Stelmingswisselingen of depressie
Al een tijd heeft mijn dochter van 16 serieuze stemmingswisselingen….soms vrolijk,dan komt ze depressief over dan agressief.Ik vind dit zeer moeilijk om mee om te gaan.Ik wil het niet minimaliseren maar ik wil het ook niet opblazen.
Vanmorgen hadden we ruzie omdat ik geroken had dat ze een sigaret had gerookt in haar kamer en dat wil ik absoluut niet…Dan wordt ze boos ook al is zij in fout en daarna begint ze berichten te sturen dat ze er liever niet meer zou zijn en dat ze niet gelukkig is…en dat ze niet meer met me wil praten omdat ik haar niet begrijp.
Omdat ik haar alle kansen wil geven om gelukkig te zijn heb ik een tijdje geleden een psycholoog ingeschakeld deze woensdag heeft ze een intakegesprek.Ze wil dit ook zelf.
ik vind het moeilijk dat alle shit over mij heen komt want ze kan heel hard zijn,ik weet dat een deel van het probleem bij haar vader ligt.Hij trekt zich al jaren niks meer aan van mijn kinderen maar door Facebook en instagram zien mijn kinderen wel dat hij alles doet voor zijn andere kinderen.Volgens mij voelt zij haar hierdoor minderwaardig.
Ik weet niet of ik hier goed aan gedaan heb maar ik heb hem gevraagd om af en toe contact met haar op te nemen,een berichtje,wat interesse tonen.Ik weet niet of hij het zal doen maar ik ben het beu die verantwoordelijkheid altijd alleen op mij te nemen.En ik denk dat als zij het gevoel heeft dat hij haar wel graag ziet dat ze haar toch beter zou voelen.Ik weet ook dat hij haar graag ziet alleen heeft hij een complex karakter waardoor het is mislopen.
Ik weet gewoon niet wat ik nog meer kan doen.
Je doet het goed, hoor. Je neemt haar gevoel serieus en zoekt hulp voor/met haar.
Wacht de intake af en misschien kun je na een paar keer een gezamenlijke sessie vragen?
Misschien kan je de huisarts vragen voor een gesprek met een psycholoog?
En dan aan dochter zeggen dat het erg fijn kan zijn om je gevoelens te bespreken met een onafhankelijke persoon die los van de situatie staat en niemand kent. Die hoort aan hoe jij je voelt en kan je misschien handvatten geven hoe je het beste met bepaalde dingen om kan gaan. Benadrukken dat alles wat ze bespreekt bij de psycholoog blijft en dat de psycholoog geen zaken met jou bespreekt.
In denk dat je heel veel goed doet door de afspraak met de psycholoog te maken. Een neutraal persoon om mee te praten en een goede manier om uit te zoeken waar die stemmingswisselingen vandaan komen.
Verder hoor ik ook een puber die de grenzen opzoekt en een moeder die terecht aangeeft waar de grenzen liggen.
Wat betreft het berichtje aan haar vader. Misschien dat het voor even een positief effect kan hebben als hij contact met haar zoekt. Maar de kans is ook groot dat dit vervolgens weer een teleurstelling oplevert.
Zeggen dat je er voor haar bent
Dat je van haar houd
En wacht de psycholoog even af
Doen jullie nog leuke dingen samen ?
We doen weinig samen,…ze heeft een vriend en daar is ze heel vaak.Zijn moeder is alleen en vaak weg en ook wat losser…ze mogen daar roken,ook cannabis,vrienden uitnodigen…Haar verbieden om naar daar te gaan heeft geen zin want ze gaat toch gewoon.Er is geen communicatie met de moeder.
