Vriendin, maar discussie over dochters
ik heb een vriendin al jaren, onze dochters zijn jaren bevriend. Nu is er tussen dochters het een en ander voorgevallen en zien ze elkaar niet meer. Ik heb hier heel erg mee gezeten wat er is voorgevallen en daar hebben we het over gehad, omdat ik er zo mee zat, terwijl ik dit eigenlijk niet wilde omdat ik bang was dat het tussen onze vriendschap in ging staan, dat heb ik ook uitgesproken. Het is een flinke discussie geworden waarbij we allebei voor ons eigen kind opkwamen. Die discussie zit me echt wel dwars. Vriendin gaf aan dit niet tussen ons in kwam te staan. Ik kan het niet loslaten en zie haar al paar weken niet meer. 2 weken geleden kon ze niet toen ik vroeg samen op terras te zitten. En wat nu? Ik wil graag afspreken, maar ja, moet ik nu weer het initatief nemen, daarbij voel ik me echt heel ongemakkelijk als we gaan afspreken. Maar ik zit er zo mee.
Yumi schreef op 21-03-2024 om 18:47:
[..]
Ben bang dat dit einde van de vriendschap is. Zoals ik het lees, heeft je vriendin wat uitspraken over je dochter gedaan, en kan je dat niet zomaar opzij zetten en doorgaan alsof er niets is voorgevallen. Je vriendin heeft echter voor haar dochter gekozen en ik denk dat dit uiteindelijk toch blijft wringen.
Nou dit.
Kleinduimpje schreef op 21-03-2024 om 18:44:
ik heb vorige keer gezegd kun je afspreken en toen kon ze niet. Dus dan denk ik dat zij nu aan zet is.
Wat haar betreft zijn jullie nog vrienden, althans dat zei ze. Als dat zo is, denkt ze helemaal niet in termen als wie er aan zet is. Dat is namelijk iets dat je doet tijdens een ruzie. En die was voorbij, toch?
ik kan niet in iemands hoofd kijken. Maar als je weet dat het mij zoveel doet en ik vraag kun je terras en je kan dan niet zou ik toch wel vragen, oke zullen we volgende week. Toch?
ze heeft gezegd dit niet tussen ons in zou komen. Maar als je dan misschien na een gesprek thuis komt en je erover nadenkt dan ga je er misschien anders over denken
Het kan ook zomaar zijn dat ze het druk heeft.
Wil je nog echt vriendinnen zijn? Maak dan een nieuwe afspraak.
Wil je het eigenlijk niet meer echt? Laat het dan gaan.
Kleinduimpje schreef op 21-03-2024 om 19:01:
ze heeft gezegd dit niet tussen ons in zou komen. Maar als je dan misschien na een gesprek thuis komt en je erover nadenkt dan ga je er misschien anders over denken
Het kan ook zomaar zijn dat ze het druk heeft.
Je kunt je natuurlijk dingen afvragen of dingen aannemen tot je een ons weegt. Daar kom je alleen geen stap verder mee.
Wees volwassen, nodig haar nog een keer uit en als ze weer niet kan, vraag dan meteen wanneer ze wel kan. Houdt ze dan de boot af, dan kun je haar gewoon vragen of ze er nog wel zin in heeft. Dan weet je het, in plaats van dat je loopt te gissen.
Kleinduimpje schreef op 21-03-2024 om 19:00:
ik kan niet in iemands hoofd kijken. Maar als je weet dat het mij zoveel doet en ik vraag kun je terras en je kan dan niet zou ik toch wel vragen, oke zullen we volgende week. Toch?
Kijk uit met het invullen voor een ander, want dat is hetgeen ik hier veelal lees. Begrijpelijk, want denk dat het een logisch gevolg is van hetgeen is voorgevallen, maar jij bent niet haar en vice versa.
Ga dus ook niet zitten wachten op een zet vanuit haar, maar nodig haar nogmaals uit. Mocht ze ook dat afwijzen en er niet op terugkomen, dan zou ik daaruit mijn conclusie trekken.
Kleinduimpje schreef op 21-03-2024 om 17:37:
het zijn meiden van 18. Ik denk dat we allebei boos waren, er was namelijk al het een en ander voorgevallen. Ik heb uitgesproken het me niet lekker zat, maar dat ik het er niet over wilde hebben, want het is iets tussen hun. Toen is er toch heen en weer een flinke discussie geweest en heb ik het een en ander over haar dochter verteld en zij over mijn dochter. Waar ik mee zit is dat ook mijn dochter alles verkeerd had gedaan, terwijl zij nooit met iemand problemen heeft. Ik zit er enorm mee, terwijl zij er denk ik veel harder in staat. Nu heb ik dus willen afspreken, maar kon ze niet, dus denk ik nu moet zij het initatief nemen, maar dat gebeurd niet. En waar ik mee zit is dat ik best emotioneel was en zei dat ik het niet tussen ons wilde laten instaan. Waarom laat je daarna dan helemaal niks meer weten terwijl je weet ik er zo erg mee zat.
Dochters zien elkaar momenteel niet
Eerlijk gezegd haal ik ook uit jouw manier van reageren dat je beinvloedt bent door de ruzie tussen de meiden en je het zelf ook onderdeel laat zijn van je mening en houding naar haar. Dat er niet tussen laten inkomen ben je dan ook zelf (mede) debet aan.
Crosspost met Imi 
yette schreef op 21-03-2024 om 18:53:
[..]
Wat haar betreft zijn jullie nog vrienden, althans dat zei ze. Als dat zo is, denkt ze helemaal niet in termen als wie er aan zet is. Dat is namelijk iets dat je doet tijdens een ruzie. En die was voorbij, toch?
precies. TO is degene die vanuit ruzie redeneert iig. Of die vriendin dat ook doet, moet nog maar blijken. En vriendin is niet verantwoordelijk om nu jouw eigen gemoederen te kalmeren. Jij laat het ertussen staan.
Ik snap niet waarom er altijd iemand gelijk zou moeten hebben. En de ander voelt zich dan "even" in het ongelijk gesteld. Maar ja goed, als het gelijk boven alles gaat dan moet iemand niet kinderachtig doen over de verwijdering die dat tot gevolg heeft.
Zo zeg je op correcte wijze sorry:
- Zeg dat het je spijt. Gebruik ook echt de woorden "het spijt me" of "ik bied mijn verontschuldiging aan"
- Benoem het feit waarvoor je je verontschuldigt
- Toon dat je begrijpt waarom je acties schadelijk of pijnlijk waren, en het effect dat het op de ander had
- Verval niet in "maar" (ik deed vervelend maar jij ook); dat doet het effect totaal teniet, maar verduidelijk je gedrag als de situatie hierom vraagt (bijv. het werd me allemaal teveel)
- Zeg wat je stappen in het vervolg zullen zijn zodat deze situatie zich niet herhaalt.
- Bied aan om te herstellen wat kapot is - of dit nu inhoudt dat je een nieuwe plant gaat kopen die je van de tafel hebt gelopen of dat je aanbiedt om meer tijd aan iemand te besteden die zich genegeerd voelt.
rionyriony schreef op 21-03-2024 om 20:33:
Zo zeg je op correcte wijze sorry:
- Zeg dat het je spijt. Gebruik ook echt de woorden "het spijt me" of "ik bied mijn verontschuldiging aan"
- Benoem het feit waarvoor je je verontschuldigt
- Toon dat je begrijpt waarom je acties schadelijk of pijnlijk waren, en het effect dat het op de ander had
- Verval niet in "maar" (ik deed vervelend maar jij ook); dat doet het effect totaal teniet, maar verduidelijk je gedrag als de situatie hierom vraagt (bijv. het werd me allemaal teveel)
- Zeg wat je stappen in het vervolg zullen zijn zodat deze situatie zich niet herhaalt.
- Bied aan om te herstellen wat kapot is - of dit nu inhoudt dat je een nieuwe plant gaat kopen die je van de tafel hebt gelopen of dat je aanbiedt om meer tijd aan iemand te besteden die zich genegeerd voelt.
Excuses aanbieden begint wel met oprecht spijt hebben ergens van en dat lees ik bij TS noch bij de vriendin in kwestie terug.
Je kunt ofwel accepteren dat je in bepaalde dingen anders denkt of een andere mening hebt en over dit euvel heenstappen omwille van de vriendschap ofwel concluderen dat je dat niet kan of wil en dan is het einde vriendschap helaas.
Kleinduimpje schreef op 21-03-2024 om 19:00:
ik kan niet in iemands hoofd kijken. Maar als je weet dat het mij zoveel doet en ik vraag kun je terras en je kan dan niet zou ik toch wel vragen, oke zullen we volgende week. Toch?
Maar je wil dus wel dat ze in jouw hoofd kijkt.
Ik lees eigenlijk vooral dat jij hetgeen dat tussen de meiden is voorgevallen 'tussen jullie vriendschap laat komen'. Jij geeft aan dat jij eigenlijk gelijk hebt en dat haar dochter de enige schuldige was en dat jouw vriendin ook nog nare dingen over jouw dochter heeft gezegd en dat je daar erg mee zit. En daarom verwacht je iets van je vriendin. Maar als je wat tussen de meiden is voorgevallen echt niet tussen jullie vriendschap wil laten komen dan moet je er ook geen verbindingen met jullie vriendschap tussen leggen (ik zit ermee en daarom moet jij mij nu uitnodigen).
