verschil van mening
mijn zoon's kalender leeftijd is 18 zit nog op school gaat zijn laatste jaar in op vso 2x blijven zitten . hij wil ook geen hulp maar ziet ook niet in dat hij het nodig heeft hij zit veel achter zijn laptop samen met vrienden gamen en filmpjes kijken ik zie dat als zijn sociale contacten omdat hij niet naar buiten gaat hij heeft het gevoel dat hij snel gepest wordt Hij heeft wel altijd een beeldscherm voor zijn neus van laptop naar telefoon maar als ik iets aan hem vraag doet hij het wel niet altijd meteen nu willen we dat hij een bijbaan neemt hij wil dit wel maar wil of durft er geen moeite voor te doen . Daar zijn onze meningen over verdeeld . Mijn zoon doet het goed op school hij is blijven zitten om dat hij emotioneel niet klaar was . En wordt snel boos als je iets vraagt wat hij niet wil dat kan wel eens escaleren . nu is mijn vraag mijn man staat hier heel hard in geen grote mond en werken ik heb meer de autibril wie heeft nu gelijk
Werken is ook heel leerzaam, naast dat het ook inkomen oplevert voor je zoon. Maar hij moet wel zelf werk zoeken. Ga niet als ouders een baantje voor hem regelen. Ik zou iemand die zijn ouders meeneemt naar de sollicitatie of nog erger, voor wie de ouders komen solliciteren absoluut niet aannemen.
Emoties onder controle houden en dingen doen die hij niet wil is ook een punt waar hij in een werksituatie veel kan leren. Hij zal soms iets moeten doen wat hij niet leuk vindt of waar hij geen zin in heeft. Hoort erbij. Hij kan ook niet om het minste of geringste boos uitvallen tegen collega's of klanten. Toch denk ik dat hij er veel van kan leren om dit te beheersen als hij gaat werken. Thuis lukt dat minder. En dan heeft hij ook nog live sociale contacten ipv de hele dag binnen achter schermen zitten.
Vraag hem wat hij graag voor werk zou willen doen en help eventueel met zoeken naar vacatures. Maar hij moet het zelf doen.
Hoe komt hij nu aan het geld dat hij nodig heeft voor kleding, hobby, telefoon enz? Als hij dat nu allemaal van jullie krijgt zou je kunnen overwegen dat te beperken zodat hij een stimulans heeft om een baantje te gaan zoeken.
Met 18 lijkt me dat ook wel een goede zaak, om financieel een beetje zelfstandiger te worden, maar ik zou niet dwingen.
Een bijbaan is niet iets wat je afdwingt.
VSO is speciaal onderwijs. Je hoeft je zoon niet te onderschatten maar het starten van een bijbaan in je laatste jaar zou niet als eerste in mij opkomen.
Werken is op het moment sowieso lastig omdat er niet van alles mogelijk is vanwege de coronamaatregelen.
Die dingen zijn vaak erfelijk, mogelijk dat vader de dingen niet helemaal in proportie kan zien vanwege iets vergelijkbaars.
Overigens bij mijn dochter, ook VSO, ben ik zelf als eerste de zaak binnengestapt waar een vacature was. Ik kwam er toch langs. Helaas is dochter even niet aan het werk vanwege de lockdown, maar verder heeft ze, ondanks mijn bemoeienis, al vanaf najaar 2019 een enorm leuke en toekomstgerichte baan met veel mogelijkheden. Begonnen als zaterdagbaan. Corona strooit zand in de machine helaas. Maar daarnaast begint ze nu voor zichzelf, dankzij wat ze in deze speciaalzaak heeft geleerd en haar eigen talenten.
Haar eerste baan was oppaswerk bij mensen die ze had leren kennen omdat die op de trap woonden van haar vriendje waar ze vaak was. Want nieuwe mensen leren kennen is lastig en vooral toen ze jonger was soms bijna onoverkomelijk. Het gaat steeds beter, maar dwingen is er absoluut niet bij. Inderdaad, de autibril. Negatieve druk uitoefenen kan betekenen dat het niet doorgaat. Het is voortdurend balans zoeken en aansluiten bij de innerlijke motivatie en belangstelling.
