Stiefzoon bemoeit zich overal mee
12 jarig stiefzoon bemoeit zich overal mee en vindt het vooral leuk om mij de les te lezen. Zo had ik pas geleden toen hij op bed lag een discussie met mijn vriend (zijn vader) en die hoorde hij. De volgende dag vroeg hij wat er aan de hand was (en dat wist hij dondersgoed, hij wilde alleen mij even een hak zetten) en vriend legde uit wat er was. Ik vond het ten eerste niet nodig, want dat was niet iets wat stiefzoon aanging, dus daar was ik al niet blij mee,maar daarna ging stiefzoon ook nog eens vertellen tegen mij hoe ik mij moest gedragen. Vriend ging hier wel op in bij hem, maar niet genoeg. Meer (stief)ouders die hier last van hebben?
Dit was maar een voorbeeld, het gebeurt vaker.
Sowieso zorgen dat (stief)kind jullie discussies niet meekrijgt. En als hij ze wel meekrijgt, ligt het denk ik aan de situatie / het onderwerp of je antwoord moet geven op zijn vraag. Kort door de bocht hebben kinderen niets te maken met geruzie tussen volwassenen, maar tegelijkertijd is zo nu en dan een discussie niet meer dan menselijk en mogen ze dat ook best weten. Een antwoord als 'we waren het ergens niet over eens, maar hebben dat samen opgelost' lijkt me over het algemeen prima.
Prillewits schreef op 21-02-2023 om 22:30:
Wat een onvolwassen kijk heb jij op een jongen van 12. Alsof hij jouw opponent is ipv een kind dat probeert wat van zijn leven te maken tussen het gerommel van volwassenen door. Je dicht hem allerlei volwassen motieven toe maar ik krijg het gevoel dat je eerder je eigen verlangens beschrijft, nl om hem op zijn plaats te wijzen en hem een hak te zetten. Hij is daar helemaal niet bezig. Hij is 12.
Toen ik 12 was, wist ik wel degelijk hoe ik iemand uit ons gezin een hak kon zetten. En goed ook. Dat had alles te maken met een ziekelijke gezinsdynamiek: je was of in de gunst van de ouders, of je was weer een flinke tijd achter elkaar zondebok. Mijn zusje en ik werden tegen elkaar opgezet dus er was een soort, nou ja, vechtcultuur waarin ik ook maar overeind probeerde te blijven. Dat ik iemand een hak kon zetten, had dus geheel en al te maken met die slechte dynamiek.
Nu zelf een liefdevol gezin met twee zoons. Hier is ook wel eens wat, maar niemand is eropuit de ander een hak te zetten. Het komt in geen van ons 4 op.
Dus, TO: ik zou niet te eenzijdig naar stiefzoon kijken maar ook naar jullie rol. En zoek hulp.
Levina123 schreef op 23-02-2023 om 14:30:
[..]
Toen ik 12 was, wist ik wel degelijk hoe ik iemand uit ons gezin een hak kon zetten. En goed ook. Dat had alles te maken met een ziekelijke gezinsdynamiek: je was of in de gunst van de ouders, of je was weer een flinke tijd achter elkaar zondebok. Mijn zusje en ik werden tegen elkaar opgezet dus er was een soort, nou ja, vechtcultuur waarin ik ook maar overeind probeerde te blijven. Dat ik iemand een hak kon zetten, had dus geheel en al te maken met die slechte dynamiek.
Nu zelf een liefdevol gezin met twee zoons. Hier is ook wel eens wat, maar niemand is eropuit de ander een hak te zetten. Het komt in geen van ons 4 op.
Dus, TO: ik zou niet te eenzijdig naar stiefzoon kijken maar ook naar jullie rol. En zoek hulp.
Dat klinkt toch meer naar overlevingstactieken dan naar doelbewust, gewoon omdat je een slecht mens bent, iemand “een hak zetten”. En inderdaad, goed voorbeeld doet goed volgen…
Prillewits schreef op 23-02-2023 om 14:48:
[..]
Dat klinkt toch meer naar overlevingstactieken dan naar doelbewust, gewoon omdat je een slecht mens bent, iemand “een hak zetten”. En inderdaad, goed voorbeeld doet goed volgen…
Dat is inderdaad precies wat ik bedoel, Prillewits. Daarmee probeer ik bij TO aan te geven dat het altijd een goed idee is om aan de slag te gaan met een negatieve gezinsdynamiek. Ook al vind je dat kind vervelend doet richting jou, dan kan daar een reden voor zijn. Kind doet dat echt niet vanuit de slechtheid van zijn hart.
Ik hoop dat het jullie lukt hier een weg in te vinden, Stampertjebloempje.
EmmaT schreef op 22-02-2023 om 12:23:
[..]
Hoe zou je dat oplossen met humor naar het kind toe? Geef eens een voorbeeld, ik kan het niet bedenken.
Ik wil best voorbeelden geven maar dan zou TO eerst voorbeelden moeten geven wat hij o.a tegen haar zegt.
Voorbeeld uit mijn eigen situatie met 1 kind die bv heel heftig puberde was: Hij: “Bemoei je er niet mee, ik kan zelf bepalen ben oud genoeg! Rotmens!! Ik: Ja ik snap jou, ik zou aan zo’n rotwijf ook geen tekst en uitleg geven, hoor. Hij even later: mam, jij bent geen rotwijf, ik wil het gewoon alleen doen. Ik: prima, afgesproken. Als je hulp nodig hebt dan weet je me te vinden hè. Hij: Natuurlijk!
En dat waren hele heftige situaties met veel kabaal van zijn kant, maar t werkte wel.
Humor werkt alleen als het de situatie verluchtigt, niet als de ander zich daardoor belachelijk gemaakt voelt. Niks zo boos makend als wanneer je je ergens oprecht druk over maakt, iemand maakt een relativerende opmerking en de rest gaat lachen.
Het voorbeeld van EmmaT vind ik wel goed, eigenlijk meer ten koste van haarzelf en toch geeft het aan dat zoon misschien een iets andere woordkeuze had kunnen maken. Zonder hem denigrerend toe te spreken.
Je belandt al gauw in sarcasme of in belachelijk maken als je niet oppast.
Prillewits schreef op 24-02-2023 om 13:37:
Humor werkt alleen als het de situatie verluchtigt, niet als de ander zich daardoor belachelijk gemaakt voelt. Niks zo boos makend als wanneer je je ergens oprecht druk over maakt, iemand maakt een relativerende opmerking en de rest gaat lachen.
Het voorbeeld van EmmaT vind ik wel goed, eigenlijk meer ten koste van haarzelf en toch geeft het aan dat zoon misschien een iets andere woordkeuze had kunnen maken. Zonder hem denigrerend toe te spreken.
Je belandt al gauw in sarcasme of in belachelijk maken als je niet oppast.
Die eer komt niet mij toe, maar Pepperoni die reageerde op mijn vraag 
Maar het is een goed voorbeeld. Met humor moet je wel zeker zijn van je zaak en alles op de juiste manier doseren. Het kan inderdaad zomaar verkeerd uitpakken.
EmmaT schreef op 24-02-2023 om 14:32:
[..]
Die eer komt niet mij toe, maar Pepperoni die reageerde op mijn vraag
Maar het is een goed voorbeeld. Met humor moet je wel zeker zijn van je zaak en alles op de juiste manier doseren. Het kan inderdaad zomaar verkeerd uitpakken.
Mee eens hoor. Daarom kan ik ook geen voorbeelden geven voor TO's stiefkind 
Daarbij kan ik me voorstellen dat het extra moeilijk is met een stiefkind. Anders dan met je eigen kind. Ik zou daar misschien (afhankelijk van het kind) een stuk terughoudender mee zijn. Ik denk dat de vader hier zijn rol moet pakken. Sowieso.
