Trans
kind (puber) heeft vandaag vertelt trans te zijn. Iets wat we niet hebben zien aankomen.
Wat zijn de stappen om te ondernemen, hoe reageer ik goed hierop?
Naar de huisarts, verwijzing naar een genderteam vragen, je daar melden, dan kom je op een wachtlijst (die te lang is). Voor emotionele opvang: naar Transvisie Zorg. Kind kan zich ook aanmelden bij allerlei facebookgroepen. Voor de ouders is er een facebookgroep 'ouders van transgenderkinderen".
Over het traject bij de genderteams: het duurt lang en is grondig. Dat is een nadeel maar ook een voordeel: je hoeft als ouder niet bang te zijn dat er een transitie in gang wordt gezet als men twijfelt. Als het kind echt genderdysfoor is, kun je als ouder niets doen om dat tegen te gaan, dat willen leidt enkel tot frustratie en trauma's bij beiden. Als je meer wilt weten, kun je me een persoonlijk bericht sturen. Sterkte.
oh ja en hoe je reageert naar je kind: rustig blijven, niet ontkennen, zeggen dat je bovenstaand proces in gaat. Ik weet niet hoe oud kind is en hoe lang zhij er al mee rond loopt maar ze gaan liever gisteren dan vandaag in transitie, veel sneller dan de ouders willen. Zeg steun toe maar dat je wel wilt dat het proces zorgvuldig verloopt. Het is niet niks ook voor de ouders niet. dus nogmaals sterkte
Ik heb met kind afgesproken dat ik morgenochtend de huisarts veel voor een afspraak. We hebben benadrukt dat kind mag en moet zijn wie het is en dat het voor ons niet uitmaakt hoe of wat.
Het is geen type dat meegaat in hypes of bevliegingen heeft. Kind heeft er nog met niemand over gepraat maar in stilte geworsteld. Ik wist wel dat er iets was, maar heb dit niet zien aankomen.
Mugs schreef op 19-06-2023 om 00:13:
Ik heb met kind afgesproken dat ik morgenochtend de huisarts veel voor een afspraak. We hebben benadrukt dat kind mag en moet zijn wie het is en dat het voor ons niet uitmaakt hoe of wat.
Het is geen type dat meegaat in hypes of bevliegingen heeft. Kind heeft er nog met niemand over gepraat maar in stilte geworsteld. Ik wist wel dat er iets was, maar heb dit niet zien aankomen.
ach goss dat kind, dat kind. Hoe oud is zhij?
Volgens mij doe je het hardstikke goed, het kind steunen en over je eigen gevoelens, die je natuurlijk ook hebt, met anderen praten is de weg eigenlijk.
ennuh: als het allemaal zo zou zijn: je kan echt wel een leuk gelukkig leven krijgen, ook als je trans bent.
Kind is 16. Zegt 7 maanden geleden opeens te hebben gerealiseerd: dit is het, ik ben niet a maar b!
Maar sowieso geen communicatief type dus.
Als ik terug denk aan peuter/kleuter/basisschoolkind dan is het zeker niet ondenkbaar.
Ik heb vaker gedacht aan non-binair bij dit kind
ik heb niet zoveel tijd op het moment, maar in dit draadje kun je ouders vinden in een vergelijkbare situatie: https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/ouders-van-lgbtqi-kinderen-verzamelen
Het advies van MRI vind ik waardevol. Hoe dan ook, ik begrijp dat dit rauw op je dak valt en dat je er aan moet wennen. Neem in ieder geval de tijd, ook als ouders. Jullie kind heeft al een hele worsteling en dus het eerste deel van het proces (erkenning) achter de rug, jullie moeten daar nog mee beginnen.
Je kunt niet zorgen voor je kind en hem/haar steunen als je niet ook voor jezelf en je eigen gevoel zorgt.
