen zijn van de woonplaatsen voor het settelen en vervolgopleiding van de kinderen na de middelbare school.
Ik neig er op dit moment naar om hier te blijven en te kijken of ik een handige manier kan vinden om op vaste tijden naar mijn ouders toe te gaan. Anderzijds denk ik wel dat als we zouden willen verhuizen deze zomer het beste tijdstip is, omdat de jongste dan klaar is met de basisschool. Er komt de jaren daarna geen beter moment denk ik.
Bedankt voor het meedenken. Ik ga alles eens op een rijtje zetten.
