Vader zegt tegen dochter 13 niet welkom
Hoi allemaal
Mijn dochter van 13 zit behoorlijk in de puberteit en heeft altijd wel een tegenwoord.
Ze is 1week bij mij week bij vader
Vader heeft 2 banen ivm met corona thuis werken lukt dit meestal wel.
Nou was het dat ze donderdag de wissel dag tot 11 bij vader alleen moest zijn.ivm werk
Mijn dochter en ik vinden dat hij maar zo moet regelen dat hij als zei daar is om 10 thuis is.
Vader snapt de puberteit nog niet helemaal en verwacht van zijn dochter ja en amen
Zelfs heeft vader een contract opgesteld met regels.
Maar nu als zei aan 1 regel niet houdt zegt hij je bent niet meer welkom pakt sleutel af van zijn huis
Sim kaart wordt afgepakt heeft al langer dan half jaar geen zakgeld gekregen
Ik als moeder vindt dit een beetje te streng en vooral de afwijzing van je bent niet meer welkom dit was al de vierde keer
Vader wil nu geen contact met zijn dochter maar praten met instanties
Zodat wij op 1 lijn zitten
Ik zie het als dat vader het moeilijke opvoeding niet wil of kan en het aan mij overlaat
Donderdag hebben we een gesprek met een instantie
Maar hoe en wat nu verder
Instanties
Daar zou ik toch niet al teveel van verwachten, van dat gesprek met instanties.
Heel erg vervelend. Kan dochter het wonen bij haar vader niet beter opgeven?
En dan afwachten wat vader nog voor initiatieven neemt om toch contact te houden en dan beoordelen of je daar in meegaat.
Heel vervelend ook voor het meisje maar dit gedrag vreet energie. Ik zou het opgeven.
Om te beginnen
'Mijn dochter en ik vinden dat hij maar zo moet regelen dat hij als zei daar is om 10 thuis is.' Kun je dit soort inmenging voortaan niet meer doen?
Je dochter is 13, ze heeft haar woordje klaar, dus ze kan dingen zelf regelen, maar ze kan ook ervaren dat het soms botst. Ook dat hoort bij puberteit.
Als je met een instantie gaat praten zou ik er niet op aansturen dat jullie samen hetzelfde gaan doen, maar vooral dat je elkaar respecteert in wat ieder doet en dat ieder de dochter respecteert in hoe zij daarmee omgaat. Dus: jij hebt geen mening over zijn regels; als hij zegt dat ze niet meer welkom is gaat ze niet meer; of ze maakt er ruzie over; hij moet niet willen dat jij haar opvoedt zoals hij dat doet.
Tsjor
Tsjor
Ik snap u opmerking
Het is zijn leven en zijn opvoeding
Maar mijn dochter heeft vaak genoeg aan gegeven dat ze avond alleen thuis niet prettig vindt
Hij vindt dit misselijk gedrag en zegt ik ben volwassen dus beslis zelf hoelaat ik thuis ben
Dat zie ik als niet verantwoordelijkheid
Dat kan
Maar je gaat daar in principe niet over.
Aanpassen
Ik zou dan de verdeling aanpassen. In plaats van een week bij jou en een week bij vader bijvoorbeeld alleen een weekend bij vader, eenmaal per 2 weken. Of afspreken dat als vader te laat thuis is, dat ze naar jou komt, wel na melden bij vader natuurlijk. Dochter kan dat zelf aan hem doorgeven, ze vindt het niet fijn alleen dus gaat ze naar haar moeder.
En goed idee wel dat jullie in gesprek gaan met hulpverlening, want op deze manier lukt het niet. Gaat jullie dochter ook mee naar het gesprek? Lijkt me zeker belangrijk. Het klinkt verder als een gewone puber en een vader die inderdaad zijn weg nog niet helemaal kan vinden in de puberteit. Ik zou dit verder vooral bij hem en dochter laten hoe lastig dit ook is. Ze roept jouw hulp wel in als ze dit nodig vindt lijkt me.
tja zeg
meisje van 13, heeft altijd weerwoord en kan niet een avondje alleen thuis zijn? Stel je niet zo aan zeg.
Bemoei je niet met de zaken zoals het bij vader gaat.
Een contract is iets wat in de hulpverlening ook nogal eens gebruikt wordt en betekent dat er structurele regels zijn opgesteld waar ze zich aan dient te houden. So what?? Dat is niet slecht.
Als ze in geen maanden zakgeld heeft gehad is het wel bijzonder. Hoe duidelijk zijn die afspraken over zakgeld voor haar?
Het is een lastige situatie
voor mij deels herkenbaar. De regels die dochter bij haar vader heeft zijn in mijn ogen ook overdreven en vreemd. Toch is nu eenmaal een feit dat het niet meer iets is waar jij je mee mag bemoeien. Vanaf het moment dat jullie gescheiden zijn is jouw recht om je ermee te bemoeien gestopt (natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zie ik hier niet)
Dus je zult het los moeten laten. Zo te lezen is jullie dochter behoorlijk zelfstandig, dus ze kan zelf aangeven aan haar vader wat ze leuk vind of niet.
Ik weet niet wat julle afspraken zijn, maar bij ons was de afspraak dat ze zakgeld bij beide ouders kreeg. Dus ze had altijd wel wat zakgeld. Verder heb ik helemaal los gelaten.
Natuurlijk hoor ik alleen van mijn dochter, maar zij geeft aan dat er echt een heel groot verschil is. Het gevolg is dat ze op een gegeven moment heeft besloten om niet meer week-om-week te doen, maar over de gaan naar wisselen in de vakantie/studieverlof. In het herfstverlof is ze verhuisd naar ons en sinsdien zit ze bij ons. Vader wil namelijk dat ze wel weer week-om-week gaat (er zijn nog 2 andere pubers in huis die dat schema volgen), dochter heeft daar geen zin in. In de kerstvakantie ging ze voor een week naar haar vader. Daar moeten ze op tijd naar bed, maar dochter besloot om te blijven zitten. Er werd haar duidelijk verteld dat het niet de bedoeling is. Ze moet gewoon om 22:30 naar boven en om 23:00 het licht uit hebben (in de vakantie mogen ze een uurtje later). Ze ziet haar vader wel elke week op maandag en 1x per 14 dagen op zondag (de andere zondag is ze niet welkom)
Het enige dat ik al die jaren heb gedaan is geluisterd. En als ze erom vroeg advies gegeven wat ze zou kunnen doen. Zo vond ze dat ze weinig deed met haar vader. Ik heb haar toen de tip gegeven om samen met hem te koken, of te schaken (dingen die haar vader leuk vind). Ze schaken nu regelmatig en ik merk dat dochter daarvan geniet.
Daarnaast sporten ze (indien mogelijk) samen op maandagavond. Ze heeft dus gezorgd dat ze wellicht niet weken bij hem woont, maar dat ze wel kwalitytime met hem heeft. De rest van de week werkt hij, zit hij in het buitenland of is op andere manier niet beschikbaar. Hij is zzp-er en maakt weken van 60-80 uur Als ze daar 'woont' heeft ze dus meer te maken met haar stiefmoeder en ziet ze haar vader eigenlijk niet. Haar stiefmoeder is een heel ander type dan mijn dochter is. Dochterlief is een heerlijke nerd, doet nu ook een ICT opleiding en is helemaal niet met uiterlijkheden bezig.
Mijn advies aan jou is: luister naar je dochter en geef raad als ze dat wil. Verder laat het los. Geef aan dat ze bij jou altijd welkom is, dan komt ze vanzelf naar je toe als het haar teveel wordt.
Heel veel sterkte, je bent niet de enige die het meemaakt en als ik kijk naar mijn dochter: ze is er niet slechter van geworden. Misschien zelfs wel sterker en heeft ze geleerd wat ze niet wil.
