Verhuizen met pubers
Wij wonen in een dorp en kijken al langere tijd naar huizen met meer grond in de omgeving. Nu hebben we een prachtig huis met veel grond gezien in de omgeving - maar... aan de overkant van de rivier. Een groot huis met een tweede woning voor bezoek/kinderen, een enorme tuin met een grote vijver, ruimte voor kippen en geiten, een boomhut, een zwembad.
De kinderen (9 en 13) zien dit helemaal zitten, maar gaan er wel van uit dat ze op dezelfde school blijven. Dat betekent concreet een grotere afstand voor beiden, waarbij we de jongste (als we op de fiets willen gaan) met een pontje zullen brengen.
Het kan allemaal, maar ik vraag me af hoe makkelijk het zal zijn om aan de ene kant de oude vrienden aan te houden (komen vriendjes nog als we 20 minuten met de auto van school wonen?), en aan de andere kant hoe makkelijk het is om nieuwe vrienden op te doen in een nieuwe omgeving als je er niet naar school gaat. Mijn kinderen zitten allebei op een individuele sport en hebben weinig interesse in de 'gebruikelijke' (team)sporten. Het zijn geen kinderen die overal en altijd vrienden maken. Op dit moment heeft mijn zoon 2 vriendjes in onze buurt die spontaan aan komen lopen, dat zal daar vermoed ik anders zijn. Mijn dochter heeft 1 vriendin in ons huidige dorp, die de helft van de tijd elders woont ivm scheiding ouders. Haar andere twee/drie vriendinnen wonen in de stad waar ze naar school gaat.
Mijn dochter zou van 9,5 km fietsen naar school naar 13 km gaan. Dat vindt ze zelf geen probleem zegt ze, maar haar school ligt op een plek die vanuit dit nieuwe dorp niet logisch is, dus er zullen geen anderen zijn om mee te fietsen (overigens fietst ze nu ook grotendeels alleen). Qua busverbinding maakt het allemaal niet zoveel verschil.
Het huis is fantastisch, mijn man durft niet te gaan kijken omdat hij bang is dat hij dan is verkocht. Mijn kinderen zien het helemaal zitten. Ik zie mezelf daar helemaal wonen en ik maak doorgaans ook snel nieuwe contacten, maar ben dus wat bezorgd over mijn kinderen.
Zijn er hier mensen met ervaring met verhuizen of op afstand wonen van school en het vriendschappen behouden? Mijn dochter heeft na een moeilijke start in de brugklas eindelijk haar draai gevonden met vriendinnen. Zij wil niet naar een andere school, wat ik me helemaal kan voorstellen. Wat zouden jullie doen?
Ik woonde zelf op 24 km van mijn middelbare school. Ik had geen vriendinnen in mijn eigen dorp, alleen maar op school, en die woonden vaak ook weer 8-40 km van school af in een andere richting.
Maar: ik ging met de trein, en had een fiets in de stad van mijn school staan. En naar de verdere bestemmingen gingen ook treinen, of een bus. Ook heel veel achterop gezeten bij vriendinnen en vriendjes. Er zaten zeker geen pontjes bij, die maar tot een beperkte tijd over-varen.
We spraken wel voornamelijk in het weekend af. Maar dat was prima, want door de week was ik toch druk met school, werk en sport. Ik denk dat het voor het kind op de basisschool het lastigst wordt. Maar die gaat over een paar jaar ook naar de middelbare, dus dan is het al snel weer anders.
Ik denk dat een zwembad wel helpt om vriendjes jouw richting op te krijgen, trouwens.
Jouw jongste is bij lange na nog geen puber, die heeft nog een aantal jaar te gaan op de basisschool. Mijn ervaring is dat veranderen van school soepel gaat op die leeftijd. Tenzij het de slechtste school van Nederland is en/of ze er lijfstraffen uitdelen zou ik kiezen voor de basisschool dichtbij. Je kind zal eerder aarden en je bespaart jezelf een hoop logistiek gedoe. Regel een paar wendagen als de kogel door de kerk is
En voor een bijbaantje hebben ze de Appie niet nodig als jullie een bewerkelijke huis + tuin hebben 
Toen ik puber was moest ik een uur met 2 bussen, vriendinnen ging ik gewoon mee naar huis en dan reden de stadsbussen wel weer naar het station,of we spraken in de weekenden of vakanties af, dan bleven we bij elkaar slapen.
Onze dochter is nu 10 jaar en zolang zijn wij ookal op zoek naar een andere (huur) woning.
Dus als ik echt zeker weet dat ik er echt op vooruit zou gaan qua woning, ruimte etc ging ik.
Over een aantal jaar hebben je kinderen hun eigen leven en straks heb je spijt dat je daarom zo'n mooie kans hebt laten schieten.
Plus kinderen zijn flexibeler dan je denkt, het is niet zo dat je uren van het oude vertrouwde weg gaat wonen.
Ik zou gaan kijken en dan alle voor en nadelen op een rijtje zetten.
Dank voor alle reacties. Ik kon niet eerder reageren. We hebben morgen een bezichtiging. Ik reageer daarna wat uitgebreider op de tips en benoemde valkuilen!
Veel plezier morgen!
ik zou denk ik toch kijken naar een andere basisschool voor de jongste en daar dan samen gaan kijken. Wel goed proberen uit te zoeken in wat voor groep hij dan terecht komt
ik zou denk ik toch kijken naar een andere basisschool voor de jongste en daar dan samen gaan kijken. Wel goed proberen uit te zoeken in wat voor groep hij dan terecht komt
Update: we zijn gaan kijken. Dochter en ik waren erg enthousiast, zoon ook maar wat bezorgd over school en vriendjes. Helaas zag mijn man zich “er niet wonen”. Te landelijk en teveel grond dus teveel werk.
We hadden van tevoren afgesproken dat ieder van ons een veto had en man heeft die dus ingezet. Mijn dochter was erg teleurgesteld, ze zag zichzelf al helemaal in het “bijhuis” wonen.
Toch heeft dit verhaal ons wel wat opgeleverd als gezin. Mijn man beseft nu dat hij toch niet zo landelijk en met teveel grond wil wonen, wat ook wel weer wat meer mogelijkheden geeft in onze huidige gemeente (overigens was het niet eens zó landelijk - net buiten een dorp met 4000 inwoners en een AH valt mee toch?).
En in de tweede plaats gingen we vanavond spontaan plannen maken voor een verbouwing van ons eigen huis. Kinderen deden enthousiast mee.
Een leerzame ervaring dus, ook al is het jammer dat “de droom” niet doorgaat.
Wij zijn een tijdje geleden verhuisd. Niet zo ingrijpend als jullie, maar we wonen nu wel buiten ons dorp.
Onze kinderen zijn daar niet heel gelukkig mee. Ze moeten iets verder fietsen naar school, ongeveer twee kilometer. Ook als ze vrienden willen zien moeten ze altijd verder fietsen. Vooral onze jongste vindt het soms vervelend. We woonden voorheen midden in het dorp en hij kon daar gewoon naar buiten en kwam dan altijd wel iemand tegen om mee te spelen. Nu moet hij echt afspreken en vriendjes willen of mogen niet altijd naar ons toe omdat wij zo ‘ver’ weg wonen. En ook hij moet altijd dus fietsen om met anderen te spelen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik me niet echt heb gerealiseerd dat dit voor de kinderen een probleem zou zijn. Niet dat het ons tegengehouden zou hebben, maar in de praktijk is het toch vervelender dan verwacht. Het gaat wel over, de oudste twee hoor ik er bijna niet meer over inmiddels, die gaan toch met hun eigen gang en dat stukje extra fietsen zijn ze gewend. Maar als je kind nog echt in de categorie buiten spelen met vriendjes zit, is het toch belangrijker dan je zelf misschien denkt.
Maar als je kind niet zo’n buitenspeler is, dan is het misschien niet zo’n probleem, het zal vast ook van het kind afhangen.
Tjod22 schreef op 07-06-2024 om 23:10:
Wij zijn een tijdje geleden verhuisd. Niet zo ingrijpend als jullie, maar we wonen nu wel buiten ons dorp.
Onze kinderen zijn daar niet heel gelukkig mee. Ze moeten iets verder fietsen naar school, ongeveer twee kilometer. Ook als ze vrienden willen zien moeten ze altijd verder fietsen. Vooral onze jongste vindt het soms vervelend. We woonden voorheen midden in het dorp en hij kon daar gewoon naar buiten en kwam dan altijd wel iemand tegen om mee te spelen. Nu moet hij echt afspreken en vriendjes willen of mogen niet altijd naar ons toe omdat wij zo ‘ver’ weg wonen. En ook hij moet altijd dus fietsen om met anderen te spelen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik me niet echt heb gerealiseerd dat dit voor de kinderen een probleem zou zijn. Niet dat het ons tegengehouden zou hebben, maar in de praktijk is het toch vervelender dan verwacht. Het gaat wel over, de oudste twee hoor ik er bijna niet meer over inmiddels, die gaan toch met hun eigen gang en dat stukje extra fietsen zijn ze gewend. Maar als je kind nog echt in de categorie buiten spelen met vriendjes zit, is het toch belangrijker dan je zelf misschien denkt.
Maar als je kind niet zo’n buitenspeler is, dan is het misschien niet zo’n probleem, het zal vast ook van het kind afhangen.
Onze jongste van 9 heeft gisteren de hele dag buiten gespeeld en gependeld tussen 3 huizen. Aan het eind van de dag een logeerpartij geregeld. Hij had een topdag met zijn vriendjes en ook gisteren weer voelde het afzeggen van het andere huis voor ons goed. Natuurlijk maakt hij elders nieuwe vrienden, maar dit is voor hem voor nu een fijne buurt. Oudste heeft zich er inmiddels ook bij neergelegd.
Tjod22 schreef op 07-06-2024 om 23:10:
Wij zijn een tijdje geleden verhuisd. Niet zo ingrijpend als jullie, maar we wonen nu wel buiten ons dorp.
Onze kinderen zijn daar niet heel gelukkig mee. Ze moeten iets verder fietsen naar school, ongeveer twee kilometer. Ook als ze vrienden willen zien moeten ze altijd verder fietsen. Vooral onze jongste vindt het soms vervelend. We woonden voorheen midden in het dorp en hij kon daar gewoon naar buiten en kwam dan altijd wel iemand tegen om mee te spelen. Nu moet hij echt afspreken en vriendjes willen of mogen niet altijd naar ons toe omdat wij zo ‘ver’ weg wonen. En ook hij moet altijd dus fietsen om met anderen te spelen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik me niet echt heb gerealiseerd dat dit voor de kinderen een probleem zou zijn. Niet dat het ons tegengehouden zou hebben, maar in de praktijk is het toch vervelender dan verwacht. Het gaat wel over, de oudste twee hoor ik er bijna niet meer over inmiddels, die gaan toch met hun eigen gang en dat stukje extra fietsen zijn ze gewend. Maar als je kind nog echt in de categorie buiten spelen met vriendjes zit, is het toch belangrijker dan je zelf misschien denkt.
Maar als je kind niet zo’n buitenspeler is, dan is het misschien niet zo’n probleem, het zal vast ook van het kind afhangen.
Maar als ze ouder worden krijg je weer andere zaken. Dan willen ze uitgaan, later op de avond dingen ondernemen en een bijbaan. Totaal niet praktisch als je dan ver of afgelegen woont. In de praktijk zijn kinderen dan veel meer weg van huis en blijven vaak logeren etc. Of je kunt als ouder continu in het donker of laat op de avond heen en weer. Uit ervaring: zeer onprettig.
